ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 437


ਛਲਬਲ ਸਿੰਘ ਜਿਹ ਨਾਮ ਮਹਾਬੀਰ ਬਲ ਬੀਰ ਕੋ ॥
chhalabal singh jih naam mahaabeer bal beer ko |

ಮಹಾವೀರನ ಹೆಸರು ಚಲ್ಬಲ್ ಸಿಂಗ್,

ਲਏ ਖੜਗ ਕਰਿ ਚਾਮ ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਪਰ ਸੋ ਚਲਿਓ ॥੧੩੯੯॥
le kharrag kar chaam kharrag singh par so chalio |1399|

ಒಬ್ಬ ಮಹಾನ್ ಯೋಧ ಛಲ್ಬಲ್ ಸಿಂಗ್ ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್ನೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧ ಮಾಡಲು ಹೋದನು, ಅವನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಅವನ ಗುರಾಣಿ ಮತ್ತು ಕತ್ತಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡನು.1399.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ಚೌಪೈ

ਜਬ ਹੀ ਪਾਚ ਬੀਰ ਮਿਲਿ ਧਾਏ ॥
jab hee paach beer mil dhaae |

(ಆ) ಐವರು ಯೋಧರು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಧಾವಿಸಿದಾಗ

ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਕੇ ਊਪਰ ਆਏ ॥
kharrag singh ke aoopar aae |

ಮತ್ತು ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್ ಮೇಲೆ ಬಂದರು,

ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਤਬ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰੇ ॥
kharrag singh tab sasatr sanbhaare |

ಆಗ ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್ ಶಸ್ತ್ರ ಹಿಡಿದ

ਸਬ ਹੀ ਪ੍ਰਾਨ ਬਿਨਾ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥੧੪੦੦॥
sab hee praan binaa kar ddaare |1400|

ಈ ಐವರು ಯೋಧರು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಹೋಗಿ ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಾಗ, ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್ ತನ್ನ ಆಯುಧಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ಈ ಎಲ್ಲಾ ಯೋಧರನ್ನು ನಿರ್ಜೀವಗೊಳಿಸಿದನು.1400.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ದೋಹ್ರಾ

ਦੁਆਦਸ ਜੋਧੇ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕੇ ਅਤਿ ਬਲਬੰਡ ਅਖੰਡ ॥
duaadas jodhe krisan ke at balabandd akhandd |

ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಇತರ ಹನ್ನೆರಡು ಮಂದಿ ಶೂರರು ಮತ್ತು ಪರಾಕ್ರಮಿಗಳು

ਜੀਤ ਲਯੋ ਹੈ ਜਗਤ ਜਿਨ ਬਲ ਕਰਿ ਭੁਜਾ ਪ੍ਰਚੰਡ ॥੧੪੦੧॥
jeet layo hai jagat jin bal kar bhujaa prachandd |1401|

ಕೃಷ್ಣನ ಹನ್ನೆರಡು ಯೋಧರು ಅತ್ಯಂತ ಶಕ್ತಿಶಾಲಿಗಳು, ಅವರು ತಮ್ಮ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ಗೆದ್ದಿದ್ದಾರೆ.1401.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਬਾਲਮ ਸਿੰਘ ਮਹਾਮਤਿ ਸਿੰਘ ਜਗਾਜਤ ਸਿੰਘ ਲਏ ਅਸਿ ਧਾਯੋ ॥
baalam singh mahaamat singh jagaajat singh le as dhaayo |

ಬಲರಾಮ್ ಸಿಂಗ್, ಮಹಾಮತಿ ಸಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಜಗಜತ್ ಸಿಂಗ್, ತಮ್ಮ ಕತ್ತಿಗಳಿಂದ ಅವನ (ಶತ್ರು) ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದರು.

ਸਿੰਘ ਧਨੇਸ ਕ੍ਰਿਪਾਵਤ ਸਿੰਘ ਸੁ ਜੋਬਨ ਸਿੰਘ ਮਹਾ ਬਰ ਪਾਯੋ ॥
singh dhanes kripaavat singh su joban singh mahaa bar paayo |

ಧನೇಶ್ ಸಿಂಗ್, ಕೃಪಾವತ್ ಸಿಂಗ್, ಜೋಬನ್ ಸಿಂಗ್,

ਜੀਵਨ ਸਿੰਘ ਚਲਿਯੋ ਜਗ ਸਿੰਘ ਸਦਾ ਸਿੰਘ ਲੈ ਜਸ ਸਿੰਘ ਰਿਸਾਯੋ ॥
jeevan singh chaliyo jag singh sadaa singh lai jas singh risaayo |

ಜೀವನ್ ಸಿಂಗ್, ಜಗ್ ಸಿಂಗ್, ಸದಾ ಸಿಂಗ್ ಮೊದಲಾದವರೂ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿದರು

ਬੀਰਮ ਸਿੰਘ ਲਏ ਸਕਤੀ ਕਰ ਮੈ ਖੜਗੇਸ ਸੋ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥੧੪੦੨॥
beeram singh le sakatee kar mai kharrages so judh machaayo |1402|

ವಿರಾಮ್ ಸಿಂಗ್ ತನ್ನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು (ಡಿಗ್ಗರ್) ಕೈಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್ ಜೊತೆ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ.1402.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ದೋಹ್ರಾ

ਮੋਹਨ ਸਿੰਘ ਜਿਹਿ ਨਾਮ ਭਟ ਸੋਊ ਭਯੋ ਤਿਨ ਸੰਗਿ ॥
mohan singh jihi naam bhatt soaoo bhayo tin sang |

ಮೋಹನ್ ಸಿಂಗ್ ಎಂಬ ಯೋಧ ಆತನ ಜೊತೆಗಿದ್ದ

ਸਸਤ੍ਰ ਧਾਰਿ ਕਰ ਮੈ ਲੀਏ ਸਾਜਿਯੋ ਕਵਚ ਨਿਖੰਗ ॥੧੪੦੩॥
sasatr dhaar kar mai lee saajiyo kavach nikhang |1403|

ಅವನು ತನ್ನ ಆಯುಧಗಳನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡಿದ್ದನು ಮತ್ತು ಬತ್ತಳಿಕೆ ಮತ್ತು ರಕ್ಷಾಕವಚದಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟನು.1403.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਖੜਗੇਸ ਬਲੀ ਕਹੁ ਰਾਮ ਭਨੈ ਸਭ ਭੂਪਨ ਬਾਨ ਪ੍ਰਹਾਰ ਕਰਿਓ ਹੈ ॥
kharrages balee kahu raam bhanai sabh bhoopan baan prahaar kario hai |

(ಕವಿ) ರಾಮ್ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, ಎಲ್ಲಾ ರಾಜರು ಪರಾಕ್ರಮಿ ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್ ಮೇಲೆ ಬಾಣಗಳನ್ನು ಹೊಡೆದಿದ್ದಾರೆ.

ਠਾਢੋ ਰਹਿਓ ਦ੍ਰਿੜ ਭੂ ਪਰ ਮੇਰੁ ਸੋ ਆਹਵ ਤੇ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਡਰਿਓ ਹੈ ॥
tthaadto rahio drirr bhoo par mer so aahav te nahee naik ddario hai |

ಎಲ್ಲಾ ರಾಜರು ತಮ್ಮ ಬಾಣಗಳಿಂದ ಪರಾಕ್ರಮಿ ಯೋಧ ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್ ಮೇಲೆ ಹೊಡೆದರು, ಆದರೆ ಅವನು ಭಯವಿಲ್ಲದೆ ಪರ್ವತದಂತೆ ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ದೃಢವಾಗಿ ಉಳಿದನು.

ਕੋਪ ਸਿਉ ਓਪ ਬਢੀ ਤਿਹ ਆਨਨ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਕਬਿ ਭਾਉ ਧਰਿਓ ਹੈ ॥
kop siau op badtee tih aanan taa chhab ko kab bhaau dhario hai |

ಕೋಪದಿಂದ, ಅವನ ಮುಖದ ಸೌಂದರ್ಯವು ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು, (ನೋಡಿ) ಅವನ ಚಿತ್ರಣ, ಕವಿಗೆ (ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ) ಅರ್ಥವಿದೆ.

ਰੋਸਿ ਕੀ ਆਗ ਪ੍ਰਚੰਡ ਭਈ ਸਰ ਪੁੰਜ ਛੁਟੇ ਮਾਨੋ ਘੀਉ ਪਰਿਓ ਹੈ ॥੧੪੦੪॥
ros kee aag prachandd bhee sar punj chhutte maano gheeo pario hai |1404|

ಅವನ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಕೋಪವು ಬಹಳವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅವನ ಕೋಪದ ಶಕ್ತಿಯುತ ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ಈ ಬಾಣಗಳು ತುಪ್ಪದಂತೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತವೆ.1404.

ਜੋ ਦਲ ਹੋ ਹਰਿ ਬੀਰਨਿ ਕੇ ਸੰਗ ਸੋ ਤੋ ਕਛੂ ਅਰਿ ਮਾਰਿ ਲਯੋ ਹੈ ॥
jo dal ho har beeran ke sang so to kachhoo ar maar layo hai |

ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಕೃಷ್ಣನ ಯೋಧ ಪಡೆ, ಅದರಿಂದ ಕೆಲವು ಯೋಧರನ್ನು ಶತ್ರುಗಳು ಹೊಡೆದುರುಳಿಸಿದರು.

ਫੇਰਿ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਰੁਪ ਕੈ ਅਸਿ ਲੈ ਜੀਯ ਮੈ ਪੁਨਿ ਕੋਪੁ ਭਯੋ ਹੈ ॥
fer ayodhan mai rup kai as lai jeey mai pun kop bhayo hai |

ಅವನು ತನ್ನ ಖಡ್ಗವನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಮತ್ತೆ ಮೈದಾನದಲ್ಲಿ ಕೋಪದಿಂದ ನಿಂತನು

ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰ ਦਯੋ ਘਟ ਗਯੋ ਦਲ ਸੋ ਕਬਿ ਕੇ ਮਨ ਭਾਉ ਨਯੋ ਹੈ ॥
maar bidaar dayo ghatt gayo dal so kab ke man bhaau nayo hai |

(ಕೋಪದಲ್ಲಿ, ಅವನು ಸೈನ್ಯವನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಿದನು) ಕೊಲ್ಲುವ ಮೂಲಕ, ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಸೈನ್ಯವು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ. (ಈ ಸನ್ನಿವೇಶವನ್ನು ನೋಡಿ) ಕವಿಯ ಮನದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಆಲೋಚನೆ ಮೂಡಿದೆ.

ਮਾਨਹੁ ਸੂਰ ਪ੍ਰਲੈ ਕੋ ਚੜਿਯੋ ਜਲੁ ਸਾਗਰ ਕੋ ਸਬ ਸੂਕਿ ਗਯੋ ਹੈ ॥੧੪੦੫॥
maanahu soor pralai ko charriyo jal saagar ko sab sook gayo hai |1405|

ಶತ್ರುಗಳ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವ ಮೂಲಕ, ಪ್ರಳಯ ದಿನದಂದು ಉರಿಯುತ್ತಿರುವ ಸೂರ್ಯನಿಂದ ಸಮುದ್ರದ ನೀರು ಬತ್ತಿಹೋಗುವಂತೆ ಅವನು ಅದನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿದನು. 1405.

ਪ੍ਰਥਮੇ ਤਿਨ ਕੀ ਭੁਜ ਕਾਟਿ ਦਈ ਫਿਰ ਕੈ ਤਿਨ ਕੇ ਸਿਰ ਕਾਟਿ ਦਏ ॥
prathame tin kee bhuj kaatt dee fir kai tin ke sir kaatt de |

ಮೊದಲ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ, ಅವರು ಯೋಧರ ತೋಳುಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ನಂತರ ಅವರ ತಲೆಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿದರು

ਰਥ ਬਾਜਨ ਸੂਤ ਸਮੇਤ ਸਬੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਰਨ ਬੀਚ ਛਏ ॥
rath baajan soot samet sabai kab sayaam kahai ran beech chhe |

ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಕುದುರೆಗಳು ಮತ್ತು ಸಾರಥಿಗಳೊಂದಿಗೆ ರಥಗಳು ನಾಶವಾದವು

ਜਿਨ ਕੀ ਸੁਖ ਕੇ ਸੰਗ ਆਯੁ ਕਟੀ ਤਿਨ ਕੀ ਲੁਥ ਜੰਬੁਕ ਗੀਧ ਖਏ ॥
jin kee sukh ke sang aay kattee tin kee luth janbuk geedh khe |

ತಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ಆರಾಮವಾಗಿ ಕಳೆದವರು, ಅವರ ಶವಗಳನ್ನು ನರಿಗಳು ಮತ್ತು ರಣಹದ್ದುಗಳು ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದವು.

ਜਿਨ ਸਤ੍ਰ ਘਨੇ ਰਨ ਮਾਝਿ ਹਨੇ ਸੋਊ ਸੰਘਰ ਮੈ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਭਏ ॥੧੪੦੬॥
jin satr ghane ran maajh hane soaoo sanghar mai bin praan bhe |1406|

ಭೀಕರ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಶತ್ರುಗಳನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಿದ ಆ ಯೋಧರು ಈಗ ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ಜೀವರಾದರು.1406.

ਦ੍ਵਾਦਸ ਭੂਪਨ ਕੋ ਹਨਿ ਕੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਰਨ ਮੈ ਨ੍ਰਿਪ ਛਾਜਿਯੋ ॥
dvaadas bhoopan ko han kai kab sayaam kahai ran mai nrip chhaajiyo |

ಕವಿ ಶ್ಯಾಮ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ರಾಜ (ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್) ಹನ್ನೆರಡು ರಾಜರನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವ ಮೂಲಕ ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಗೌರವವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.

ਮਾਨਹੁ ਦੂਰ ਘਨੋ ਤਮੁ ਕੈ ਦਿਨ ਆਧਿਕ ਮੈ ਦਿਵਰਾਜ ਬਿਰਾਜਿਯੋ ॥
maanahu door ghano tam kai din aadhik mai divaraaj biraajiyo |

ಹನ್ನೆರಡು ರಾಜರನ್ನು ಕೊಂದ ನಂತರ, ರಾಜ ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್ ದೂರದ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯನಂತೆ ಭವ್ಯವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾನೆ.

ਗਾਜਤ ਹੈ ਖੜਗੇਸ ਬਲੀ ਧੁਨਿ ਜਾ ਸੁਨਿ ਕੈ ਘਨ ਸਾਵਨ ਲਾਜਿਯੋ ॥
gaajat hai kharrages balee dhun jaa sun kai ghan saavan laajiyo |

ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್‌ನ ಗುಡುಗುವಿಕೆಯನ್ನು ಕೇಳಲು ಸಾವನ್‌ನ ಮೋಡಗಳು ನಾಚಿಕೆಪಡುತ್ತಿವೆ

ਕਾਲ ਪ੍ਰਲੈ ਜਿਉ ਕਿਰਾਰਨ ਤੇ ਬਢਿ ਮਾਨਹੁ ਨੀਰਧ ਕੋਪ ਕੈ ਗਾਜਿਯੋ ॥੧੪੦੭॥
kaal pralai jiau kiraaran te badt maanahu neeradh kop kai gaajiyo |1407|

ಅದರ ತೀರವನ್ನು ತುಂಬಿದ ಮೇಲೆ, ಸಾಗರವು ಪ್ರಳಯ ದಿನದಂದು ಗುಡುಗುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ.1407.

ਅਉਰ ਕਿਤੀ ਜਦੁਬੀਰ ਚਮੂੰ ਨ੍ਰਿਪ ਇਉ ਪੁਰਖਤਿ ਦਿਖਾਇ ਭਜਾਈ ॥
aaur kitee jadubeer chamoon nrip iau purakhat dikhaae bhajaaee |

ರಾಜನು ತನ್ನ ಶೌರ್ಯವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿ ಯಾದವ ಸೈನ್ಯದ ಬಹುಭಾಗವನ್ನು ಓಡಿಹೋಗುವಂತೆ ಮಾಡಿದನು

ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਭਟ ਆਇ ਭਿਰੇ ਤਿਨ ਪ੍ਰਾਨਨ ਕੀ ਸਬ ਆਸ ਚੁਕਾਈ ॥
aaur jite bhatt aae bhire tin praanan kee sab aas chukaaee |

ಅವನೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡಲು ಬಂದ ಯೋಧರು ತಮ್ಮ ಉಳಿವಿನ ಭರವಸೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡರು

ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਅਸਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੇ ਜਿਨ ਧਾਇ ਕੈ ਆਇ ਕੈ ਕੀਨੀ ਲਰਾਈ ॥
lai kar mai as sayaam bhane jin dhaae kai aae kai keenee laraaee |

(ಕವಿ) ಶ್ಯಾಮ್ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, ಯಾರು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕತ್ತಿ ಹಿಡಿದು ಓಡಿದರು,

ਅੰਤ ਕੋ ਅੰਤ ਕੇ ਧਾਮਿ ਗਏ ਤਿਨ ਨਾਹਕ ਆਪਨੀ ਦੇਹ ਗਵਾਈ ॥੧੪੦੮॥
ant ko ant ke dhaam ge tin naahak aapanee deh gavaaee |1408|

ಕತ್ತಿಯನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ಹೋರಾಡಿದವನು ಮರಣದ ವಾಸಸ್ಥಾನವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಅವನು ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಿ ಕಳೆದುಕೊಂಡನು ಎಂದು ಕವಿ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.1408.

ਬਹੁਰੋ ਰਨ ਮੈ ਰਿਸ ਕੈ ਦਸ ਸੈ ਗਜ ਐਤ ਤੁਰੰਗ ਚਮੂੰ ਹਨਿ ਡਾਰੀ ॥
bahuro ran mai ris kai das sai gaj aait turang chamoon han ddaaree |

ಮತ್ತೆ ಕೋಪಗೊಂಡ ಅವನು ಸಾವಿರ ಆನೆ ಮತ್ತು ಕುದುರೆ ಸವಾರರನ್ನು ಕೊಂದನು

ਦੁਇ ਸਤਿ ਸਿਯੰਦਨ ਕਾਟਿ ਦਏ ਬਹੁ ਬੀਰ ਹਨੇ ਬਲੁ ਕੈ ਅਸਿ ਧਾਰੀ ॥
due sat siyandan kaatt de bahu beer hane bal kai as dhaaree |

ಅವನು ಇನ್ನೂರು ರಥಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿ ಅನೇಕ ಖಡ್ಗಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದ ಯೋಧರನ್ನು ಕೊಂದನು

ਬੀਸ ਹਜ਼ਾਰ ਪਦਾਤ ਹਨੇ ਦ੍ਰੁਮ ਸੇ ਗਿਰ ਹੈ ਰਨ ਭੂਮਿ ਮੰਝਾਰੀ ॥
bees hazaar padaat hane drum se gir hai ran bhoom manjhaaree |

ಅವನು ಕಾಲ್ನಡಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಇಪ್ಪತ್ತು ಸಾವಿರ ಸೈನಿಕರನ್ನು ಕೊಂದನು, ಅವರು ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಮರದಂತೆ ಬಿದ್ದರು

ਮਾਨੋ ਹਨੂੰ ਰਿਸਿ ਰਾਵਨ ਬਾਗ ਕੀ ਮੂਲ ਹੂੰ ਤੇ ਜਰ ਮੇਖ ਉਚਾਰੀ ॥੧੪੦੯॥
maano hanoo ris raavan baag kee mool hoon te jar mekh uchaaree |1409|

ಈ ಚಮತ್ಕಾರವು ಕೋಪಗೊಂಡ ಹನುಮರಿಂದ ರಾವಣನ ಬೇರುಸಹಿತ ಉದ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತು. 1409.

ਰਾਛਸ ਅਭ ਹੁਤੋ ਹਰਿ ਕੀ ਦਿਸਿ ਸੋ ਬਲੁ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਊਪਰ ਧਾਯੋ ॥
raachhas abh huto har kee dis so bal kai nrip aoopar dhaayo |

ಅಭರ್ ಎಂಬ ರಾಕ್ಷಸನು ಕೃಷ್ಣನ ಬದಿಯಲ್ಲಿದ್ದನು

ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਸਬੈ ਅਪੁਨੇ ਚਪਲਾ ਸਮ ਲੈ ਅਸਿ ਕੋਪ ਬਢਾਯੋ ॥
sasatr sanbhaar sabai apune chapalaa sam lai as kop badtaayo |

ಅವನು ಪೂರ್ಣ ಬಲದಿಂದ ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದನು

ਗਾਜਤ ਹੀ ਬਰਖਿਯੋ ਬਰਖਾ ਸਰ ਸ੍ਯਾਮ ਕਬੀਸਰ ਯੋ ਗੁਨ ਗਾਯੋ ॥
gaajat hee barakhiyo barakhaa sar sayaam kabeesar yo gun gaayo |

ಕವಿ ಶ್ಯಾಮನು (ಅವನನ್ನು) ಹೀಗೆ ಹೊಗಳಿದ್ದಾನೆ (ಅವನು) ಗುಡುಗು ಸಿಡಿದ ಕೂಡಲೇ ಬಾಣಗಳ ಬತ್ತಳಿಕೆಯನ್ನು ಹಾಕಿದನು,

ਮਾਨਹੁ ਗੋਪਨ ਕੇ ਗਨ ਪੈ ਅਤਿ ਕੋਪ ਕੀਏ ਮਘਵਾ ਚਢਿ ਆਯੋ ॥੧੪੧੦॥
maanahu gopan ke gan pai at kop kee maghavaa chadt aayo |1410|

ತನ್ನ ಆಯುಧಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಮಿಂಚಿನಂತಿರುವ ಖಡ್ಗವನ್ನು ಹಿಡಿದು ಕ್ರೋಧದಿಂದ ಗುಡುಗುತ್ತಾ ಕ್ರೋಧದಿಂದ ಇಂದ್ರನಂತೆ ಬಾಣಗಳನ್ನು ಗೋಪಗಳ ಸಭೆಯ ಮೇಲೆ ಸುರಿಸಿದನು.1410.

ਦੈਤ ਚਮੂੰ ਘਨ ਜਿਉ ਉਮਡੀ ਮਨ ਮੈ ਨ ਕਛੂ ਨ੍ਰਿਪ ਹੂੰ ਡਰੁ ਕੀਨੋ ॥
dait chamoon ghan jiau umaddee man mai na kachhoo nrip hoon ddar keeno |

ರಾಕ್ಷಸ-ಪಡೆಗಳು ಮೋಡಗಳಂತೆ ಮುನ್ನುಗ್ಗಿದವು, ಆದರೆ ರಾಜನು ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಹೆದರಲಿಲ್ಲ