ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 174


ਸਬ ਦੇਵਨ ਮਿਲਿ ਕਰਿਯੋ ਬਿਚਾਰਾ ॥
sab devan mil kariyo bichaaraa |

എല്ലാ ദൈവങ്ങളും ഒരുമിച്ചു ചിന്തിച്ചു

ਛੀਰਸਮੁਦ੍ਰ ਕਹੁ ਚਲੇ ਸੁਧਾਰਾ ॥
chheerasamudr kahu chale sudhaaraa |

എല്ലാ ദേവന്മാരും ഒന്നിച്ച് ഇത് ചിന്തിച്ച് ക്ഷീരസമുദ്രത്തിലേക്ക് പോയി.

ਕਾਲ ਪੁਰਖੁ ਕੀ ਕਰੀ ਬਡਾਈ ॥
kaal purakh kee karee baddaaee |

(അവിടെ പോയി) 'കാൽ പുരക്' മഹത്വപ്പെടുത്തി.

ਇਮ ਆਗਿਆ ਤਹ ਤੈ ਤਿਨਿ ਆਈ ॥੩॥
eim aagiaa tah tai tin aaee |3|

അവിടെ അവർ നശിപ്പിക്കുന്ന പ്രഭുവായ KAL നെ സ്തുതിക്കുകയും ഇനിപ്പറയുന്ന സന്ദേശം ലഭിക്കുകയും ചെയ്തു.3.

ਦਿਜ ਜਮਦਗਨਿ ਜਗਤ ਮੋ ਸੋਹਤ ॥
dij jamadagan jagat mo sohat |

ജമദ്ഗനി എന്ന മുനി (ദിജ്) ലോകത്ത് ഭരിക്കുന്നു.

ਨਿਤ ਉਠਿ ਕਰਤ ਅਘਨ ਓਘਨ ਹਤ ॥
nit utth karat aghan oghan hat |

സംഹാരകനായ ഭഗവാൻ പറഞ്ഞു: യമദഗ്നി എന്ന ഒരു മുനി ഭൂമിയിൽ വസിക്കുന്നു, അവൻ തൻ്റെ പുണ്യകർമ്മങ്ങളാൽ പാപങ്ങളെ നശിപ്പിക്കാൻ എപ്പോഴും എഴുന്നേൽക്കുന്നു.

ਤਹ ਤੁਮ ਧਰੋ ਬਿਸਨ ਅਵਤਾਰਾ ॥
tah tum dharo bisan avataaraa |

ഹേ വിഷ്ണു! നിങ്ങൾ അവൻ്റെ (വീട്ടിൽ) പോയി അവതാരം ധരിക്കുക

ਹਨਹੁ ਸਕ੍ਰ ਕੇ ਸਤ੍ਰ ਸੁਧਾਰਾ ॥੪॥
hanahu sakr ke satr sudhaaraa |4|

ഹേ വിഷ്ണു, അവൻ്റെ ഭവനത്തിൽ സ്വയം പ്രത്യക്ഷപ്പെടുകയും ഇന്ത്യയുടെ ശത്രുക്കളെ നശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുക.

ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥
bhujang prayaat chhand |

ഭുജംഗ് പ്രയാത് സ്തംഭം

ਜਯੋ ਜਾਮਦਗਨੰ ਦਿਜੰ ਆਵਤਾਰੀ ॥
jayo jaamadaganan dijan aavataaree |

ജമദഗ്നി ബ്രാഹ്മണൻ്റെ (വിഷ്ണു) ഭവനം അവതരിച്ചു.

ਭਯੋ ਰੇਣੁਕਾ ਤੇ ਕਵਾਚੀ ਕੁਠਾਰੀ ॥
bhayo renukaa te kavaachee kutthaaree |

അവതാരപുരുഷനായ യമദഗ്നി മുനിക്ക് നമസ്കാരം, ആരുടെ പത്നിയായ രേണുക കവചം ധരിച്ചവളും മഴു വാഹകയുമായ (അതാണ് പരശുരാമൻ) ജനിച്ചത്.

ਧਰਿਯੋ ਛਤ੍ਰੀਯਾ ਪਾਤ ਕੋ ਕਾਲ ਰੂਪੰ ॥
dhariyo chhatreeyaa paat ko kaal roopan |

കുടകളെ കൊല്ലാൻ കാൾ തന്നെ (ഈ) രൂപം സ്വീകരിച്ചതായി തോന്നുന്നു

ਹਨ੍ਯੋ ਜਾਇ ਜਉਨੈ ਸਹੰਸਾਸਤ੍ਰ ਭੂਪੰ ॥੫॥
hanayo jaae jaunai sahansaasatr bhoopan |5|

ക്ഷത്രിയരുടെ മരണമായി അവൻ സ്വയം പ്രത്യക്ഷപ്പെടുകയും സഹസ്രബാദു എന്ന രാജാവിനെ നശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.

ਕਹਾ ਗੰਮ ਏਤੀ ਕਥਾ ਸਰਬ ਭਾਖਉ ॥
kahaa gam etee kathaa sarab bhaakhau |

മുഴുവൻ കഥയും പറയാൻ ഞാൻ ശക്തനല്ല.

ਕਥਾ ਬ੍ਰਿਧ ਤੇ ਥੋਰੀਐ ਬਾਤ ਰਾਖਉ ॥
kathaa bridh te thoreeai baat raakhau |

മുഴുവൻ കഥയും വിവരിക്കുന്നതിന് ആവശ്യമായ ജ്ഞാനം എനിക്കില്ല, അതിനാൽ അത് വലുതാകാതിരിക്കുമോ എന്ന ഭയത്താൽ, ഞാൻ വളരെ ചുരുക്കമായി പറയുന്നു:

ਭਰੇ ਗਰਬ ਛਤ੍ਰੀ ਨਰੇਸੰ ਅਪਾਰੰ ॥
bhare garab chhatree naresan apaaran |

അപർ ഛത്രി രാജാക്കന്മാർ പ്രൗഢി നിറഞ്ഞവരായിരുന്നു.

ਤਿਨੈ ਨਾਸ ਕੋ ਪਾਣਿ ਧਾਰਿਯੋ ਕੁਠਾਰੰ ॥੬॥
tinai naas ko paan dhaariyo kutthaaran |6|

ക്ഷത്രിയ രാജാവ് അഹങ്കാരത്തിൻ്റെ ലഹരിയിൽ ആയിരുന്നതിനാൽ അവരെ നശിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി പരശുരാമൻ തൻ്റെ കയ്യിലെ മഴു ഉയർത്തി.6.

ਹੁਤੀ ਨੰਦਨੀ ਸਿੰਧ ਜਾ ਕੀ ਸੁਪੁਤ੍ਰੀ ॥
hutee nandanee sindh jaa kee suputree |

(സംഭവത്തിൻ്റെ പശ്ചാത്തലം) കാമധേനു ഗൗവിന് നന്ദിനി എന്നൊരു മകളുണ്ടായിരുന്നു.

ਤਿਸੈ ਮਾਗ ਹਾਰਿਯੋ ਸਹੰਸਾਸਤ੍ਰ ਛਤ੍ਰੀ ॥
tisai maag haariyo sahansaasatr chhatree |

യമദഗ്നിയുടെയും ക്ഷത്രിയനായ സഹസ്രബാഹുവിൻ്റെയും മകളെപ്പോലെ ആഗ്രഹം നിറവേറ്റുന്ന പശു നന്ദിനി മഹർഷിയോട് യാചിച്ച് മടുത്തു.

ਲੀਯੋ ਛੀਨ ਗਾਯੰ ਹਤਿਯੋ ਰਾਮ ਤਾਤੰ ॥
leeyo chheen gaayan hatiyo raam taatan |

(അവസരം മുതലെടുത്ത്) അവൻ പശുവിനെ കൊണ്ടുപോയി പരശുരാമൻ്റെ പിതാവിനെ (ജമദ്ഗനി) കൊന്നു.

ਤਿਸੀ ਬੈਰ ਕੀਨੇ ਸਬੈ ਭੂਪ ਪਾਤੰ ॥੭॥
tisee bair keene sabai bhoop paatan |7|

ആത്യന്തികമായി, അവൻ പശുവിനെ തട്ടിയെടുത്ത് യമദഗ്നിയെ കൊല്ലുകയും പ്രതികാരം ചെയ്യുന്നതിനായി പരശുരാമൻ ക്ഷത്രിയരാജാക്കന്മാരെയെല്ലാം നശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.7.

ਗਈ ਬਾਲ ਤਾ ਤੇ ਲੀਯੋ ਸੋਧ ਤਾ ਕੋ ॥
gee baal taa te leeyo sodh taa ko |

ഇത് ചെയ്ത ശേഷം (ജമദഗ്നിയുടെ) ഭാര്യ (ബാനിലേക്ക്) പോയി (പരശുരാമനെ) കണ്ടെത്തി.

ਹਨਿਯੋ ਤਾਤ ਮੇਰੋ ਕਹੋ ਨਾਮੁ ਵਾ ਕੋ ॥
haniyo taat mero kaho naam vaa ko |

കുട്ടിക്കാലത്ത് തന്നെ പരശുരാമൻ തൻ്റെ പിതാവിൻ്റെ ഘാതകനെക്കുറിച്ച് വളരെ അന്വേഷണത്തിലായിരുന്നു.

ਸਹੰਸਾਸਤ੍ਰ ਭੂਪੰ ਸੁਣਿਯੋ ਸ੍ਰਉਣ ਨਾਮੰ ॥
sahansaasatr bhoopan suniyo sraun naaman |

പരശുരാമൻ) സഹസ്രബാഹു രാജാവിൻ്റെ പേര് ചെവികൊണ്ട് കേട്ടപ്പോൾ,

ਗਹੇ ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰੰ ਚਲਿਯੋ ਤਉਨ ਠਾਮੰ ॥੮॥
gahe sasatr asatran chaliyo taun tthaaman |8|

അത് സഹസ്രബാഹു രാജാവാണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ ആയുധങ്ങളും ആയുധങ്ങളുമായി അവൻ തൻ്റെ സ്ഥലത്തേക്ക് നീങ്ങി.8.

ਕਹੋ ਰਾਜ ਮੇਰੋ ਹਨਿਯੋ ਤਾਤ ਕੈਸੇ ॥
kaho raaj mero haniyo taat kaise |

പരശുരാമൻ രാജാവിനോട് പറഞ്ഞു, രാജാവേ, നീ എങ്ങനെ എൻ്റെ പിതാവിനെ കൊന്നു?

ਅਬੈ ਜੁਧ ਜੀਤੋ ਹਨੋ ਤੋਹਿ ਤੈਸੇ ॥
abai judh jeeto hano tohi taise |

ഇപ്പോൾ നിന്നെ കൊല്ലാൻ വേണ്ടി നിന്നോട് യുദ്ധം ചെയ്യാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു

ਕਹਾ ਮੂੜ ਬੈਠੋ ਸੁ ਅਸਤ੍ਰੰ ਸੰਭਾਰੋ ॥
kahaa moorr baittho su asatran sanbhaaro |

ഹേ വിഡ്ഢി (രാജാവ്)! നിങ്ങൾ എന്തിനാണ് ഇരിക്കുന്നത്? ആയുധ പരിപാലനം,

ਚਲੋ ਭਾਜ ਨਾ ਤੋ ਸਬੈ ਸਸਤ੍ਰ ਡਾਰੋ ॥੯॥
chalo bhaaj naa to sabai sasatr ddaaro |9|

അവൻ പറഞ്ഞു: "അയ്യോ വിഡ്ഢി, നിൻ്റെ ആയുധങ്ങൾ പിടിക്കൂ, അല്ലാത്തപക്ഷം അവ ഉപേക്ഷിച്ച് ഈ സ്ഥലം വിട്ട് ഓടിപ്പോകൂ."

ਸੁਣੇ ਬੋਲ ਬੰਕੇ ਭਰਿਯੋ ਭੂਪ ਕੋਪੰ ॥
sune bol banke bhariyo bhoop kopan |

(പരശുരാമൻ്റെ) പരുഷമായ വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ രാജാവ് കോപത്താൽ നിറഞ്ഞു

ਉਠਿਯੋ ਰਾਜ ਸਰਦੂਲ ਲੈ ਪਾਣਿ ਧੋਪੰ ॥
autthiyo raaj saradool lai paan dhopan |

ഈ പരിഹാസ്യമായ വാക്കുകൾ കേട്ട്, രാജാവ് കോപം നിറഞ്ഞു, ആയുധങ്ങൾ കൈകളിൽ പിടിച്ച് സിംഹത്തെപ്പോലെ എഴുന്നേറ്റു.

ਹਠਿਯੋ ਖੇਤਿ ਖੂਨੀ ਦਿਜੰ ਖੇਤ੍ਰ ਹਾਯੋ ॥
hatthiyo khet khoonee dijan khetr haayo |

(രാജാവ്) യുദ്ധക്കളത്തിൽ രക്തരൂക്ഷിതമായ ബ്രാഹ്മണനെ (ഇപ്പോൾ) കൊല്ലാൻ തീരുമാനിച്ചു.

ਚਹੇ ਆਜ ਹੀ ਜੁਧ ਮੋ ਸੋ ਮਚਾਯੋ ॥੧੦॥
chahe aaj hee judh mo so machaayo |10|

ബ്രാഹ്മണനായ പരശുരാമൻ തന്നോട് അന്നുതന്നെ യുദ്ധം ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു എന്നറിഞ്ഞ് നിശ്ചയദാർഢ്യത്തോടെ അവൻ യുദ്ധക്കളത്തിലെത്തി.10.

ਧਏ ਸੂਰ ਸਰਬੰ ਸੁਨੇ ਬੈਨ ਰਾਜੰ ॥
dhe soor saraban sune bain raajan |

രാജാവിൻ്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് യോദ്ധാക്കൾ എല്ലാവരും പോയി.

ਚੜਿਯੋ ਕ੍ਰੁਧ ਜੁਧੰ ਸ੍ਰਜੇ ਸਰਬ ਸਾਜੰ ॥
charriyo krudh judhan sraje sarab saajan |

രാജാവിൻ്റെ രോഷം നിറഞ്ഞ വാക്കുകൾ കേട്ട്, അവൻ്റെ യോദ്ധാക്കൾ രോഷാകുലരായി, സ്വയം അലങ്കരിച്ച് (ആയുധം കൊണ്ട്) മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.

ਗਦਾ ਸੈਹਥੀ ਸੂਲ ਸੇਲੰ ਸੰਭਾਰੀ ॥
gadaa saihathee sool selan sanbhaaree |

(അവർ) ഗദ, സൈഹത്തി, ത്രിശൂലവും കുന്തവും പിടിച്ചു.

ਚਲੇ ਜੁਧ ਕਾਜੰ ਬਡੇ ਛਤ੍ਰਧਾਰੀ ॥੧੧॥
chale judh kaajan badde chhatradhaaree |11|

ത്രിശൂലങ്ങൾ, കുന്തങ്ങൾ, ഗദകൾ മുതലായവ മുറുകെ പിടിച്ച്, വലിയ മേലാപ്പ് ധരിച്ച രാജാക്കന്മാർ യുദ്ധത്തിനായി മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.

ਨਰਾਜ ਛੰਦ ॥
naraaj chhand |

നാരാജ് സ്റ്റാൻസ

ਕ੍ਰਿਪਾਣ ਪਾਣ ਧਾਰਿ ਕੈ ॥
kripaan paan dhaar kai |

കയ്യിൽ വാൾ പിടിച്ചു,

ਚਲੇ ਬਲੀ ਪੁਕਾਰਿ ਕੈ ॥
chale balee pukaar kai |

തങ്ങളുടെ വാളുകൾ കൈകളിൽ പിടിച്ച്, ശക്തരായ യോദ്ധാക്കൾ ഉച്ചത്തിലുള്ള ആർപ്പുവിളികളോടെ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.

ਸੁ ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਭਾਖਹੀ ॥
su maar maar bhaakhahee |

അവർ 'അടിക്കുക' 'അടിക്കുക' എന്ന് പറയുകയായിരുന്നു.

ਸਰੋਘ ਸ੍ਰੋਣ ਚਾਖਹੀ ॥੧੨॥
sarogh sron chaakhahee |12|

"കൊല്ലുക, കൊല്ലുക" എന്ന് അവർ ഉച്ചരിച്ചു, അവരുടെ അസ്ത്രങ്ങൾ രക്തം കുടിക്കുകയായിരുന്നു.12.

ਸੰਜੋਇ ਸੈਹਥੀਨ ਲੈ ॥
sanjoe saihatheen lai |

കവചം (ശരീരത്തിലും കൈകളിലും) കവചം ധരിച്ച്,

ਚੜੇ ਸੁ ਬੀਰ ਰੋਸ ਕੈ ॥
charre su beer ros kai |

കവചങ്ങൾ ധരിച്ച്, കഠാരകൾ പിടിച്ച്, രോഷാകുലരായ യോദ്ധാക്കൾ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.

ਚਟਾਕ ਚਾਬਕੰ ਉਠੇ ॥
chattaak chaabakan utthe |

(കുതിരകളുടെ) ചാട്ടകൾ പൊട്ടിത്തുടങ്ങി

ਸਹੰਸ੍ਰ ਸਾਇਕੰ ਬੁਠੈ ॥੧੩॥
sahansr saaeikan butthai |13|

ചാട്ടവാറുകൊണ്ട് കുതിരകളുടെ പ്രഹരങ്ങൾ മുട്ടുന്ന ശബ്ദം പുറപ്പെടുവിച്ചു, ആയിരക്കണക്കിന് അമ്പുകൾ (വില്ലുകളിൽ നിന്ന്) പുറത്തേക്ക് പറന്നു.

ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ ॥
rasaaval chhand |

രസാവൽ ചരം

ਭਏ ਏਕ ਠਉਰੇ ॥
bhe ek tthaure |

(എല്ലാ യോദ്ധാക്കളും) ഒരിടത്ത് ഒത്തുകൂടി