ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Seite - 1325
ਯਹ ਸੁਨਿ ਖਬਰ ਨਰਾਧਿਪ ਪਾਈ ॥੫॥
yah sun khabar naraadhip paaee |5|Auch der König hörte diese Neuigkeit. 5.
ਏਕ ਨਾਰਿ ਇਹ ਨਗਰ ਭਨਿਜੈ ॥
ek naar ih nagar bhanijai |(Dem König wurde erzählt, dass) sich angeblich eine Frau in dieser Stadt aufhält.
ਨਾਮ ਹਿੰਗੁਲਾ ਦੇਇ ਕਹਿਜੈ ॥
naam hingulaa dee kahijai |(Ihr) Name ist Hingula Devi.
ਜਗਤ ਮਾਤ ਕੌ ਆਪੁ ਕਹਾਵੈ ॥
jagat maat kau aap kahaavai |Sie nennt sich Jagat Mata
ਊਚ ਨੀਚ ਕਹ ਪਾਇ ਲਗਾਵੈ ॥੬॥
aooch neech kah paae lagaavai |6|Und legt ihr das Hohe und das Niedrige zu Füßen. 6.
ਕਾਜੀ ਔਰ ਮੁਲਾਨੇ ਜੇਤੇ ॥
kaajee aauar mulaane jete |(Dort) so viele Qazis und Maulanas
ਜੋਗੀ ਮੁੰਡਿਯਾ ਅਰੁ ਦਿਜ ਕੇਤੇ ॥
jogee munddiyaa ar dij kete |Oder es gab Jogis, Sanyasis und Brahmanen,
ਸਭ ਕੀ ਘਟਿ ਪੂਜਾ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥
sabh kee ghatt poojaa hvai gee |Die Verehrung aller nahm ab
ਪਰਚਾ ਅਧਿਕ ਤਵਨ ਕੀ ਭਈ ॥੭॥
parachaa adhik tavan kee bhee |7|Und seine Anerkennung nahm weiter zu.7.
ਸਭ ਭੇਖੀ ਯਾ ਤੇ ਰਿਸਿ ਭਰੇ ॥
sabh bhekhee yaa te ris bhare |Alle Bettler begannen mit ihm zu essen.
ਬਹੁ ਧਨ ਚੜਤ ਨਿਰਖਿ ਤਿਹ ਜਰੇ ॥
bahu dhan charrat nirakh tih jare |Als er sah, dass ihm so viel Geld angeboten wurde, begann er (innerlich) zu brennen.
ਗਹਿ ਲੈ ਗਏ ਤਾਹਿ ਨ੍ਰਿਪ ਪਾਸਾ ॥
geh lai ge taeh nrip paasaa |Sie fingen ihn und brachten ihn zum König
ਕਹਤ ਭਏ ਇਹ ਬਿਧਿ ਉਪਹਾਸਾ ॥੮॥
kahat bhe ih bidh upahaasaa |8|(Und er) begann spöttisch Folgendes zu sagen. 8.
ਕਰਾਮਾਤ ਕਛੁ ਹਮਹਿ ਦਿਖਾਇ ॥
karaamaat kachh hameh dikhaae |Möge es uns auch einige seiner Wunder zeigen,
ਕੈ ਨ ਭਵਾਨੀ ਨਾਮੁ ਕਹਾਇ ॥
kai na bhavaanee naam kahaae |Oder nenne deinen Namen nicht Bhavani.
ਤਬ ਅਬਲਾ ਅਸ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰਾ ॥
tab abalaa as mantr bichaaraa |Da sagte die Frau:
ਸੁਨੁ ਰਾਜਾ ਕਹਿਯੋ ਬਚਨ ਹਮਾਰਾ ॥੯॥
sun raajaa kahiyo bachan hamaaraa |9|O Rajan! Höre meine gesprochenen Worte. 9.
ਅੜਿਲ ॥
arril |unnachgiebig:
ਮੁਸਲਮਾਨ ਮਸਜਦਿਹਿ ਅਲਹਿ ਘਰ ਭਾਖਹੀ ॥
musalamaan masajadihi aleh ghar bhaakhahee |Muslime nennen die Moschee das Haus Gottes.
ਬਿਪ੍ਰ ਲੋਗ ਪਾਹਨ ਕੌ ਹਰਿ ਕਰਿ ਰਾਖਹੀ ॥
bipr log paahan kau har kar raakhahee |Die Brahmanen betrachten Stein als Gott.
ਕਰਾਮਾਤ ਜੌ ਤੁਹਿ ਏ ਪ੍ਰਥਮ ਬਤਾਇ ਹੈ ॥
karaamaat jau tuhi e pratham bataae hai |Wenn diese Menschen dir zuerst durch Wunder zeigen,
ਹੋ ਤਿਹ ਪਾਛੇ ਕਛੁ ਹਮਹੂੰ ਇਨੈ ਦਿਖਾਇ ਹੈ ॥੧੦॥
ho tih paachhe kachh hamahoon inai dikhaae hai |10|Deshalb werde ich ihnen nach ihnen auch Wunder zeigen. 10.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |vierundzwanzig:
ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਰਾਜਾ ਮੁਸਕਾਏ ॥
bachan sunat raajaa musakaae |Der König lachte, als er das hörte.
ਦਿਜਬਰ ਮੁਲਾ ਪਕਰਿ ਮੰਗਾਏ ॥
dijabar mulaa pakar mangaae |Und viele Brahmanen, Maulanas,
ਮੁੰਡਿਯਾ ਔਰ ਸੰਨ੍ਯਾਸੀ ਘਨੇ ॥
munddiyaa aauar sanayaasee ghane |Jogis, Mädchen, Jangams,
ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਜਾਤ ਨ ਗਨੇ ॥੧੧॥
jogee jangam jaat na gane |11|Er fing und rief die Mönche, die nicht gezählt werden konnten. 11.
ਅੜਿਲ ॥
arril |unnachgiebig:
ਭੂਪ ਬਚਨ ਮੁਖ ਤੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
bhoop bachan mukh te ih bhaat uchaariyo |Der König sprach also aus seinem Munde
ਸਭਾ ਬਿਖੈ ਸਭਹਿਨ ਤਿਨ ਸੁਨਤ ਪਚਾਰਿਯੋ ॥
sabhaa bikhai sabhahin tin sunat pachaariyo |Und sagte denen, die in der Versammlung saßen
ਕਰਾਮਾਤ ਅਪੁ ਅਪਨੀ ਹਮੈ ਦਿਖਾਇਯੈ ॥
karaamaat ap apanee hamai dikhaaeiyai |dass du mir deine Wunder zeigst,
ਹੋ ਨਾਤਰ ਅਬ ਹੀ ਧਾਮ ਮ੍ਰਿਤੁ ਕੇ ਜਾਇਯੈ ॥੧੨॥
ho naatar ab hee dhaam mrit ke jaaeiyai |12|Andernfalls gehen alle in das Haus der Toten (d. h. werden getötet). 12.
ਸੁਨਿ ਰਾਜਾ ਕੇ ਬਚਨ ਸਭੈ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਭਏ ॥
sun raajaa ke bachan sabhai bayaakul bhe |Als alle die Worte des Königs hörten, waren sie verzweifelt.
ਸੋਕ ਸਮੁੰਦ ਕੇ ਬੀਚ ਬੂਡਿ ਸਭ ਹੀ ਗਏ ॥
sok samund ke beech boodd sabh hee ge |Alle ertranken im Meer der Trauer.
ਨਿਰਖਿ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੀ ਓਰ ਰਹੇ ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਇ ਕੈ ॥
nirakh nripat kee or rahe sir nayaae kai |Er sah den König an und senkte den Kopf
ਹੋ ਕਰਾਮਾਤ ਕੋਈ ਸਕੈ ਨ ਤਾਹਿ ਦਿਖਾਇ ਕੈ ॥੧੩॥
ho karaamaat koee sakai na taeh dikhaae kai |13|Weil ihm niemand Wunder zeigen konnte. 13.
ਕਰਾਮਾਤ ਨਹਿ ਲਖੀ ਕ੍ਰੋਧ ਰਾਜਾ ਭਰਿਯੋ ॥
karaamaat neh lakhee krodh raajaa bhariyo |Als der König sah, dass (von keiner Seite) Wunder geschahen, wurde er wütend.
ਸਾਤ ਸਾਤ ਸੈ ਚਾਬੁਕ ਤਿਨ ਕੇ ਤਨ ਝਰਿਯੋ ॥
saat saat sai chaabuk tin ke tan jhariyo |(Er) versetzte ihnen siebenhundert Peitschenhiebe und sagte:
ਕਰਾਮਾਤ ਅਪੁ ਅਪੁਨੀ ਕਛੁਕ ਦਿਖਾਇਯੈ ॥
karaamaat ap apunee kachhuk dikhaaeiyai |Zeig mir einige deiner Wunder,
ਹੋ ਨਾਤਰ ਤ੍ਰਿਯ ਕੇ ਪਾਇਨ ਸੀਸ ਝੁਕਾਇਯੈ ॥੧੪॥
ho naatar triy ke paaein sees jhukaaeiyai |14|Andernfalls biegen Sie die Leine an den Füßen (dieser) Frau. 14.
ਗ੍ਰਿਹ ਖੁਦਾਇ ਕੈ ਤੇ ਕਛੁ ਹਮਹਿ ਦਿਖਾਇਯੈ ॥
grih khudaae kai te kachh hameh dikhaaeiyai |Zeig uns etwas aus Gottes Haus,
ਨਾਤਰ ਇਨ ਸੇਖਨ ਕੋ ਮੂੰਡ ਮੁੰਡਾਇਯੈ ॥
naatar in sekhan ko moondd munddaaeiyai |Andernfalls rasieren Sie diesen Scheichs die Köpfe.
ਕਰਾਮਾਤ ਬਿਨੁ ਲਖੇ ਨ ਮਿਸ੍ਰਨ ਛੋਰਿ ਹੋ ॥
karaamaat bin lakhe na misran chhor ho |O Mischra, (selbst du) wirst nicht gehen, ohne Wunder gesehen zu haben.
ਹੋ ਨਾਤਰ ਤੁਮਰੇ ਠਾਕੁਰ ਨਦਿ ਮਹਿ ਬੋਰਿ ਹੋ ॥੧੫॥
ho naatar tumare tthaakur nad meh bor ho |15|Sonst ertränke ich deinen Thakur im Fluss. 15.
ਕਰਾਮਾਤ ਕਛੁ ਹਮਹਿ ਸੰਨ੍ਯਾਸੀ ਦੀਜਿਯੈ ॥
karaamaat kachh hameh sanayaasee deejiyai |O Mönche! Zeigt mir ein Wunder
ਨਾਤਰ ਅਪਨੀ ਦੂਰਿ ਜਟਨ ਕੋ ਕੀਜਿਯੈ ॥
naatar apanee door jattan ko keejiyai |Andernfalls entfernen (d. h. rasieren) Sie Ihre Jattas.
ਚਮਤਕਾਰ ਮੁੰਡਿਯੋ ਅਬ ਹਮਹਿ ਦਿਖਾਇਯੈ ॥
chamatakaar munddiyo ab hameh dikhaaeiyai |O Mundio! Jetzt zeig mir ein Wunder,
ਹੋ ਨਾਤਰ ਅਪਨੀ ਕੰਠੀ ਨਦੀ ਬਹਾਇਯੈ ॥੧੬॥
ho naatar apanee kantthee nadee bahaaeiyai |16|Ansonsten stecken Sie Ihre Füße in den Fluss. 16.