ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Seite - 1359
ਨ ਹਾਥੈ ਪਸਾਰਾ ਤਹਾ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਆਵੈ ॥
n haathai pasaaraa tahaa drisatt aavai |Die ausgestreckte Hand war dort nicht zu sehen.
ਕਛੂ ਭੂਮਿ ਆਕਾਸ ਹੇਰੋ ਨ ਜਾਵੈ ॥੨੫॥
kachhoo bhoom aakaas hero na jaavai |25|Sogar die Erde und der Himmel zeigten nichts. 25.
ਅੜਿਲ ॥
arril |unnachgiebig:
ਤੀਸ ਸਹਸ ਛੂਹਨਿ ਦਲ ਜਬ ਜੂਝਤ ਭਯੋ ॥
tees sahas chhoohan dal jab joojhat bhayo |Als dreißigtausend Unberührbare im Kampf starben,
ਦੁਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪਨ ਕੇ ਕੋਪ ਅਧਿਕ ਤਬ ਹੀ ਭਯੋ ॥
duhoon nripan ke kop adhik tab hee bhayo |Da wurde der Zorn der beiden Könige sehr groß.
ਪੀਸਿ ਪੀਸਿ ਰਦਨਛਦ ਬਿਸਿਖ ਪ੍ਰਹਾਰਹੀ ॥
pees pees radanachhad bisikh prahaarahee |(Sie) schossen Pfeile, indem sie mit den Zähnen knirschten
ਹੋ ਜੋ ਜੀਯ ਭੀਤਰ ਕੋਪ ਸੁ ਪ੍ਰਗਟ ਦਿਖਾਰਹੀ ॥੨੬॥
ho jo jeey bheetar kop su pragatt dikhaarahee |26|Und sie brachten die Wut ihres Geistes zum Ausdruck. 26.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |vierundzwanzig:
ਬੀਸ ਬਰਸ ਨਿਸੁ ਦਿਨ ਰਨ ਕਰਾ ॥
bees baras nis din ran karaa |Sie kämpften zwanzig Jahre lang Tag und Nacht.
ਦੁਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪਨ ਤੇ ਏਕ ਨ ਟਰਾ ॥
duhoon nripan te ek na ttaraa |Doch keiner der beiden Könige gab nach.
ਅੰਤ ਕਾਲ ਤਿਨ ਦੁਹੂੰ ਖਪਾਯੋ ॥
ant kaal tin duhoon khapaayo |Am Ende wurden sie beide durch eine Hungersnot zerstört.
ਉਹਿ ਕੌ ਇਹ ਇਹ ਕੌ ਉਹਿ ਘਾਯੋ ॥੨੭॥
auhi kau ih ih kau uhi ghaayo |27|Er hat es getötet und es hat ihn getötet. 27.
ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥
bhujang chhand |Bhujang-Vers:
ਜਬੈ ਛੂਹਨੀ ਤੀਸ ਸਾਹਸ੍ਰ ਮਾਰੇ ॥
jabai chhoohanee tees saahasr maare |Als dreißigtausend Unberührbare getötet wurden
ਦੋਊ ਰਾਵਈ ਰਾਵ ਜੂਝੇ ਕਰਾਰੇ ॥
doaoo raavee raav joojhe karaare |(Dann) kämpften die beiden Könige erbittert (gegeneinander).
ਮਚਿਯੋ ਲੋਹ ਗਾਢੌ ਉਠੀ ਅਗਨਿ ਜ੍ਵਾਲਾ ॥
machiyo loh gaadtau utthee agan jvaalaa |(Dann) brach ein schrecklicher Krieg aus und daraus entstand Feuer.
ਭਈ ਤੇਜ ਤੌਨੇ ਹੁਤੇ ਏਕ ਬਾਲਾ ॥੨੮॥
bhee tej tauane hute ek baalaa |28|Aus diesem Glanz wurde eine „Bala“ (Frau) geboren. 28.
ਤਿਸੀ ਕੋਪ ਕੀ ਅਗਨਿ ਤੇ ਬਾਲ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥
tisee kop kee agan te baal hvai kai |Bala wurde aus dem Feuer dieser Wut geboren
ਹਸੀ ਹਾਥ ਮੈ ਸਸਤ੍ਰ ਔ ਅਸਤ੍ਰ ਲੈ ਕੈ ॥
hasee haath mai sasatr aau asatr lai kai |Und fing an, mit Waffen in der Hand zu lachen.
ਮਹਾ ਰੂਪ ਆਨੂਪ ਤਾ ਕੋ ਬਿਰਾਜੈ ॥
mahaa roop aanoop taa ko biraajai |Seine Topform war einzigartig.
ਲਖੇ ਤੇਜ ਤਾ ਕੋ ਸਸੀ ਸੂਰ ਲਾਜੈ ॥੨੯॥
lakhe tej taa ko sasee soor laajai |29|Sogar Sonne und Mond scheuten sich, sein Licht zu sehen. 29.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |vierundzwanzig:
ਚਾਰਹੁ ਦਿਸਾ ਫਿਰੀ ਜਬ ਬਾਲਾ ॥
chaarahu disaa firee jab baalaa |Als das Kind begann, auf allen Vieren zu laufen
ਜਾਨੋ ਨਾਗ ਰੂਪ ਕੀ ਮਾਲਾ ॥
jaano naag roop kee maalaa |(Es sah so aus), als ob es eine Girlande in Schlangenform (wörtlich „Lumpenform“) gäbe.
ਐਸ ਨ ਕਤਹੂੰ ਪੁਰਖ ਨਿਹਾਰਾ ॥
aais na katahoon purakh nihaaraa |Nirgendwo wurde ein solcher Mann gesehen.
ਨਾਥ ਕਰੈ ਜਿਹ ਆਪੁ ਸੁਧਾਰਾ ॥੩੦॥
naath karai jih aap sudhaaraa |30|Wen (er) zu seinem Nath machen kann. 30.
ਫਿਰ ਜਿਯ ਮੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥
fir jiy mai ih bhaat bichaaree |Dann kam ihm diese Idee in den Sinn
ਬਰੌ ਜਗਤ ਕੇ ਪਤਿਹਿ ਸੁਧਾਰੀ ॥
barau jagat ke patihi sudhaaree |Nur mit dem Herrn der Welt verheiratet zu sein.
ਤਾ ਤੇ ਕਰੌ ਦੀਨ ਹ੍ਵੈ ਸੇਵਾ ॥
taa te karau deen hvai sevaa |Damit ich ihnen in aller Demut diene
ਹੋਇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਕਾਲਿਕਾ ਦੇਵਾ ॥੩੧॥
hoe prasan kaalikaa devaa |31|(Dadurch) wird Mahakal (,Kalika Deva‘) erfreut sein. 31.
ਅਧਿਕ ਸੁਚਿਤ ਹ੍ਵੈ ਕੀਏ ਸੁਮੰਤ੍ਰਾ ॥
adhik suchit hvai kee sumantraa |Er dachte genauer nach
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਨ ਲਿਖਿ ਲਿਖਿ ਜੰਤ੍ਰਾ ॥
bhaat bhaat tan likh likh jantraa |Und verschiedene Instrumente geschrieben.
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੀ ਜਗ ਮਾਤ ਭਵਾਨੀ ॥
kripaa karee jag maat bhavaanee |Jagat Mata Bhavani flehte (ihn).
ਇਹ ਬਿਧ ਬਤਿਯਾ ਤਾਹਿ ਬਖਾਨੀ ॥੩੨॥
eih bidh batiyaa taeh bakhaanee |32|Und erklärte es ihm so. 32.
ਕਰਿ ਜਿਨਿ ਸੋਕ ਹ੍ਰਿਦੈ ਤੈ ਪੁਤ੍ਰੀ ॥
kar jin sok hridai tai putree |(Bhavani sagte) O Tochter! Sei in deinem Herzen nicht traurig.
ਨਿਰੰਕਾਰ ਬਰਿ ਹੈ ਤੁਹਿ ਅਤ੍ਰੀ ॥
nirankaar bar hai tuhi atree |Nirankar Astradhari wird dich heiraten (Avash).
ਤਾ ਕਾ ਧ੍ਯਾਨ ਆਜੁ ਨਿਸਿ ਧਰਿਯਹੁ ॥
taa kaa dhayaan aaj nis dhariyahu |Kümmere dich heute Abend um ihn.
ਕਹਿਹੈ ਜੁ ਕਛੁ ਸੋਈ ਤੁਮ ਕਰਿਯਹੁ ॥੩੩॥
kahihai ju kachh soee tum kariyahu |33|Was auch immer er sagt, du tust dasselbe. 33.
ਜਬ ਅਸ ਬਰ ਤਿਹ ਦਿਯੋ ਭਵਾਨੀ ॥
jab as bar tih diyo bhavaanee |Als Bhavani ihm eine solche Gabe gab,
ਪ੍ਰਫੁਲਿਤ ਭਈ ਜਗਤ ਕੀ ਰਾਨੀ ॥
prafulit bhee jagat kee raanee |(Dann wurde sie), die Königin der Welt, glücklich.
ਅਤਿ ਪਵਿਤ੍ਰ ਨਿਸਿ ਹ੍ਵੈ ਛਿਤ ਸੋਈ ॥
at pavitr nis hvai chhit soee |Sie wurde äußerst rein und schlief nachts auf dem Boden.
ਜਿਹ ਠਾ ਔਰ ਨ ਦੂਸਰ ਕੋਈ ॥੩੪॥
jih tthaa aauar na doosar koee |34|Wo es keinen anderen gab. 34.
ਅਰਧ ਰਾਤ੍ਰਿ ਬੀਤਤ ਭੀ ਜਬ ਹੀ ॥
aradh raatr beetat bhee jab hee |Als Mitternacht vorüber war,
ਆਗ੍ਯਾ ਭਈ ਨਾਥ ਕੀ ਤਬ ਹੀ ॥
aagayaa bhee naath kee tab hee |Erst dann kam die Erlaubnis des Herrn.
ਸ੍ਵਾਸ ਬੀਰਜ ਦਾਨਵ ਜਬ ਮਰਿ ਹੈ ॥
svaas beeraj daanav jab mar hai |Wenn der Riese namens Svas Birja getötet wird,
ਤਿਹ ਪਾਛੇ ਸੁੰਦਰਿ ਮੁਹਿ ਬਰਿ ਹੈ ॥੩੫॥
tih paachhe sundar muhi bar hai |35|Danach, oh Schönheit! (Du) wirst mich lieben. 35.
ਇਹ ਬਿਧਿ ਤਿਹ ਆਗ੍ਯਾ ਜਬ ਭਈ ॥
eih bidh tih aagayaa jab bhee |Als er diese Erlaubnis erhielt,
ਦਿਨਮਨਿ ਚੜਿਯੋ ਰੈਨਿ ਮਿਟਿ ਗਈ ॥
dinaman charriyo rain mitt gee |So ging die Sonne auf und die Nacht verging.