ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 459


ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਆਨਨ ਮੈ ਮਸੁ ਭੀਜਤ ਹੈ ਬਰ ਬਾਰਿਜ ਸੇ ਜੁਗ ਲੋਚਨ ਤੇਰੇ ॥
aanan mai mas bheejat hai bar baarij se jug lochan tere |

“നിൻ്റെ യൗവനം നിമിത്തം നിൻ്റെ മേൽചുണ്ടിൽ വളരുന്ന രോമം പൂരിതമായി തോന്നുന്നു, നിൻ്റെ കണ്ണുകൾ താമരയാണ്

ਛੂਟਿ ਰਹੀ ਅਲਕੈ ਕਟਿ ਲਉ ਇਹ ਭਾਤਿ ਮਨੋ ਜੁਗ ਨਾਗ ਕਰੇਰੇ ॥
chhoott rahee alakai katt lau ih bhaat mano jug naag karere |

നിൻ്റെ അരക്കെട്ടുവരെയുള്ള മുടി രണ്ടു പാമ്പുകളെപ്പോലെ ആടുന്നു

ਆਨੰਦ ਕੰਦ ਕਿਧੋ ਮੁਖ ਚੰਦ ਕਟੇ ਦੁਖ ਫੰਧ ਚਕੋਰਨ ਕੇਰੇ ॥
aanand kand kidho mukh chand katte dukh fandh chakoran kere |

“നിൻ്റെ മുഖം മുഖത്തോട് സാദൃശ്യമുള്ളതാണ്, അത് കാണുമ്പോൾ, പാട്രിഡ്ജിൻ്റെ വേദന അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു

ਸੁੰਦਰ ਸੂਰਤਿ ਕੈਸੇ ਹਨੋ ਤੁਮ ਦੇਖਿ ਦਇਆ ਉਪਜੀ ਜੀਅ ਮੇਰੇ ॥੧੬੧੯॥
sundar soorat kaise hano tum dekh deaa upajee jeea mere |1619|

നിൻ്റെ സുന്ദരമായ രൂപം കാണുമ്പോൾ, എൻ്റെ മനസ്സിൽ കരുണ തോന്നുന്നു, അതിനാൽ ഞാൻ നിങ്ങളെ എങ്ങനെ കൊല്ലും? ”1619.

ਪਾਰਥ ਹੇਰਿ ਹਸਿਓ ਸੁਨਿ ਬੈਨ ਚਲਿਯੋ ਮਨ ਭੀਤਰ ਕੋਪ ਭਰਿਯੋ ॥
paarath her hasio sun bain chaliyo man bheetar kop bhariyo |

അർജൻ (ഖരഗ് സിംഗ്) കാണുകയും (അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ) വാക്കുകൾ കേൾക്കുകയും ചെയ്തു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മനസ്സിൽ കോപത്തോടെ പോയി.

ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਪਾਨਿ ਲੀਯੋ ਲਲਕਾਰਿ ਪਰਿਓ ਨ ਰਤੀ ਕੁ ਡਰਿਯੋ ॥
dhan baan sanbhaar kai paan leeyo lalakaar pario na ratee ku ddariyo |

രാജാവിനെ കണ്ടപ്പോൾ അർജ്ജുനൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മനസ്സിൽ രോഷാകുലനായി, നിർഭയനായി അമ്പും വില്ലും കയ്യിലെടുത്തു വിളിച്ചുപറഞ്ഞു.

ਉਤ ਤੇ ਖੜਗੇਸ ਭਯੋ ਸਮੁਹੈ ਅਤਿ ਬਾਨਨ ਕੋ ਦੁਹੂੰ ਜੁਧ ਕਰਿਯੋ ॥
aut te kharrages bhayo samuhai at baanan ko duhoon judh kariyo |

മറുവശത്ത് നിന്ന് അവൻ്റെ മുന്നിൽ വന്ന് യുദ്ധം ആരംഭിച്ചു

ਤਬ ਪਾਰਥ ਸਿਉ ਲਰਬੋ ਤਜਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਭੀਮ ਕੇ ਊਪਰਿ ਧਾਇ ਪਰਿਯੋ ॥੧੬੨੦॥
tab paarath siau larabo taj kai nrip bheem ke aoopar dhaae pariyo |1620|

അർജ്ജുനനെ ഉപേക്ഷിച്ച് അയാൾ ഭീമൻ്റെ മേൽ വീണു.1620.

ਤਬ ਭੀਨ ਕੋ ਸ੍ਯੰਦਨ ਕਾਟਿ ਦਯੋ ਅਰੁ ਬੀਰ ਘਨੇ ਰਨ ਮਾਝ ਛਏ ਹੈ ॥
tab bheen ko sayandan kaatt dayo ar beer ghane ran maajh chhe hai |

പിന്നെ അവൻ ഭീമൻ്റെ രഥം തകർത്തു, വയലിൽ നിരവധി യോദ്ധാക്കളെ വീഴ്ത്തി

ਘਾਇਲ ਏਕ ਪਰੈ ਛਿਤ ਪੈ ਇਕ ਘਾਇਲ ਘਾਇਲ ਆਇ ਖਏ ਹੈ ॥
ghaaeil ek parai chhit pai ik ghaaeil ghaaeil aae khe hai |

നിരവധി യോദ്ധാക്കൾ മുറിവേറ്റു നിലത്തു വീണു, നിരവധി മുറിവേറ്റവർ മുറിവേറ്റവരുമായി പോരാടി

ਏਕ ਗਏ ਭਜਿ ਕੈ ਇਕ ਤੋ ਸਜਿ ਕੈ ਹਥਿਯਾਰਨ ਕੋਪ ਤਏ ਹੈ ॥
ek ge bhaj kai ik to saj kai hathiyaaran kop te hai |

പലരും ഓടിപ്പോയി, ചിലർ പ്രകോപിതരായി, ആയുധമെടുത്തു

ਏਕ ਫਿਰੈ ਭਟ ਕਾਪਤ ਹੀ ਕਰ ਤੇ ਛੁਟ ਕੈ ਕਰਵਾਰਿ ਗਏ ਹੈ ॥੧੬੨੧॥
ek firai bhatt kaapat hee kar te chhutt kai karavaar ge hai |1621|

നിരവധി യോദ്ധാക്കളുടെ കൈകളിൽ നിന്ന് വാളുകൾ താഴെ വീണു.1621.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਪੁਨਿ ਪਾਰਥ ਧਨੁ ਲੈ ਫਿਰਿਓ ਕਸਿ ਕੈ ਤੀਛਨ ਬਾਨ ॥
pun paarath dhan lai firio kas kai teechhan baan |

അപ്പോൾ അർജൻ തൻ്റെ വില്ലെടുത്ത് മൂർച്ചയുള്ള അമ്പ് എയ്തു (ഖരഗ് സിംഗ്) നേരെ തിരിഞ്ഞു.

ਮਾਰਤ ਭਯੋ ਖੜਗੇਸ ਤਨ ਮਨਿ ਅਰਿ ਬਧਿ ਹਿਤ ਜਾਨਿ ॥੧੬੨੨॥
maarat bhayo kharrages tan man ar badh hit jaan |1622|

അപ്പോൾ അർജ്ജുനൻ തൻ്റെ വില്ല് എടുത്ത് മടങ്ങി, അത് മുറുക്കി ഖരഗ് സിംഗിനെ കൊല്ലാൻ വേണ്ടി മൂർച്ചയുള്ള അമ്പ് എയ്തു.1622.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਬਾਨ ਲਗਿਯੋ ਜਬ ਹੀ ਤਿਹ ਕਉ ਤਬ ਹੀ ਰਿਸਿ ਕੈ ਕਹੀ ਭੂਪਤਿ ਬਾਤੈ ॥
baan lagiyo jab hee tih kau tab hee ris kai kahee bhoopat baatai |

അമ്പ് തൊടുത്ത ഉടൻ രാജാവ് ദേഷ്യപ്പെട്ടു കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു

ਕਾਹੇ ਕਉ ਆਗਿ ਬਿਰਾਨੀ ਜਰੈ ਸੁਨ ਰੇ ਮ੍ਰਿਦ ਮੂਰਤਿ ਹਉ ਕਹੋ ਤਾ ਤੈ ॥
kaahe kau aag biraanee jarai sun re mrid moorat hau kaho taa tai |

അസ്ത്രം രാജാവിനെ തൊടുത്തപ്പോൾ കോപത്തോടെ അർജ്ജുനനോട് പറഞ്ഞു: മയക്കുന്ന മുഖമുള്ള യോദ്ധാ! നിങ്ങൾ എന്തിനാണ് മറ്റൊരാളുടെ തീയിൽ എരിയുന്നത്?

ਤਾਹੀ ਸਮੇਤ ਹਨੋ ਤੁਮ ਕਉ ਸਿਖਈ ਜਿਹ ਬਾਨ ਚਲਾਨ ਕੀ ਘਾਤੈ ॥
taahee samet hano tum kau sikhee jih baan chalaan kee ghaatai |

"നിൻ്റെ അമ്പെയ്ത്ത് അധ്യാപകനോടൊപ്പം ഞാൻ നിന്നെ കൊല്ലും

ਜਾਹੁ ਚਲੇ ਗ੍ਰਿਹ ਛਾਡਤ ਹੋ ਤੁਝਿ ਸੁੰਦਰ ਨੈਨਨਿ ਜਾਨਿ ਕੈ ਨਾਤੈ ॥੧੬੨੩॥
jaahu chale grih chhaaddat ho tujh sundar nainan jaan kai naatai |1623|

നിങ്ങൾക്ക് മനോഹരമായ കണ്ണുകളുണ്ട്, അതിനാൽ നിങ്ങൾക്ക് വീട്ടിലേക്ക് പോകാം, ഞാൻ നിങ്ങളെ ഉപേക്ഷിക്കുന്നു. ”1623.

ਯੌ ਕਹਿ ਭੂਪਤਿ ਪਾਰਥ ਕਉ ਰਨਿ ਧਾਇ ਪਰਿਓ ਕਰ ਲੈ ਅਸਿ ਪੈਨਾ ॥
yau keh bhoopat paarath kau ran dhaae pario kar lai as painaa |

ഈ വാക്കുകൾ അർജ്ജുനനോട് പറഞ്ഞുകൊണ്ട്, തൻ്റെ മൂർച്ചയുള്ള വാൾ കയ്യിലെടുത്തു, രാജാവ് സൈന്യത്തിൻ്റെ മേൽ വീണു.

ਸੈਨ ਨਿਹਾਰਿ ਮਹਾ ਬਲੁ ਧਾਰਿ ਹਕਾਰਿ ਪਰਿਓ ਮਨ ਰੰਚਕ ਭੈ ਨਾ ॥
sain nihaar mahaa bal dhaar hakaar pario man ranchak bhai naa |

സൈന്യത്തെ നോക്കി, ശക്തനായ അവൻ, പൂർണ്ണമായും നിർഭയനായി, സൈന്യത്തെ വെല്ലുവിളിച്ചു

ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ਅਵਸਾਨ ਗਏ ਛੁਟ ਕੋਊ ਸਕਿਓ ਕਰਿ ਆਯੁਧ ਲੈ ਨਾ ॥
satran ke avasaan ge chhutt koaoo sakio kar aayudh lai naa |

അവനെ കണ്ടപ്പോൾ ശത്രുക്കൾ ഭയന്നു, അവർക്ക് ആയുധം പിടിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല

ਮਾਰਿ ਅਨੇਕ ਦਏ ਰਨ ਮੈ ਇਕ ਪਾਨੀ ਹੀ ਪਾਨੀ ਰਟੈ ਕਰਿ ਸੈਨਾ ॥੧੬੨੪॥
maar anek de ran mai ik paanee hee paanee rattai kar sainaa |1624|

യുദ്ധത്തിൽ അദ്ദേഹം പലരെയും കൊന്നു, മുഴുവൻ സൈന്യവും 'വെള്ളം, വെള്ളം' എന്ന് വിളിച്ചുപറഞ്ഞു.1624.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਭਜੀ ਸੈਨ ਜਬ ਪਾਡਵੀ ਕਿਸਨ ਬਿਲੋਕੀ ਨੈਨ ॥
bhajee sain jab paaddavee kisan bilokee nain |

പാണ്ഡവ സൈന്യം ഓടിപ്പോകുന്നത് കൃഷ്ണൻ കണ്ടപ്പോൾ

ਦੁਰਜੋਧਨ ਸੋ ਯੌ ਕਹੀ ਤੁਮ ਧਾਵਹੁ ਲੈ ਸੈਨ ॥੧੬੨੫॥
durajodhan so yau kahee tum dhaavahu lai sain |1625|

പാണ്ഡവ സൈന്യം ഓടിപ്പോകുന്നത് കണ്ട കൃഷ്ണൻ ദുര്യോധനനോട് ആക്രമിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.1625.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਹਰਿ ਕੀ ਬਤੀਆ ਸਜਿ ਕੈ ਦੁਰਜੋਧਨ ਸੈਨ ਸਿਧਾਰਿਓ ॥
yau sun kai har kee bateea saj kai durajodhan sain sidhaario |

കൃഷ്ണൻ്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് ദുര്യോധനൻ തൻ്റെ ശിലയിട്ട സൈന്യവുമായി മുന്നോട്ട് നീങ്ങി

ਭੀਖਮ ਆਗੈ ਭਯੋ ਸੰਗ ਭਾਨੁਜ ਦ੍ਰੋਣ ਕ੍ਰਿਪਾ ਦਿਜ ਸਾਥ ਪਧਾਰਿਓ ॥
bheekham aagai bhayo sang bhaanuj dron kripaa dij saath padhaario |

കരണനൊപ്പം ഭീഷ്മർ, ദ്രോണാചാര്യൻ, കൃപാചാര്യൻ തുടങ്ങിയവരും ഉണ്ടായിരുന്നു.

ਧਾਇ ਪਰੇ ਅਰਰਾਇ ਸਬੈ ਤਿਹ ਭੂਪਤਿ ਸੋ ਅਤਿ ਹੀ ਰਨ ਪਾਰਿਓ ॥
dhaae pare araraae sabai tih bhoopat so at hee ran paario |

ഈ വീരന്മാരെല്ലാം ഖരഗ് സിംഗ് രാജാവുമായി ഭയങ്കരമായ യുദ്ധം നടത്തി

ਆਗੇ ਹੁਇ ਭੂਪ ਲਰਿਓ ਨ ਡਰਿਓ ਸਭ ਕਉ ਸਰ ਏਕ ਹੀ ਏਕ ਪ੍ਰਹਾਰਿਓ ॥੧੬੨੬॥
aage hue bhoop lario na ddario sabh kau sar ek hee ek prahaario |1626|

പൊരുതി ഭയമില്ലാതെ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി, അയാൾ ഓരോന്നിനും നേരെ ഓരോ അമ്പ് പ്രയോഗിച്ചു.1626.

ਤਬ ਭੀਖਮ ਕੋਪ ਕੀਓ ਮਨ ਮੈ ਇਹ ਭੂਪਤਿ ਪੈ ਬਹੁ ਤੀਰ ਚਲਾਏ ॥
tab bheekham kop keeo man mai ih bhoopat pai bahu teer chalaae |

അപ്പോൾ ക്ഷുഭിതനായ ഭീഷ്മർ രാജാവിൻ്റെ നേരെ അനേകം അസ്ത്രങ്ങൾ പ്രയോഗിച്ചു

ਆਵਤ ਬਾਨ ਸੋ ਬਾਨ ਕਟੇ ਖੜਗੇਸ ਮਹਾ ਅਸਿ ਲੈ ਕਰਿ ਧਾਏ ॥
aavat baan so baan katte kharrages mahaa as lai kar dhaae |

ഈ അസ്ത്രങ്ങളെല്ലാം തടഞ്ഞവൻ തൻ്റെ വാളുമായി മുന്നോട്ട് ഓടി

ਹੋਤ ਭਯੋ ਤਹ ਜੁਧੁ ਬਡੋ ਰਿਸਿ ਭੀਖਮ ਕੋ ਨ੍ਰਿਪ ਬੈਨ ਸੁਨਾਏ ॥
hot bhayo tah judh baddo ris bheekham ko nrip bain sunaae |

ഭയങ്കരമായ ഒരു യുദ്ധം ഉണ്ടായി, രാജാവ് കോപാകുലനായി ഭീഷ്മരോട് പറഞ്ഞു

ਤਉ ਲਖਿ ਹੋ ਹਮਰੇ ਬਲ ਕਉ ਜਬ ਹੀ ਜਮ ਕੇ ਬਸਿ ਹੋ ਗ੍ਰਿਹ ਜਾਏ ॥੧੬੨੭॥
tau lakh ho hamare bal kau jab hee jam ke bas ho grih jaae |1627|

ആ ഘോരമായ യുദ്ധത്തിൽ, രാജാവ് ഭീഷ്മയുടെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു: 'യമൻ്റെ വാസസ്ഥലത്ത് എത്തിയാലേ നീ എൻ്റെ ശക്തി അറിയൂ.'1627.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਭਜਤ ਨ ਭੀਖਮ ਜੁਧ ਤੇ ਭੂਪ ਲਖੀ ਇਹ ਗਾਥ ॥
bhajat na bheekham judh te bhoop lakhee ih gaath |

ഭീഷ്മരുടെ പിതാവ് യുദ്ധത്തിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോകാൻ പോകുന്നില്ലെന്ന് രാജാവിന് മനസ്സിലായി.

ਸੀਸ ਕਟਿਓ ਤਿਹ ਸੂਤ ਕੋ ਏਕ ਬਾਨ ਕੇ ਸਾਥ ॥੧੬੨੮॥
sees kattio tih soot ko ek baan ke saath |1628|

ഭീഷ്മർ യുദ്ധത്തിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോകുന്നത് കണ്ട ഖരഗ് സിംഗ്, ഭീഷ്മരുടെ സാരഥിയുടെ തല ഒറ്റ അമ്പ് കൊണ്ട് വെട്ടിക്കളഞ്ഞു.1628.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਅਸ੍ਵ ਲੈ ਭੀਖਮ ਕੋ ਭਜਿ ਗੇ ਤਬ ਹੀ ਦੁਰਜੋਧਨ ਕੋਪ ਭਰਿਓ ॥
asv lai bheekham ko bhaj ge tab hee durajodhan kop bhario |

ഭീഷ്മരെ (രഥത്തിൽ) എടുത്ത്, കുതിരകൾ ഓടിപ്പോയി, അപ്പോൾ ദുര്യോധനൻ കോപത്താൽ നിറഞ്ഞു.

ਸੰਗ ਦ੍ਰੋਣ ਕੋ ਪੁਤ੍ਰ ਕ੍ਰਿਪਾ ਬਰ ਲੈ ਬਰਮਾਕ੍ਰਿਤ ਜਾਦਵ ਜਾਇ ਪਰਿਓ ॥
sang dron ko putr kripaa bar lai baramaakrit jaadav jaae pario |

ദ്രോണാചാര്യരുടെ പുത്രൻ, കൃപാചാര്യൻ, ക്രതവർമ്മ, യാദവർ തുടങ്ങിയവർക്കൊപ്പം അദ്ദേഹം രാജാവിൻ്റെ മേൽ വീണു.

ਧਨੁ ਬਾਨ ਲੈ ਦ੍ਰਉਣ ਹੂੰ ਆਪ ਤਬੈ ਹਠ ਠਾਨਿ ਰਹਿਓ ਨਹਿ ਨੈਕੁ ਡਰਿਓ ॥
dhan baan lai draun hoon aap tabai hatth tthaan rahio neh naik ddario |

അപ്പോൾ ദ്രോണാചാര്യരും അമ്പും വില്ലും എടുത്ത് ഒട്ടും ഭയക്കാതെ ശാഠ്യത്തോടെ നിന്നു.

ਕਰਵਾਰਿ ਕਟਾਰਿਨਿ ਸੂਲਨਿ ਸਾਗਨਿ ਚਕ੍ਰਨਿ ਕੋ ਅਤਿ ਜੂਝ ਕਰਿਓ ॥੧੬੨੯॥
karavaar kattaarin soolan saagan chakran ko at joojh kario |1629|

ദ്രോണാചാര്യൻ തന്നെ, തൻ്റെ വില്ലും അമ്പും ശാഠ്യത്തോടെയും നിർഭയമായും എതിർക്കുകയും തൻ്റെ വാൾ, കഠാര, ത്രിശൂലം, കുന്തം, ഡിസ്കസ് മുതലായവ ഉപയോഗിച്ച് ഭയങ്കരമായ യുദ്ധം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു.1629.

ਕਾਨ ਜੂ ਬਾਚ ਖੜਗੇਸ ਸੋ ॥
kaan joo baach kharrages so |

ഖരഗ് സിംഗിനെ അഭിസംബോധന ചെയ്ത കൃഷ്ണൻ്റെ പ്രസംഗം:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਤਉ ਹੀ ਲਉ ਜਦੁਬੀਰ ਲੀਏ ਧਨੁ ਸ੍ਰੀ ਖੜਗੇਸ ਕਉ ਬੈਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥
tau hee lau jadubeer lee dhan sree kharrages kau bain sunaayo |

കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ വില്ലു കയ്യിലെടുത്തു ഖരഗ് സിങ്ങിനോട് പറഞ്ഞു, “ഓ ഭക്ഷണമേ! നിങ്ങൾ ഒരു ഭീകരമായ യുദ്ധം നടത്തിയാലോ?