ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Seite - 371
ਤਾਹੀ ਕੇ ਹੇਤ ਚਲੇ ਤਜਿ ਕੈ ਪੁਰਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਗੋਪ ਸੁ ਪੂਜਨ ਦੇਵੀ ॥੭੫੭॥
taahee ke het chale taj kai pur gvaarin gop su poojan devee |757|Alle Gopis und Gopas verlassen die Stadt, um sie anzubeten.757.
ਆਠ ਭੁਜਾ ਜਿਹ ਕੀ ਜਗਿ ਮਾਲੁਮ ਸੁੰਭ ਸੰਘਾਰਨਿ ਨਾਮ ਜਿਸੀ ਕੋ ॥
aatth bhujaa jih kee jag maalum sunbh sanghaaran naam jisee ko |Dessen acht Seiten sind der Welt bekannt und dessen Name „Sumbha Sangharani“ ist.
ਸਾਧਨ ਦੋਖਨ ਕੀ ਹਰਤਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਨ ਮਾਨਤ ਤ੍ਰਾਸ ਕਿਸੀ ਕੋ ॥
saadhan dokhan kee harataa kab sayaam na maanat traas kisee ko |Sie, die acht Arme hat und Sumbh tötet, die die Leiden der Heiligen beseitigt und furchtlos ist,
ਸਾਤ ਅਕਾਸ ਪਤਾਲਨ ਸਾਤਨ ਫੈਲ ਰਹਿਓ ਜਸ ਨਾਮੁ ਇਸੀ ਕੋ ॥
saat akaas pataalan saatan fail rahio jas naam isee ko |Dessen Ruhm sich in allen sieben Himmeln und in der Unterwelt verbreitet
ਤਾਹੀ ਕੋ ਪੂਜਨ ਦ੍ਯੋਸ ਲਗਿਓ ਸਭ ਗੋਪ ਚਲੇ ਹਿਤ ਮਾਨਿ ਤਿਸੀ ਕੋ ॥੭੫੮॥
taahee ko poojan dayos lagio sabh gop chale hit maan tisee ko |758|Alle Gopas versammeln sich heute, um sie anzubeten.758.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਮਹਾਰੁਦ੍ਰ ਅਰੁ ਚੰਡਿ ਕੇ ਚਲੇ ਪੂਜਬੇ ਕਾਜ ॥
mahaarudr ar chandd ke chale poojabe kaaj |Maha Rudra und Chandi haben sich der Anbetungsarbeit gewidmet.
ਜਸੁਧਾ ਤ੍ਰੀਯਾ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਅਉ ਸੰਗ ਲੀਏ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ॥੭੫੯॥
jasudhaa treeyaa balibhadr aau sang lee brijaraaj |759|Krishna geht mit Yashoda und Balram, um die großen Rudra und Chandi anzubeten. 759.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SCHÖNHEIT
ਪੂਜਨ ਕਾਜ ਚਲੈ ਤਜ ਕੈ ਪੁਰ ਗੋਪ ਸਭੈ ਮਨ ਮੈ ਹਰਖੇ ॥
poojan kaaj chalai taj kai pur gop sabhai man mai harakhe |Die Gopas waren zufrieden und verließen die Stadt, um zu beten.
ਗਹਿ ਅਛਤ ਧੂਪ ਪਚਾਮ੍ਰਿਤ ਦੀਪਕ ਸਾਮੁਹੇ ਚੰਡਿ ਸਿਵੈ ਸਰਖੇ ॥
geh achhat dhoop pachaamrit deepak saamuhe chandd sivai sarakhe |Sie brachten Opfergaben aus Tonlampen, Panchamrit, Milch und Reis dar.
ਅਤਿ ਆਨੰਦ ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਭੇ ਤਿਨ ਕੋ ਦੁਖ ਥੇ ਜੁ ਜਿਤੇ ਸਭ ਹੀ ਘਰਖੇ ॥
at aanand praapat bhe tin ko dukh the ju jite sabh hee gharakhe |Sie waren überglücklich und alle ihre Leiden endeten
ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਅਹੀਰਨ ਕੇ ਜੁ ਹੁਤੇ ਸੁਭ ਭਾਗ ਘਰੀ ਇਹ ਮੈ ਪਰਖੇ ॥੭੬੦॥
kab sayaam aheeran ke ju hute subh bhaag gharee ih mai parakhe |760|Laut dem Dichter Shyam ist dies die glücklichste Zeit für sie alle.760.
ਏਕ ਭੁਜੰਗਨ ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਬਾ ਕਹੁ ਲੀਲ ਲਯੋ ਤਨ ਨੈਕੁ ਨ ਛੋਰੈ ॥
ek bhujangan kaanrah babaa kahu leel layo tan naik na chhorai |Auf dieser Seite verschluckte eine Schlange den ganzen Körper des Vaters von Krishna in ihrem Mund
ਸ੍ਰਯਾਹ ਮਨੋ ਅਬਨੂਸਹਿ ਕੋ ਤਰੁ ਕੋਪ ਡਸਿਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਕਰਿ ਜੋਰੈ ॥
srayaah mano abanooseh ko tar kop ddasiyo at hee kar jorai |Diese Schlange war schwarz wie das Ebonitholz, in großer Wut stach sie Nand trotz Bitten
ਜਿਉ ਪੁਰ ਕੇ ਜਨ ਲਾਤਨ ਮਾਰਤ ਜੋਰ ਕਰੈ ਅਤਿ ਹੀ ਝਕ ਝੋਰੈ ॥
jiau pur ke jan laatan maarat jor karai at hee jhak jhorai |Als die Stadtbewohner (ihn) treten, reißt (er) seinen Körper heftig hin und her.
ਹਾਰਿ ਪਰੇ ਸਭਨੋ ਮਿਲਿ ਕੈ ਤਬ ਕੂਕ ਕਰੀ ਭਗਵਾਨ ਕੀ ਓਰੈ ॥੭੬੧॥
haar pare sabhano mil kai tab kook karee bhagavaan kee orai |761|Alle Menschen der Stadt versuchten, den alten Nand durch heftige Prügel zu retten, doch als alle müde waren und ihn nicht mehr retten konnten, sahen sie sich zu Krishna um und schrien.761.
ਗੋਪ ਪੁਕਾਰਤ ਹੈ ਮਿਲਿ ਕੈ ਸਭ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮੁਸਲੀਧਰ ਭਯੈ ॥
gop pukaarat hai mil kai sabh sayaam kahai musaleedhar bhayai |Gopas und Balram begannen alle gemeinsam nach Krishna zu rufen
ਦੋਖ ਕੋ ਹਰਤਾ ਕਰਤਾ ਸੁਖ ਆਵਹੁ ਟੇਰਤ ਦੈਤ ਮਰਯੈ ॥
dokh ko harataa karataa sukh aavahu tterat dait marayai |„Du bist der, der Leiden beseitigt und Trost spendet.“
ਮੋਹਿ ਗ੍ਰਸਿਯੋ ਅਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬਡੇ ਹਮ ਰੋਵਹਿ ਯਾ ਬਧਿ ਕਾਰਜ ਕਯੈ ॥
mohi grasiyo eh sayaam badde ham roveh yaa badh kaaraj kayai |Nand sagte auch: „Oh Krishna, die Schlange hat mich gefangen, entweder töte sie oder ich werde getötet.“
ਰੋਗ ਭਏ ਜਿਮ ਬੈਦ ਬੁਲਈਅਤ ਭੀਰ ਪਰੇ ਜਿਮ ਬੀਰ ਬੁਲਯੈ ॥੭੬੨॥
rog bhe jim baid buleeat bheer pare jim beer bulayai |762|„So wie man einen Arzt ruft, wenn man krank wird, so gedenkt man in der Not der Helden.762.
ਸੁਨਿ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਹਰਿ ਬਾਤ ਪਿਤਾ ਉਹ ਸਾਪਹਿ ਕੋ ਤਨ ਛੇਦ ਕਰਿਓ ਹੈ ॥
sun sraunan mai har baat pitaa uh saapeh ko tan chhed kario hai |Als Lord Krishna die Worte seines Vaters hörte, zerschnitt er den Körper der Schlange.
ਸਾਪ ਕੀ ਦੇਹ ਤਜੀ ਉਨ ਹੂੰ ਇਕ ਸੁੰਦਰ ਮਾਨੁਖ ਦੇਹ ਧਰਿਓ ਹੈ ॥
saap kee deh tajee un hoon ik sundar maanukh deh dhario hai |Als Krishna die Worte seines Vaters hörte, durchbohrte er den Körper der Schlange, die sich als schöner Mann manifestierte (nachdem er den Körper der Schlange aufgegeben hatte).
ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਨੈ ਬਿਧਿ ਯਾ ਮੁਖ ਤੇ ਉਚਰਿਓ ਹੈ ॥
taa chhab ko jas uch mahaa kab nai bidh yaa mukh te uchario hai |Der große und beste Erfolg seines Bildes wird vom Dichter folgendermaßen verkündet:
ਮਾਨਹੁ ਪੁੰਨਿ ਪ੍ਰਤਾਪਨ ਤੇ ਸਸਿ ਛੀਨ ਲਯੋ ਰਿਪੁ ਦੂਰ ਕਰਿਓ ਹੈ ॥੭੬੩॥
maanahu pun prataapan te sas chheen layo rip door kario hai |763|Der Dichter beschreibt die Erhabenheit des Schauspiels und sagt, es habe den Anschein, als sei unter der Wirkung tugendhafter Taten die Herrlichkeit des Mondes, die ihm entrissen worden war, in diesem Mann erschienen und habe dem Feind ein Ende gesetzt. 763.
ਬਾਮਨ ਹੋਇ ਗਯੋ ਸੁ ਵਹੈ ਫੁਨਿ ਨਾਮ ਸੁਦਰਸਨ ਹੈ ਪੁਨਿ ਜਾ ਕੋ ॥
baaman hoe gayo su vahai fun naam sudarasan hai pun jaa ko |Dann wurde (dieser Mann) ein Brahmane und sein Name ist Sudarshan.
ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਬਤੀਯਾ ਹਸਿ ਕੈ ਤਿਹ ਸੋ ਕਹੁ ਰੇ ਤੈ ਠਉਰ ਕਹਾ ਕੋ ॥
kaanrah kahee bateeyaa has kai tih so kahu re tai tthaur kahaa ko |Als dieser Brahmane wieder in einen Mann namens Sudarshan verwandelt wurde, fragte Krishna ihn lächelnd nach seinem wahren Wohnsitz.
ਨੈਨ ਨਿਵਾਇ ਮਨੈ ਸੁਖ ਪਾਇ ਸੁ ਜੋਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰਿਓ ਕਰ ਤਾ ਕੋ ॥
nain nivaae manai sukh paae su jor pranaam kario kar taa ko |(Er) verneigte sich vor ihm (Krishna) mit gesenkten Augen, zufriedenem Geist und gefalteten Händen.
ਲੋਗਨ ਕੌ ਬਰਤਾ ਹਰਤਾ ਦੁਖ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਪਤਿ ਜੋ ਚਹੁੰ ਘਾ ਕੋ ॥੭੬੪॥
logan kau barataa harataa dukh sayaam kahai pat jo chahun ghaa ko |764|Er war zufrieden, senkte die Augen und faltete die Hände. Er grüßte Krishna und sagte: „Oh Herr! Du bist der Erhalter und Befreier der Menschen von ihrem Leid, und Du bist auch der Herr aller Welten.“ 764.
ਦਿਜ ਬਾਚ ॥
dij baach |Rede des Brahmanen:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SCHÖNHEIT
ਅਤ੍ਰਿ ਰਿਖੀਸੁਰ ਕੇ ਸੁਤ ਕੋ ਅਤਿ ਹਾਸਿ ਕਰਿਓ ਤਿਹ ਸ੍ਰਾਪ ਦਯੋ ਹੈ ॥
atr rikheesur ke sut ko at haas kario tih sraap dayo hai |(Ich war ein Brahmane und einmal) habe ich dem Sohn des Weisen Atri einen großen Scherz gespielt und er hat (mich) verflucht.
ਜਾਹਿ ਕਹਿਯੋ ਤੂਅ ਸਾਪ ਸੁ ਹੋ ਬਚਨਾ ਉਨਿ ਯਾ ਬਿਧਿ ਮੋਹਿ ਕਹਿਓ ਹੈ ॥
jaeh kahiyo tooa saap su ho bachanaa un yaa bidh mohi kahio hai |Ich hatte den Sohn des Weisen Arti verspottet, der mich verflucht hatte, eine Schlange zu werden
ਤਾਹੀ ਕੇ ਸ੍ਰਾਪ ਲਗੇ ਹਮਰੇ ਤਨ ਬਾਮਨ ਤੇ ਅਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਯੋ ਹੈ ॥
taahee ke sraap lage hamare tan baaman te eh sayaam bhayo hai |Seine Worte wurden wahr und mein Körper verwandelte sich in den einer schwarzen Schlange
ਕਾਨ੍ਰਹ ਤੁਮੈ ਤਨ ਛੂਵਤ ਹੀ ਤਨ ਕੋ ਸਭ ਪਾਪ ਪਰਾਇ ਗਯੋ ਹੈ ॥੭੬੫॥
kaanrah tumai tan chhoovat hee tan ko sabh paap paraae gayo hai |765|O Krishna! Durch Deine Berührung wurden alle Sünden meines Körpers ausgelöscht.“ 765.
ਪੂਜਤ ਤੇ ਜਗ ਮਾਤ ਸਭੈ ਜਨ ਪੂਜਿ ਸਭੈ ਤਿਹ ਡੇਰਨ ਆਏ ॥
poojat te jag maat sabhai jan pooj sabhai tih dderan aae |Alle Menschen kehrten in ihre Häuser zurück, nachdem sie die Göttin der Welt angebetet hatten
ਕਾਨ੍ਰਹ ਪਰਾਕ੍ਰਮ ਕੋ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ਸਭੋ ਮਿਲਿ ਕੈ ਉਪਮਾ ਜਸ ਗਾਏ ॥
kaanrah paraakram ko ur dhaar sabho mil kai upamaa jas gaae |Alle lobten die Macht Krishnas
ਸੋਰਠਿ ਸਾਰੰਗ ਸੁਧ ਮਲਾਰ ਬਿਲਾਵਲ ਭੀਤਰ ਤਾਨ ਬਸਾਏ ॥
soratth saarang sudh malaar bilaaval bheetar taan basaae |In Soratha, Sarang, Shuddha Malhar, Bilawal (primären Ragas) erfüllte Krishna seine Stimme.
ਰੀਝਿ ਰਹੇ ਬ੍ਰਿਜ ਕੇ ਸੁ ਸਭੈ ਜਨ ਰੀਝਿ ਰਹੇ ਜਿਨ ਹੂੰ ਸੁਨਿ ਪਾਏ ॥੭੬੬॥
reejh rahe brij ke su sabhai jan reejh rahe jin hoon sun paae |766|Die Melodie der Tonarten Soarath, Sarand, Shuddh Malhar und Bilawal wurde gespielt, und alle Männer und Frauen von Braja und alle anderen Zuhörer waren erfreut, sie zu hören. 766.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਪੂਜਿ ਚੰਡ ਕੋ ਭਟ ਬਡੇ ਘਰਿ ਆਇ ਮਿਲਿ ਦੋਇ ॥
pooj chandd ko bhatt badde ghar aae mil doe |Nach der Anbetung von Chandi sind die beiden großen Krieger (Krishna und Balaram) gemeinsam nach Hause gekommen
ਅੰਨ ਖਾਇ ਕੈ ਮਾਤ ਤੇ ਰਹੇ ਸਦਨ ਮੈ ਸੋਇ ॥੭੬੭॥
an khaae kai maat te rahe sadan mai soe |767|Auf diese Weise verehrten die beiden großen Helden, Krishna und Balram, Chandi und kehrten nach Hause zurück, aßen und tranken und gingen dann schlafen.767.
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਦਿਜ ਉਧਾਰ ਚੰਡਿ ਪੂਜ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ॥
eit sree bachitr naattake granthe krisanaavataare dij udhaar chandd pooj dhiaae samaapatam |Ende des Kapitels mit dem Titel „Die Rettung des Brahmanen und die Verehrung von Chandi“ in Krishnavatara in Bachittar Natak.
ਅਥ ਬ੍ਰਿਖਭਾਸੁਰ ਦੈਤ ਬਧ ਕਥਨੰ ॥
ath brikhabhaasur dait badh kathanan |Nun beginnt die Beschreibung der Tötung des Dämons Vrishabhasura
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SCHÖNHEIT
ਭੋਜਨ ਕੈ ਜਸੁਧਾ ਪਹਿ ਤੇ ਭਟ ਰਾਤਿ ਪਰੇ ਸੋਊ ਸੋਇ ਰਹੈ ਹੈ ॥
bhojan kai jasudhaa peh te bhatt raat pare soaoo soe rahai hai |Beide Helden gingen schlafen, nachdem ihnen ihre Mutter Yashoda das Abendessen serviert hatte
ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਬਨ ਬੀਚ ਗਏ ਉਠ ਕੈ ਜਹ ਡੋਲਤ ਸਿੰਘ ਸਹੈ ਹੈ ॥
praat bhe ban beech ge utth kai jah ddolat singh sahai hai |Als der Tag anbrach, erreichten sie den Wald, wo die Löwen und Kaninchen umherwanderten
ਬ੍ਰਿਖਭਾਸੁਰ ਥੋ ਤਿਹ ਠਉਰ ਖਰੋ ਜਿਹ ਕੇ ਦੋਊ ਸੀਂਗ ਅਕਾਸ ਖਹੇ ਹੈ ॥
brikhabhaasur tho tih tthaur kharo jih ke doaoo seeng akaas khahe hai |Dort stand ein Dämon namens Vrishabhasura, dessen beide Hörner den Himmel berührten