ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 1359


ਨ ਹਾਥੈ ਪਸਾਰਾ ਤਹਾ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਆਵੈ ॥
n haathai pasaaraa tahaa drisatt aavai |

ಅಲ್ಲಿ ಚಾಚಿದ ಕೈ ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ.

ਕਛੂ ਭੂਮਿ ਆਕਾਸ ਹੇਰੋ ਨ ਜਾਵੈ ॥੨੫॥
kachhoo bhoom aakaas hero na jaavai |25|

ಭೂಮಿ ಮತ್ತು ಆಕಾಶ ಕೂಡ ಏನನ್ನೂ ತೋರಿಸಲಿಲ್ಲ. 25.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ಅಚಲ:

ਤੀਸ ਸਹਸ ਛੂਹਨਿ ਦਲ ਜਬ ਜੂਝਤ ਭਯੋ ॥
tees sahas chhoohan dal jab joojhat bhayo |

ಮೂವತ್ತು ಸಾವಿರ ಅಸ್ಪೃಶ್ಯರು ಹೋರಾಡಿ ಸತ್ತಾಗ,

ਦੁਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪਨ ਕੇ ਕੋਪ ਅਧਿਕ ਤਬ ਹੀ ਭਯੋ ॥
duhoon nripan ke kop adhik tab hee bhayo |

ಆಗ ರಾಜರಿಬ್ಬರ ಕೋಪವೂ ಅತಿಯಾಯಿತು.

ਪੀਸਿ ਪੀਸਿ ਰਦਨਛਦ ਬਿਸਿਖ ਪ੍ਰਹਾਰਹੀ ॥
pees pees radanachhad bisikh prahaarahee |

(ಅವರು) ತಮ್ಮ ಹಲ್ಲುಗಳನ್ನು ರುಬ್ಬುವ ಮೂಲಕ ಬಾಣಗಳನ್ನು ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರು

ਹੋ ਜੋ ਜੀਯ ਭੀਤਰ ਕੋਪ ਸੁ ਪ੍ਰਗਟ ਦਿਖਾਰਹੀ ॥੨੬॥
ho jo jeey bheetar kop su pragatt dikhaarahee |26|

ಮತ್ತು ಅವರು ಮನಸ್ಸಿನ ಕೋಪವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. 26.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ಇಪ್ಪತ್ತನಾಲ್ಕು:

ਬੀਸ ਬਰਸ ਨਿਸੁ ਦਿਨ ਰਨ ਕਰਾ ॥
bees baras nis din ran karaa |

ಇಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಹಗಲಿರುಳು ಹೋರಾಡಿದರು.

ਦੁਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪਨ ਤੇ ਏਕ ਨ ਟਰਾ ॥
duhoon nripan te ek na ttaraa |

ಆದರೆ ಇಬ್ಬರು ರಾಜರೂ ಕದಲಲಿಲ್ಲ.

ਅੰਤ ਕਾਲ ਤਿਨ ਦੁਹੂੰ ਖਪਾਯੋ ॥
ant kaal tin duhoon khapaayo |

ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಕ್ಷಾಮವು ಅವರಿಬ್ಬರನ್ನೂ ನಾಶಮಾಡಿತು.

ਉਹਿ ਕੌ ਇਹ ਇਹ ਕੌ ਉਹਿ ਘਾਯੋ ॥੨੭॥
auhi kau ih ih kau uhi ghaayo |27|

ಅವನು ಅದನ್ನು ಕೊಂದನು ಮತ್ತು ಅದು ಅವನನ್ನು ಕೊಂದಿತು. 27.

ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥
bhujang chhand |

ಭುಜಂಗ್ ಪದ್ಯ:

ਜਬੈ ਛੂਹਨੀ ਤੀਸ ਸਾਹਸ੍ਰ ਮਾਰੇ ॥
jabai chhoohanee tees saahasr maare |

ಮೂವತ್ತು ಸಾವಿರ ಅಸ್ಪೃಶ್ಯರನ್ನು ಕೊಂದಾಗ

ਦੋਊ ਰਾਵਈ ਰਾਵ ਜੂਝੇ ਕਰਾਰੇ ॥
doaoo raavee raav joojhe karaare |

(ಆಗ) ಇಬ್ಬರು ರಾಜರು (ಪರಸ್ಪರ) ತೀವ್ರವಾಗಿ ಹೋರಾಡಿದರು.

ਮਚਿਯੋ ਲੋਹ ਗਾਢੌ ਉਠੀ ਅਗਨਿ ਜ੍ਵਾਲਾ ॥
machiyo loh gaadtau utthee agan jvaalaa |

(ಆಗ) ಒಂದು ಭೀಕರ ಯುದ್ಧವು ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು ಮತ್ತು ಬೆಂಕಿಯು ಉಂಟಾಯಿತು.

ਭਈ ਤੇਜ ਤੌਨੇ ਹੁਤੇ ਏਕ ਬਾਲਾ ॥੨੮॥
bhee tej tauane hute ek baalaa |28|

ಆ ತೇಜಸ್ಸಿನಿಂದ ಒಬ್ಬ 'ಬಾಲಾ' (ಮಹಿಳೆ) ಜನಿಸಿದಳು. 28.

ਤਿਸੀ ਕੋਪ ਕੀ ਅਗਨਿ ਤੇ ਬਾਲ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥
tisee kop kee agan te baal hvai kai |

ಆ ಕ್ರೋಧದ ಬೆಂಕಿಯಿಂದ ಬಾಲಾ ಹುಟ್ಟಿದ

ਹਸੀ ਹਾਥ ਮੈ ਸਸਤ੍ਰ ਔ ਅਸਤ੍ਰ ਲੈ ਕੈ ॥
hasee haath mai sasatr aau asatr lai kai |

ಮತ್ತು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಆಯುಧಗಳೊಂದಿಗೆ ನಗಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.

ਮਹਾ ਰੂਪ ਆਨੂਪ ਤਾ ਕੋ ਬਿਰਾਜੈ ॥
mahaa roop aanoop taa ko biraajai |

ಅವರ ಶ್ರೇಷ್ಠ ರೂಪ ಅನನ್ಯವಾಗಿತ್ತು.

ਲਖੇ ਤੇਜ ਤਾ ਕੋ ਸਸੀ ਸੂਰ ਲਾਜੈ ॥੨੯॥
lakhe tej taa ko sasee soor laajai |29|

ಸೂರ್ಯ-ಚಂದ್ರರು ಕೂಡ ಅವನ ಪ್ರಖರತೆಯನ್ನು ಕಂಡು ನಾಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. 29.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ಇಪ್ಪತ್ತನಾಲ್ಕು:

ਚਾਰਹੁ ਦਿਸਾ ਫਿਰੀ ਜਬ ਬਾਲਾ ॥
chaarahu disaa firee jab baalaa |

ಮಗು ನಾಲ್ಕು ಕಾಲುಗಳ ಮೇಲೆ ನಡೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಾಗ

ਜਾਨੋ ਨਾਗ ਰੂਪ ਕੀ ਮਾਲਾ ॥
jaano naag roop kee maalaa |

(ಇದು ಈ ರೀತಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ) ಹಾವಿನ ರೂಪದ (ಅಕ್ಷರಶಃ 'ಚಿಂದಿ-ರೂಪ') ಮಾಲೆ ಇದ್ದಂತೆ.

ਐਸ ਨ ਕਤਹੂੰ ਪੁਰਖ ਨਿਹਾਰਾ ॥
aais na katahoon purakh nihaaraa |

ಅಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿ ಎಲ್ಲಿಯೂ ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ.

ਨਾਥ ਕਰੈ ਜਿਹ ਆਪੁ ਸੁਧਾਰਾ ॥੩੦॥
naath karai jih aap sudhaaraa |30|

ಯಾರನ್ನು (ಅವನು) ತನ್ನ ನಾಥನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. 30.

ਫਿਰ ਜਿਯ ਮੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥
fir jiy mai ih bhaat bichaaree |

ನಂತರ ಅವನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಈ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ರೂಪಿಸಿದನು

ਬਰੌ ਜਗਤ ਕੇ ਪਤਿਹਿ ਸੁਧਾਰੀ ॥
barau jagat ke patihi sudhaaree |

ಜಗದ ಒಡೆಯನನ್ನು ಮಾತ್ರ ಮದುವೆಯಾಗುವುದು.

ਤਾ ਤੇ ਕਰੌ ਦੀਨ ਹ੍ਵੈ ਸੇਵਾ ॥
taa te karau deen hvai sevaa |

ಹಾಗಾಗಿ ನಾನು (ಅವರಿಗೆ) ಸಂಪೂರ್ಣ ನಮ್ರತೆಯಿಂದ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತೇನೆ

ਹੋਇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਕਾਲਿਕਾ ਦੇਵਾ ॥੩੧॥
hoe prasan kaalikaa devaa |31|

(ಇದನ್ನು ಮಾಡುವುದರಿಂದ) ಮಹಾಕಾಲ್ ('ಕಾಳಿಕಾ ದೇವ') ಪ್ರಸನ್ನನಾಗುತ್ತಾನೆ. 31.

ਅਧਿਕ ਸੁਚਿਤ ਹ੍ਵੈ ਕੀਏ ਸੁਮੰਤ੍ਰਾ ॥
adhik suchit hvai kee sumantraa |

ಅವನು ಹೆಚ್ಚು ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ಯೋಚಿಸಿದನು

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਨ ਲਿਖਿ ਲਿਖਿ ਜੰਤ੍ਰਾ ॥
bhaat bhaat tan likh likh jantraa |

ಮತ್ತು ವಿವಿಧ ವಾದ್ಯಗಳನ್ನು ಬರೆದರು.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੀ ਜਗ ਮਾਤ ਭਵਾਨੀ ॥
kripaa karee jag maat bhavaanee |

ಜಗತ್ ಮಾತಾ ಭವಾನಿ (ಅವನಿಗೆ) ಬೇಡಿಕೊಂಡಳು.

ਇਹ ਬਿਧ ਬਤਿਯਾ ਤਾਹਿ ਬਖਾਨੀ ॥੩੨॥
eih bidh batiyaa taeh bakhaanee |32|

ಮತ್ತು ಅವನಿಗೆ ಈ ರೀತಿ ವಿವರಿಸಿದೆ. 32.

ਕਰਿ ਜਿਨਿ ਸੋਕ ਹ੍ਰਿਦੈ ਤੈ ਪੁਤ੍ਰੀ ॥
kar jin sok hridai tai putree |

(ಭವಾನಿ ಹೇಳಿದಳು) ಓ ಮಗಳೇ! ನಿಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ದುಃಖಿಸಬೇಡಿ.

ਨਿਰੰਕਾਰ ਬਰਿ ਹੈ ਤੁਹਿ ਅਤ੍ਰੀ ॥
nirankaar bar hai tuhi atree |

ನಿರಂಕರ್ ಅಸ್ತ್ರಧಾರಿಯು ನಿನ್ನನ್ನು (ಅವಾಶ್) ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾನೆ.

ਤਾ ਕਾ ਧ੍ਯਾਨ ਆਜੁ ਨਿਸਿ ਧਰਿਯਹੁ ॥
taa kaa dhayaan aaj nis dhariyahu |

ನೀವು ಇಂದು ರಾತ್ರಿ ಅವನನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಿ.

ਕਹਿਹੈ ਜੁ ਕਛੁ ਸੋਈ ਤੁਮ ਕਰਿਯਹੁ ॥੩੩॥
kahihai ju kachh soee tum kariyahu |33|

ಅವನು ಏನು ಹೇಳಿದರೂ ನೀನು ಹಾಗೆಯೇ ಮಾಡು. 33.

ਜਬ ਅਸ ਬਰ ਤਿਹ ਦਿਯੋ ਭਵਾਨੀ ॥
jab as bar tih diyo bhavaanee |

ಭವಾನಿ ಅವನಿಗೆ ಅಂತಹ ವರವನ್ನು ನೀಡಿದಾಗ,

ਪ੍ਰਫੁਲਿਤ ਭਈ ਜਗਤ ਕੀ ਰਾਨੀ ॥
prafulit bhee jagat kee raanee |

(ಆಗ ಅವಳು) ಪ್ರಪಂಚದ ರಾಣಿ ಸಂತೋಷಗೊಂಡಳು.

ਅਤਿ ਪਵਿਤ੍ਰ ਨਿਸਿ ਹ੍ਵੈ ਛਿਤ ਸੋਈ ॥
at pavitr nis hvai chhit soee |

ಅವಳು ಅತ್ಯಂತ ಪರಿಶುದ್ಧಳಾದಳು ಮತ್ತು ರಾತ್ರಿ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿದಳು.

ਜਿਹ ਠਾ ਔਰ ਨ ਦੂਸਰ ਕੋਈ ॥੩੪॥
jih tthaa aauar na doosar koee |34|

ಅಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. 34.

ਅਰਧ ਰਾਤ੍ਰਿ ਬੀਤਤ ਭੀ ਜਬ ਹੀ ॥
aradh raatr beetat bhee jab hee |

ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ಕಳೆದಾಗ,

ਆਗ੍ਯਾ ਭਈ ਨਾਥ ਕੀ ਤਬ ਹੀ ॥
aagayaa bhee naath kee tab hee |

ಆಗ ಮಾತ್ರ ಭಗವಂತನ ಅನುಮತಿ ಬಂತು.

ਸ੍ਵਾਸ ਬੀਰਜ ਦਾਨਵ ਜਬ ਮਰਿ ਹੈ ॥
svaas beeraj daanav jab mar hai |

ಸ್ವಾಸ್ ಬಿರ್ಜಾ ಎಂಬ ದೈತ್ಯನು ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟಾಗ,

ਤਿਹ ਪਾਛੇ ਸੁੰਦਰਿ ਮੁਹਿ ਬਰਿ ਹੈ ॥੩੫॥
tih paachhe sundar muhi bar hai |35|

ಅದರ ನಂತರ, ಓ ಸೌಂದರ್ಯ! (ನೀವು) ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವಿರಿ. 35.

ਇਹ ਬਿਧਿ ਤਿਹ ਆਗ੍ਯਾ ਜਬ ਭਈ ॥
eih bidh tih aagayaa jab bhee |

ಅವನು ಅಂತಹ ಅನುಮತಿಯನ್ನು ಪಡೆದಾಗ,

ਦਿਨਮਨਿ ਚੜਿਯੋ ਰੈਨਿ ਮਿਟਿ ਗਈ ॥
dinaman charriyo rain mitt gee |

ಆದ್ದರಿಂದ ಸೂರ್ಯ ಉದಯಿಸಿದನು ಮತ್ತು ರಾತ್ರಿ ಕಳೆದುಹೋಯಿತು.