ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Seite - 501
ਛੋਰ ਕੈ ਚੀਲ ਕੋ ਰੂਪ ਦਯੋ ਤ੍ਰੀਆ ਕੋ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਰੂਪ ਬਨਾਯੋ ॥
chhor kai cheel ko roop dayo treea ko at sundar roop banaayo |Nachdem er die Gestalt eines Elefanten verlassen hatte, nahm er die Gestalt einer sehr schönen Frau an.
ਵਾਹਿ ਉਤਾਰ ਕੈ ਕੰਧਹਿ ਤੇ ਤਿਹ ਕੰਧਿ ਪਟੰਬਰ ਪੀਤ ਧਰਾਯੋ ॥
vaeh utaar kai kandheh te tih kandh pattanbar peet dharaayo |Sie ließ dort den Körper des Geiers zurück und nahm ihre eigene schöne Gestalt einer Frau an, nachdem sie Pradyumna von ihrer Schulter genommen hatte. Sie ließ ihn die gelben Gewänder tragen
ਸੋਰਹ ਹਜਾਰ ਤ੍ਰੀਆ ਸਭ ਥੀ ਜਹਿ ਠਾਢਿ ਤਿਨੈ ਇਹ ਰੂਪ ਦਿਖਾਯੋ ॥
sorah hajaar treea sabh thee jeh tthaadt tinai ih roop dikhaayo |Dort, wo alle sechzehntausend Frauen (von Lord Krishna) waren, stand er auf und zeigte (seine) Gestalt.
ਸੁ ਸੁਕਚੀ ਚਿਤ ਬੀਚ ਸਭੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਲਖਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਆਯੋ ॥੨੦੩੨॥
su sukachee chit beech sabhai ih bhaat lakhiyo brij naaeik aayo |2032|Sechzehntausend Frauen sahen Pradyumna dort und dachten vorsichtig, dass vielleicht Krishna selbst dorthin gekommen sei. 2032.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SCHÖNHEIT
ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰਿ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਸੀ ਮੂਰਤਿ ਤ੍ਰੀਅ ਸਭੈ ਮਨ ਮੈ ਸੁਕਚਾਹੀ ॥
taeh nihaar kai sayaam see moorat treea sabhai man mai sukachaahee |Als sie sein Gesicht sahen, das wie Sri Krishna aussah, zögerten alle Frauen insgeheim.
ਲਿਆਯੋ ਹੈ ਆਨਿ ਬਧੂ ਕੋਊ ਬ੍ਯਾਹਿ ਕਹੈ ਸਖੀ ਕੀ ਸੁ ਸਖੀ ਗਹਿ ਬਾਹੀ ॥
liaayo hai aan badhoo koaoo bayaeh kahai sakhee kee su sakhee geh baahee |Als die Frauen Krishnas Gestalt im Pradyumna sahen, sagten sie in ihrer Schüchternheit, Krishna habe dann geheiratet und eine andere Jungfrau mitgebracht.
ਏਕ ਨਿਹਾਰਿ ਕਹੈ ਤਿਹ ਕੈ ਉਰਿ ਓਰਿ ਬਿਚਾਰ ਭਲੇ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥
ek nihaar kahai tih kai ur or bichaar bhale man maahee |Einer (Sakhi) schaut auf seine Brust und sagt: „Denk gut nach,
ਲਛਨ ਅਉਰ ਸਭੈ ਹਰਿ ਕੇ ਇਹ ਏਕ ਲਤਾ ਭ੍ਰਿਗੁ ਕੀ ਉਰਿ ਨਾਹੀ ॥੨੦੩੩॥
lachhan aaur sabhai har ke ih ek lataa bhrig kee ur naahee |2033|Eine Frau, die zu ihm hinüberblickte, sagte in Gedanken: „Alle anderen Zeichen auf seinem Körper ähneln denen von Krishna, aber auf seiner Brust findet sich kein Fußabdruck des Weisen Bhrigu.“ 2033.
ਪੇਖਤ ਤਾਹਿ ਰੁਕਮਨਿ ਕੇ ਸੁ ਪਯੋਧਰ ਵਾ ਪਯ ਸੋ ਭਰਿ ਆਏ ॥
pekhat taeh rukaman ke su payodhar vaa pay so bhar aae |Als Rukmani Pradyumna sah, füllten sich ihre Zitzen mit Milch
ਮੋਹੁ ਬਢਿਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਚਿਤ ਮੈ ਕਰੁਨਾ ਰਸੁ ਸੋ ਢੁਰਿ ਬੈਨ ਸੁਨਾਏ ॥
mohu badtiyo at hee chit mai karunaa ras so dtur bain sunaae |In ihrem Anhang sagte sie bescheiden:
ਐਸੇ ਸਖੀ ਕਹਿਓ ਮੋ ਸੁਤ ਥੋ ਪ੍ਰਭ ਦੈ ਹਮ ਕੋ ਹਮ ਤੇ ਜੁ ਛਿਨਾਏ ॥
aaise sakhee kahio mo sut tho prabh dai ham ko ham te ju chhinaae |„O Freund! Mein Sohn war genau wie er, o Herr! Gib mir meinen eigenen Sohn zurück
ਯੌ ਕਹਿ ਸਾਸ ਉਸਾਸ ਲਯੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਦੋਊ ਨੈਨ ਬਹਾਏ ॥੨੦੩੪॥
yau keh saas usaas layo kab sayaam kahai doaoo nain bahaae |2034|��� Als sie das sagte, holte sie tief Luft und Tränen strömten ihr aus beiden Augen.2034.
ਇਤਿ ਤੇ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਆਇ ਗਯੋ ਇਹ ਮੂਰਤਿ ਓਰਿ ਰਹੇ ਟਕ ਲਾਈ ॥
eit te brij naaeik aae gayo ih moorat or rahe ttak laaee |Krishna kam von dieser Seite und alle begannen ihn anzustarren
ਤਉ ਹੀ ਲਉ ਨਾਰਦ ਆਇ ਗਯੋ ਬਿਰਥਾ ਸਭ ਹੀ ਤਿਨਿ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਈ ॥
tau hee lau naarad aae gayo birathaa sabh hee tin bhaakh sunaaee |Dann kam Narada und erzählte die ganze Geschichte.
ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਪੂਤ ਤਿਹਾਰੋ ਈ ਹੈ ਇਹ ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਪੁਰ ਬਾਜੀ ਬਧਾਈ ॥
kaanrah joo poot tihaaro ee hai ih yau sun kai pur baajee badhaaee |Er sagte: „O Krishna! Er ist dein Sohn.“ Als er das hörte, wurden in der ganzen Stadt Freudenlieder gesungen.
ਭਾਗਨ ਕੀ ਨਿਧਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਜਦੁਬੀਰ ਮਨੋ ਇਹ ਦਿਵਸਹਿ ਪਾਈ ॥੨੦੩੫॥
bhaagan kee nidh sayaam bhanai jadubeer mano ih divaseh paaee |2035|Es schien, als hätte Krishna ein Meer an Vermögen erlangt.2035.
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਕੰਧੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਪਰਦੁਮਨ ਸੰਬਰ ਦੈਤ ਬਧ ਕੈ ਰੁਕਮਿਨਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਕੋ ਆਈ ਮਿਲਤ ਭਏ ॥
eit sree dasam sakandhe bachitr naattak krisanaavataare paraduman sanbar dait badh kai rukamin kaanrah joo ko aaee milat bhe |Ende der Beschreibung von Pradumnas Treffen mit Krishna nach der Tötung des Dämons Shambar in Krishnavatara, basierend auf Dasam Skandh in Bachittar Natak.
ਅਥ ਸਤ੍ਰਾਜਿਤ ਸੂਰਜ ਤੇ ਮਨਿ ਲਿਆਏ ਜਾਮਵੰਤ ਬਧ ਕਥਨੰ ॥
ath satraajit sooraj te man liaae jaamavant badh kathanan |Nun beginnt die Beschreibung der Übergabe des Juwels durch Satrajit von Surya und der Tötung von Jamwant
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਇਤ ਸੂਰਜ ਸੇਵਾ ਕਰੀ ਸਤ੍ਰਾਜਿਤ ਬਲਵਾਨ ॥
eit sooraj sevaa karee satraajit balavaan |Hier diente der mächtige Krieger Strajit der Sonne (viel).
ਰਵਿ ਤਿਹ ਕੋ ਤਬ ਮਨਿ ਦਈ ਉਜਲ ਆਪ ਸਮਾਨ ॥੨੦੩੬॥
rav tih ko tab man dee ujal aap samaan |2036|Der mächtige Satrajit (ein Yadava) diente dem Gott Surya und dieser schenkte ihm einen Edelstein, der so hell war wie er selbst. 2036.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SCHÖNHEIT
ਲੈ ਮਨਿ ਸੂਰਜ ਤੇ ਅਰਿ ਜੀਤ ਜੁ ਤਾ ਦਿਨ ਆਪਨੇ ਧਾਮਹਿ ਆਯੋ ॥
lai man sooraj te ar jeet ju taa din aapane dhaameh aayo |Satrajit kam nach der Übernahme des Juwels durch Surya nach Hause
ਜੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਕਰਿ ਸੇਵ ਘਨੋ ਰਵਿ ਕੋ ਚਿਤ ਤਾ ਰਿਝਵਾਯੋ ॥
jo kab sayaam bhanai kar sev ghano rav ko chit taa rijhavaayo |Und er hatte Surya nach äußerst treuen Diensten erfreut
ਅਉ ਕਰਿ ਕੈ ਤਪਸ੍ਯਾ ਅਤਿ ਹੀ ਤਿਹ ਕੀ ਹਿਤ ਸੋ ਤਿਹ ਕਉ ਜਬ ਗਾਯੋ ॥
aau kar kai tapasayaa at hee tih kee hit so tih kau jab gaayo |Nun übte er viele strenge Selbstkasteiungen aus und sang Lobgesänge für den Herrn
ਸੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਸੁ ਬ੍ਰਿਥਾ ਪੁਰ ਲੋਗਨ ਯੌ ਜਦੁਬੀਰ ਪੈ ਜਾਇ ਸੁਨਾਯੋ ॥੨੦੩੭॥
so sun kai su brithaa pur logan yau jadubeer pai jaae sunaayo |2037|Als die Bürger ihn in diesem Zustand sahen, gaben sie Krishna seine Beschreibung.2037.
ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਬਾਚ ॥
kaanrah joo baach |Rede Krishnas:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SCHÖNHEIT
ਕਾਨ੍ਰਹ ਬੁਲਾਇ ਅਰੰਜਿਤ ਕਉ ਹਸਿ ਕੈ ਮੁਖ ਤੇ ਇਹ ਆਇਸ ਦੀਨੋ ॥
kaanrah bulaae aranjit kau has kai mukh te ih aaeis deeno |Krishna rief Strajit ('Aranjit') und gab diese Erlaubnis mit einem Lächeln
ਭੂਪ ਕਉ ਦੈ ਤੁ ਕਹਿਓ ਅਬ ਹੀ ਰਵਿ ਤੇ ਜੁ ਰਿਝਾਇ ਕੈ ਤੈ ਧਨੁ ਲੀਨੋ ॥
bhoop kau dai tu kahio ab hee rav te ju rijhaae kai tai dhan leeno |Krishna rief Satrajit und sagte zu ihm: „Gib den Juwelenschatz, den du von Surya erhalten hast, dem König.“
ਜੋ ਚਹਿ ਕੈ ਚਿਤ ਮੈ ਚਪਲਾ ਦੁਤਿ ਯਾਹਿ ਕਹਿਯੋ ਇਨ ਨੈਕੁ ਨ ਕੀਨੋ ॥
jo cheh kai chit mai chapalaa dut yaeh kahiyo in naik na keeno |In seinem Kopf blitzte es auf, und er handelte nicht gemäß Krishnas Wunsch.
ਮੋਨ ਹੀ ਠਾਨ ਕੇ ਬੈਠਿ ਰਹਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੋ ਉਤਰੁ ਨੈਕੁ ਨ ਦੀਨੋ ॥੨੦੩੮॥
mon hee tthaan ke baitth rahiyo brijanaath ko utar naik na deeno |2038|Er saß schweigend da und antwortete auch nicht auf Krishnas Worte.2038.
ਪ੍ਰਭ ਯੌ ਬਤੀਆ ਕਹਿ ਬੈਠਿ ਰਹਿਯੋ ਤਿਹ ਭ੍ਰਾਤ ਅਖੇਟ ਕੇ ਕਾਜ ਪਧਾਰਿਯੋ ॥
prabh yau bateea keh baitth rahiyo tih bhraat akhett ke kaaj padhaariyo |Der Herr, der diese Worte ausgesprochen hatte, saß still da, aber sein Bruder ging auf die Jagd in den Wald.
ਬਾਧ ਭਲੇ ਮਨਿ ਕਉ ਸਿਰ ਪੈ ਸਭ ਹੂੰ ਜਨ ਦੂਸਰ ਭਾਨੁ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥
baadh bhale man kau sir pai sabh hoon jan doosar bhaan bichaariyo |Er trug das Juwel auf dem Kopf und es schien, als sei eine zweite Sonne aufgegangen
ਕਾਨਨ ਕੇ ਜਬ ਬੀਚ ਗਯੋ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਬਡੋ ਇਕ ਯਾਹਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
kaanan ke jab beech gayo mrigaraaj baddo ik yaeh nihaariyo |Als er in den Wald ging, sah er dort einen Löwen
ਤਾਨ ਕੈ ਬਾਨ ਚਲਾਵਤ ਭਯੋ ਸਰ ਵਾ ਸਹਿ ਕੈ ਇਹ ਕੋ ਫਿਰਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥੨੦੩੯॥
taan kai baan chalaavat bhayo sar vaa seh kai ih ko fir maariyo |2039|Dort feuerte er nacheinander mehrere Pfeile auf den Löwen ab.2039.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |CHAUPAI
ਜਬ ਤਿਨਿ ਕੇ ਹਰਿ ਕੇ ਸਰਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥
jab tin ke har ke sar maariyo |Als er den Löwen mit einem Pfeil erschoss,
ਤਬ ਕੇ ਹਰਿ ਪੁਰਖਤ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥
tab ke har purakhat sanbhaariyo |Als der Pfeil auf den Kopf des Löwen geschossen wurde, behielt der Löwe seine Kraft
ਏਕ ਚਪੇਟ ਚਉਕਿ ਤਿਹ ਮਾਰੀ ॥
ek chapett chauk tih maaree |Geschockt traf ihn eine Ohrfeige
ਮਨਿ ਸਮੇਤ ਲਈ ਪਾਗ ਉਤਾਰੀ ॥੨੦੪੦॥
man samet lee paag utaaree |2040|Er gab eine Ohrfeige, woraufhin sein Turban zusammen mit dem Juwel herunterfiel.2040.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਤਿਹ ਬਧ ਕੈ ਮਨਿ ਪਾਗ ਲੈ ਸਿੰਘ ਧਸਿਯੋ ਬਨਿ ਜਾਇ ॥
tih badh kai man paag lai singh dhasiyo ban jaae |Nachdem er ihn getötet und die Perlen und den Turban genommen hatte, betrat der Löwe die Höhle.
ਭਾਲਕ ਏਕ ਬਡੋ ਹੁਤੋ ਤਿਹਿ ਹੇਰਿਓ ਮਿਰਗਰਾਇ ॥੨੦੪੧॥
bhaalak ek baddo huto tihi herio miragaraae |2041|Nachdem er ihn getötet und seinen Turban und sein Juwel genommen hatte, ging der Löwe in den Wald, wo er einen großen Bären sah.2041.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SCHÖNHEIT
ਭਾਲਕ ਦੇਖਿ ਮਨੀ ਦੁਤਿ ਕਉ ਸੁ ਲਖਿਯੋ ਕੋਊ ਕੇਹਰਿ ਲੈ ਫਲੁ ਆਯੋ ॥
bhaalak dekh manee dut kau su lakhiyo koaoo kehar lai fal aayo |Als der Bär das Juwel sah, dachte er, der Löwe brächte Früchte.
ਯਾ ਫਲ ਕਉ ਅਬ ਭਛ ਕਰੋ ਸੁ ਛੁਧਾਤਰੁ ਹ੍ਵੈ ਤਹ ਭਛਨ ਧਾਯੋ ॥
yaa fal kau ab bhachh karo su chhudhaatar hvai tah bhachhan dhaayo |Er dachte, er sei hungrig, deshalb würde er diese Frucht essen