ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 301


ਹੋ ਪਾਥਰ ਜਾਣੁ ਚਲਾਈਐ ਕਰ ਸੋ ਝਟਕਿ ਕੈ ॥੧੦੭॥
ho paathar jaan chalaaeeai kar so jhattak kai |107|

ഗോകുലത്തിൽ വെച്ച് പൂതന കൊല്ലപ്പെട്ടുവെന്നറിഞ്ഞ കംസൻ ത്രൻവ്രതനോട് പറഞ്ഞു: നീ അവിടെ ചെന്ന് നന്ദൻ്റെ മകനെ കല്ലുപോലെ അടിച്ച് കൊല്ലുക.107.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਕੰਸਹਿ ਕੈ ਤਸਲੀਮ ਚਲਿਯੋ ਹੈ ਤ੍ਰਿਣਾਵਰਤ ਸੀਘਰ ਦੈ ਗੋਕੁਲ ਆਯੋ ॥
kanseh kai tasaleem chaliyo hai trinaavarat seeghar dai gokul aayo |

തൃണവർത്തൻ കംസനെ വണങ്ങി നടന്നു വേഗം ഗോകലിലെത്തി.

ਬਉਡਰ ਕੋ ਤਬ ਰੂਪ ਧਰਿਯੋ ਧਰਨੀ ਪਰ ਕੈ ਬਲ ਪਉਨ ਬਹਾਯੋ ॥
bauddar ko tab roop dhariyo dharanee par kai bal paun bahaayo |

കംസൻ്റെ മുമ്പിൽ കുമ്പിട്ട് ത്രണവ്രതൻ പെട്ടെന്ന് ഗോകുലത്തിലെത്തി പൊടിക്കാറ്റായി രൂപാന്തരപ്പെട്ടു, അതിവേഗത്തിൽ വീശാൻ തുടങ്ങി.

ਆਗਮ ਜਾਨ ਕੈ ਭਾਰੀ ਭਯੋ ਹਰਿ ਮਾਰਿ ਤਬੈ ਵਹ ਭੂਮਿ ਪਰਾਯੋ ॥
aagam jaan kai bhaaree bhayo har maar tabai vah bhoom paraayo |

(തൃണാവർത്തൻ്റെ) വരവ് അറിഞ്ഞ്, കൃഷ്ണൻ ഭാരപ്പെട്ട് അവനെ നിലത്തടിച്ചു.

ਪੂਰ ਭਏ ਦ੍ਰਿਗ ਮੂੰਦ ਕੈ ਲੋਕਨ ਲੈ ਹਰਿ ਕੋ ਨਭਿ ਕੇ ਮਗ ਧਾਯੋ ॥੧੦੮॥
poor bhe drig moond kai lokan lai har ko nabh ke mag dhaayo |108|

കൃഷ്ണൻ അങ്ങേയറ്റം ഭാരമുള്ളവനായി അവനുമായി കൂട്ടിയിടിച്ചു, ത്രണവ്രതൻ ഭൂമിയിൽ വീണു, പക്ഷേ അപ്പോഴും ജനങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ പൊടി നിറഞ്ഞ് അടഞ്ഞപ്പോൾ, അവൻ കൃഷ്ണനെയും കൂട്ടി ആകാശത്ത് പറന്നു.108.

ਜਉ ਹਰਿ ਜੀ ਨਭਿ ਬੀਚ ਗਯੋ ਕਰ ਤਉ ਅਪਨੇ ਬਲ ਕੋ ਤਨ ਚਟਾ ॥
jau har jee nabh beech gayo kar tau apane bal ko tan chattaa |

കൃഷ്ണനോടൊപ്പം ആകാശത്ത് ഉയർന്നപ്പോൾ, കൃഷ്ണൻ്റെ തല്ല് കാരണം അവൻ്റെ ശക്തി ക്ഷയിച്ചു തുടങ്ങി

ਰੂਪ ਭਯਾਨਕ ਕੋ ਧਰਿ ਕੈ ਮਿਲਿ ਜੁਧ ਕਰਿਯੋ ਤਬ ਰਾਛਸ ਫਟਾ ॥
roop bhayaanak ko dhar kai mil judh kariyo tab raachhas fattaa |

ഭയാനകമായ രൂപത്തിൽ കൃഷ്ണൻ ആ അസുരനുമായി യുദ്ധം ചെയ്യുകയും അവനെ മുറിവേൽപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു

ਫੇਰਿ ਸੰਭਾਰ ਦਸੋ ਨਖ ਆਪਨੇ ਕੈ ਕੈ ਤੁਰਾ ਸਿਰ ਸਤ੍ਰ ਕੋ ਕਟਾ ॥
fer sanbhaar daso nakh aapane kai kai turaa sir satr ko kattaa |

പിന്നെ സ്വന്തം കൈകൊണ്ടും പത്തു ആണികൾ കൊണ്ടും ശത്രുവിൻ്റെ തല വെട്ടി

ਰੁੰਡ ਗਿਰਿਯੋ ਜਨੁ ਪੇਡਿ ਗਿਰਿਯੋ ਇਮ ਮੁੰਡ ਪਰਿਯੋ ਜਨੁ ਡਾਰ ਤੇ ਖਟਾ ॥੧੦੯॥
rundd giriyo jan pedd giriyo im mundd pariyo jan ddaar te khattaa |109|

ത്രണവ്രതൻ്റെ തുമ്പിക്കൈ ഒരു മരം പോലെ ഭൂമിയിൽ വീണു, അവൻ്റെ തല ഒരു കൊമ്പിൽ നിന്ന് താഴേക്ക് വീഴുന്ന നാരങ്ങ പോലെ വീണു.109.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਤ੍ਰਿਣਾਵਰਤ ਬਧਹ ਸਮਾਪਤਮ ॥
eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare trinaavarat badhah samaapatam |

ബച്ചിത്തർ നാടകത്തിലെ കൃഷ്ണാവതാരത്തിലെ ത്രാണവ്രത വധത്തിൻ്റെ വിവരണത്തിൻ്റെ അവസാനം.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਿਨਾ ਜਨ ਗੋਕੁਲ ਕੇ ਬਹੁ ਆਜਿਜ ਹੋਇ ਇਕਤ੍ਰ ਢੂੰਡਾਯੋ ॥
kaanrah binaa jan gokul ke bahu aajij hoe ikatr dtoonddaayo |

ഗോകുലത്തിലെ ജനങ്ങൾ കൃഷ്ണനെ കൂടാതെ നിസ്സഹായരായി തോന്നി, അവർ ഒരുമിച്ചുകൂടി അവനെ അന്വേഷിച്ചു

ਦੁਆਦਸ ਕੋਸ ਪੈ ਜਾਇ ਪਰਿਯੋ ਹੁਤੋ ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਪੈ ਮਿਲਿ ਪਾਯੋ ॥
duaadas kos pai jaae pariyo huto khojat khojat pai mil paayo |

തെരച്ചിലിനിടെ പന്ത്രണ്ട് കോസ് ദൂരത്തിൽ നിന്ന് ഇയാളെ കണ്ടെത്തി

ਲਾਇ ਲੀਯੋ ਹੀਯ ਸੋ ਸਭ ਹੀ ਤਬ ਹੀ ਮਿਲਿ ਕੈ ਉਨ ਮੰਗਲ ਗਾਯੋ ॥
laae leeyo heey so sabh hee tab hee mil kai un mangal gaayo |

ജനങ്ങളെല്ലാം അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ആനന്ദഗീതങ്ങൾ പാടി

ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਇਮ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥੧੧੦॥
taa chhab ko jas uch mahaa kab ne mukh te im bhaakh sunaayo |110|

ആ രംഗം മഹാകവി 110 ഇപ്രകാരം വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്

ਦੈਤ ਕੋ ਰੂਪ ਭਯਾਨਕ ਦੇਖ ਕੈ ਗੋਪ ਸਭੌ ਮਨ ਮੈ ਡਰੁ ਕੀਆ ॥
dait ko roop bhayaanak dekh kai gop sabhau man mai ddar keea |

അസുരൻ്റെ ഘോരരൂപം കണ്ട് ഗോപന്മാരെല്ലാം ഭയന്നുവിറച്ചു

ਮਾਨਸ ਕੀ ਕਹ ਹੈ ਗਨਤੀ ਸੁਰ ਰਾਜਹਿ ਕੋ ਪਿਖਿ ਫਾਟਤ ਹੀਆ ॥
maanas kee kah hai ganatee sur raajeh ko pikh faattat heea |

മനുഷ്യരെ കുറിച്ച് എന്ത് പറയുന്നു, ദേവരാജാവായ ഇന്ദ്രൻ പോലും അസുരൻ്റെ ശരീരം കണ്ട് ഭയന്നുവിറച്ചു.

ਐਸੋ ਮਹਾ ਬਿਕਰਾਲ ਸਰੂਪ ਤਿਸੈ ਹਰਿ ਨੇ ਛਿਨ ਮੈ ਹਨਿ ਲੀਆ ॥
aaiso mahaa bikaraal saroop tisai har ne chhin mai han leea |

കൃഷ്ണൻ ഈ ഭയങ്കര രാക്ഷസനെ നിമിഷനേരം കൊണ്ട് വധിച്ചു

ਆਇ ਸੁਨਿਓ ਅਪੁਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਮੈ ਤਿਹ ਕੋ ਬਿਰਤਾਤ ਸਭੈ ਕਹਿ ਦੀਆ ॥੧੧੧॥
aae sunio apune grih mai tih ko birataat sabhai keh deea |111|

പിന്നെ അവൻ തൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി, ഈ സംഭവത്തെപ്പറ്റി എല്ലാ നിവാസികളും തമ്മിൽ സംസാരിച്ചു.111.

ਦੈ ਬਹੁ ਬਿਪਨ ਕੋ ਤਬ ਦਾਨ ਸੁ ਖੇਲਤ ਹੈ ਸੁਤ ਸੋ ਫੁਨਿ ਮਾਈ ॥
dai bahu bipan ko tab daan su khelat hai sut so fun maaee |

പിന്നെ അമ്മ (ജശോധ) ഒരുപാട് ശ്രാദ്ധന്മാർക്ക് ദാനം നൽകിയ ശേഷം മകനോടൊപ്പം കളിക്കാൻ തുടങ്ങി.

ਅੰਗੁਲ ਕੈ ਮੁਖ ਸਾਮੁਹਿ ਹੋਤ ਹੀ ਲੇਤ ਭਲੇ ਹਰਿ ਜੀ ਮੁਸਕਾਈ ॥
angul kai mukh saamuhi hot hee let bhale har jee musakaaee |

ബ്രാഹ്മണർക്ക് ദാനധർമ്മങ്ങൾ നൽകിയതിന് ശേഷം, അമ്മ യശോദ തൻ്റെ കുട്ടി കൃഷ്ണനുമായി വീണ്ടും കളിക്കുന്നു, അവൻ്റെ ചുണ്ടിൽ മെല്ലെ മെല്ലെ പുഞ്ചിരിച്ചു.

ਆਨੰਦ ਹੋਤ ਮਹਾ ਜਸੁਦਾ ਮਨਿ ਅਉਰ ਕਹਾ ਕਹੋ ਤੋਹਿ ਬਡਾਈ ॥
aanand hot mahaa jasudaa man aaur kahaa kaho tohi baddaaee |

അമ്മ യശോദയ്ക്ക് വലിയ സന്തോഷം തോന്നുന്നു, അവളുടെ സന്തോഷം പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ കഴിയില്ല

ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਉਪਮਾ ਅਤਿ ਪੈ ਕਬਿ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ਤਨ ਤੇ ਅਤਿ ਭਾਈ ॥੧੧੨॥
taa chhab kee upamaa at pai kab ke man mai tan te at bhaaee |112|

ഈ രംഗം കവിയുടെ മനസ്സിനെയും അങ്ങേയറ്റം വശീകരിച്ചു.112.