ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 347

ਨਾਚਤ ਸੋਊ ਮਹਾ ਹਿਤ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਪ੍ਰਭਾ ਤਿਨ ਕੀ ਇਮ ਛਾਜੈ ॥

naachat soaoo mahaa hit so kab sayaam prabhaa tin kee im chhaajai |

എല്ലാവരും വളരെ വാത്സല്യത്തോടെ നൃത്തം ചെയ്യുന്നു, ഒപ്പം മനോഹരമായി കാണപ്പെടുന്നു

ਗਾਇਬ ਪੇਖਿ ਰਿਸੈ ਗਨ ਗੰਧ੍ਰਬ ਨਾਚਬ ਦੇਖਿ ਬਧੂ ਸੁਰ ਲਾਜੈ ॥੫੩੧॥

gaaeib pekh risai gan gandhrab naachab dekh badhoo sur laajai |531|

അവർ പാടുന്നത് കണ്ട് ഗണങ്ങളും ഗന്ധർവ്വന്മാരും അസൂയപ്പെടുന്നു, അവരുടെ നൃത്തം കണ്ട് ദേവപത്നിമാർക്ക് നാണം തോന്നുന്നു.531.

ਰਸ ਕਾਰਨ ਕੋ ਭਗਵਾਨ ਤਹਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਰਸ ਖੇਲ ਕਰਿਯੋ ॥

ras kaaran ko bhagavaan tahaa kab sayaam kahai ras khel kariyo |

പ്രണയത്തിൽ ആഴത്തിൽ ലയിച്ച ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ അവിടെ തൻ്റെ പ്രണയ നാടകം കളിച്ചു

ਮਨ ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਹਰਿ ਜੂ ਇਨ ਪੈ ਜਨੁ ਚੇਟਕ ਮੰਤ੍ਰ ਡਰਿਯੋ ॥

man yau upajee upamaa har joo in pai jan chettak mantr ddariyo |

അവൻ തൻ്റെ മന്ത്രം കൊണ്ട് എല്ലാവരെയും ആകർഷിച്ചതായി തോന്നുന്നു

ਪਿਖ ਕੈ ਜਿਹ ਕੋ ਸੁਰ ਅਛ੍ਰਨ ਕੇ ਗਿਰਿ ਬੀਚ ਲਜਾਇ ਬਪੈ ਸੁ ਧਰਿਯੋ ॥

pikh kai jih ko sur achhran ke gir beech lajaae bapai su dhariyo |

അവരെ കണ്ട് നാണിച്ചു സ്വർഗ്ഗീയ കുമാരിമാർ നിശബ്ദരായി ഗുഹകളിൽ മറഞ്ഞു

ਗੁਪੀਆ ਸੰਗਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੇ ਡੋਲਤ ਹੈ ਇਨ ਕੋ ਮਨੂਆ ਜਬ ਕਾਨ੍ਰਹ ਹਰਿਯੋ ॥੫੩੨॥

gupeea sang kaanrah ke ddolat hai in ko manooaa jab kaanrah hariyo |532|

കൃഷ്ണൻ ഗോപികമാരുടെ മനസ്സ് അപഹരിച്ചു, അവരെല്ലാം കൃഷ്ണനോടൊപ്പം സ്തംഭിച്ചു നിൽക്കുന്നു.532.

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸਭ ਹੀ ਗੁਪੀਆ ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਗਿ ਡੋਲਤ ਹੈ ਸਭ ਹੂਈਆ ॥

sayaam kahai sabh hee gupeea har ke sang ddolat hai sabh hooeea |

ഗോപികമാരെല്ലാം കൃഷ്ണനോടൊപ്പം അലഞ്ഞുതിരിയുകയാണെന്ന് കവി പറയുന്നു

ਗਾਵਤ ਏਕ ਫਿਰੈ ਇਕ ਨਾਚਤ ਏਕ ਫਿਰੈ ਰਸ ਰੰਗ ਅਕੂਈਆ ॥

gaavat ek firai ik naachat ek firai ras rang akooeea |

ആരോ പാടുന്നു, ആരോ നൃത്തം ചെയ്യുന്നു, ആരോ നിശബ്ദമായി നീങ്ങുന്നു

ਏਕ ਕਹੈ ਭਗਵਾਨ ਹਰੀ ਇਕ ਲੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਰੈ ਗਿਰਿ ਭੂਈਆ ॥

ek kahai bhagavaan haree ik lai har naam parai gir bhooeea |

ആരോ കൃഷ്ണനാമം ആവർത്തിക്കുന്നു, ആരോ അവൻ്റെ നാമം ആവർത്തിക്കുന്നു, ഭൂമിയിൽ വീഴുന്നു

ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਪਿਖਿ ਚੁੰਮਕ ਲਾਗੀ ਫਿਰੈ ਤਿਹ ਕੇ ਸੰਗ ਸੂਈਆ ॥੫੩੩॥

yau upajee upamaa pikh chunmak laagee firai tih ke sang sooeea |533|

കാന്തത്തിൽ ഘടിപ്പിച്ച സൂചികൾ പോലെയാണ് അവ കാണപ്പെടുന്നത്.533.

ਸੰਗ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਹਸਿ ਕੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਧ ਰਾਤਿ ਸਮੈ ॥

sang gvaarin kaanrah kahee has kai kab sayaam kahai adh raat samai |

കവി ശ്യാം പറയുന്നു, അർദ്ധരാത്രിയിൽ ശ്രീകൃഷ്ണൻ ഗോപികമാരോട് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ਹਮ ਹੂੰ ਤੁਮ ਹੂੰ ਤਜਿ ਕੈ ਸਭ ਖੇਲ ਸਭੈ ਮਿਲ ਕੈ ਹਮ ਧਾਮਿ ਰਮੈ ॥

ham hoon tum hoon taj kai sabh khel sabhai mil kai ham dhaam ramai |

രാത്രിയുടെ അന്ത്യത്തിൽ, കൃഷ്ണൻ ഗോപികളോട് പറഞ്ഞു: "ഞങ്ങളും നിങ്ങളും ഒരുപോലെ, നമ്മുടെ കാമകേളികൾ ഉപേക്ഷിച്ച് വീട്ടിൽ ലയിച്ചോടി."

ਹਰਿ ਆਇਸੁ ਮਾਨਿ ਚਲੀ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਕਰਿ ਦੂਰ ਗਮੈ ॥

har aaeis maan chalee grih ko sabh gvaaraneeyaa kar door gamai |

കൃഷ്ണനെ അനുസരിച്ചു, എല്ലാ ഗോപികളും, തങ്ങളുടെ കഷ്ടപ്പാടുകൾ മറന്ന് വീട്ടിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു

ਅਬ ਜਾਇ ਟਿਕੈ ਸਭ ਆਸਨ ਮੈ ਕਰਿ ਕੈ ਸਭ ਪ੍ਰਾਤ ਕੀ ਨੇਹ ਤਮੈ ॥੫੩੪॥

ab jaae ttikai sabh aasan mai kar kai sabh praat kee neh tamai |534|

എല്ലാവരും വന്ന് അവരവരുടെ വീടുകളിൽ ഉറങ്ങി നേരം വെളുക്കാനായി കാത്തിരിക്കാൻ തുടങ്ങി.534.

ਹਰਿ ਸੋ ਅਰੁ ਗੋਪਿਨ ਸੰਗਿ ਕਿਧੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਖੇਲ ਭਯੋ ਹੈ ॥

har so ar gopin sang kidho kab sayaam kahai at khel bhayo hai |

കവി ശ്യാം പറയുന്നു, കൃഷ്ണൻ ഗോപികമാരുടെ കൂട്ടത്തിൽ (സ്നേഹം) വളരെയധികം കളിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ਲੈ ਹਰਿ ਜੀ ਤਿਨ ਕੋ ਸੰਗ ਆਪਨ ਤਿਆਗ ਕੈ ਖੇਲ ਕੋ ਧਾਮਿ ਅਯੋ ਹੈ ॥

lai har jee tin ko sang aapan tiaag kai khel ko dhaam ayo hai |

അങ്ങനെ കൃഷ്ണനും ഗോപികമാരും തമ്മിലുള്ള പ്രണയം തുടർന്നുവെന്ന് കവി ശ്യാം പറയുന്നു. കൃഷ്ണൻ ഗോപികമാരെ അനുഗമിച്ച് കാമുകീ നാടകം ഉപേക്ഷിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി

ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਨੇ ਅਪੁਨੇ ਮਨਿ ਚੀਨ ਲਯੋ ਹੈ ॥

taa chhab ko jas uch mahaa kab ne apune man cheen layo hai |

ആ മഹത്തായ ബിംബത്തിൻ്റെ വിജയം കവി മനസ്സിൽ കരുതിയിട്ടുണ്ട്.

ਕਾਗਜੀਏ ਰਸ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁ ਮਨੋ ਗਨਤੀ ਕਰਿ ਜੋਰੁ ਦਯੋ ਹੈ ॥੫੩੫॥

kaagajee ras ko at hee su mano ganatee kar jor dayo hai |535|

ഈ കാഴ്‌ചയുടെ മനോഹാരിത വിവരിക്കുമ്പോൾ, പ്രസക്തമായ എല്ലാ തുകകളും കണക്കിലെടുത്ത് ഒരു വലിയ ആകെത്തുക ഒരുങ്ങുന്നതായി തനിക്ക് തോന്നുന്നുവെന്ന് കവി പറയുന്നു.535.

ਅਥ ਕਰਿ ਪਕਰ ਖੇਲਬੋ ਕਥਨੰ ॥

ath kar pakar khelabo kathanan |

ബച്ചിത്തർ നാടകത്തിലെ കൃഷ്ണാവതാരത്തിലെ വിവരണത്തിൻ്റെ അവസാനം (കാമുകീ നാടകത്തെക്കുറിച്ച്).

ਰਾਸ ਮੰਡਲ ॥

raas manddal |

കൈപിടിച്ചുകൊണ്ടുള്ള കളിയെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരണം ഇപ്പോൾ ആരംഭിക്കുന്നു - പ്രണയ കായികരംഗത്ത്

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਹਰਿ ਜੂ ਤਜਿ ਕੈ ਗ੍ਰਿਹ ਧਾਇ ਗਏ ਉਠਿ ਠਉਰ ਕਹਾ ਕੋ ॥

praat bhe har joo taj kai grih dhaae ge utth tthaur kahaa ko |

രാവിലെ, കൃഷ്ണാജി വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി, എഴുന്നേറ്റ് എവിടെയോ ഓടി.

ਫੂਲ ਰਹੇ ਜਿਹਿ ਫੂਲ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਤੀਰ ਬਹੈ ਜਮੁਨਾ ਸੋ ਤਹਾ ਕੋ ॥

fool rahe jihi fool bhalee bidh teer bahai jamunaa so tahaa ko |

നേരം പുലർന്നപ്പോൾ തന്നെ കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ വീടുവിട്ടിറങ്ങി, പൂക്കൾ വിരിഞ്ഞ് യമുന ഒഴുകുന്ന സ്ഥലത്തേക്ക് പോയി.

ਖੇਲਤ ਹੈ ਸੋਊ ਭਾਤਿ ਭਲੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਛੁ ਤ੍ਰਾਸ ਨ ਤਾ ਕੋ ॥

khelat hai soaoo bhaat bhalee kab sayaam kahai kachh traas na taa ko |

അവൻ ഭയമില്ലാതെ നല്ല രീതിയിൽ കളിക്കാൻ തുടങ്ങി

ਸੰਗ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ਮੁਰਲੀ ਸੋਊ ਗਊਅਨ ਕੇ ਮਿਸ ਗ੍ਵਾਰਨਿਯਾ ਕੋ ॥੫੩੬॥

sang bajaavat hai muralee soaoo gaooan ke mis gvaaraniyaa ko |536|

പശുക്കളെ ശ്രവിക്കാനെന്ന വ്യാജേന കളിക്കുന്നതിനിടയിൽ, ഗോപികമാരെ വിളിക്കാനായി അദ്ദേഹം ഓടക്കുഴൽ വായിക്കാൻ തുടങ്ങി.536.

ਰਾਸ ਕਥਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸੁਨ ਕੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਸੋਊ ਧਾਈ ॥

raas kathaa kab sayaam kahai sun kai brikhabhaan sutaa soaoo dhaaee |

കാമുകി നാടകത്തിൻ്റെ കഥ കേട്ട് ബൃഷ്ഭൻ്റെ മകൾ രാധ ഓടിവന്നുവെന്ന് കവി ശ്യാം പറയുന്നു.

ਜਾ ਮੁਖ ਸੁਧ ਨਿਸਾਪਤਿ ਸੋ ਜਿਹ ਕੇ ਤਨ ਕੰਚਨ ਸੀ ਛਬਿ ਛਾਈ ॥

jaa mukh sudh nisaapat so jih ke tan kanchan see chhab chhaaee |

രാധയുടെ മുഖം ചന്ദ്രസമാനവും അവളുടെ ശരീരം സ്വർണ്ണം പോലെ മനോഹരവുമാണ്

ਜਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਕਬਿ ਦੇਤ ਸਭੈ ਸੋਊ ਤਾ ਮੈ ਰਜੈ ਬਰਨੀ ਨਹਿ ਜਾਈ ॥

jaa kee prabhaa kab det sabhai soaoo taa mai rajai baranee neh jaaee |

അവളുടെ ശരീരത്തിൻ്റെ ചാരുത പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവില്ല

ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਸੋਭ ਸੁ ਗੋਪਿਨ ਤੇ ਸੁਨਿ ਕੈ ਤਰੁਨੀ ਹਰਨੀ ਜਿਮ ਧਾਈ ॥੫੩੭॥

sayaam kee sobh su gopin te sun kai tarunee haranee jim dhaaee |537|

ഗോപികമാരുടെ വായിൽ നിന്ന് കൃഷ്ണൻ്റെ മഹത്വം കേട്ട് അവൾ ഒരു പാവയെപ്പോലെ ഓടിവന്നു.537.

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

KABIT

ਸੇਤ ਧਰੇ ਸਾਰੀ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਕੀ ਕੁਮਾਰੀ ਜਸ ਹੀ ਕੀ ਮਨੋ ਬਾਰੀ ਐਸੀ ਰਚੀ ਹੈ ਨ ਕੋ ਦਈ ॥

set dhare saaree brikhabhaan kee kumaaree jas hee kee mano baaree aaisee rachee hai na ko dee |

ബ്രിഷ് ഭാനിൻ്റെ മകൾ വെള്ള സാരി ഉടുത്തിരിക്കുന്നു, അവളെപ്പോലെ സുന്ദരിയായ ഒരാളെ ദൈവം സൃഷ്ടിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു.

ਰੰਭਾ ਉਰਬਸੀ ਅਉਰ ਸਚੀ ਸੁ ਮਦੋਦਰੀ ਪੈ ਐਸੀ ਪ੍ਰਭਾ ਕਾ ਕੀ ਜਗ ਬੀਚ ਨ ਕਛੂ ਭਈ ॥

ranbhaa urabasee aaur sachee su madodaree pai aaisee prabhaa kaa kee jag beech na kachhoo bhee |

രംഭ, ഉർവ്വശി, ശചി ഡിഎൻ മണ്ഡോദരി എന്നിവരുടെ സൗന്ദര്യം രാധയ്ക്ക് മുന്നിൽ നിസ്സാരമാണ്.

ਮੋਤਿਨ ਕੇ ਹਾਰ ਗਰੇ ਡਾਰਿ ਰੁਚਿ ਸੋ ਸੁਧਾਰ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਪੈ ਚਲੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਰਸ ਕੇ ਲਈ ॥

motin ke haar gare ddaar ruch so sudhaar kaanrah joo pai chalee kab sayaam ras ke lee |

മുത്തുമാല കഴുത്തിൽ അണിഞ്ഞ് ഒരുങ്ങി അവൾ പ്രണയത്തിൻ്റെ അമൃത് ഏറ്റുവാങ്ങാൻ കൃഷ്ണൻ്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങാൻ തുടങ്ങി.

ਸੇਤੈ ਸਾਜ ਸਾਜਿ ਚਲੀ ਸਾਵਰੇ ਕੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਾਜ ਚਾਦਨੀ ਮੈ ਰਾਧਾ ਮਾਨੋ ਚਾਦਨੀ ਸੀ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥੫੩੮॥

setai saaj saaj chalee saavare kee preet kaaj chaadanee mai raadhaa maano chaadanee see hvai gee |538|

അവൾ സ്വയം അലങ്കരിച്ചു, നിലാവുള്ള രാത്രിയിൽ ചന്ദ്രപ്രകാശം പോലെ, അവൾ കൃഷിൻ്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു, അവൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ ലയിച്ചു.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਅੰਜਨ ਆਡਿ ਸੁ ਧਾਰ ਭਲੇ ਪਟ ਭੂਖਨ ਅੰਗ ਸੁ ਧਾਰ ਚਲੀ ॥

anjan aadd su dhaar bhale patt bhookhan ang su dhaar chalee |

സുർമ്മ ധരിച്ച്, നല്ല വസ്ത്രങ്ങളും ആഭരണങ്ങളും കൊണ്ട് ശരീരം അലങ്കരിച്ച്, അവൾ (വീട്ടിൽ നിന്ന്) പോയി. (തോന്നുന്നു)

ਜਨੁ ਦੂਸਰ ਚੰਦ੍ਰਕਲਾ ਪ੍ਰਗਟੀ ਜਨੁ ਰਾਜਤ ਕੰਜ ਕੀ ਸੇਤ ਕਲੀ ॥

jan doosar chandrakalaa pragattee jan raajat kanj kee set kalee |

അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ആൻ്റിമണിയും പട്ടുവസ്ത്രങ്ങളും ആഭരണങ്ങളും ധരിച്ച് അവൾ ചന്ദ്രൻ്റെ അമാനുഷിക ശക്തിയുടെയോ വെളുത്ത മുകുളത്തിൻ്റെയോ പ്രകടനമായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു.