ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 1149


ਪੁਰ ਜਨ ਚਲਹਿ ਸੰਗਿ ਉਠਿ ਸਬ ਹੀ ॥
pur jan chaleh sang utth sab hee |

ಊರಿನವರೆಲ್ಲ ಅವನೊಂದಿಗೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರು.

ਜਾਨੁਕ ਬਸੇ ਨਾਹਿ ਪੁਰ ਕਬ ਹੀ ॥੩॥
jaanuk base naeh pur kab hee |3|

(ಅವರು) ನಗರದಲ್ಲಿ ಎಂದಿಗೂ ವಾಸಿಸಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ. 3.

ਜਿਤ ਜਿਤ ਜਾਤ ਕੁਅਰ ਮਗ ਭਯੋ ॥
jit jit jaat kuar mag bhayo |

ಕುನ್ವರ್ ಯಾವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಿದರೂ,

ਜਾਨੁਕ ਬਰਖਿ ਕ੍ਰਿਪਾਬੁਦ ਗਯੋ ॥
jaanuk barakh kripaabud gayo |

(ಅಂದು ತೋರುತ್ತದೆ) ಕೃಪೆಯ ಹನಿಗಳು ಬಿದ್ದಂತೆ.

ਲੋਗਨ ਨੈਨ ਲਗੇ ਤਿਹ ਬਾਟੈ ॥
logan nain lage tih baattai |

ಜನರ ಕಣ್ಣುಗಳು ಅವನ ಹಾದಿಯತ್ತ ನೆಟ್ಟಿದ್ದವು.

ਜਾਨੁਕ ਬਿਸਿਖ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਹਿ ਚਾਟੈ ॥੪॥
jaanuk bisikh amrit keh chaattai |4|

ಬಾಣಗಳು (ಕಣ್ಣಿನ ರೂಪದಲ್ಲಿ) ಅಮೃತವನ್ನು ನೆಕ್ಕುತ್ತಿವೆಯಂತೆ. 4.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ಉಭಯ:

ਜਿਹ ਜਿਹ ਮਾਰਗ ਕੇ ਬਿਖੈ ਜਾਤ ਕੁਅਰ ਚਲਿ ਸੋਇ ॥
jih jih maarag ke bikhai jaat kuar chal soe |

ಕುನ್ವರ್ ಹಾದು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಮಾರ್ಗ,

ਨੈਨ ਰੰਗੀਲੋ ਸਭਨ ਕੇ ਭੂਮ ਛਬੀਲੀ ਹੋਇ ॥੫॥
nain rangeelo sabhan ke bhoom chhabeelee hoe |5|

(ಅಲ್ಲಿ) ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಕೂದಲು ಸುಕ್ಕುಗಟ್ಟುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಭೂಮಿ ಸುಂದರವಾಗುವುದು.5.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ಇಪ್ಪತ್ತನಾಲ್ಕು:

ਬ੍ਰਿਖ ਧੁਜ ਨਗਰ ਸਾਹ ਇਕ ਤਾ ਕੇ ॥
brikh dhuj nagar saah ik taa ke |

ಆ ನಗರದಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಖ್ ಧುಜ್ ಎಂಬ ರಾಜನಿದ್ದನು.

ਨਾਗਰਿ ਕੁਅਰਿ ਨਾਰਿ ਗ੍ਰਿਹ ਜਾ ਕੇ ॥
naagar kuar naar grih jaa ke |

ಇವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಾಗರಿ ಕುರಿ ಎಂಬ ಮಹಿಳೆ ಇದ್ದಳು.

ਨਾਗਰਿ ਮਤੀ ਸੁਤਾ ਤਿਹ ਸੋਹੈ ॥
naagar matee sutaa tih sohai |

(ಅವನ) ಮಗಳು ನಗ್ರಿ ಮತಿ ಕೂಡ ಅಲ್ಲಿದ್ದಳು

ਨਗਰਨਿ ਕੇ ਨਾਗਰਨ ਕਹ ਮੋਹੈ ॥੬॥
nagaran ke naagaran kah mohai |6|

ಅವಳು ನಗರದ ನಾಗರಗಳನ್ನೂ (ಚತುರನ) ಮೋಡಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. 6.

ਤਿਨ ਵਹੁ ਕੁਅਰ ਦ੍ਰਿਗਨ ਲਹਿ ਪਾਵਾ ॥
tin vahu kuar drigan leh paavaa |

ಅವಳು (ಹುಡುಗಿ) ಅವನನ್ನು ಶುದ್ಧ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ನೋಡಿದಳು

ਛੋਰਿ ਲਾਜ ਕਹੁ ਨੇਹੁ ਲਗਾਵਾ ॥
chhor laaj kahu nehu lagaavaa |

ಮತ್ತು ಲಾಡ್ಜ್ನ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುವ ಮೂಲಕ (ಅವಳೊಂದಿಗೆ) ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಳು.

ਮਨ ਮੈ ਅਧਿਕ ਮਤ ਹ੍ਵੈ ਝੂਲੀ ॥
man mai adhik mat hvai jhoolee |

ಮನದಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಹೊಯ್ದಾಡತೊಡಗಿದಳು

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕੀ ਸਭ ਸੁਧਿ ਭੂਲੀ ॥੭॥
maat pitaa kee sabh sudh bhoolee |7|

ಮತ್ತು ಪೋಷಕರ ಎಲ್ಲಾ ಶುದ್ಧ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯು ಮರೆತುಹೋಗಿದೆ.7.

ਜਵਨ ਮਾਰਗ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਚਲਿ ਆਵੈ ॥
javan maarag nrip sut chal aavai |

ರಾಜ್ ಕುಮಾರ್ ನಡೆದು ಬಂದ ಹಾದಿ

ਤਹੀ ਕੁਅਰਿ ਸਖਿਯਨ ਜੁਤ ਗਾਵੈ ॥
tahee kuar sakhiyan jut gaavai |

ಅಲ್ಲಿ ಗೆಳೆಯರೊಂದಿಗೆ ಕುಮಾರಿ ಹಾಡನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.

ਚਾਰੁ ਚਾਰੁ ਕਰਿ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰੈ ॥
chaar chaar kar nain nihaarai |

ಅವಳು ಸುಂದರವಾದ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಳು

ਨੈਨ ਸੈਨ ਦੈ ਹਸੈ ਹਕਾਰੈ ॥੮॥
nain sain dai hasai hakaarai |8|

ಮತ್ತು ನಗುವುದು ಮತ್ತು ಕಣ್ಣಿನ ಸನ್ನೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುವುದು. 8.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ಉಭಯ:

ਇਸਕ ਮੁਸਕ ਖਾਸੀ ਖੁਰਕ ਛਿਪਤ ਛਪਾਏ ਨਾਹਿ ॥
eisak musak khaasee khurak chhipat chhapaae naeh |

ಇಷ್ಕ್, ಮುಷಕ್, ಕೆಮ್ಮು, ಸ್ಕೇಬಿಸ್ ಮರೆಯಾಗಿದ್ದರೂ ಮರೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਅੰਤ ਪ੍ਰਗਟ ਹ੍ਵੈ ਜਗ ਰਹਹਿ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਕਲ ਕੇ ਮਾਹਿ ॥੯॥
ant pragatt hvai jag raheh srisatt sakal ke maeh |9|

ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಸೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. 9.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ಇಪ್ಪತ್ತನಾಲ್ಕು:

ਪ੍ਰਚੁਰ ਬਾਤ ਇਹ ਭਈ ਨਗਰ ਮੈ ॥
prachur baat ih bhee nagar mai |

ಇದು ನಗರದಲ್ಲಿ ಜನಪ್ರಿಯವಾಯಿತು

ਚਲਤ ਚਲਤ ਸੁ ਗਈ ਤਿਹ ਘਰ ਮੈ ॥
chalat chalat su gee tih ghar mai |

ಮತ್ತು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಅವನ ಮನೆ ತಲುಪಿತು.

ਤਹ ਤੇ ਹਟਕਿ ਮਾਤ ਪਿਤੁ ਰਾਖੀ ॥
tah te hattak maat pit raakhee |

ಅವನ ಹೆತ್ತವರು (ಅವನನ್ನು) ಅಲ್ಲಿಂದ ನಿಷೇಧಿಸಿದರು

ਕਟੁ ਕਟੁ ਬਾਤ ਬਦਨ ਤੇ ਭਾਖੀ ॥੧੦॥
katt katt baat badan te bhaakhee |10|

ಮತ್ತು ಬಾಯಿಯಿಂದ ಕಹಿ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಹೇಳಿದರು. 10.

ਰਾਖਹਿ ਹਟਕਿ ਜਾਨਿ ਨਹਿ ਦੇਹੀ ॥
raakheh hattak jaan neh dehee |

(ಅವರು) ಅವನನ್ನು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಅವನನ್ನು ಹೋಗಲು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੌ ਰਛ ਕਰੇਹੀ ॥
bhaat bhaat sau rachh karehee |

ಮತ್ತು ಪರಸ್ಪರ ಇರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਤਾ ਤੇ ਤਰੁਨਿ ਅਧਿਕ ਦੁਖ ਪਾਵੈ ॥
taa te tarun adhik dukh paavai |

ಇದರಿಂದ ಕುಮಾರಿ ತುಂಬಾ ದುಃಖಿತಳಾದಳು

ਰੋਵਤ ਹੀ ਦਿਨ ਰੈਨਿ ਗਵਾਵੈ ॥੧੧॥
rovat hee din rain gavaavai |11|

ಮತ್ತು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಅಳುತ್ತಾ ಕಳೆದರು. 11.

ਸੋਰਠਾ ॥
soratthaa |

ಸೋರ್ತಾ:

ਅਰੀ ਬਰੀ ਯਹ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਿਸੁ ਦਿਨ ਹੋਤ ਖਰੀ ਖਰੀ ॥
aree baree yah preet nis din hot kharee kharee |

ಈ ಸುಡುವ ಪ್ರೀತಿ ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಬಲಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

ਜਲ ਸਫਰੀ ਕੀ ਰੀਤਿ ਪੀਯ ਪਾਨਿ ਬਿਛੁਰੇ ਮਰਤ ॥੧੨॥
jal safaree kee reet peey paan bichhure marat |12|

ಇದು ನೀರು ಮತ್ತು ಮೀನಿನ ಆಚರಣೆಯಂತೆ, ಅದು ಪ್ರೀತಿಯ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯಿಂದ ಮಾತ್ರ ಸಾಯುತ್ತದೆ. 12.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ಉಭಯ:

ਜੇ ਬਨਿਤਾ ਬਿਰਹਿਨ ਭਈ ਪੰਥ ਬਿਰਹ ਕੋ ਲੇਹਿ ॥
je banitaa birahin bhee panth birah ko lehi |

ವಿಧವೆಯಾಗುವ ಮೂಲಕ ಸಾವಿನ ಹಾದಿ ಹಿಡಿಯುವ ಮಹಿಳೆ,

ਪਲਕ ਬਿਖੈ ਪਿਯ ਕੇ ਨਿਮਿਤ ਪ੍ਰਾਨ ਚਟਕ ਦੈ ਦੇਹਿ ॥੧੩॥
palak bikhai piy ke nimit praan chattak dai dehi |13|

ಪ್ರಿಯಕರನಿಗಾಗಿ ಕ್ಷಣಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣ ಬಿಡುತ್ತಾಳೆ. 13.

ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥
bhujang chhand |

ಭುಜಂಗ್ ಪದ್ಯ:

ਲਿਖੀ ਪ੍ਰੇਮ ਪਤ੍ਰੀ ਸਖੀ ਬੋਲਿ ਆਛੀ ॥
likhee prem patree sakhee bol aachhee |

(ಅವನು) ಒಬ್ಬ ಬುದ್ಧಿವಂತ ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ಕರೆದು ಪ್ರೇಮ ಪತ್ರವನ್ನು ಬರೆದನು,

ਲਗੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਾਲਾ ਭਏ ਰਾਮ ਸਾਛੀ ॥
lagee preet laalaa bhe raam saachhee |

ಓ ಪ್ರಿಯ! ರಾಮ್ ಸಖೀ ಹೈ (ನಾನು ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದೇನೆ).

ਕਹਿਯੋ ਆਜੁ ਜੋ ਮੈ ਨ ਤੋ ਕੌ ਨਿਹਾਰੌ ॥
kahiyo aaj jo mai na to kau nihaarau |

(ಅಲ್ಲದೆ) ನಾನು ಇಂದು ನಿನ್ನನ್ನು ನೋಡದಿದ್ದರೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು

ਘਰੀ ਏਕ ਮੈ ਵਾਰਿ ਪ੍ਰਾਨਾਨਿ ਡਾਰੌ ॥੧੪॥
gharee ek mai vaar praanaan ddaarau |14|

ಆಗ ಒಂದು ಗಂಟೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣ ಹೊಡೆಯುತ್ತದೆ. 14.

ਕਰੋ ਬਾਲ ਬੇਲੰਬ ਨ ਆਜੁ ਐਯੈ ॥
karo baal belanb na aaj aaiyai |

ಓ ರಾಣಿ! ತಡ ಮಾಡಬೇಡ ಇಂದೇ ಬಾ

ਇਹਾ ਤੇ ਮੁਝੈ ਕਾਢਿ ਲੈ ਸੰਗ ਜੈਯੈ ॥
eihaa te mujhai kaadt lai sang jaiyai |

ಮತ್ತು ನನ್ನನ್ನು ಇಲ್ಲಿಂದ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗು.

ਕਬੈ ਮਾਨੁ ਮਾਨੀ ਕਹਾ ਮਾਨ ਕੀਜੈ ॥
kabai maan maanee kahaa maan keejai |

ಓ ಆರಾಧಕರೇ! ನಾನು ಹೇಳುವುದನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಿ.