ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 425

ਸਕਤਿ ਸਿੰਘ ਪੁਨਿ ਹਨ੍ਯੋ ਰਨਿ ਸੈਨ ਸਿੰਘ ਹਤਿ ਦੀਨ ॥

sakat singh pun hanayo ran sain singh hat deen |

ನಂತರ ಶಕ್ತಿ ಸಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಸೈನ್ ಸಿಂಗ್ ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟರು

ਸਫਲ ਸਿੰਘ ਅਰਿ ਸਿੰਘ ਹਨਿ ਸਿੰਘ ਨਾਦ ਹਰਿ ਕੀਨ ॥੧੨੭੭॥

safal singh ar singh han singh naad har keen |1277|

ನಂತರ ಸಂಬಂಧಿಕರು ಸಫಲ್ ಸಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಅರ್ಕ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರನ್ನು ಕೊಂದರು, ಕೃಷ್ಣ ಸಿಂಹದಂತೆ ಗರ್ಜಿಸಿದ.1277.

ਸਵਛ ਸਿੰਘ ਬਾਚ ॥

savachh singh baach |

ಸ್ವಚ್ಛ್ ಸಿಂಗ್ ಭಾಷಣ:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਸਵਛ ਨਰੇਸ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਸਿਉ ਅਪੁਨੇ ਬਲ ਕੋਪਿ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ॥

savachh nares kahiyo har siau apune bal kop ayodhan mai |

ರಣ-ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ, ತನ್ನ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಕೋಪಗೊಂಡ ಸ್ವಚ್ಛ ಸಿಂಗ್, ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಹೇಳಿದನು

ਅਬ ਤੈ ਦਸ ਭੂਪ ਹਨੇ ਬਲਵੰਡ ਨ ਰੰਚਕ ਤ੍ਰਾਸ ਕੀਯੋ ਮਨ ਮੈ ॥

ab tai das bhoop hane balavandd na ranchak traas keeyo man mai |

ಕೋಪಗೊಂಡ ರಾಜ ಸ್ವಚ್ಛ ಸಿಂಗ್ ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ, "ನೀವು ಈಗಾಗಲೇ ಹತ್ತು ರಾಜರನ್ನು ನಿರ್ಭಯವಾಗಿ ಕೊಂದಿದ್ದೀರಿ" ಎಂದು ಹೇಳಿದನು.

ਜਦੁਬੀਰ ਕੀ ਓਰ ਤੇ ਤੀਰ ਚਲੈ ਬਰਖਾ ਜਿਮ ਸਾਵਨ ਕੇ ਘਨ ਮੈ ॥

jadubeer kee or te teer chalai barakhaa jim saavan ke ghan mai |

(ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ) ಕೃಷ್ಣನು ಸೋಪಿನ ಬದಲಾವಣೆಯಿಂದ ಮಳೆಯಂತೆ ಬಾಣಗಳನ್ನು ಹೊಡೆಯುತ್ತಾನೆ.

ਸਰ ਪਉਨ ਕੇ ਜੋਰ ਲਗੇ ਨ ਟਰਿਓ ਗਿਰਿ ਜਿਉ ਥਿਰੁ ਠਾਢੋ ਰਹਿਯੋ ਰਨ ਮੈ ॥੧੨੭੮॥

sar paun ke jor lage na ttario gir jiau thir tthaadto rahiyo ran mai |1278|

ಕೃಷ್ಣನ ಕಡೆಯಿಂದ, ಸಾವನ ಮಾಸದ ಮಳೆಗಾಲದ ಮೋಡಗಳಂತೆ ಬಾಣಗಳು ಸುರಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು, ಆದರೆ ರಾಜ ಸ್ವಚ್ಛ ಸಿಂಗ್ ಬಾಣಗಳ ವೇಗದಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಚಲಿಸದೆ ಪರ್ವತದಂತೆ ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿರೋಧಿಸಿದನು.1278.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ದೋಹ್ರಾ

ਜਦੁ ਬੰਸਨ ਸੋ ਅਤਿ ਲਰਿਯੋ ਜਿਉ ਬਾਸਵ ਸਿਉ ਜੰਭ ॥

jad bansan so at lariyo jiau baasav siau janbh |

ರಾಜನು ಜಂಭಾಸುರನೊಂದಿಗೆ ಇಂದ್ರನಂತೆ ಯಾದವರೊಡನೆ ಯುದ್ಧ ಮಾಡಿದನು

ਅਚਲ ਰਹਿਯੋ ਤਿਹ ਠਉਰ ਨ੍ਰਿਪ ਜਿਉ ਰਨ ਮੈ ਰਨ ਖੰਭ ॥੧੨੭੯॥

achal rahiyo tih tthaur nrip jiau ran mai ran khanbh |1279|

ರಾಜನು ರಣರಂಗದಲ್ಲಿ ಸ್ತಂಭದಂತೆ ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ನಿಂತನು.೧೨೭೯.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਜਿਉ ਨ ਹਲੈ ਗਿਰਿ ਕੰਚਨ ਕੋ ਅਤਿ ਹਾਥਨ ਕੋ ਬਲ ਕੋਊ ਕਰੈ ॥

jiau na halai gir kanchan ko at haathan ko bal koaoo karai |

ಸುಮೇರ್ ಪರ್ಬತ್ ಚಲಿಸುವುದಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ, (ಸಹ) ಕೈಯಿಂದ ಎಷ್ಟು ಬಲವನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸಿದರೂ ಸಹ.

ਅਰੁ ਜਿਉ ਧ੍ਰੂ ਲੋਕ ਚਲੈ ਨ ਕਹੂੰ ਸਿਵ ਮੂਰਤਿ ਜਿਉ ਕਬਹੂੰ ਨ ਚਰੈ ॥

ar jiau dhraoo lok chalai na kahoon siv moorat jiau kabahoon na charai |

ಆನೆಗಳ ಬಲದಿಂದ ಸುಮೇರು ಪರ್ವತವು ಕದಲದಂತೆ, ಧುರ್ವನ ವಾಸಸ್ಥಾನವು ದೃಢವಾಗಿ ಉಳಿಯುವಂತೆ ಮತ್ತು ಶಿವನ ಭಾವಚಿತ್ರವು ಏನನ್ನೂ ತಿನ್ನುವುದಿಲ್ಲ.

ਬਰ ਜਿਉ ਨ ਸਤੀ ਸਤਿ ਛਾਡਿ ਪਤਿਬ੍ਰਤਿ ਜਿਉ ਸਿਧ ਜੋਗ ਮੈ ਧ੍ਯਾਨ ਧਰੈ ॥

bar jiau na satee sat chhaadd patibrat jiau sidh jog mai dhayaan dharai |

ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸತಿಯು ಸತ್ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಬ್ರತ ಧರ್ಮವನ್ನು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಸಿದ್ಧರು ಯೋಗದಲ್ಲಿ ಗಮನಹರಿಸುವಂತೆ.

ਤਿਮ ਸ੍ਯਾਮ ਚਮੂੰ ਮਧਿ ਸਵਛ ਨਰੇਸ ਹਠੀ ਰਨ ਤੇ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਟਰੈ ॥੧੨੮੦॥

tim sayaam chamoon madh savachh nares hatthee ran te nahee naik ttarai |1280|

ನಿಷ್ಠಾವಂತ ಹೆಂಡತಿಯು ತನ್ನ ಪರಿಶುದ್ಧತೆಯಿಂದ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಪ್ರವೀಣರು ತಮ್ಮ ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ಮಗ್ನರಾಗುತ್ತಾರೆ, ಅದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಿರಂತರವಾದ ಸ್ವಚ್ಛ ಸಿಂಗ್ ಕೃಷ್ಣನ ಸೈನ್ಯದ ನಾಲ್ಕು ವಿಭಾಗಗಳ ನಡುವೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದಾನೆ.1280.

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

KABIT

ਫੇਰਿ ਤਿਨ ਕੋਪਿ ਕੈ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿ ਬੀਰ ਬਹੁ ਮਾਰੇ ਸਵਛ ਸਿੰਘ ਮਹਾ ਬਲ ਸੈ ॥

fer tin kop kai ayodhan mai sayaam keh beer bahu maare savachh singh mahaa bal sai |

ಆಗ ಪರಾಕ್ರಮಶಾಲಿಯಾದ ಸ್ವಚ್ಛಸಿಂಹನು ಮಹಾಕೋಪದಿಂದ ಕೃಷ್ಣನ ಸೇನೆಯ ಅನೇಕ ಪರಾಕ್ರಮಿಗಳನ್ನು ಕೊಂದನು.

ਅਤਿਰਥੀ ਸਤਿ ਮਹਾਰਥੀ ਜੁਗ ਸਤਿ ਤਹਾ ਸਿੰਧੁਰ ਹਜਾਰ ਹਨੇ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੇ ਦਲ ਸੈ ॥

atirathee sat mahaarathee jug sat tahaa sindhur hajaar hane sayaam joo ke dal sai |

ಅವನು ಏಳು ಮಹಾನ್ ರಥಮಾಲೀಕರನ್ನು ಮತ್ತು ಹದಿನಾಲ್ಕು ಶ್ರೇಷ್ಠ ರಥಮಾಲೀಕರನ್ನು ಕೊಂದನು, ಅವನು ಸಾವಿರಾರು ಆನೆಗಳನ್ನು ಸಹ ಕೊಂದನು.

ਘਨੇ ਬਾਜ ਮਾਰੇ ਰਨਿ ਪੈਦਲ ਸੰਘਾਰੇ ਭਈ ਰੁਧਰ ਰੰਗੀਨ ਭੂਮਿ ਲਹਰੈ ਉਛਲ ਸੈ ॥

ghane baaj maare ran paidal sanghaare bhee rudhar rangeen bhoom laharai uchhal sai |

ಅವನು ಕಾಲ್ನಡಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಕುದುರೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಸೈನಿಕರನ್ನು ಕೊಂದನು, ನೆಲವು ರಕ್ತದಿಂದ ಬಣ್ಣಬಣ್ಣವಾಯಿತು ಮತ್ತು ರಕ್ತದ ಅಲೆಗಳು ಅಲ್ಲಿ ಏಳಿದವು.

ਘਾਇਲ ਗਿਰੇ ਸੁ ਮਾਨੋ ਮਹਾ ਮਤਵਾਰੇ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਸੋਏ ਰੂਮੀ ਤਰੈ ਲਾਲ ਡਾਰ ਕੈ ਅਤਲਸੈ ॥੧੨੮੧॥

ghaaeil gire su maano mahaa matavaare hvai kai soe roomee tarai laal ddaar kai atalasai |1281|

ಗಾಯಗೊಂಡ ಯೋಧರು ಅಲ್ಲೇ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದು, ಅಮಲೇರಿದ ಮತ್ತು ರಕ್ತದ ಮುತ್ತುಗಳನ್ನು ಎರಚಿಕೊಂಡು ಮಲಗಿದವರಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದರು.1281.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ದೋಹ್ರಾ

ਬਹੁਤ ਸੈਨ ਹਨਿ ਜਾਦਵੀ ਬਢਿਯੋ ਗਰਬ ਅਪਾਰ ॥

bahut sain han jaadavee badtiyo garab apaar |

ಯಾದವ ಸೈನ್ಯದ ಬಹುಭಾಗವನ್ನು ಕೊಂದ ನಂತರ ಸ್ವಚ್ಛ ಸಿಂಗ್‌ನ ಹೆಮ್ಮೆಯು ತುಂಬಾ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು

ਮਾਨੁ ਉਤਾਰਿਯੋ ਕ੍ਰਿਸਨ ਪ੍ਰਤਿ ਬੋਲਿਓ ਕੋਪ ਹਕਾਰਿ ॥੧੨੮੨॥

maan utaariyo krisan prat bolio kop hakaar |1282|

ಅವರು ಕೃಷ್ಣನೊಂದಿಗೆ ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ಮಾತನಾಡಿದರು.1282.

ਕਹਾ ਭਯੋ ਜੋ ਭੂਪ ਦਸ ਮਾਰੇ ਸ੍ਯਾਮ ਰਿਸਾਇ ॥

kahaa bhayo jo bhoop das maare sayaam risaae |

ಓ ಕೃಷ್ಣಾ! ನೀನು ಕೋಪಗೊಂಡು ಹತ್ತು ರಾಜರನ್ನು ಕೊಂದರೆ ಏನಾಯಿತು.

ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਗ ਬਨ ਤਿਨ ਭਛ ਕਰ ਲਰੇ ਨ ਹਰਿ ਸਮੁਹਾਇ ॥੧੨੮੩॥

jiau mrig ban tin bhachh kar lare na har samuhaae |1283|

ಓ ಕೃಷ್ಣಾ! ಹಾಗಾದರೆ, ನೀವು ಹತ್ತು ರಾಜರನ್ನು ಕೊಂದರೂ, ಜಿಂಕೆಗಳು ಕಾಡಿನ ಹುಲ್ಲುಗಳನ್ನು ತಿನ್ನಬಹುದು, ಆದರೆ ಸಿಂಹವನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ਰਿਪੁ ਕੇ ਬਚਨ ਸੁਨੰਤ ਹੀ ਬੋਲੇ ਹਰਿ ਮੁਸਕਾਇ ॥

rip ke bachan sunant hee bole har musakaae |

ಶತ್ರುವಿನ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ನಗಲು ಆರಂಭಿಸಿದನು.

ਸਵਛ ਸਿੰਘ ਤੁਅ ਮਾਰਿ ਹੋ ਸ੍ਰਯਾਰ ਸਿੰਘ ਕੀ ਨਯਾਇ ॥੧੨੮੪॥

savachh singh tua maar ho srayaar singh kee nayaae |1284|

ಶತ್ರುವಿನ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿದ ಕೃಷ್ಣನು ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು, ಓ ಸ್ವಚ್ಛ್ ಸಿಂಗ್! ಸಿಂಹವು ನರಿಯನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವಂತೆ ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಕೊಲ್ಲುತ್ತೇನೆ.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਸਿੰਘ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ਜਿਉ ਸਰਦੂਲ ਘਨੋ ਬਲ ਕੈ ਰਿਸ ਸਾਥਿ ਤਚਾਯੋ ॥

singh nihaar kai jiau saradool ghano bal kai ris saath tachaayo |

ದೊಡ್ಡ ಸಿಂಹವು ಚಿಕ್ಕ ಸಿಂಹವನ್ನು ನೋಡಿ ಕೋಪಗೊಳ್ಳುವಂತೆ

ਜਿਉ ਗਜਰਾਜ ਲਖਿਯੋ ਬਨ ਮੈ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਮਨੋ ਅਤਿ ਕੋਪ ਬਢਾਯੋ ॥

jiau gajaraaj lakhiyo ban mai mrigaraaj mano at kop badtaayo |

ಆನೆಗಳ ರಾಜನನ್ನು ನೋಡಿದಂತೆಯೇ ಜಿಂಕೆ ರಾಜನಿಗೆ ಕೋಪ ಬರುತ್ತದೆ

ਜਿਉ ਚਿਤਵਾ ਮ੍ਰਿਗ ਪੇਖ ਕੈ ਦਉਰਤ ਸਵਛ ਨਰੇਸ ਪੈ ਤਿਉ ਹਰਿ ਧਾਯੋ ॥

jiau chitavaa mrig pekh kai daurat savachh nares pai tiau har dhaayo |

ಜಿಂಕೆಗಳನ್ನು ನೋಡಿದ ಚಿರತೆ ಅವುಗಳ ಮೇಲೆ ಬೀಳುತ್ತದೆ, ಅದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣನು ಸ್ವಚ್ಛ ಸಿಂಗ್ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದನು.

ਪਉਨ ਕੇ ਗਉਨ ਤੇ ਆਗੇ ਚਲਿਯੋ ਹਰਿ ਕੋ ਰਥੁ ਦਾਰੁਕ ਐਸੇ ਧਵਾਯੋ ॥੧੨੮੫॥

paun ke gaun te aage chaliyo har ko rath daaruk aaise dhavaayo |1285|

ಈ ಬದಿಯಲ್ಲಿ, ದಾರುಕನು ಗಾಳಿಯ ರಭಸವನ್ನು ಬಿಡಲು, ಕೃಷ್ಣನ ರಥವನ್ನು ಓಡಿಸಿದನು.1285.

ਉਤ ਤੇ ਨ੍ਰਿਪ ਸਵਛ ਭਯੋ ਸਮੁਹੇ ਇਤ ਤੇ ਸੁ ਚਲਿਯੋ ਰਿਸ ਕੈ ਬਲ ਭਈਯਾ ॥

aut te nrip savachh bhayo samuhe it te su chaliyo ris kai bal bheeyaa |

ಆ ಕಡೆಯಿಂದ ಸ್ವಚ್ಛ ಸಿಂಗ್ ಮುಂದೆ ಬಂದನು ಮತ್ತು ಈ ಕಡೆಯಿಂದ ಬಲರಾಮನ ಸಹೋದರ ಕೃಷ್ಣ ಕೋಪದಿಂದ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿದನು.

ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਲਰੇ ਦੋਊ ਆਪਸਿ ਮੈ ਬਰ ਜੁਧੁ ਕਰਈਯਾ ॥

baan kamaan kripaan lare doaoo aapas mai bar judh kareeyaa |

ಇಬ್ಬರೂ ಯೋಧರು ತಮ್ಮ ಬಿಲ್ಲು, ಬಾಣ ಮತ್ತು ಖಡ್ಗಗಳನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ಹೋರಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು, ಇಬ್ಬರೂ ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು,

ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰਿ ਅਰੇ ਨ ਟਰੇ ਰਨ ਤੇ ਅਤਿ ਧੀਰ ਧਰਈਯਾ ॥

maar hee maar pukaar are na ttare ran te at dheer dhareeyaa |

ಇಬ್ಬರೂ "ಕೊಲ್ಲು, ಕೊಲ್ಲು" ಎಂದು ಕೂಗಿದರು, ಆದರೆ ಅವರು ಪರಸ್ಪರರ ಮುಂದೆ ವಿರೋಧಿಸುತ್ತಲೇ ಇದ್ದರು ಮತ್ತು ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಬಗ್ಗಲಿಲ್ಲ.

ਸ੍ਯਾਮ ਤੇ ਰਾਮ ਤੇ ਜਾਦਵ ਤੇ ਨ ਡਰਿਯੋ ਸੁ ਲਰਿਯੋ ਬਰ ਬੀਰ ਲਰਈਯਾ ॥੧੨੮੬॥

sayaam te raam te jaadav te na ddariyo su lariyo bar beer lareeyaa |1286|

ಸ್ವಚ್ಛ ಸಿಂಗ್ ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಅಥವಾ ಬಲರಾಮನಿಗೆ ಅಥವಾ ಯಾದವರಿಗೆ ಹೆದರಲಿಲ್ಲ.1286.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ದೋಹ್ರಾ

ਅਧਿਕ ਜੁਧੁ ਜਬ ਤਿਨ ਕੀਯੋ ਤਬ ਬ੍ਰਿਜਪਤਿ ਕਾ ਕੀਨ ॥

adhik judh jab tin keeyo tab brijapat kaa keen |

ಇಷ್ಟು ಹೋರಾಡಿದ ಕೃಷ್ಣ ಏನು ಮಾಡಿದನು?

ਖੜਗ ਧਾਰਿ ਸਿਰ ਸਤ੍ਰ ਕੋ ਮਾਰਿ ਜੁਦਾ ਕਰਿ ਦੀਨ ॥੧੨੮੭॥

kharrag dhaar sir satr ko maar judaa kar deen |1287|

ಅವನು ಭೀಕರ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಮಾಡಿದಾಗ, ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ಈಟಿಯ ಹೊಡೆತದಿಂದ ಅವನ ತಲೆಯನ್ನು ಸೊಂಡಿಲಿನಿಂದ ತುಂಡರಿಸಿದನು.1287.

ਸਵਛ ਸਿੰਘ ਜਬ ਮਾਰਿਯੋ ਸਮਰ ਸਿੰਘ ਕੀਓ ਕੋਪ ॥

savachh singh jab maariyo samar singh keeo kop |

ಸ್ವಚ್ಛ್ ಸಿಂಗ್ ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟಾಗ, ಸಮರ್ ಸಿಂಗ್ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಕೋಪಗೊಂಡರು

ਨਹ ਭਾਜਿਯੋ ਲਖਿ ਸਮਰ ਕੋ ਰਹਿਯੋ ਸੁ ਦਿੜ ਪਗੁ ਰੋਪਿ ॥੧੨੮੮॥

nah bhaajiyo lakh samar ko rahiyo su dirr pag rop |1288|

ಯುದ್ಧವನ್ನು ನೋಡಿ, ಅವನು ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ದೃಢವಾದ ಪಾದಗಳಿಂದ ವಿರೋಧಿಸಿದನು.1288.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਰੋਸ ਕੈ ਬੀਰ ਬਲੀ ਅਸਿ ਲੈ ਅਤਿ ਹੀ ਭਟ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਮਾਰੇ ॥

ros kai beer balee as lai at hee bhatt sree jadubeer ke maare |

ತನ್ನ ಖಡ್ಗವನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು, ಆ ಪರಾಕ್ರಮಶಾಲಿಯು ಕೃಷ್ಣನ ಅನೇಕ ಯೋಧರನ್ನು ಕೊಂದನು

ਅਉਰ ਕਿਤੇ ਗਿਰੇ ਘਾਇਲ ਹ੍ਵੈ ਕਿਤਨੇ ਰਨ ਭੂਮਿ ਨਿਹਾਰਿ ਪਧਾਰੇ ॥

aaur kite gire ghaaeil hvai kitane ran bhoom nihaar padhaare |

ಅನೇಕ ಯೋಧರು ಗಾಯಗೊಂಡರು ಮತ್ತು ಅವರಲ್ಲಿ ಹಲವರು ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಸೋಲನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿ ಓಡಿಹೋದರು

ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਪੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਸਮਰੇਸ ਬਲੀ ਤਿਹ ਤੇ ਹਮ ਹਾਰੇ ॥

sayaam joo pai ih bhaat kahiyo samares balee tih te ham haare |

(ಅವರು) ಕೃಷ್ಣಾಜಿಯ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ನಾವು ಸಮರ್ ಸಿಂಗ್ ನಿಂದ ಸೋಲಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.

ਕਾਸੀ ਮੈ ਜਿਉ ਕਲਵਤ੍ਰ ਵਹੈ ਤਿਮ ਬੀਰਨ ਚੀਰ ਕੇ ਦ੍ਵੈ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥੧੨੮੯॥

kaasee mai jiau kalavatr vahai tim beeran cheer ke dvai kar ddaare |1289|

ಯೋಧರು ಜೋರಾಗಿ ಕೂಗಿದರು, --- ಕಾಶಿಯ ಕಡಿಯುವ ಗರಗಸದಂತೆ ಯೋಧರನ್ನು ಅರ್ಧದಷ್ಟು ಶಾಪಿಂಗ್ ಮಾಡುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದ ಕಾರಣ ಬಲಿಷ್ಠ ಸಮರಸಿಂಹನಿಂದ ನಾವು ಸೋಲಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.1289.