ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 506

ਜਾ ਹਿਤੁ ਸ੍ਯਾਮ ਤ੍ਰਿਯਾ ਹਰਿ ਭ੍ਰਾਤਹਿ ਮਾਨਹਿ ਕੀ ਮਨਿ ਬਾਤ ਠਈ ਹੈ ॥

jaa hit sayaam triyaa har bhraateh maaneh kee man baat tthee hai |

ഈ രത്‌നത്തിനായി, കൃഷ്ണൻ്റെ സഹോദരൻ ബൽറാം മനസ്സിൽ വിചാരിച്ചു, അത് ലഭിച്ചാൽ അവൻ മടങ്ങിവരും.

ਸੋ ਦਿਖਰਾਇ ਸਭੋ ਹਰਖਾਇ ਕੈ ਲੈ ਅਕ੍ਰੂਰਹ ਫੇਰਿ ਦਈ ਹੈ ॥੨੦੮੨॥

so dikharaae sabho harakhaae kai lai akraoorah fer dee hai |2082|

അതേ ആഭരണം കൃഷ്ണൻ എടുത്ത് എല്ലാവരെയും കാണിച്ച ശേഷം അക്രൂരന് തിരികെ നൽകി.2082.

ਜੋ ਸਤ੍ਰਾਜਿਤ ਕੈ ਕਰਿ ਸੇਵ ਸੁ ਸੂਰਜ ਕੀ ਫੁਨਿ ਤਾਹਿ ਤੇ ਪਾਈ ॥

jo satraajit kai kar sev su sooraj kee fun taeh te paaee |

സൂര്യദേവനെ സേവിച്ചതിന് ശേഷം സത്രാജിത്തിന് ലഭിച്ച ആഭരണം

ਜਾ ਹਰਿ ਕੈ ਇਹ ਕੋ ਬਧ ਕਾਰਨ ਕੈ ਧਨਸਤਿ ਸੁ ਆਪਨੀ ਦੇਹ ਗਵਾਈ ॥

jaa har kai ih ko badh kaaran kai dhanasat su aapanee deh gavaaee |

കൃഷ്ണനാൽ ഷട്ധൻവനെ വധിച്ച രത്നം

ਤਾਹਿ ਗਯੋ ਅਕ੍ਰੂਰ ਥੋ ਲੈ ਤਿਹ ਤੇ ਫਿਰਿ ਸੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਪੈ ਆਈ ॥

taeh gayo akraoor tho lai tih te fir so brijanaath pai aaee |

അവൻ അവളോടൊപ്പം അക്രൂരിലേക്ക് പോയി, അവൾ അവനിൽ നിന്ന് മടങ്ങി ശ്രീകൃഷ്ണൻ്റെ അടുക്കൽ വന്നു.

ਸੋ ਹਰਿ ਦੇਤ ਭਯੋ ਤਿਹ ਕੋ ਮੁੰਦਰੀ ਮਨੋ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਰਾਘਵ ਹਾਈ ॥੨੦੮੩॥

so har det bhayo tih ko mundaree mano sayaam joo raaghav haaee |2083|

അക്രൂരൻ എടുത്തതും വീണ്ടും കൃഷ്ണൻ്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നതും, രാമചന്ദ്രൻ തൻ്റെ ഭക്തന് സ്വർണ്ണ നാണയം സമ്മാനിച്ചത് പോലെ കൃഷ്ണൻ അക്രൂരിന് തിരികെ നൽകി.2083.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਬਡੇ ਜਸਹਿ ਪਾਵਤ ਭਯੋ ਮਨਿ ਦੈ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ॥

badde jaseh paavat bhayo man dai sree jadubeer |

കൊന്ത കൊടുത്ത് ശ്രീകൃഷ്ണൻ മഹാവിജയം നേടി.

ਜੋ ਕਟੀਆ ਸਿਰ ਦੁਰਜਨਨ ਹਰਤਾ ਸਾਧਨ ਪੀਰ ॥੨੦੮੪॥

jo katteea sir durajanan harataa saadhan peer |2084|

ആ രത്‌നം തിരിച്ചുനൽകിയപ്പോൾ, സ്വേച്ഛാധിപതികളുടെ തലവെട്ടുന്നവനും സന്യാസിമാരുടെ ക്ലേശങ്ങൾ നീക്കുന്നവനുമായ കൃഷ്ണൻ അനന്തമായ അംഗീകാരം നേടി.2084.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਸਤਿਧੰਨੇ ਕੋ ਬਧ ਕੈ ਅਕ੍ਰੂਰ ਕੋ ਮਨਿ ਦੇਤ ਭਏ ॥

eit sree dasam sikandh puraane bachitr naattak granthe krisanaavataare satidhane ko badh kai akraoor ko man det bhe |

ബച്ചിത്തർ നാടകത്തിലെ കൃഷ്ണാവതാരത്തിൽ (ദശം സ്കന്ദപുരാണത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി) ഷട്ധൻവനെ കൊന്ന് ആ രത്നം അക്രൂരന് നൽകിയതിൻ്റെ വിവരണം അവസാനിക്കുന്നു.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਕੋ ਦਿਲੀ ਮਹਿ ਆਵਨ ਕਥਨੰ ॥

kaanrah joo ko dilee meh aavan kathanan |

കൃഷ്ണൻ ഡൽഹിയിലെത്തിയതിൻ്റെ വിവരണം

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

ചൗപായി

ਜਬ ਅਕ੍ਰੂਰਹਿ ਕੋ ਮਨਿ ਦਈ ॥

jab akraooreh ko man dee |

മുത്തുകൾ അക്രൂരന് നൽകിയപ്പോൾ

ਜਦੁਪਤਿ ਦਿਲੀ ਕੋ ਸੁਧਿ ਲਈ ॥

jadupat dilee ko sudh lee |

ആ രത്നം അക്രൂരന് നൽകിയപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ ഡൽഹിക്ക് പോകണമെന്ന് ചിന്തിച്ചു

ਤਬ ਦਿਲੀ ਕੇ ਭੀਤਰ ਆਏ ॥

tab dilee ke bheetar aae |

തുടർന്ന് അവർ ഡൽഹിയിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു

ਪਾਡਵ ਪਾਚ ਚਰਨ ਲਪਟਾਏ ॥੨੦੮੫॥

paaddav paach charan lapattaae |2085|

അദ്ദേഹം ഡൽഹിയിലെത്തി, അവിടെ അഞ്ച് പാണ്ഡവരും അവൻ്റെ കാൽക്കൽ വീണു.2085.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਤਬ ਕੁੰਤੀ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਗਏ ਕੁਸਲ ਪੂਛਿਓ ਜਾਇ ॥

tab kuntee ke grih ge kusal poochhio jaae |

പിന്നെ കുന്തിയുടെ വീട്ടിൽ പോയി വീട്ടുകാരുടെ ക്ഷേമം ആരാഞ്ഞു

ਜੋ ਦੁਖ ਇਨ ਕੈਰਵਿ ਦਏ ਸੋ ਸਭ ਦਏ ਬਤਾਇ ॥੨੦੮੬॥

jo dukh in kairav de so sabh de bataae |2086|

കൗർവന്മാരുടെ കൈകളിൽ നിന്ന് അനുഭവിച്ച എല്ലാ കഷ്ടപ്പാടുകളെക്കുറിച്ചും കുന്തി അവനോട് പറഞ്ഞു.2086.

ਇੰਦ੍ਰਪ੍ਰਸਤ ਮੈ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜੂ ਰਹੇ ਮਾਸ ਜਬ ਚਾਰ ॥

eindraprasat mai krisan joo rahe maas jab chaar |

കൃഷ്ണൻ ഇന്ദ്രപ്രസാദത്തിൽ (ഡൽഹി) നാലുമാസം താമസിച്ചപ്പോൾ

ਤਬ ਅਰਜੁਨ ਕੋ ਸੰਗ ਲੈ ਇਕ ਦਿਨ ਚੜੇ ਸਿਕਾਰ ॥੨੦੮੭॥

tab arajun ko sang lai ik din charre sikaar |2087|

ഇന്ദ്രപ്രസ്ഥത്തിൽ നാലുമാസം താമസിച്ച ശേഷം ഒരു ദിവസം കൃഷ്ണൻ അർജ്ജുനനോടൊപ്പം നായാട്ടിനു പോയി.2087.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਸੋਧ ਸਿਕਾਰ ਕੋ ਲੈ ਹਰਿ ਜੂ ਸੁ ਘਨੋ ਜਹ ਥੋ ਤਿਹ ਓਰਿ ਸਿਧਾਰੇ ॥

sodh sikaar ko lai har joo su ghano jah tho tih or sidhaare |

അനേകം ഇരപിടിയൻ മൃഗങ്ങൾ ഉള്ള ഭാഗത്തേക്ക് കൃഷ്ണൻ ചെന്നു

ਗੋਇਨ ਸੂਕਰ ਰੀਛ ਬਡੇ ਬਹੁ ਚੀਤਰੁ ਅਉਰ ਸਸੇ ਬਹੁ ਮਾਰੇ ॥

goein sookar reechh badde bahu cheetar aaur sase bahu maare |

അവൻ നീലഗൈസ്, പന്നികൾ, കരടികൾ, പുള്ളിപ്പുലികൾ, നിരവധി മുയലുകൾ എന്നിവയെ കൊന്നു

ਗੈਂਡੇ ਹਨੇ ਮਹਿਖਾਸ ਕੇ ਮਤ ਕਰੀ ਅਰੁ ਸਿੰਘਨ ਝੁੰਡਹਿ ਝਾਰੇ ॥

gaindde hane mahikhaas ke mat karee ar singhan jhunddeh jhaare |

കാണ്ടാമൃഗവും കാട്ടിലെ മദപ്പാടുള്ള ആനയും സിംഹങ്ങളുമാണ് കൊല്ലപ്പെട്ടത്

ਨੈਕੁ ਸੰਭਾਰ ਰਹੀ ਨ ਪਰੈ ਬਿਸੰਭਾਰ ਜਿਨੋ ਸਰ ਸ੍ਯਾਮ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥੨੦੮੮॥

naik sanbhaar rahee na parai bisanbhaar jino sar sayaam prahaare |2088|

ആരുടെ മേൽ കൃഷ്ണൻ അടിയേറ്റുവോ, ആ അടി താങ്ങാനാവാതെ അയാൾ ബോധരഹിതനായി.2088.

ਪਾਰਥ ਕੋ ਸੰਗ ਲੈ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਬਨ ਮੋ ਧਸਿ ਕੈ ਬਹੁਤੇ ਮ੍ਰਿਗ ਘਾਏ ॥

paarath ko sang lai prabh joo ban mo dhas kai bahute mrig ghaae |

അർജ്ജുനനെയും കൂട്ടി കൃഷ്ണൻ കാട്ടിലേക്ക് തുളച്ചുകയറി നിരവധി മാനുകളെ കൊന്നു

ਏਕ ਹਨੇ ਕਰਵਾਰਿਨ ਸੋ ਤਕਿ ਏਕਨ ਕੇ ਤਨਿ ਬਾਨ ਲਗਾਏ ॥

ek hane karavaarin so tak ekan ke tan baan lagaae |

പലരും വാൾകൊണ്ടും അനേകർ ദേഹത്ത് അമ്പുകൾകൊണ്ടും കൊല്ലപ്പെട്ടു

ਅਸ੍ਵਨ ਕੋ ਦਵਰਾਇ ਭਜਾਇ ਕੈ ਕੂਕਰ ਤੇਊ ਹਨੇ ਜੁ ਪਰਾਏ ॥

asvan ko davaraae bhajaae kai kookar teaoo hane ju paraae |

കുതിരകളെ ഓടിച്ചും നായ്ക്കളെ ഓടിച്ചും അവൻ രക്ഷപ്പെട്ടവരെ പോലും കൊന്നു.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੇ ਅਗ੍ਰਜ ਜੇ ਉਠਿ ਭਾਜਤ ਭੇ ਤੇਊ ਜਾਨ ਨ ਪਾਏ ॥੨੦੮੯॥

sree brijanaath ke agraj je utth bhaajat bhe teaoo jaan na paae |2089|

അവരുടെ കുതിരകളെ ഓടിക്കാൻ ഇടയാക്കി, നായ്ക്കളെ വിട്ടയച്ചു, ഓടിപ്പോകുന്ന മൃഗങ്ങളെ കൊന്നു, ഈ രീതിയിൽ, ഓടിപ്പോകുന്നതിലൂടെ ആർക്കും കൃഷ്ണനിൽ നിന്ന് സ്വയം രക്ഷിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.2089.

ਪਾਰਥ ਏਕ ਹਨੇ ਮ੍ਰਿਗਵਾ ਇਕ ਆਪਹਿ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਘਾਏ ॥

paarath ek hane mrigavaa ik aapeh sree brij naaeik ghaae |

ചില മാനുകളെ അർജ്ജുനൻ കൊന്നു, ചിലത് കൃഷ്ണൻ തന്നെ കൊന്നു.

ਜੇ ਉਠਿ ਭਾਜਤ ਭੇ ਬਨ ਮੈ ਸੋਊ ਕੂਕਰ ਡਾਰਿ ਸਬੈ ਗਹਿਵਾਏ ॥

je utth bhaajat bhe ban mai soaoo kookar ddaar sabai gahivaae |

ഒരു മാനിനെ അർജ്ജുനനും ഒന്നിനെ കൃഷ്ണൻ തന്നെയും കൊന്നു, ഓടിപ്പോയവരെ നായ്ക്കളെ വിട്ടയച്ച് പിടികൂടി.

ਤੀਤਰ ਜੇ ਉਡਿ ਕੈ ਨਭਿ ਓਰਿ ਗਏ ਤਿਨ ਕੋ ਪ੍ਰਭ ਬਾਜ ਚਲਾਏ ॥

teetar je udd kai nabh or ge tin ko prabh baaj chalaae |

ആകാശത്തേക്ക് പറന്നുയർന്ന കൃഷ്ണമണികൾക്ക് ശേഷം ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ കഴുകന്മാരെ വിട്ടയച്ചു.

ਚੀਤਨ ਏਕ ਮ੍ਰਿਗਾ ਗਹਿ ਕੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜਮਲੋਕਿ ਪਠਾਏ ॥੨੦੯੦॥

cheetan ek mrigaa geh kai kab sayaam kahai jamalok patthaae |2090|

കൃഷ്ണൻ പരുന്തുകളെ ആകാശത്ത് പറക്കുന്ന പാർട്രിഡ്ജുകൾക്കായി അയച്ചു, അങ്ങനെ, പരുന്തുകൾ അവരുടെ ഇരയെ പിടിച്ച് കൊന്നതിനുശേഷം താഴേക്ക് എറിഞ്ഞു.2090.

ਬੇਸਰੇ ਅਉਰ ਕੁਹੀ ਬਹਿਰੀ ਅਰੁ ਬਾਜ ਜੁਰੇ ਬਹੁਤੇ ਸੰਗ ਲੀਨੇ ॥

besare aaur kuhee bahiree ar baaj jure bahute sang leene |

(അവർ) നിരവധി ബെസ്രെസ്, കുഹിയാസ്, ബഹിരികൾ, ഫാൽക്കണുകൾ, ജുറകൾ എന്നിവരെ കൊണ്ടുപോയി.

ਬਾਸੇ ਘਨੇ ਲਗਰਾ ਚਰਗੇ ਸਿਕਰੇਨ ਕੋ ਫੇਟ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਕੀਨੇ ॥

baase ghane lagaraa charage sikaren ko fett bhalee bidh keene |

ഷാഹിൻ (ബെസാരെ, കുഹി, ബെഹ്‌രി) ഇനത്തിലെ പരുന്തുകളും പരുന്തുകളുടെ (ലാഗ്ര, ചരക്, ശിക്ര) ഇനത്തിലെ പരുന്തുകളും അവർ കൂടെ കൊണ്ടുപോയി.

ਧੂਤੀ ਉਕਾਬ ਬਸੀਨਨ ਕੋ ਸਜਿ ਕੰਠਿਜ ਗੋਲਿਨ ਦ੍ਵਾਲ ਨਵੀਨੇ ॥

dhootee ukaab baseenan ko saj kantthij golin dvaal naveene |

ധൂതികൾ, കഴുകന്മാർ, തടങ്ങൾ തുടങ്ങിയവ.

ਜਾ ਸੰਗ ਹੇਰਿ ਚਲਾਵਤ ਭੇ ਤਿਨ ਪਛਿਨ ਤੇ ਇਕ ਜਾਨ ਨ ਦੀਨੇ ॥੨੦੯੧॥

jaa sang her chalaavat bhe tin pachhin te ik jaan na deene |2091|

സമാനമായ രീതിയിൽ, അവർ കഴുകന്മാരെ (ധാരുത്, ഉകാബ്) അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു, ഒപ്പം അവയെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി, ഏത് പക്ഷിയുടെ അടുത്തേക്കാണ്, അവർ ഈ ഇരപിടിയൻ പക്ഷികളെ അയച്ചത്, അവർ അവരെ രക്ഷപ്പെടാൻ അനുവദിച്ചില്ല.2091.

ਪਾਰਥ ਅਉ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਮਿਲਿ ਕੈ ਜਬ ਐਸੋ ਸਿਕਾਰ ਕੀਓ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥

paarath aau prabh joo mil kai jab aaiso sikaar keeo sukh paayo |

അർജ്ജുനനും കൃഷ്ണനും ഒരുമിച്ച് വേട്ടയാടിയപ്പോൾ അവർക്ക് ഒരുപാട് സന്തോഷം ലഭിച്ചു.

ਆਪਸ ਮੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਠਉਰ ਦੁਹੂ ਅਤਿ ਹੇਤੁ ਬਢਾਯੋ ॥

aapas mai kab sayaam bhanai tih tthaur duhoo at het badtaayo |

അങ്ങനെ, കൃഷ്ണനും അർജ്ജുനനും ഒരുമിച്ച് വേട്ടയാടലിൻ്റെ ആനന്ദം നേടുകയും അവർ പരസ്പരം സ്നേഹം വർദ്ധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.

ਅਉ ਦੁਹੂੰ ਕੋ ਜਲ ਪੀਵਨ ਕੋ ਮਨੁ ਅਉਸਰ ਤਉਨ ਸੁ ਹੈ ਲਲਚਾਯੋ ॥

aau duhoon ko jal peevan ko man aausar taun su hai lalachaayo |

ഇപ്പോൾ വെള്ളം കുടിച്ച് അരുവിയുടെ അടുത്തേക്ക് വരാൻ അവർ മനസ്സിൽ ആഗ്രഹിച്ചു

ਛੋਰਿ ਅਖੇਟਕ ਦੀਨ ਦੁਹੂੰ ਚਲਿ ਕੈ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਜਮਨਾ ਤਟਿ ਆਯੋ ॥੨੦੯੨॥

chhor akhettak deen duhoon chal kai prabh joo jamanaa tatt aayo |2092|

രണ്ടുപേരും നായാട്ട് ഉപേക്ഷിച്ച് യമുനാ തീരത്തേക്ക് പോയി.2092.

ਜਾਤ ਹੁਤੇ ਜਲ ਪੀਵਨ ਕੇ ਹਿਤ ਤਉ ਹੀ ਲਉ ਸੁੰਦਰਿ ਨਾਰਿ ਨਿਹਾਰੀ ॥

jaat hute jal peevan ke hit tau hee lau sundar naar nihaaree |

അവർ വെള്ളം കുടിക്കാൻ വരുമ്പോൾ അവിടെ ഒരു സുന്ദരിയായ സ്ത്രീയെ കണ്ടു

ਪੂਛਹੁ ਕੋ ਹੈ ਕਹਾ ਇਹ ਦੇਸੁ ਕਹਿਯੋ ਸੰਗਿ ਪਾਰਥ ਯੌ ਗਿਰਿਧਾਰੀ ॥

poochhahu ko hai kahaa ih des kahiyo sang paarath yau giridhaaree |

കൃഷ്ണൻ അർജ്ജുനനോട് സ്ത്രീയെക്കുറിച്ച് അന്വേഷിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു

ਆਇਸ ਮਾਨਿ ਪੁਰੰਦਰ ਕੋ ਸੁ ਭਯੋ ਤਿਹ ਕੇ ਸੰਗ ਬਾਤ ਉਚਾਰੀ ॥

aaeis maan purandar ko su bhayo tih ke sang baat uchaaree |

അനുവാദം അനുസരിച്ചു, അർജൻ അവളോട് (സ്ത്രീയോട്) ഇങ്ങനെ സംസാരിച്ചു.

ਕਉਨ ਕੀ ਬੇਟੀ ਹੈ ਦੇਸ ਕਹਾ ਤੁਹਿ ਕੋ ਤੋਹਿ ਭ੍ਰਾਤ ਤੂ ਕਉਨ ਕੀ ਨਾਰੀ ॥੨੦੯੩॥

kaun kee bettee hai des kahaa tuhi ko tohi bhraat too kaun kee naaree |2093|

കൃഷ്ണൻ്റെ ആഗ്രഹപ്രകാരം അർജുനൻ അവളോട് ചോദിച്ചു, "ഹേ സ്ത്രീ! നീ ആരുടെ മകളാണ്? നിങ്ങളുടെ രാജ്യം ഏതാണ്? നിങ്ങൾ ആരുടെ സഹോദരിയാണ്, നിങ്ങൾ ആരുടെ ഭാര്യയാണ്?2093.