ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 1252


ਉਹਿ ਰਾਜਾ ਤਨ ਭੇਟ ਹੁਈ ॥
auhi raajaa tan bhett huee |

അവൾ രാജാവിനെ കണ്ടുമുട്ടി.

ਨਿਰਖਤ ਰੂਪ ਉਰਝਿ ਨ੍ਰਿਪ ਰਹਿਯੋ ॥
nirakhat roop urajh nrip rahiyo |

അവളുടെ രൂപം കണ്ട് രാജാവ് മയങ്ങി.

ਨਰੀ ਨਾਗਨੀ ਕੋ ਇਹ ਕਹਿਯੋ ॥੮॥
naree naaganee ko ih kahiyo |8|

ആരാ ഇത് ആണോ പെണ്ണോ എന്ന് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി. 8

ਕਵਨ ਰੂਪ ਰਾਨੀ ਤੁਮ ਹੋ ਜੂ ॥
kavan roop raanee tum ho joo |

(ചോദിക്കാൻ തുടങ്ങി) ഓ റാണി! നിങ്ങൾ ആരുടെ രൂപമാണ്?

ਕਿਧੋ ਅਪਛਰਾ ਸਾਚ ਕਹੋ ਜੂ ॥
kidho apachharaa saach kaho joo |

നീ ഒരു ഭീരുവാണോ, സത്യം പറയൂ.

ਕੈ ਤੁਮ ਹੋ ਰਤਿ ਪਤਿ ਕੀ ਨਾਰੀ ॥
kai tum ho rat pat kee naaree |

അല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങൾ കാമത്തിൻ്റെ ഒരു സ്ത്രീയാണ്.

ਕੈ ਨਿਸਿ ਪਤਿ ਕੀ ਅਹਹੁ ਕੁਮਾਰੀ ॥੯॥
kai nis pat kee ahahu kumaaree |9|

അല്ലെങ്കിൽ ചന്ദ്രൻ്റെ കന്യകയാണ്. 9.

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਨ ਚਰਚਾ ਕਰੀ ॥
bhaat bhaat tan charachaa karee |

അദ്ദേഹവുമായി വിവിധ കാര്യങ്ങൾ ചർച്ച ചെയ്തു

ਬੇਦ ਬ੍ਯਾਕਰਨ ਕੋਕ ਉਚਰੀ ॥
bed bayaakaran kok ucharee |

വേദങ്ങളും വ്യാകരണവും കോക്ക് ശാസ്ത്രവും പാരായണം ചെയ്തു.

ਜ੍ਯੋਂ ਤ੍ਯੋਂ ਚਿਤ ਤਾ ਕੋ ਹਰਿ ਲੀਨਾ ॥
jayon tayon chit taa ko har leenaa |

(രാജ്ഞി) രാജാവിൻ്റെ ഹൃദയം കീഴടക്കിയതുപോലെ

ਬਿਨਾ ਘਾਇ ਘਾਯਲ ਪਤਿ ਕੀਨਾ ॥੧੦॥
binaa ghaae ghaayal pat keenaa |10|

ഭർത്താവിനെ മുറിവേൽപ്പിക്കാതെ മുറിവേൽപ്പിച്ചു (സ്നേഹത്തിൻ്റെ അസ്ത്രങ്ങൾ കൊണ്ട്). 10.

ਮਗਨ ਭਯੋ ਚਿਤ ਭੀਤਰ ਭੂਪਾ ॥
magan bhayo chit bheetar bhoopaa |

(ആ) സ്ത്രീയുടെ അതുല്യമായ രൂപം കാണുന്നു

ਨਿਰਖਿ ਨਾਰਿ ਕੋ ਰੂਪ ਅਨੂਪਾ ॥
nirakh naar ko roop anoopaa |

രാജാവ് മനസ്സിൽ മുഴുകി.

ਏਕ ਬਾਰ ਕਹ ਜੌ ਇਹ ਪਾਊਾਂ ॥
ek baar kah jau ih paaooaan |

(എന്ന് വിചാരിച്ചു) ഒരിക്കൽ കിട്ടിയാൽ

ਜਨਮ ਅਨੇਕ ਲਗੇ ਬਲਿ ਜਾਊਾਂ ॥੧੧॥
janam anek lage bal jaaooaan |11|

അതുകൊണ്ട് അനേകം ജന്മങ്ങളോളം ഞാൻ അതിൽ നിന്ന് മുക്തനായിരിക്കും. 11.

ਨ੍ਰਿਪਹੁ ਨਾਰਿ ਕਹ ਅਧਿਕ ਰਿਝਾਯੋ ॥
nripahu naar kah adhik rijhaayo |

രാജാവ് ആ സ്ത്രീയെ വളരെ സന്തോഷിപ്പിച്ചു

ਭਾਤਿ ਅਨਿਕ ਸੇਤੀ ਉਰਝਾਯੋ ॥
bhaat anik setee urajhaayo |

അവനെ പലതരത്തിൽ ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാക്കി.

ਭਜੌ ਯਾਹਿ ਮਨ ਮਾਹਿ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥
bhajau yaeh man maeh bichaariyo |

ഞാൻ അവനോടൊപ്പം സന്തോഷിക്കണമെന്ന് അവൻ മനസ്സിൽ കരുതി.

ਇਹ ਬਿਧਿ ਤਾ ਸੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥੧੨॥
eih bidh taa sau bachan uchaariyo |12|

(അതിനാൽ അവൻ) രാജ്ഞിയോട് ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു. 12.

ਹਮ ਤੁਮ ਆਉ ਰਮੈ ਮਿਲਿ ਦੋਊ ॥
ham tum aau ramai mil doaoo |

വരിക! ഞാനും നിങ്ങളും ഒരുമിച്ച് സന്തോഷിക്കട്ടെ.

ਔਰ ਨ ਲਖਤ ਹਮੈ ਹ੍ਯਾਂ ਕੋਊ ॥
aauar na lakhat hamai hayaan koaoo |

ഇവിടെ മറ്റാരും ഞങ്ങളെ നിരീക്ഷിക്കുന്നില്ല.

ਕ੍ਯੋ ਤਰੁਨਾਪਨ ਬ੍ਰਿਥਾ ਗਵਾਵਤ ॥
kayo tarunaapan brithaa gavaavat |

എന്തുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ യുവത്വം പാഴാക്കുന്നത്?

ਰਾਨੀ ਹ੍ਵੈ ਕ੍ਯੋ ਨ ਸੇਜ ਸੁਹਾਵਤ ॥੧੩॥
raanee hvai kayo na sej suhaavat |13|

നിനക്കെന്താ രാജ്ഞിയായി (എൻ്റെ) മഹർഷിയെ സുന്ദരനാക്കുന്നില്ല. 13.

ਅਸ ਤਨ ਸੁੰਦਰਿ ਧੂਰਿ ਨ ਲਾਵਹੁ ॥
as tan sundar dhoor na laavahu |

ഇത്രയും സുന്ദരമായ ശരീരം അഴുക്കിൽ ഉരുട്ടരുത്

ਜੋਬਨ ਜਾਲ ਨ ਬ੍ਰਿਥਾ ਗਵਾਵਹੁ ॥
joban jaal na brithaa gavaavahu |

നിങ്ങളുടെ ജോലി വല വെറുതെ നഷ്ടപ്പെടുത്തരുത്.

ਬਿਰਧਾਪਨੋ ਆਇ ਜਬ ਜੈ ਹੈ ॥
biradhaapano aae jab jai hai |

വാർദ്ധക്യം വരുമ്പോൾ,

ਇਹ ਜ੍ਵਾਨੀ ਕਹ ਤਬ ਪਛਤੈ ਹੈ ॥੧੪॥
eih jvaanee kah tab pachhatai hai |14|

അപ്പോൾ ഈ യുവത്വത്തെ ഓർത്ത് നിങ്ങൾ ഖേദിക്കും. 14.

ਇਹ ਜੋਬਨ ਕੇ ਕਹਾ ਗੁਮਾਨਾ ॥
eih joban ke kahaa gumaanaa |

ഈ ജോലിയിൽ എന്താണ് സംശയം?

ਜੋ ਕਾਹੂ ਪਰ ਥਿਰ ਨ ਰਹਾਨਾ ॥
jo kaahoo par thir na rahaanaa |

അത് ആർക്കും ശാശ്വതമല്ല.

ਆਉ ਕਰੈ ਦੋਊ ਭੋਗ ਬਿਲਾਸਾ ॥
aau karai doaoo bhog bilaasaa |

വരൂ, നമുക്ക് രണ്ടും ആസ്വദിക്കാം.

ਕਹਾ ਕਰਤ ਯਾ ਕੋ ਭਰਵਾਸਾ ॥੧੫॥
kahaa karat yaa ko bharavaasaa |15|

ഇതിൽ (യുവാക്കൾ) എന്ത് വിശ്വസിക്കണം. 15.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ഉറച്ച്:

ਧਨ ਜੋਬਨ ਕੋ ਕਹਾ ਗੁਮਾਨ ਨ ਕੀਜਿਯੈ ॥
dhan joban ko kahaa gumaan na keejiyai |

പണവും ജോലിയും ഒരിക്കലും നിസ്സാരമായി കാണരുത്.

ਸੁਖ ਹਮ ਕੌ ਦੈ ਤਰੁਨਿ ਆਪਿ ਸੁਖੁ ਲੀਜਿਯੈ ॥
sukh ham kau dai tarun aap sukh leejiyai |

ഹേ യുവതി! എനിക്കും സന്തോഷം തരൂ, സന്തോഷവും എടുക്കൂ.

ਬਿਰਧਾਪਨੁ ਐ ਹੈ ਤਰਨਾਪਨ ਜਾਇ ਹੈ ॥
biradhaapan aai hai taranaapan jaae hai |

യുവത്വം കടന്നുപോകും, വാർദ്ധക്യം വരും.

ਹੋ ਤਬ ਇਹ ਸਮੈ ਸੰਭਾਰਿ ਅਧਿਕ ਪਛੁਤਾਇ ਹੈ ॥੧੬॥
ho tab ih samai sanbhaar adhik pachhutaae hai |16|

(നിങ്ങൾ) ഈ സമയം ഓർക്കുമ്പോൾ, (കാലത്തിനുശേഷം) നിങ്ങൾ ഒരുപാട് ഖേദിക്കും. 16.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ഇരുപത്തിനാല്:

ਪ੍ਰਥਮ ਕਹੀ ਮੇਰੀ ਜੋ ਕਰੈ ॥
pratham kahee meree jo karai |

(രാജ്ഞി പറഞ്ഞു) (നിങ്ങൾ) ആദ്യം ഞാൻ പറയുന്നത് അനുസരിച്ചാൽ,

ਤਿਹ ਪਾਛੈ ਮੁਹਿ ਸਾਥ ਬਿਹਰੈ ॥
tih paachhai muhi saath biharai |

അതിനുശേഷം എന്നോടൊപ്പം ആസ്വദിക്കൂ.

ਬਚਨ ਦੀਜਿਐ ਮੇਰੋ ਹਾਥਾ ॥
bachan deejiaai mero haathaa |

ആദ്യം കൈ കൊണ്ട് വാക്ക് തരൂ.

ਤੌ ਮੈ ਮਾਨੌ ਬਚ ਤੌ ਨਾਥਾ ॥੧੭॥
tau mai maanau bach tau naathaa |17|

ഓ നാഥേ! അപ്പോൾ ഞാൻ നിൻ്റെ വാക്ക് അനുസരിക്കും. 17.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ഉറച്ച്:

ਪ੍ਰਿਥਮ ਤ੍ਰਿਯਾ ਕੋ ਦੋਖ ਛਿਮਾਪਨ ਕੀਜਿਯੈ ॥
pritham triyaa ko dokh chhimaapan keejiyai |

ആദ്യം (നിങ്ങളുടെ) ഭാര്യയോട് ക്ഷമിക്കുക.

ਤਿਹ ਪਾਛੇ ਮੋਰਾ ਮਨ ਨ੍ਰਿਪ ਬਰ ਲੀਜਿਯੈ ॥
tih paachhe moraa man nrip bar leejiyai |

മഹാരാജാവേ! അതിനുശേഷം എൻ്റെ മനസ്സ് എടുക്കുക.

ਦੋਖ ਛਿਮਾਪਨ ਕੀਨ ਬਚਨ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਤਬੈ ॥
dokh chhimaapan keen bachan triy ko tabai |

(രാജാവ്) അപ്പോൾ സ്ത്രീയുടെ കുറ്റം ക്ഷമിക്കാമെന്ന് വാഗ്ദാനം ചെയ്തു.

ਹੋ ਸੁਨੇ ਸੰਨ੍ਯਾਸਿਨਿ ਬੈਨ ਸ੍ਰਵਨ ਭੀਤਰ ਜਬੈ ॥੧੮॥
ho sune sanayaasin bain sravan bheetar jabai |18|

സന്ന്യാസി ചെവികൊണ്ട് കേട്ടപ്പോൾ. 18.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ഇരുപത്തിനാല്:

ਏਕ ਦਿਵਸ ਤ੍ਰਿਯ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਆਵੈ ॥
ek divas triy ke grih aavai |

(ഇപ്പോൾ രാജാവ്) ഒരു ദിവസം (ആദ്യത്തെ) രാജ്ഞിയുടെ വീട്ടിൽ വന്നു