ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 545

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਹੂ ਕੇ ਦੇਖਤ ਹੀ ਤੇਊ ਬ੍ਰਹਮ ਕੇ ਲੋਕ ਕੀ ਓਰਿ ਸਿਧਾਏ ॥੨੪੩੨॥

maat pitaa hoo ke dekhat hee teaoo braham ke lok kee or sidhaae |2432|

മാതാപിതാക്കളെ കണ്ട് എല്ലാവരും ഭഗവാൻ്റെ വാസസ്ഥലത്തേക്ക് പോയി.2432.

ਅਥ ਸੁਭਦ੍ਰਾ ਕੋ ਬ੍ਯਾਹ ਕਥਨੰ ॥

ath subhadraa ko bayaah kathanan |

ഇനി സുഭദ്രയുടെ വിവാഹത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരണം ആരംഭിക്കുന്നു

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

ചൗപായി

ਤੀਰਥ ਕਰਨ ਪਾਰਥ ਤਬ ਧਾਯੋ ॥

teerath karan paarath tab dhaayo |

തുടർന്ന് അർജൻ തീർത്ഥാടനത്തിന് പോയി.

ਦੁਆਰਵਤੀ ਜਦੁਪਤਿ ਦਰਸਾਯੋ ॥

duaaravatee jadupat darasaayo |

അർജ്ജുനൻ തീർത്ഥാടനത്തിന് പോയി, ദ്വാരകയിൽ കൃഷ്ണൻ്റെ ദർശനം ലഭിച്ചു

ਅਉਰ ਸੁਭਦ੍ਰਾ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

aaur subhadraa roop nihaariyo |

സുഭദ്രയുടെ രൂപം കണ്ടു.

ਚਿਤ ਕੋ ਸੋਕ ਦੂਰਿ ਕਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੨੪੩੩॥

chit ko sok door kar ddaariyo |2433|

അവിടെ അവൻ തൻ്റെ മനസ്സിൻ്റെ ദുഃഖം നീക്കി സുന്ദരിയായ സുഭദ്രയെ കണ്ടു.2433.

ਯਾ ਕੋ ਬਰੋ ਇਹੈ ਚਿਤ ਆਯੋ ॥

yaa ko baro ihai chit aayo |

അവനെ വിവാഹം കഴിക്കൂ, ഇതാണ് (ചിന്ത) അവൻ്റെ മനസ്സിൽ വന്നത്.

ਉਹ ਕੋ ਉਤੈ ਚਿਤ ਲਲਚਾਯੋ ॥

auh ko utai chit lalachaayo |

സുഭദ്രയെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ അർജ്ജുനൻ കൊതിച്ചു

ਜਦੁਪਤਿ ਬਾਤ ਸਭੈ ਇਹ ਜਾਨੀ ॥

jadupat baat sabhai ih jaanee |

ഇതെല്ലാം അറിയാൻ ശ്രീകൃഷ്ണൻ ആഗ്രഹിച്ചു

ਬਰਿਓ ਚਹਤ ਅਰਜੁਨ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥੨੪੩੪॥

bario chahat arajun abhimaanee |2434|

അർനുന സുഭദ്രയെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെന്ന് കൃഷ്ണനും അറിഞ്ഞു.2434.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਪਾਰਥ ਨਿਕਟਿ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ਕਹੀ ਕ੍ਰਿਸਨ ਸਮਝਾਇ ॥

paarath nikatt bulaae kai kahee krisan samajhaae |

ശ്രീകൃഷ്ണൻ അർജനെ വിളിച്ച് കാര്യങ്ങളെല്ലാം വിശദീകരിച്ചു

ਤੁਮ ਸੁ ਸੁਭਦ੍ਰਾ ਕੋ ਹਰੋ ਹਉ ਨਹਿ ਲਰਿ ਹੋ ਆਇ ॥੨੪੩੫॥

tum su subhadraa ko haro hau neh lar ho aae |2435|

അർജ്ജുനനെ തൻ്റെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ച്, സുഭദ്രയെ തട്ടിക്കൊണ്ടുപോകാൻ കൃഷ്ണൻ നിർദ്ദേശിച്ചു, അവനുമായി യുദ്ധം ചെയ്യില്ല.2435.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

ചൗപായി

ਤਬ ਅਰਜੁਨ ਸੋਈ ਫੁਨਿ ਕਰਿਓ ॥

tab arajun soee fun kario |

പിന്നെ അർജനും അതുതന്നെ ചെയ്തു.

ਪੂਜਨ ਜਾਤ ਸੁਭਦ੍ਰਾ ਹਰਿਓ ॥

poojan jaat subhadraa hario |

അപ്പോൾ അർജ്ജുനൻ അതുതന്നെ ചെയ്തു, അവൻ ആരാധ്യയായ സുഭദ്രയെ അപഹരിച്ചു

ਜਾਦਵ ਸਭੈ ਕੋਪ ਤਬ ਭਰੇ ॥

jaadav sabhai kop tab bhare |

അപ്പോൾ യാദവരെല്ലാം കോപത്താൽ നിറഞ്ഞു.

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਪਤਿ ਪੈ ਆਇ ਪੁਕਰੇ ॥੨੪੩੬॥

sree jadupat pai aae pukare |2436|

അപ്പോൾ രോഷാകുലരായ യാദവരെല്ലാം കൃഷ്ണനോട് സഹായത്തിനായി അഭ്യർത്ഥിച്ചു.2436.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਤਬੈ ਤਿਨ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਈ ॥

sree brijaraaj tabai tin so kab sayaam kahai ih bhaat sunaaee |

അപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ ആ ജനങ്ങളോട് പറഞ്ഞു.

ਬੀਰ ਬਡੇ ਤੁਮ ਹੂ ਹੋ ਕਹਾਵਤ ਜਾਇ ਮੰਡੋ ਤਿਹ ਸੰਗਿ ਲਰਾਈ ॥

beer badde tum hoo ho kahaavat jaae manddo tih sang laraaee |

"നിങ്ങൾ മഹാ യോദ്ധാക്കൾ എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നു, നിങ്ങൾക്ക് അവനുമായി യുദ്ധം ചെയ്യാം

ਪਾਰਥ ਸੋ ਰਨ ਮਾਡਨ ਕਾਜ ਚਲੇ ਤੁਮਰੀ ਮ੍ਰਿਤ ਹੀ ਨਿਜਕਾਈ ॥

paarath so ran maaddan kaaj chale tumaree mrit hee nijakaaee |

"നീ അർജ്ജുനനുമായി യുദ്ധം ചെയ്യാൻ പോകുകയാണെങ്കിൽ, അതിനർത്ഥം നിൻ്റെ മരണം വളരെ അടുത്തെത്തിയിരിക്കുന്നു എന്നാണ്

ਕਿਉ ਨ ਚਲੋ ਤੁਮ ਮੈ ਤਬ ਤੈ ਤਜਿਓ ਆਹਵ ਸ੍ਯਾਮ ਇਹੈ ਠਹਿਰਾਈ ॥੨੪੩੭॥

kiau na chalo tum mai tab tai tajio aahav sayaam ihai tthahiraaee |2437|

ഞാൻ നേരത്തെ യുദ്ധം ഉപേക്ഷിച്ചു, അതിനാൽ നിങ്ങൾ പോയി യുദ്ധം ചെയ്യാം. ”2437.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

ചൗപായി

ਤਬ ਜੋਧਾ ਜਦੁਪਤਿ ਕੇ ਧਾਏ ॥

tab jodhaa jadupat ke dhaae |

അപ്പോൾ ശ്രീകൃഷ്ണൻ്റെ പടയാളികൾ ഓടിപ്പോയി.

ਪਾਰਥ ਕਉ ਏ ਬੈਨ ਸੁਨਾਏ ॥

paarath kau e bain sunaae |

അപ്പോൾ കൃഷ്ണ യോദ്ധാവ് പോയി അവർ അർജ്ജുനനോട് പറഞ്ഞു.

ਸੁਨ ਰੇ ਅਰਜੁਨ ਤੋ ਤੇ ਡਰਿ ਹੈ ॥

sun re arajun to te ddar hai |

ഹേ അർജൻ! കേൾക്കൂ, (ഇതുവരെ ഞങ്ങൾ) നിങ്ങളെ ഭയപ്പെട്ടിരുന്നു.

ਮਹਾ ਪਤਿਤ ਤੇਰੋ ਬਧਿ ਕਰਿ ਹੈ ॥੨੪੩੮॥

mahaa patit tero badh kar hai |2438|

“ഹേ അർജുനാ! ഞങ്ങൾ നിന്നെ ഭയപ്പെടുന്നില്ല, നീ മഹാപാപിയാണ്, ഞങ്ങൾ നിന്നെ കൊല്ലും.”2438.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਪੰਡੁ ਪੁਤ੍ਰ ਜਾਨੀ ਇਹੈ ਮਾਰਤ ਜਾਦਵ ਮੋਰ ॥

pandd putr jaanee ihai maarat jaadav mor |

യാദവർ എന്നെ കൊല്ലുമെന്ന് പാണ്ഡു പുത്രൻ (അർജൻ) അറിഞ്ഞു.

ਜੀਅ ਆਤੁਰ ਹੋਇ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿ ਚਲਿਯੋ ਦੁਆਰਕਾ ਓਰਿ ॥੨੪੩੯॥

jeea aatur hoe sayaam keh chaliyo duaarakaa or |2439|

യാദവർ തന്നെ കൊല്ലുമെന്ന് അർജ്ജുനൻ വിചാരിച്ചപ്പോൾ, അവൻ അസ്വസ്ഥനായി ദ്വാരകയിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു.2439.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਸੂਕ ਗਯੋ ਮੁਖ ਪਾਰਥ ਕੋ ਮੁਸਲੀਧਰਿ ਜੀਤ ਜਬੈ ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਯੋ ॥

sook gayo mukh paarath ko musaleedhar jeet jabai grihi aayo |

ബൽറാം അർജനെ വീട്ടിലെത്തിച്ചപ്പോൾ അർജൻ്റെ വായ വരണ്ടു.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸਮੋਧ ਕੀਓ ਅਰੇ ਪਾਰਥ ਕਿਉ ਚਿਤ ਮੈ ਡਰ ਪਾਯੋ ॥

sree brijanaath samodh keeo are paarath kiau chit mai ddar paayo |

കൃഷ്ണജനങ്ങളാൽ കീഴടക്കപ്പെട്ട അർജ്ജുനൻ ദ്വാരകയിൽ എത്തിയപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ അവനെ ഉപദേശിച്ചു, "ഹേ അർജ്ജുനാ! നീ എന്തിനാ മനസ്സിൽ ഇത്ര പേടിക്കുന്നത്?"

ਬ੍ਯਾਹ ਸੁਭਦ੍ਰਾ ਕੋ ਕੀਨ ਤਬੈ ਜਬ ਹੀ ਮੁਸਲੀਧਰਿ ਕਉ ਸਮਝਾਯੋ ॥

bayaah subhadraa ko keen tabai jab hee musaleedhar kau samajhaayo |

(ശ്രീകൃഷ്ണൻ) ബലരാമനോട് വിശദീകരിച്ചപ്പോൾ സുഭദ്രയെ വിവാഹം കഴിച്ചു.

ਦਾਜ ਦਯੋ ਜਿਹ ਪਾਰ ਨ ਪਇਯਤ ਲੈ ਤਿਹ ਅਰਜੁਨ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਯੋ ॥੨੪੪੦॥

daaj dayo jih paar na peiyat lai tih arajun dhaam sidhaayo |2440|

തുടർന്ന് അദ്ദേഹം ബൽറാമിനോട് വിശദീകരിക്കുകയും സുഭദ്രയുടെ വിവാഹം അർജ്ജുനനുമായി നടത്തുകയും ചെയ്തു, അർജ്ജുനന് ഒരു വലിയ സ്ത്രീധനം നൽകപ്പെട്ടു, അതിൻ്റെ രസീത് തൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് ആരംഭിച്ചു.2440.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਪਾਰਥ ਸੁਭਦ੍ਰਾ ਕਉ ਹਰ ਕੇ ਬ੍ਯਾਹ ਕਰਿ ਲਯਾਵਤ ਭਏ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare paarath subhadraa kau har ke bayaah kar layaavat bhe dhiaae samaapatan |

ബച്ചിത്തർ നാടകത്തിലെ കൃഷ്ണാവതാരത്തിൽ "അർജുനൻ സുഭദ്രയെ തട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി വിവാഹം കഴിച്ചതിന് ശേഷം കൊണ്ടുവന്നു" എന്ന അദ്ധ്യായം അവസാനിക്കുന്നു.

ਅਥ ਮਿਥਲਾਪੁਰ ਰਾਜੇ ਅਰੁ ਬ੍ਰਾਹਮਨ ਕਾ ਪ੍ਰਸੰਗੁ ਅਰੁ ਭਸਮਾਗਦ ਦੈਤ ਕੋ ਛਲ ਕੇ ਮਾਰ ਰੁਦ੍ਰ ਕੌ ਛਡਾਵਤ ਭਏ ॥

ath mithalaapur raaje ar braahaman kaa prasang ar bhasamaagad dait ko chhal ke maar rudr kau chhaddaavat bhe |

ഇനി രാജാവിൻ്റെയും ബ്രാഹ്മണൻ്റെയും വിവരണവും ഭസ്മാംഗദ് എന്ന അസുരനെ വധിച്ച് ശിവൻ്റെ മോചനം നേടിയതിൻ്റെ വിവരണവും ആരംഭിക്കുന്നു.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਮਿਥਲ ਦੇਸ ਕੋ ਭੂਪ ਇਕ ਅਤਿਹੁਲਾਸ ਤਿਹ ਨਾਮ ॥

mithal des ko bhoop ik atihulaas tih naam |

മിഥില ദേശത്ത് അതിഹുലസ് എന്നൊരു രാജാവുണ്ടായിരുന്നു

ਜਦੁਪਤਿ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕਰੈ ਨਿਸਿ ਦਿਨ ਆਠੋ ਜਾਮ ॥੨੪੪੧॥

jadupat kee poojaa karai nis din aattho jaam |2441|

അദ്ദേഹം കൃഷ്ണനെ എല്ലായ്‌പ്പോഴും പൂജിക്കുകയും വഴിപാടുകൾ നടത്തുകയും ചെയ്‌തു.2441.

ਮਤ ਕੇ ਦਿਜ ਇਕ ਥੋ ਤਹਾ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਨ ਲੇਇ ॥

mat ke dij ik tho tahaa bin har naam na lee |

ഭഗവാൻ്റെ നാമമല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ഉച്ചരിക്കാത്ത ഒരു ബ്രാഹ്മണൻ അവിടെയുണ്ടായിരുന്നു

ਜੋ ਹਰਿ ਕੀ ਬਾਤੈ ਕਰੈ ਤਾਹੀ ਮੈ ਚਿਤ ਦੇਇ ॥੨੪੪੨॥

jo har kee baatai karai taahee mai chit dee |2442|

അവൻ ദൈവത്തെക്കുറിച്ചു മാത്രമേ സംസാരിക്കാറുള്ളൂ, മനസ്സിൽ എപ്പോഴും അതിൽ മുഴുകിയിരുന്നു.2442.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਭੂਪਤਿ ਜਾਇ ਦਿਜੋਤਮ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਹੇਰਹਿ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਬਿਚਾਰੈ ॥

bhoopat jaae dijotam ke grihi hereh sree brijanaath bichaarai |

(മിത്താലയിലെ) രാജാവ് ആ മഹാബ്രാഹ്മണൻ്റെ വീട്ടിൽ ചെന്ന് ശ്രീകൃഷ്ണനെ കാണണമെന്ന് മാത്രം ചിന്തിച്ചു.

ਅਉਰ ਕਛੂ ਨਹਿ ਬਾਤ ਕਰੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਦੋਊ ਸਾਝ ਸਵਾਰੈ ॥

aaur kachhoo neh baat karai kab sayaam kahai doaoo saajh savaarai |

രാജാവ് ആ ബ്രാഹ്മണൻ്റെ വീട്ടിൽ ചെന്ന് കൃഷ്ണനെ സന്ദർശിക്കാനുള്ള തൻ്റെ ഉദ്ദേശ്യത്തെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞു, ഇരുവരും രാവിലെയും വൈകുന്നേരവും കൃഷ്ണനല്ലാതെ മറ്റൊന്നും സംസാരിച്ചില്ല.