ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 437

ਛਲਬਲ ਸਿੰਘ ਜਿਹ ਨਾਮ ਮਹਾਬੀਰ ਬਲ ਬੀਰ ਕੋ ॥

chhalabal singh jih naam mahaabeer bal beer ko |

മഹാവീരൻ ചൽബൽ സിംഗ് എന്നാണ്.

ਲਏ ਖੜਗ ਕਰਿ ਚਾਮ ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਪਰ ਸੋ ਚਲਿਓ ॥੧੩੯੯॥

le kharrag kar chaam kharrag singh par so chalio |1399|

ഒരു മഹാനായ യോദ്ധാവ് ഛൽബൽ സിംഗ് ഖരഗ് സിംഗുമായി യുദ്ധം ചെയ്യാൻ പോയി, അവൻ്റെ പരിചയും വാളും കൈകളിൽ എടുത്തു.1399.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

ചൗപായി

ਜਬ ਹੀ ਪਾਚ ਬੀਰ ਮਿਲਿ ਧਾਏ ॥

jab hee paach beer mil dhaae |

(ആ) അഞ്ച് യോദ്ധാക്കൾ ഒരുമിച്ച് കുതിച്ചപ്പോൾ

ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਕੇ ਊਪਰ ਆਏ ॥

kharrag singh ke aoopar aae |

ഖരഗ് സിംഗിനെ സമീപിച്ചു.

ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਤਬ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰੇ ॥

kharrag singh tab sasatr sanbhaare |

തുടർന്ന് ഖരഗ് സിംഗ് ആയുധമെടുത്തു

ਸਬ ਹੀ ਪ੍ਰਾਨ ਬਿਨਾ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥੧੪੦੦॥

sab hee praan binaa kar ddaare |1400|

ഈ അഞ്ച് യോദ്ധാക്കൾ ഒരുമിച്ച് ചെന്ന് ഖരഗ് സിംഗിൻ്റെ മേൽ വീണപ്പോൾ, ഖരഗ് സിംഗ് തൻ്റെ ആയുധങ്ങൾ പിടിച്ച് ഈ യോദ്ധാക്കളെയെല്ലാം നിർജീവമാക്കി.1400.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਦੁਆਦਸ ਜੋਧੇ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕੇ ਅਤਿ ਬਲਬੰਡ ਅਖੰਡ ॥

duaadas jodhe krisan ke at balabandd akhandd |

ധീരരും വീരന്മാരുമായ ശ്രീകൃഷ്ണൻ്റെ മറ്റ് പന്ത്രണ്ട് യോദ്ധാക്കൾ

ਜੀਤ ਲਯੋ ਹੈ ਜਗਤ ਜਿਨ ਬਲ ਕਰਿ ਭੁਜਾ ਪ੍ਰਚੰਡ ॥੧੪੦੧॥

jeet layo hai jagat jin bal kar bhujaa prachandd |1401|

കൃഷ്ണൻ്റെ പന്ത്രണ്ട് യോദ്ധാക്കൾ അങ്ങേയറ്റം ശക്തരാണ്, അവർ തങ്ങളുടെ ശക്തിയാൽ ലോകത്തെ മുഴുവൻ കീഴടക്കിയവരാണ്.1401.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਬਾਲਮ ਸਿੰਘ ਮਹਾਮਤਿ ਸਿੰਘ ਜਗਾਜਤ ਸਿੰਘ ਲਏ ਅਸਿ ਧਾਯੋ ॥

baalam singh mahaamat singh jagaajat singh le as dhaayo |

ബൽറാം സിംഗ്, മഹാമതി സിംഗ്, ജഗജത് സിംഗ് എന്നിവർ അവരുടെ വാളുകളുമായി അവൻ്റെ (ശത്രു) മേൽ വീണു.

ਸਿੰਘ ਧਨੇਸ ਕ੍ਰਿਪਾਵਤ ਸਿੰਘ ਸੁ ਜੋਬਨ ਸਿੰਘ ਮਹਾ ਬਰ ਪਾਯੋ ॥

singh dhanes kripaavat singh su joban singh mahaa bar paayo |

ധനേഷ് സിംഗ്, കൃപാവത് സിംഗ്, ജോബൻ സിംഗ്,

ਜੀਵਨ ਸਿੰਘ ਚਲਿਯੋ ਜਗ ਸਿੰਘ ਸਦਾ ਸਿੰਘ ਲੈ ਜਸ ਸਿੰਘ ਰਿਸਾਯੋ ॥

jeevan singh chaliyo jag singh sadaa singh lai jas singh risaayo |

ജിവാൻ സിംഗ്, ജഗ് സിംഗ്, സദാ സിംഗ് തുടങ്ങിയവരും മുന്നോട്ട് നീങ്ങി

ਬੀਰਮ ਸਿੰਘ ਲਏ ਸਕਤੀ ਕਰ ਮੈ ਖੜਗੇਸ ਸੋ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥੧੪੦੨॥

beeram singh le sakatee kar mai kharrages so judh machaayo |1402|

തൻ്റെ ശക്തിയെ (കുഴിക്കാരനെ) കയ്യിലെടുത്തു, വിരാം സിംഗ്, ഖരഗ് സിംഗുമായി യുദ്ധം തുടങ്ങി.1402.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਮੋਹਨ ਸਿੰਘ ਜਿਹਿ ਨਾਮ ਭਟ ਸੋਊ ਭਯੋ ਤਿਨ ਸੰਗਿ ॥

mohan singh jihi naam bhatt soaoo bhayo tin sang |

മോഹൻ സിംഗ് എന്ന യോദ്ധാവ് അദ്ദേഹത്തെ അനുഗമിച്ചു

ਸਸਤ੍ਰ ਧਾਰਿ ਕਰ ਮੈ ਲੀਏ ਸਾਜਿਯੋ ਕਵਚ ਨਿਖੰਗ ॥੧੪੦੩॥

sasatr dhaar kar mai lee saajiyo kavach nikhang |1403|

അവൻ തൻ്റെ ആയുധങ്ങൾ കൈകളിൽ വഹിച്ചുകൊണ്ട് ആവനാഴിയും കവചവും കൊണ്ട് അലങ്കരിച്ചിരുന്നു.1403.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਖੜਗੇਸ ਬਲੀ ਕਹੁ ਰਾਮ ਭਨੈ ਸਭ ਭੂਪਨ ਬਾਨ ਪ੍ਰਹਾਰ ਕਰਿਓ ਹੈ ॥

kharrages balee kahu raam bhanai sabh bhoopan baan prahaar kario hai |

(കവി) റാം പറയുന്നു, എല്ലാ രാജാക്കന്മാരും ശക്തനായ ഖരഗ് സിംഗിന് നേരെ അസ്ത്രങ്ങൾ എയ്തിട്ടുണ്ട്.

ਠਾਢੋ ਰਹਿਓ ਦ੍ਰਿੜ ਭੂ ਪਰ ਮੇਰੁ ਸੋ ਆਹਵ ਤੇ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਡਰਿਓ ਹੈ ॥

tthaadto rahio drirr bhoo par mer so aahav te nahee naik ddario hai |

എല്ലാ രാജാക്കന്മാരും തങ്ങളുടെ അസ്ത്രങ്ങൾ കൊണ്ട് ശക്തനായ യോദ്ധാവായ ഖരഗ് സിംഗിനെ പ്രഹരിച്ചു, പക്ഷേ അവൻ യുദ്ധക്കളത്തിൽ ഒരു പർവ്വതം പോലെ ഉറച്ചുനിന്നു.

ਕੋਪ ਸਿਉ ਓਪ ਬਢੀ ਤਿਹ ਆਨਨ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਕਬਿ ਭਾਉ ਧਰਿਓ ਹੈ ॥

kop siau op badtee tih aanan taa chhab ko kab bhaau dhario hai |

കോപത്താൽ, അവൻ്റെ മുഖത്തിൻ്റെ ഭംഗി കൂടുതൽ വർദ്ധിച്ചു, (കണ്ട്) അവൻ്റെ രൂപം, കവിക്ക് (അയാളുടെ മനസ്സിൽ) അർത്ഥമുണ്ട്.

ਰੋਸਿ ਕੀ ਆਗ ਪ੍ਰਚੰਡ ਭਈ ਸਰ ਪੁੰਜ ਛੁਟੇ ਮਾਨੋ ਘੀਉ ਪਰਿਓ ਹੈ ॥੧੪੦੪॥

ros kee aag prachandd bhee sar punj chhutte maano gheeo pario hai |1404|

അവൻ്റെ മുഖത്ത് കോപം വർധിച്ചതായി തോന്നി, അവൻ്റെ കോപത്തിൻ്റെ ശക്തമായ അഗ്നിയിൽ, ഈ അമ്പുകൾ നെയ്യ് പോലെ പ്രവർത്തിച്ചു.1404.

ਜੋ ਦਲ ਹੋ ਹਰਿ ਬੀਰਨਿ ਕੇ ਸੰਗ ਸੋ ਤੋ ਕਛੂ ਅਰਿ ਮਾਰਿ ਲਯੋ ਹੈ ॥

jo dal ho har beeran ke sang so to kachhoo ar maar layo hai |

അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന കൃഷ്ണൻ്റെ യോദ്ധാക്കളുടെ ശക്തിയിൽ ചില യോദ്ധാക്കളെ ശത്രുക്കൾ വീഴ്ത്തി.

ਫੇਰਿ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਰੁਪ ਕੈ ਅਸਿ ਲੈ ਜੀਯ ਮੈ ਪੁਨਿ ਕੋਪੁ ਭਯੋ ਹੈ ॥

fer ayodhan mai rup kai as lai jeey mai pun kop bhayo hai |

വയലിൽ വീണ്ടും ക്രോധത്തോടെ അവൻ വാൾ കയ്യിലെടുത്തു നിന്നു

ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰ ਦਯੋ ਘਟ ਗਯੋ ਦਲ ਸੋ ਕਬਿ ਕੇ ਮਨ ਭਾਉ ਨਯੋ ਹੈ ॥

maar bidaar dayo ghatt gayo dal so kab ke man bhaau nayo hai |

(കോപത്തിൽ, അവൻ സൈന്യത്തെ നശിപ്പിച്ചു) കൊലപ്പെടുത്തി, ഒടുവിൽ സൈന്യം കുറയുന്നു. (ഈ സാഹചര്യം കണ്ടപ്പോൾ) കവിയുടെ മനസ്സിൽ ഒരു പുതിയ ചിന്ത ഉദിച്ചു.

ਮਾਨਹੁ ਸੂਰ ਪ੍ਰਲੈ ਕੋ ਚੜਿਯੋ ਜਲੁ ਸਾਗਰ ਕੋ ਸਬ ਸੂਕਿ ਗਯੋ ਹੈ ॥੧੪੦੫॥

maanahu soor pralai ko charriyo jal saagar ko sab sook gayo hai |1405|

ശത്രുവിൻ്റെ സൈന്യത്തെ വധിച്ചുകൊണ്ട്, അന്ത്യനാളിൽ ഉജ്ജ്വലമായ സൂര്യനാൽ സമുദ്രത്തിലെ ജലം വറ്റിയതുപോലെ അവൻ അതിനെ കുറച്ചു.1405.

ਪ੍ਰਥਮੇ ਤਿਨ ਕੀ ਭੁਜ ਕਾਟਿ ਦਈ ਫਿਰ ਕੈ ਤਿਨ ਕੇ ਸਿਰ ਕਾਟਿ ਦਏ ॥

prathame tin kee bhuj kaatt dee fir kai tin ke sir kaatt de |

ആദ്യം, അവൻ യോദ്ധാക്കളുടെ കൈകളും പിന്നീട് അവരുടെ തലയും വെട്ടി

ਰਥ ਬਾਜਨ ਸੂਤ ਸਮੇਤ ਸਬੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਰਨ ਬੀਚ ਛਏ ॥

rath baajan soot samet sabai kab sayaam kahai ran beech chhe |

രഥങ്ങളും കുതിരകളും സാരഥികളും യുദ്ധക്കളത്തിൽ നശിച്ചു

ਜਿਨ ਕੀ ਸੁਖ ਕੇ ਸੰਗ ਆਯੁ ਕਟੀ ਤਿਨ ਕੀ ਲੁਥ ਜੰਬੁਕ ਗੀਧ ਖਏ ॥

jin kee sukh ke sang aay kattee tin kee luth janbuk geedh khe |

സുഖമായി ജീവിതം കഴിച്ചുകൂട്ടിയവരുടെ ശവശരീരങ്ങൾ കുറുനരികളും കഴുകന്മാരും ഭക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു.

ਜਿਨ ਸਤ੍ਰ ਘਨੇ ਰਨ ਮਾਝਿ ਹਨੇ ਸੋਊ ਸੰਘਰ ਮੈ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਭਏ ॥੧੪੦੬॥

jin satr ghane ran maajh hane soaoo sanghar mai bin praan bhe |1406|

ഘോരമായ യുദ്ധത്തിൽ ശത്രുവിനെ തകർത്ത ആ യോദ്ധാക്കൾ ഇപ്പോൾ യുദ്ധക്കളത്തിൽ നിർജീവരായി.1406.

ਦ੍ਵਾਦਸ ਭੂਪਨ ਕੋ ਹਨਿ ਕੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਰਨ ਮੈ ਨ੍ਰਿਪ ਛਾਜਿਯੋ ॥

dvaadas bhoopan ko han kai kab sayaam kahai ran mai nrip chhaajiyo |

അങ്ങനെ പന്ത്രണ്ട് രാജാക്കന്മാരെ കൊന്ന് യുദ്ധക്കളത്തിൽ രാജാവ് (ഖരഗ് സിംഗ്) ആദരിക്കപ്പെടുകയാണെന്ന് കവി ശ്യാം പറയുന്നു.

ਮਾਨਹੁ ਦੂਰ ਘਨੋ ਤਮੁ ਕੈ ਦਿਨ ਆਧਿਕ ਮੈ ਦਿਵਰਾਜ ਬਿਰਾਜਿਯੋ ॥

maanahu door ghano tam kai din aadhik mai divaraaj biraajiyo |

പന്ത്രണ്ട് രാജാക്കന്മാരെ വധിച്ച ശേഷം, ഖരഗ് സിംഗ് രാജാവ് ദൂരെ ഇരുട്ടിൽ സൂര്യനെപ്പോലെ മനോഹരമായി കാണപ്പെടുന്നു.

ਗਾਜਤ ਹੈ ਖੜਗੇਸ ਬਲੀ ਧੁਨਿ ਜਾ ਸੁਨਿ ਕੈ ਘਨ ਸਾਵਨ ਲਾਜਿਯੋ ॥

gaajat hai kharrages balee dhun jaa sun kai ghan saavan laajiyo |

ഖരഗ് സിംഗിൻ്റെ ഇടിമുഴക്കം കേട്ട് സാവൻ്റെ മേഘങ്ങൾ ലജ്ജിക്കുന്നു

ਕਾਲ ਪ੍ਰਲੈ ਜਿਉ ਕਿਰਾਰਨ ਤੇ ਬਢਿ ਮਾਨਹੁ ਨੀਰਧ ਕੋਪ ਕੈ ਗਾਜਿਯੋ ॥੧੪੦੭॥

kaal pralai jiau kiraaran te badt maanahu neeradh kop kai gaajiyo |1407|

അതിൻ്റെ തീരങ്ങളിൽ നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞപ്പോൾ, അന്ത്യദിനത്തിൽ സമുദ്രം ഇടിമുഴക്കുകയായിരുന്നു.1407.

ਅਉਰ ਕਿਤੀ ਜਦੁਬੀਰ ਚਮੂੰ ਨ੍ਰਿਪ ਇਉ ਪੁਰਖਤਿ ਦਿਖਾਇ ਭਜਾਈ ॥

aaur kitee jadubeer chamoon nrip iau purakhat dikhaae bhajaaee |

രാജാവ് തൻ്റെ ധീരത പ്രകടിപ്പിച്ചതിനാൽ യാദവ സൈന്യത്തിൻ്റെ ഭൂരിഭാഗവും ഓടിപ്പോകാൻ കാരണമായി

ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਭਟ ਆਇ ਭਿਰੇ ਤਿਨ ਪ੍ਰਾਨਨ ਕੀ ਸਬ ਆਸ ਚੁਕਾਈ ॥

aaur jite bhatt aae bhire tin praanan kee sab aas chukaaee |

അവനോടൊപ്പം യുദ്ധം ചെയ്യാൻ വന്ന പോരാളികൾക്ക് അവരുടെ നിലനിൽപ്പിൻ്റെ പ്രതീക്ഷ നഷ്ടപ്പെട്ടു

ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਅਸਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੇ ਜਿਨ ਧਾਇ ਕੈ ਆਇ ਕੈ ਕੀਨੀ ਲਰਾਈ ॥

lai kar mai as sayaam bhane jin dhaae kai aae kai keenee laraaee |

(കവി) ശ്യാം പറയുന്നു, കയ്യിൽ വാളും ഓട്ടവുമായി പോരാടിയവൻ.

ਅੰਤ ਕੋ ਅੰਤ ਕੇ ਧਾਮਿ ਗਏ ਤਿਨ ਨਾਹਕ ਆਪਨੀ ਦੇਹ ਗਵਾਈ ॥੧੪੦੮॥

ant ko ant ke dhaam ge tin naahak aapanee deh gavaaee |1408|

വാൾ കൈയ്യിൽ എടുത്ത് യുദ്ധം ചെയ്ത ഏതൊരാളും മരണത്തിൻ്റെ വാസസ്ഥലത്ത് പ്രവേശിച്ചുവെന്നും അവൻ്റെ ശരീരം ഉപയോഗശൂന്യമായി നഷ്ടപ്പെട്ടുവെന്നും കവി പറയുന്നു.1408.

ਬਹੁਰੋ ਰਨ ਮੈ ਰਿਸ ਕੈ ਦਸ ਸੈ ਗਜ ਐਤ ਤੁਰੰਗ ਚਮੂੰ ਹਨਿ ਡਾਰੀ ॥

bahuro ran mai ris kai das sai gaj aait turang chamoon han ddaaree |

വീണ്ടും രോഷാകുലനായി, അവൻ ആയിരം ആനകളെയും കുതിരസവാരിക്കാരെയും കൊന്നു

ਦੁਇ ਸਤਿ ਸਿਯੰਦਨ ਕਾਟਿ ਦਏ ਬਹੁ ਬੀਰ ਹਨੇ ਬਲੁ ਕੈ ਅਸਿ ਧਾਰੀ ॥

due sat siyandan kaatt de bahu beer hane bal kai as dhaaree |

അവൻ ഇരുന്നൂറ് രഥങ്ങൾ വെട്ടിക്കളഞ്ഞു, വാളേന്തിയ അനേകം യോദ്ധാക്കളെ വധിച്ചു

ਬੀਸ ਹਜ਼ਾਰ ਪਦਾਤ ਹਨੇ ਦ੍ਰੁਮ ਸੇ ਗਿਰ ਹੈ ਰਨ ਭੂਮਿ ਮੰਝਾਰੀ ॥

bees hazaar padaat hane drum se gir hai ran bhoom manjhaaree |

യുദ്ധക്കളത്തിൽ മരം പോലെ വീണ ഇരുപതിനായിരം സൈനികരെ കാൽനടയായി അദ്ദേഹം കൊന്നു

ਮਾਨੋ ਹਨੂੰ ਰਿਸਿ ਰਾਵਨ ਬਾਗ ਕੀ ਮੂਲ ਹੂੰ ਤੇ ਜਰ ਮੇਖ ਉਚਾਰੀ ॥੧੪੦੯॥

maano hanoo ris raavan baag kee mool hoon te jar mekh uchaaree |1409|

രോഷാകുലനായ ഹനുമാർ രാവണൻ്റെ വേരോടെ പിഴുതെറിഞ്ഞ പൂന്തോട്ടത്തിലാണ് ഈ ദൃശ്യം പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടത്.1409.

ਰਾਛਸ ਅਭ ਹੁਤੋ ਹਰਿ ਕੀ ਦਿਸਿ ਸੋ ਬਲੁ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਊਪਰ ਧਾਯੋ ॥

raachhas abh huto har kee dis so bal kai nrip aoopar dhaayo |

അഭർ എന്നു പേരുള്ള ഒരു അസുരൻ കൃഷ്ണൻ്റെ പക്ഷത്തുണ്ടായിരുന്നു

ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਸਬੈ ਅਪੁਨੇ ਚਪਲਾ ਸਮ ਲੈ ਅਸਿ ਕੋਪ ਬਢਾਯੋ ॥

sasatr sanbhaar sabai apune chapalaa sam lai as kop badtaayo |

അവൻ പൂർണ്ണ ശക്തിയോടെ ഖരഗ് സിംഗിൻ്റെ മേൽ വീണു

ਗਾਜਤ ਹੀ ਬਰਖਿਯੋ ਬਰਖਾ ਸਰ ਸ੍ਯਾਮ ਕਬੀਸਰ ਯੋ ਗੁਨ ਗਾਯੋ ॥

gaajat hee barakhiyo barakhaa sar sayaam kabeesar yo gun gaayo |

കവി ശ്യാം (അവനെ) ഇങ്ങനെ (അവൻ) അവൻ ഇടിമുഴക്കിയ ഉടനെ അസ്ത്രങ്ങളുടെ ഒരു ആവനാഴി സ്ഥാപിച്ചു എന്ന് പ്രശംസിച്ചു.

ਮਾਨਹੁ ਗੋਪਨ ਕੇ ਗਨ ਪੈ ਅਤਿ ਕੋਪ ਕੀਏ ਮਘਵਾ ਚਢਿ ਆਯੋ ॥੧੪੧੦॥

maanahu gopan ke gan pai at kop kee maghavaa chadt aayo |1410|

തൻ്റെ ആയുധങ്ങൾ പിടിച്ച് മിന്നൽ പോലെയുള്ള വാൾ കയ്യിലെടുത്തു, ക്രോധത്തോടെ ഇടിമുഴക്കിക്കൊണ്ട് അവൻ ഇന്ദ്രനെപ്പോലെ അസ്ത്രങ്ങൾ കോപം കൊണ്ട് ഗോപന്മാരുടെ സമ്മേളനത്തിന്മേൽ വർഷിച്ചു.1410.