ഇത്രയും ശക്തവും അസംഖ്യവുമായ സൈന്യവുമായാണ് കാലയവന വന്നത്, ഒരാൾക്ക് വേണമെങ്കിൽ പോലും കാടിൻ്റെ ഇലകൾ എണ്ണാം, പക്ഷേ സൈന്യത്തെ കണക്കാക്കുക അസാധ്യമായിരുന്നു.1905.
സ്വയ്യ
തങ്ങളുടെ കൂടാരങ്ങൾ അടിയുന്നിടത്തെല്ലാം പടയാളികൾ നദിയിലെ വെള്ളപ്പൊക്കം പോലെ ഒഴുകി
പടയാളികളുടെ വേഗവും തുടിപ്പുള്ളതുമായ നടത്തം നിമിത്തം ശത്രുക്കളുടെ മനസ്സ് ഭയന്നുവിറച്ചു.
ആ മലെക്ക് (അതായത് മുൻകാല സൈനികർ) പേർഷ്യൻ ഭാഷയിൽ (ഭാഷയിൽ) വാക്കുകൾ സംസാരിക്കുന്നു, യുദ്ധത്തിൽ ഒരടി പോലും പിന്നോട്ട് പോകാൻ പോകുന്നില്ല.
യുദ്ധത്തിൽ ഒരടി പോലും പിന്നിടില്ലെന്നും കൃഷ്ണനെ കണ്ടയുടൻ യമൻ്റെ വാസസ്ഥലത്തേക്ക് ഒരൊറ്റ അമ്പുകൊണ്ട് തന്നെ അയയ്ക്കുമെന്നും മലെച്ചകൾ പേർഷ്യൻ ഭാഷയിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.1906.
ഇക്കരെ, മലെച്ചകൾ അത്യധികം ക്രോധത്തോടെ മുന്നേറി, മറുവശത്ത് ജരാസന്ധൻ ഒരു വലിയ സൈന്യവുമായി വന്നു.
മരങ്ങളുടെ ഇലകൾ കണക്കാക്കാം, പക്ഷേ ഈ സൈന്യത്തെ കണക്കാക്കാനാവില്ല
വീഞ്ഞ് കുടിക്കുന്നതിനിടയിൽ ദൂതന്മാർ കൃഷ്ണനോട് ഏറ്റവും പുതിയ അവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞു
മറ്റെല്ലാവരും ഭയവും പ്രക്ഷുബ്ധവും നിറഞ്ഞവരായിരുന്നുവെങ്കിലും, വാർത്ത കേട്ടതിൽ കൃഷ്ണയ്ക്ക് അങ്ങേയറ്റം സന്തോഷം തോന്നി.1907.
ഇക്കരെ, മലെച്ചന്മാർ അത്യധികം ക്രോധത്തോടെ മുന്നോട്ട് കുതിച്ചു, മറ്റ് ജരാസന്ധൻ തൻ്റെ വലിയ സൈന്യവുമായി അവിടെയെത്തി.
എല്ലാവരും മത്തുപിടിച്ച ആനകളെപ്പോലെ അണിനിരന്നു, കുതിച്ചുപായുന്ന കാർമേഘങ്ങൾ പോലെ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു
(അവർ) മഥുരയിൽ തന്നെ കൃഷ്ണനെയും ബലരാമനെയും വളഞ്ഞു. (അവൻ്റെ) ഉപ്മ (കവി) ശ്യാം ഇങ്ങനെ ഉച്ചരിക്കുന്നു
കൃഷ്ണനും ബൽറാമും മതുരയ്ക്കുള്ളിൽ വലയം ചെയ്യപ്പെട്ടു, മറ്റ് യോദ്ധാക്കളെ കുട്ടികളായി കണക്കാക്കി, ഈ രണ്ട് മഹാസിംഹങ്ങളെ ഉപരോധിച്ചതായി തോന്നി.1908.
ബൽറാം രോഷാകുലനായി ആയുധങ്ങൾ ഉയർത്തി
അവൻ മലെച്ചരുടെ സൈന്യം ഉള്ള ഭാഗത്തേക്ക് മുന്നേറി
അവൻ പല യോദ്ധാക്കളെയും നിർജീവമാക്കി, മുറിവേറ്റ ശേഷം പലരെയും വീഴ്ത്തി
കൃഷ്ണൻ ശത്രുവിൻ്റെ സൈന്യത്തെ നശിപ്പിച്ചു, ആരും ഇന്ദ്രിയങ്ങളിൽ പോലും നിലനിന്നില്ല, 1909.
ഒരാൾ മുറിവേറ്റ് നിലത്ത് നിർജീവനായി കിടക്കുന്നു
എവിടെയോ അരിഞ്ഞ കൈകളും ചിലയിടത്ത് മുറിഞ്ഞ കാലുകളും കിടക്കുന്നു
ഒരു വലിയ സസ്പെൻസിൽ നിരവധി യോദ്ധാക്കൾ യുദ്ധക്കളത്തിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോയി
അങ്ങനെ, കൃഷ്ണൻ വിജയിക്കുകയും എല്ലാ മലേച്ചന്മാരും പരാജയപ്പെടുകയും ചെയ്തു.1910.
ധീരരായ യോദ്ധാക്കളായ വഹാദ് ഖാൻ, ഫർജുല ഖാൻ, നിജാബത്ത് ഖാൻ (പേര്) എന്നിവരെ കൃഷ്ണൻ വധിച്ചു.
വാഹിദ് ഖാൻ, ഫർസുള്ള ഖാൻ, നിജാബത്ത് ഖാൻ, സാഹിദ് ഖാൻ, ലത്ഫുല്ല ഖാൻ തുടങ്ങിയവരെ കൃഷ്ണ കൊന്ന് കഷ്ണങ്ങളാക്കി.
ഹിമ്മത് ഖാനെയും പിന്നീട് ജാഫർ ഖാനെയും (തുടങ്ങിയവർ) ബൽറാം ഒരു ഗദ ഉപയോഗിച്ച് കൊല്ലുന്നു.
ബൽറാം ഹിമ്മത് ഖാൻ, ജാഫർ ഖാൻ തുടങ്ങിയവരെ തൻ്റെ ഗദ ഉപയോഗിച്ച് അടിക്കുകയും ഈ മലെച്ചകളുടെ മുഴുവൻ സൈന്യത്തെയും കൊല്ലുകയും ചെയ്തു, കൃഷ്ണൻ വിജയിച്ചു.1911.
ഇങ്ങനെ കോപാകുലനായ കൃഷ്ണൻ ശത്രുസൈന്യത്തെയും രാജാക്കന്മാരെയും വധിച്ചു
ആരോട് ഏറ്റുമുട്ടിയാലും അയാൾക്ക് ജീവനോടെ പോകാൻ കഴിയില്ല
മധ്യാഹ്ന-സൂര്യനെപ്പോലെ തിളങ്ങി, കൃഷ്ണൻ അവൻ്റെ രോഷം വർദ്ധിപ്പിച്ചു
മലെച്ചകൾ ഇങ്ങനെ ഓടിപ്പോയി, ആർക്കും കൃഷ്ണൻ്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.1912.
തന്നോട് യുദ്ധം ചെയ്യാൻ ആരും ശേഷിക്കാത്ത തരത്തിൽ കൃഷ്ണൻ അത്തരമൊരു യുദ്ധം നടത്തി
തൻറെ ദുരവസ്ഥ കണ്ട കല്യവനൻ ദശലക്ഷക്കണക്കിന് പടയാളികളെ അയച്ചു.
വളരെ കുറച്ച് കാലം യുദ്ധം ചെയ്ത് യമ പ്രദേശത്ത് താമസിക്കാൻ പോയവൻ
എല്ലാ ദേവന്മാരും സന്തുഷ്ടരായി പറഞ്ഞു, "കൃഷ്ണൻ ഒരു നല്ല യുദ്ധം ചെയ്യുന്നു." 1913.
യാദവർ ആയുധങ്ങൾ പിടിച്ച്, മനസ്സിൽ രോഷാകുലരായി,
തങ്ങൾക്ക് തുല്യരായ യോദ്ധാക്കളെ തിരയുന്നു, അവരുമായി യുദ്ധം ചെയ്യുന്നു
അവർ രോഷത്തോടെ പോരാടുകയും "കൊല്ലുക, കൊല്ലുക" എന്ന് ആക്രോശിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
വാളുകളാൽ അടിക്കപ്പെട്ട യോദ്ധാക്കളുടെ തലകൾ ഭൂമിയിൽ പതിക്കുന്നു.1914.
ശ്രീകൃഷ്ണൻ യുദ്ധക്കളത്തിൽ ആയുധങ്ങളുമായി യുദ്ധം ചെയ്തപ്പോൾ
കൃഷ്ണൻ യുദ്ധക്കളത്തിൽ ഭയങ്കരമായ യുദ്ധം നടത്തിയപ്പോൾ, യോദ്ധാക്കളുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ ബ്രഹ്മാവ് ഒരു ചുവന്ന ലോകം സൃഷ്ടിച്ചതുപോലെ ചുവന്നു.
യുദ്ധം കണ്ട് ശിവൻ തൻ്റെ മെത്തകൾ അഴിച്ച് നൃത്തം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി
ഈ രീതിയിൽ മലെച്ച സൈന്യത്തിൽ നിന്ന് ഒരു സൈനികരും രക്ഷപ്പെട്ടില്ല.1915.
ദോഹ്റ
സൈന്യത്തോടൊപ്പം കൊണ്ടുവന്ന (കൽ ജമാൻ) ഒരു യോദ്ധാവ് പോലും അവശേഷിച്ചില്ല.
അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പമുണ്ടായിരുന്ന യോദ്ധാക്കൾ ആരും രക്ഷപ്പെട്ടില്ല, കല്യാണൻ സ്വയം പറക്കാനായി വന്നു.1916.
സ്വയ്യ
യുദ്ധക്കളത്തിൽ വന്നപ്പോൾ കല്യവനൻ പറഞ്ഞു: "ഹേ കൃഷ്ണാ! മടികൂടാതെ പോരാടാൻ മുന്നോട്ട് വരിക
ഞാൻ എൻ്റെ സൈന്യത്തിൻ്റെ നാഥനാണ്, ഞാൻ സൂര്യനെപ്പോലെ ലോകത്തിൽ ഉയിർത്തെഴുന്നേറ്റു, ഞാൻ അതുല്യനായി വാഴ്ത്തപ്പെടുന്നു