Sri Dasam Granth

Seite - 506

ਜਾ ਹਿਤੁ ਸ੍ਯਾਮ ਤ੍ਰਿਯਾ ਹਰਿ ਭ੍ਰਾਤਹਿ ਮਾਨਹਿ ਕੀ ਮਨਿ ਬਾਤ ਠਈ ਹੈ ॥

jaa hit sayaam triyaa har bhraateh maaneh kee man baat tthee hai |

Balram, der Bruder Krishnas, hatte an dieses Juwel gedacht und würde zurückkommen, wenn er es erhalten würde.

ਸੋ ਦਿਖਰਾਇ ਸਭੋ ਹਰਖਾਇ ਕੈ ਲੈ ਅਕ੍ਰੂਰਹ ਫੇਰਿ ਦਈ ਹੈ ॥੨੦੮੨॥

so dikharaae sabho harakhaae kai lai akraoorah fer dee hai |2082|

Krishna nahm dasselbe Juwel und gab es, nachdem er es allen gezeigt hatte, nach Akrur zurück.2082.

ਜੋ ਸਤ੍ਰਾਜਿਤ ਕੈ ਕਰਿ ਸੇਵ ਸੁ ਸੂਰਜ ਕੀ ਫੁਨਿ ਤਾਹਿ ਤੇ ਪਾਈ ॥

jo satraajit kai kar sev su sooraj kee fun taeh te paaee |

Das Juwel, das Satrajit erhielt, nachdem er dem Gott Surya gedient hatte

ਜਾ ਹਰਿ ਕੈ ਇਹ ਕੋ ਬਧ ਕਾਰਨ ਕੈ ਧਨਸਤਿ ਸੁ ਆਪਨੀ ਦੇਹ ਗਵਾਈ ॥

jaa har kai ih ko badh kaaran kai dhanasat su aapanee deh gavaaee |

Das Juwel, für das Shatdhanva von Krishna getötet wurde

ਤਾਹਿ ਗਯੋ ਅਕ੍ਰੂਰ ਥੋ ਲੈ ਤਿਹ ਤੇ ਫਿਰਿ ਸੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਪੈ ਆਈ ॥

taeh gayo akraoor tho lai tih te fir so brijanaath pai aaee |

Er war mit ihr nach Akrur gegangen, sie kehrte von ihm zurück und kam zu Sri Krishna.

ਸੋ ਹਰਿ ਦੇਤ ਭਯੋ ਤਿਹ ਕੋ ਮੁੰਦਰੀ ਮਨੋ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਰਾਘਵ ਹਾਈ ॥੨੦੮੩॥

so har det bhayo tih ko mundaree mano sayaam joo raaghav haaee |2083|

Akrur nahm es und Krishna kam es wieder an. Krishna gab es Akrur zurück, so wie Ram Chandra seinem Anhänger eine Goldmünze schenkte. 2083.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

DOHRA

ਬਡੇ ਜਸਹਿ ਪਾਵਤ ਭਯੋ ਮਨਿ ਦੈ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ॥

badde jaseh paavat bhayo man dai sree jadubeer |

Durch das Schenken der Perle erzielte Sri Krishna großen Erfolg.

ਜੋ ਕਟੀਆ ਸਿਰ ਦੁਰਜਨਨ ਹਰਤਾ ਸਾਧਨ ਪੀਰ ॥੨੦੮੪॥

jo katteea sir durajanan harataa saadhan peer |2084|

Für die Rückgabe des Juwels erntete Krishna, der die Köpfe der Tyrannen abhackte und die Leiden der Heiligen beseitigte, grenzenlose Anerkennung.2084.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਸਤਿਧੰਨੇ ਕੋ ਬਧ ਕੈ ਅਕ੍ਰੂਰ ਕੋ ਮਨਿ ਦੇਤ ਭਏ ॥

eit sree dasam sikandh puraane bachitr naattak granthe krisanaavataare satidhane ko badh kai akraoor ko man det bhe |

Ende der Beschreibung der Tötung von Shatdhanva und der Übergabe des Juwels an Akrur in Krishnavatara (basierend auf Dasham Skandh Purana) in Bachittar Natak.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਕੋ ਦਿਲੀ ਮਹਿ ਆਵਨ ਕਥਨੰ ॥

kaanrah joo ko dilee meh aavan kathanan |

Die Beschreibung der Ankunft Krishnas in Delhi

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

CHAUPAI

ਜਬ ਅਕ੍ਰੂਰਹਿ ਕੋ ਮਨਿ ਦਈ ॥

jab akraooreh ko man dee |

Als die Perlen Akrur gegeben wurden

ਜਦੁਪਤਿ ਦਿਲੀ ਕੋ ਸੁਧਿ ਲਈ ॥

jadupat dilee ko sudh lee |

Als der Edelstein Akrur gegeben wurde, dachte Krishna daran, nach Delhi zu gehen

ਤਬ ਦਿਲੀ ਕੇ ਭੀਤਰ ਆਏ ॥

tab dilee ke bheetar aae |

Dann betraten sie Delhi

ਪਾਡਵ ਪਾਚ ਚਰਨ ਲਪਟਾਏ ॥੨੦੮੫॥

paaddav paach charan lapattaae |2085|

Er erreichte Delhi, wo ihm alle fünf Pandavas zu Füßen fielen.2085.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

DOHRA

ਤਬ ਕੁੰਤੀ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਗਏ ਕੁਸਲ ਪੂਛਿਓ ਜਾਇ ॥

tab kuntee ke grih ge kusal poochhio jaae |

Dann ging er zum Haus von Kunti, um sich nach dem Wohlergehen der Familie zu erkundigen.

ਜੋ ਦੁਖ ਇਨ ਕੈਰਵਿ ਦਏ ਸੋ ਸਭ ਦਏ ਬਤਾਇ ॥੨੦੮੬॥

jo dukh in kairav de so sabh de bataae |2086|

Kunti erzählte ihm von all dem Leid, das sie durch die Kaurvas erfahren hatte.2086.

ਇੰਦ੍ਰਪ੍ਰਸਤ ਮੈ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜੂ ਰਹੇ ਮਾਸ ਜਬ ਚਾਰ ॥

eindraprasat mai krisan joo rahe maas jab chaar |

Als Krishna vier Monate in Indraprasat (Delhi) verbrachte,

ਤਬ ਅਰਜੁਨ ਕੋ ਸੰਗ ਲੈ ਇਕ ਦਿਨ ਚੜੇ ਸਿਕਾਰ ॥੨੦੮੭॥

tab arajun ko sang lai ik din charre sikaar |2087|

Nachdem er vier Monate in Indraprastha verbracht hatte, ging Krishna eines Tages zusammen mit Arjuna auf die Jagd.2087.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

SCHÖNHEIT

ਸੋਧ ਸਿਕਾਰ ਕੋ ਲੈ ਹਰਿ ਜੂ ਸੁ ਘਨੋ ਜਹ ਥੋ ਤਿਹ ਓਰਿ ਸਿਧਾਰੇ ॥

sodh sikaar ko lai har joo su ghano jah tho tih or sidhaare |

Die Seite, auf der es viele Raubtiere gab, ging Krishna zu dieser

ਗੋਇਨ ਸੂਕਰ ਰੀਛ ਬਡੇ ਬਹੁ ਚੀਤਰੁ ਅਉਰ ਸਸੇ ਬਹੁ ਮਾਰੇ ॥

goein sookar reechh badde bahu cheetar aaur sase bahu maare |

Er tötete Nilgauantilopen, Schweine, Bären, Leoparden und viele Kaninchen

ਗੈਂਡੇ ਹਨੇ ਮਹਿਖਾਸ ਕੇ ਮਤ ਕਰੀ ਅਰੁ ਸਿੰਘਨ ਝੁੰਡਹਿ ਝਾਰੇ ॥

gaindde hane mahikhaas ke mat karee ar singhan jhunddeh jhaare |

Das Nashorn, der betrunkene Waldelefant und die Löwen wurden getötet

ਨੈਕੁ ਸੰਭਾਰ ਰਹੀ ਨ ਪਰੈ ਬਿਸੰਭਾਰ ਜਿਨੋ ਸਰ ਸ੍ਯਾਮ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥੨੦੮੮॥

naik sanbhaar rahee na parai bisanbhaar jino sar sayaam prahaare |2088|

Wen auch immer Krishna schlug, er konnte dem Schlag nicht standhalten und wurde bewusstlos.2088.

ਪਾਰਥ ਕੋ ਸੰਗ ਲੈ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਬਨ ਮੋ ਧਸਿ ਕੈ ਬਹੁਤੇ ਮ੍ਰਿਗ ਘਾਏ ॥

paarath ko sang lai prabh joo ban mo dhas kai bahute mrig ghaae |

Krishna nahm Arjuna mit und drang in den Wald ein, um viele Hirsche zu töten.

ਏਕ ਹਨੇ ਕਰਵਾਰਿਨ ਸੋ ਤਕਿ ਏਕਨ ਕੇ ਤਨਿ ਬਾਨ ਲਗਾਏ ॥

ek hane karavaarin so tak ekan ke tan baan lagaae |

Viele wurden mit dem Schwert getötet und viele durch Pfeilschüsse.

ਅਸ੍ਵਨ ਕੋ ਦਵਰਾਇ ਭਜਾਇ ਕੈ ਕੂਕਰ ਤੇਊ ਹਨੇ ਜੁ ਪਰਾਏ ॥

asvan ko davaraae bhajaae kai kookar teaoo hane ju paraae |

Indem er die Pferde auf die Flucht schickte und die Hunde verjagte, tötete er sogar die Entkommenen.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੇ ਅਗ੍ਰਜ ਜੇ ਉਠਿ ਭਾਜਤ ਭੇ ਤੇਊ ਜਾਨ ਨ ਪਾਏ ॥੨੦੮੯॥

sree brijanaath ke agraj je utth bhaajat bhe teaoo jaan na paae |2089|

Sie ließen ihre Pferde los und ließen die Hunde los. Die fliehenden Tiere wurden getötet und auf diese Weise konnte sich niemand durch Flucht vor Krishna retten.2089.

ਪਾਰਥ ਏਕ ਹਨੇ ਮ੍ਰਿਗਵਾ ਇਕ ਆਪਹਿ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਘਾਏ ॥

paarath ek hane mrigavaa ik aapeh sree brij naaeik ghaae |

Einige Hirsche wurden von Arjuna getötet und einige von Krishna selbst.

ਜੇ ਉਠਿ ਭਾਜਤ ਭੇ ਬਨ ਮੈ ਸੋਊ ਕੂਕਰ ਡਾਰਿ ਸਬੈ ਗਹਿਵਾਏ ॥

je utth bhaajat bhe ban mai soaoo kookar ddaar sabai gahivaae |

Ein Hirsch wurde von Arjuna getötet und einer von Krishna selbst. Die Fliehenden wurden eingefangen, indem man die Hunde losließ.

ਤੀਤਰ ਜੇ ਉਡਿ ਕੈ ਨਭਿ ਓਰਿ ਗਏ ਤਿਨ ਕੋ ਪ੍ਰਭ ਬਾਜ ਚਲਾਏ ॥

teetar je udd kai nabh or ge tin ko prabh baaj chalaae |

Nachdem die Rebhühner in den Himmel geflogen waren, ließ Lord Krishna die Adler frei.

ਚੀਤਨ ਏਕ ਮ੍ਰਿਗਾ ਗਹਿ ਕੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜਮਲੋਕਿ ਪਠਾਏ ॥੨੦੯੦॥

cheetan ek mrigaa geh kai kab sayaam kahai jamalok patthaae |2090|

Krishna schickte die Falken los, um die Rebhühner im Himmel zu jagen. Auf diese Weise fingen die Falken ihre Beute und warfen sie herunter, nachdem sie sie getötet hatten.2090.

ਬੇਸਰੇ ਅਉਰ ਕੁਹੀ ਬਹਿਰੀ ਅਰੁ ਬਾਜ ਜੁਰੇ ਬਹੁਤੇ ਸੰਗ ਲੀਨੇ ॥

besare aaur kuhee bahiree ar baaj jure bahute sang leene |

(Sie) nahmen viele Besres, Kuhias, Bahiris, Falken und Jurras mit

ਬਾਸੇ ਘਨੇ ਲਗਰਾ ਚਰਗੇ ਸਿਕਰੇਨ ਕੋ ਫੇਟ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਕੀਨੇ ॥

baase ghane lagaraa charage sikaren ko fett bhalee bidh keene |

Sie nahmen die Falken der Gattung Shahins (Besare, Kuhi und Behri) sowie die Falken der Gattung Habichte (Lagra, Charak und Shikra) mit.

ਧੂਤੀ ਉਕਾਬ ਬਸੀਨਨ ਕੋ ਸਜਿ ਕੰਠਿਜ ਗੋਲਿਨ ਦ੍ਵਾਲ ਨਵੀਨੇ ॥

dhootee ukaab baseenan ko saj kantthij golin dvaal naveene |

Dhootis, Adler, Becken usw.

ਜਾ ਸੰਗ ਹੇਰਿ ਚਲਾਵਤ ਭੇ ਤਿਨ ਪਛਿਨ ਤੇ ਇਕ ਜਾਨ ਨ ਦੀਨੇ ॥੨੦੯੧॥

jaa sang her chalaavat bhe tin pachhin te ik jaan na deene |2091|

Auf ähnliche Weise schmückten sie die Adler (Dharut und Ukab) und nahmen sie mit, und egal, zu welchem Vogel sie diese Raubvögel schickten, sie ließen sie nicht entkommen.2091.

ਪਾਰਥ ਅਉ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਮਿਲਿ ਕੈ ਜਬ ਐਸੋ ਸਿਕਾਰ ਕੀਓ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥

paarath aau prabh joo mil kai jab aaiso sikaar keeo sukh paayo |

Als Arjuna und Krishna zusammen jagten, waren sie sehr glücklich.

ਆਪਸ ਮੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਠਉਰ ਦੁਹੂ ਅਤਿ ਹੇਤੁ ਬਢਾਯੋ ॥

aapas mai kab sayaam bhanai tih tthaur duhoo at het badtaayo |

Auf diese Weise erlangten Krishna und Arjuna gemeinsam die Freude an der Jagd und ihre gegenseitige Liebe steigerte sich.

ਅਉ ਦੁਹੂੰ ਕੋ ਜਲ ਪੀਵਨ ਕੋ ਮਨੁ ਅਉਸਰ ਤਉਨ ਸੁ ਹੈ ਲਲਚਾਯੋ ॥

aau duhoon ko jal peevan ko man aausar taun su hai lalachaayo |

Nun wünschten sie in ihrem Herzen, Wasser zu trinken und zum Bach zu kommen

ਛੋਰਿ ਅਖੇਟਕ ਦੀਨ ਦੁਹੂੰ ਚਲਿ ਕੈ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਜਮਨਾ ਤਟਿ ਆਯੋ ॥੨੦੯੨॥

chhor akhettak deen duhoon chal kai prabh joo jamanaa tatt aayo |2092|

Beide verließen die Jagd und gingen zum Ufer des Yamuna.2092.

ਜਾਤ ਹੁਤੇ ਜਲ ਪੀਵਨ ਕੇ ਹਿਤ ਤਉ ਹੀ ਲਉ ਸੁੰਦਰਿ ਨਾਰਿ ਨਿਹਾਰੀ ॥

jaat hute jal peevan ke hit tau hee lau sundar naar nihaaree |

Als sie kamen, um Trinkwasser zu holen, sahen sie dort eine schöne Frau

ਪੂਛਹੁ ਕੋ ਹੈ ਕਹਾ ਇਹ ਦੇਸੁ ਕਹਿਯੋ ਸੰਗਿ ਪਾਰਥ ਯੌ ਗਿਰਿਧਾਰੀ ॥

poochhahu ko hai kahaa ih des kahiyo sang paarath yau giridhaaree |

Krishna bat Arjuna, sich nach der Frau zu erkundigen

ਆਇਸ ਮਾਨਿ ਪੁਰੰਦਰ ਕੋ ਸੁ ਭਯੋ ਤਿਹ ਕੇ ਸੰਗ ਬਾਤ ਉਚਾਰੀ ॥

aaeis maan purandar ko su bhayo tih ke sang baat uchaaree |

Arjan befolgte die Erlaubnis und sprach folgendermaßen mit ihr (der Frau).

ਕਉਨ ਕੀ ਬੇਟੀ ਹੈ ਦੇਸ ਕਹਾ ਤੁਹਿ ਕੋ ਤੋਹਿ ਭ੍ਰਾਤ ਤੂ ਕਉਨ ਕੀ ਨਾਰੀ ॥੨੦੯੩॥

kaun kee bettee hai des kahaa tuhi ko tohi bhraat too kaun kee naaree |2093|

Arjuna fragte sie, Krishnas Wunsch entsprechend: „Oh Frau! Wessen Tochter bist du? Welches ist dein Land? Wessen Schwester bist du und wessen Frau bist du?“ 2093.