ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 299


ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਕਾਜਰ ਨੈਨਿ ਦੀਏ ਮਨ ਮੋਹਤ ਈਗੁਰ ਕੀ ਬਿੰਦੁਰੀ ਜੁ ਬਿਰਾਜੈ ॥
kaajar nain dee man mohat eegur kee binduree ju biraajai |

കണ്ണുകളിൽ ഒരു തിളക്കമുണ്ട്, അത് മനസ്സിനെ ആകർഷിക്കുന്നു, നെറ്റിയിൽ ഷിംഗ്രാഫിൻ്റെ ഒരു ഡോട്ടുണ്ട്.

ਟਾਡ ਭੁਜਾਨ ਬਨ੍ਰਹੀ ਕਟਿ ਕੇਹਿਰ ਪਾਇਨ ਨੂਪਰ ਕੀ ਧੁਨਿ ਬਾਜੈ ॥
ttaadd bhujaan banrahee katt kehir paaein noopar kee dhun baajai |

അവൾ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ആൻ്റിമണിയും നെറ്റിയിൽ വൃത്താകൃതിയിലുള്ള അടയാളവും ഇട്ടിരുന്നു, അവളുടെ കൈകൾ സുന്ദരമായിരുന്നു, അരക്കെട്ട് സിംഹത്തെപ്പോലെ മെലിഞ്ഞിരുന്നു, അവളുടെ കാലിൽ നിന്ന് കണങ്കാലുകളുടെ ശബ്ദം.

ਹਾਰ ਗਰੇ ਮੁਕਤਾਹਲ ਕੇ ਗਈ ਨੰਦ ਦੁਆਰਹਿ ਕੰਸ ਕੈ ਕਾਜੈ ॥
haar gare mukataahal ke gee nand duaareh kans kai kaajai |

കന്സൻ ഏൽപ്പിച്ച ദൗത്യം നിറവേറ്റുന്നതിനായി അവൾ രത്നമാല ധരിച്ച് നന്ദിൻ്റെ വാതിൽക്കൽ എത്തി.

ਬਾਸ ਸੁਬਾਸ ਬਸੀ ਸਭ ਹੀ ਤਨ ਆਨਨ ਮੈ ਸਸਿ ਕੋਟਿਕ ਲਾਜੈ ॥੮੪॥
baas subaas basee sabh hee tan aanan mai sas kottik laajai |84|

അവളുടെ ശരീരത്തിൽ നിന്നും വമിക്കുന്ന സുഗന്ധം നാലു ദിക്കിലേക്കും പരന്നു, അവളുടെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ ചന്ദ്രനുപോലും നാണം തോന്നി.84.

ਜਸੁਧਾ ਬਾਚ ਪੂਤਨਾ ਪ੍ਰਤਿ ॥
jasudhaa baach pootanaa prat |

പൂതനയെ അഭിസംബോധന ചെയ്ത യശോദയുടെ പ്രസംഗം:

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਬਹੁ ਆਦਰ ਕਰਿ ਪੂਛਿਓ ਜਸੁਮਤਿ ਬਚਨ ਰਸਾਲ ॥
bahu aadar kar poochhio jasumat bachan rasaal |

വളരെ ബഹുമാനത്തോടെ ജശോധ മധുരമായ വാക്കുകളോടെ ചോദിച്ചു

ਆਸਨ ਪੈ ਬੈਠਾਇ ਕੈ ਕਹਿਓ ਬਾਤ ਕਹੁ ਬਾਲ ॥੮੫॥
aasan pai baitthaae kai kahio baat kahu baal |85|

യശോദ അവളെ ബഹുമാനിക്കുകയും അവളുടെ ക്ഷേമം ചോദിക്കുകയും സീറ്റ് നൽകുകയും ചെയ്തു, അവൾ അവളോട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി.85.

ਪੂਤਨਾ ਬਾਚ ਜਸੋਧਾ ਸੋ ॥
pootanaa baach jasodhaa so |

യശോദയെ അഭിസംബോധന ചെയ്ത പൂതനയുടെ പ്രസംഗം:

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਮਹਰਿ ਤਿਹਾਰੇ ਸੁਤ ਸੁਨਿਓ ਜਨਮਿਓ ਰੂਪ ਅਨੂਪ ॥
mahar tihaare sut sunio janamio roop anoop |

ചൗധരണി! (ഞാൻ) നിങ്ങളുടെ (വീട്ടിൽ) തനതായ രൂപമുള്ള ഒരു മകൻ ജനിച്ചതായി കേട്ടിട്ടുണ്ട്.

ਮੋ ਗੋਦੀ ਦੈ ਦੂਧ ਕੋ ਹੋਵੈ ਸਭ ਕੋ ਭੂਪ ॥੮੬॥
mo godee dai doodh ko hovai sabh ko bhoop |86|

���അമ്മേ! നീ അതുല്യനായ ഒരു കുഞ്ഞിന് ജന്മം നൽകിയെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി, അവനെ എനിക്ക് തരൂ, അങ്ങനെ ഞാൻ അവനെ എൻ്റെ പാൽ കുടിക്കട്ടെ, കാരണം ഈ വാഗ്ദാനമായ കുട്ടി എല്ലാവരുടെയും ചക്രവർത്തിയാകും.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਗੋਦ ਦਯੋ ਜਸੁਧਾ ਤਬ ਤਾ ਕੇ ਸੁ ਅੰਤ ਸਮੈ ਤਬ ਹੀ ਉਨਿ ਲੀਨੋ ॥
god dayo jasudhaa tab taa ke su ant samai tab hee un leeno |

അപ്പോൾ യശോദ കൃഷ്ണനെ മടിയിലിരുത്തി പൂതന തൻ്റെ അന്ത്യം വിളിച്ചു

ਭਾਗ ਬਡੇ ਦੁਰ ਬੁਧਨਿ ਕੇ ਭਗਵਾਨਹਿ ਕੌ ਜਿਨਿ ਅਸਥਨ ਦੀਨੋ ॥
bhaag badde dur budhan ke bhagavaaneh kau jin asathan deeno |

ദുഷ്ടബുദ്ധിയുള്ള ആ സ്ത്രീ മഹാഭാഗ്യവതിയായിരുന്നു, കാരണം അവൾ ഭഗവാനെ തൻ്റെ മുലപ്പാൽ കുടിക്കാൻ അനുവദിച്ചു

ਛੀਰ ਰਕਤ੍ਰ ਸੁ ਤਾਹੀ ਕੇ ਪ੍ਰਾਨ ਸੁ ਐਚ ਲਏ ਮੁਖ ਮੋ ਇਹ ਕੀਨੋ ॥
chheer rakatr su taahee ke praan su aaich le mukh mo ih keeno |

(കൃഷ്ണൻ) ഇത് ചെയ്തു (അത്) അവൻ്റെ ആത്മാവും രക്തവും പാൽ (അതുപോലെ) അവൻ്റെ വായിൽ കൊണ്ടുപോയി.

ਜਿਉ ਗਗੜੀ ਤੁਮਰੀ ਤਨ ਲਾਇ ਕੈ ਤੇਲ ਲਏ ਤੁਚ ਛਾਡ ਕੈ ਪੀਨੋ ॥੮੭॥
jiau gagarree tumaree tan laae kai tel le tuch chhaadd kai peeno |87|

കൃഷ്ണൻ അവളുടെ രക്തം (പാലിനുപകരം) തൻ്റെ വായകൊണ്ട് തൻ്റെ ജീവശക്തിയോടൊപ്പം കൊളോസിന്തിൽ നിന്ന് എണ്ണ അമർത്തി അരിച്ചെടുക്കുന്നത് പോലെ വലിച്ചെടുത്തു.87.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਪਾਪ ਕਰਿਓ ਬਹੁ ਪੂਤਨਾ ਜਾ ਸੋ ਨਰਕ ਡਰਾਇ ॥
paap kario bahu pootanaa jaa so narak ddaraae |

നരകങ്ങൾ പോലും ഭയപ്പെടുന്ന ഒരു മഹാപാപമാണ് പൂതന ചെയ്തത്.

ਅੰਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਛਾਡਿ ਦੈ ਬਸੀ ਬਿਕੁੰਠਹਿ ਜਾਇ ॥੮੮॥
ant kahiyo har chhaadd dai basee bikunttheh jaae |88|

നരകത്തെ പോലും ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ഒരു മഹാപാപം പൂതന ചെയ്തു, മരിക്കുമ്പോൾ അവൾ പറഞ്ഞു, ��ഹേ കൃഷ്ണ! എന്നെ വിടൂ, ഇത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് അവൾ സ്വർഗത്തിലേക്ക് പോയി.88.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਦੇਹਿ ਛਿ ਕੋਸ ਪ੍ਰਮਾਨ ਭਈ ਪੁਖਰਾ ਜਿਮ ਪੇਟ ਮੁਖੋ ਨਲੂਆਰੇ ॥
dehi chhi kos pramaan bhee pukharaa jim pett mukho nalooaare |

പൂതനയുടെ ശരീരം ആറുകോടിയോളം വളർന്നു, അവളുടെ വയറ് ഒരു ടാങ്ക് പോലെയും മുഖം ഒരു ഗട്ടർ പോലെയും കാണപ്പെട്ടു.

ਡੰਡ ਦੁਕੂਲ ਭਏ ਤਿਹ ਕੇ ਜਨੁ ਬਾਰ ਸਿਬਾਲ ਤੇ ਸੇਖ ਪੂਆਰੇ ॥
ddandd dukool bhe tih ke jan baar sibaal te sekh pooaare |

അവളുടെ കൈകൾ ടാങ്കിൻ്റെ രണ്ട് കരകൾ പോലെയും മുടി ടാങ്കിൽ പടർന്നിരിക്കുന്ന ചെമ്മീൻ പോലെയുമായിരുന്നു

ਸੀਸ ਸੁਮੇਰ ਕੋ ਸ੍ਰਿੰਗ ਭਯੋ ਤਿਹ ਆਖਨ ਮੈ ਪਰਗੇ ਖਡੂਆਰੇ ॥
sees sumer ko sring bhayo tih aakhan mai parage khaddooaare |

അവളുടെ തല സുമേരു പർവതത്തിൻ്റെ മുകൾഭാഗം പോലെയായി, അവളുടെ കണ്ണുകൾക്ക് പകരം വലിയ കുഴികൾ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു

ਸਾਹ ਕੇ ਕੋਟ ਮੈ ਤੋਪ ਲਗੀ ਬਿਬ ਗੋਲਨ ਕੇ ਹ੍ਵੈ ਗਲੂਆਰੇ ॥੮੯॥
saah ke kott mai top lagee bib golan ke hvai galooaare |89|

അവളുടെ കണ്ണുകളുടെ കുഴികൾക്കുള്ളിൽ, രാജാവിൻ്റെ കോട്ടയിൽ ഉറപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന നിയമങ്ങൾ പോലെ കണ്മണികൾ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.89.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਅਸਥਨ ਮੁਖ ਲੈ ਕ੍ਰਿਸਨ ਤਿਹ ਊਪਰਿ ਸੋਇ ਗਏ ॥
asathan mukh lai krisan tih aoopar soe ge |

കൃഷ്ണ അവളുടെ മുലകൾ വായിലാക്കി അവളുടെ മേൽ ഉറങ്ങി.

ਧਾਇ ਤਬੈ ਬ੍ਰਿਜ ਲੋਕ ਸਭ ਗੋਦ ਉਠਾਇ ਲਏ ॥੯੦॥
dhaae tabai brij lok sabh god utthaae le |90|

പൂതനയുടെ മുലക്കണ്ണ് വായിലിട്ട് കൃഷ്ണ ഉറങ്ങാൻ പോയി, ബ്രജ നിവാസികൾ അവനെ ഉണർത്തി.90.

ਕਾਟਿ ਕਾਟਿ ਤਨ ਏਕਠੋ ਕੀਯੋਬ ਤਾ ਕੋ ਢੇਰ ॥
kaatt kaatt tan ekattho keeyob taa ko dter |

ആളുകൾ അവൻ്റെ ശരീരം (ഒരിടത്ത്) ശേഖരിച്ച് കൂട്ടിയിട്ടു.

ਦੇ ਈਧਨ ਚਹੁੰ ਓਰ ਤੇ ਬਾਰਤ ਲਗੀ ਨ ਬੇਰ ॥੯੧॥
de eedhan chahun or te baarat lagee na ber |91|

ജനം പുട്ടൻ്റെ ശരീരഭാഗങ്ങൾ കൂട്ടി നാലുവശവും ഫുൾ ഇട്ട് കത്തിച്ചു.91.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਜਬ ਹੀ ਨੰਦ ਆਇ ਹੈ ਗੋਕੁਲ ਮੈ ਲਈ ਬਾਸ ਸੁਬਾਸ ਮਹਾ ਬਿਸਮਾਨਿਓ ॥
jab hee nand aae hai gokul mai lee baas subaas mahaa bisamaanio |

നന്ദ് ഗോകുലിൽ വന്ന് സംഭവിച്ചതെല്ലാം അറിഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ അത്യധികം അത്ഭുതപ്പെട്ടു

ਲੋਕ ਸਬੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਬਿਰਤਾਤ ਕਹਿਓ ਸੁਨਿ ਕੈ ਮਨ ਮੈ ਡਰ ਪਾਨਿਓ ॥
lok sabai brij ko birataat kahio sun kai man mai ddar paanio |

ആളുകൾ അവനോട് പുട്ട്നയുടെ കഥ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ്റെ മനസ്സിലും ഭയം നിറഞ്ഞു

ਸਾਚ ਕਹੀ ਬਸੁਦੇਵਹਿ ਮੋ ਪਹਿ ਸੋ ਪਰਤਛਿ ਭਈ ਹਮ ਜਾਨਿਓ ॥
saach kahee basudeveh mo peh so paratachh bhee ham jaanio |

വാസുദേവ് തനിക്ക് നൽകിയ ക്ഷയത്തെക്കുറിച്ച് അയാൾ ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങി, അത് സത്യമാണ്, പ്രത്യക്ഷമായും അത് തന്നെ കാണുകയായിരുന്നു.

ਤਾ ਦਿਨ ਦਾਨ ਅਨੇਕ ਦੀਯੋ ਸਭ ਬਿਪ੍ਰਨ ਬੇਦ ਅਸੀਸ ਬਖਾਨਿਓ ॥੯੨॥
taa din daan anek deeyo sabh bipran bed asees bakhaanio |92|

അന്ന് നന്ദൻ ബ്രാഹ്മണർക്ക് പലവിധത്തിൽ ദാനം ചെയ്തു, അവർ അദ്ദേഹത്തിന് ധാരാളം അനുഗ്രഹങ്ങൾ നൽകി.92.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਬਾਲ ਰੂਪ ਹ੍ਵੈ ਉਤਰਿਓ ਦਯਾਸਿੰਧੁ ਕਰਤਾਰ ॥
baal roop hvai utario dayaasindh karataar |

കാരുണ്യത്തിൻ്റെ മഹാസമുദ്രത്തിൻ്റെ സ്രഷ്ടാവ്, ഒരു ശിശുവിൻ്റെ രൂപത്തിൽ (ലോകത്തിലേക്ക്) ഇറങ്ങി.

ਪ੍ਰਿਥਮ ਉਧਾਰੀ ਪੂਤਨਾ ਭੂਮਿ ਉਤਾਰਿਯੋ ਭਾਰੁ ॥੯੩॥
pritham udhaaree pootanaa bhoom utaariyo bhaar |93|

ഭഗവാൻ, കാരുണ്യത്തിൻ്റെ സാഗരം ഒരു ശിശുവിൻ്റെ രൂപത്തിൽ അവതരിച്ചു, ഒന്നാമതായി, അവൻ ഭൂമിയെ പുട്ട്നയിൽ നിന്ന് മോചിപ്പിച്ചു.93.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਪੂਤਨਾ ਬਧਹਿ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥
eit sree dasam sakandh puraane bachitr naattak granthe pootanaa badheh dhiaae samaapatam sat subham sat |

ബച്ചിത്തർ നാടകത്തിലെ ദശം സകന്ധ് പുരാണത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ����പുട്ട്നയെ കൊല്ലുക�� എന്ന അദ്ധ്യായത്തിൻ്റെ അവസാനം.

ਅਥ ਨਾਮ ਕਰਣ ਕਥਨੰ ॥
ath naam karan kathanan |

ഇപ്പോൾ നാമകരണ ചടങ്ങിൻ്റെ വിവരണം ആരംഭിക്കുന്നു

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਬਾਸੁਦੇਵ ਗਰਗ ਕੋ ਨਿਕਟਿ ਲੈ ਕਹੀ ਜੁ ਤਾਹਿ ਸੁਨਾਇ ॥
baasudev garag ko nikatt lai kahee ju taeh sunaae |

ബസുദേവൻ 'ഗർഗ'യെ സമീപിച്ച് (ഇത്) പറഞ്ഞു:

ਗੋਕੁਲ ਨੰਦਹਿ ਕੇ ਭਵਨਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੋ ਤੁਮ ਜਾਇ ॥੯੪॥
gokul nandeh ke bhavan kripaa karo tum jaae |94|

തുടർന്ന് നന്ദിൻ്റെ വീട്ടിൽ ഗോകുലത്തിലേക്ക് പോകണമെന്ന് കുടുംബ ആചാര്യനായ ഗാർഗിനോട് വാസുദേവ് അഭ്യർത്ഥിച്ചു.94.

ਉਤੈ ਤਾਤ ਹਮਰੇ ਤਹਾ ਨਾਮ ਕਰਨ ਕਰਿ ਦੇਹੁ ॥
autai taat hamare tahaa naam karan kar dehu |

അവൻ്റെ (വീട്ടിൽ) എൻ്റെ മകനുണ്ട്. അവനെ 'പേര്',

ਹਮ ਤੁਮ ਬਿਨੁ ਨਹੀ ਜਾਨਹੀ ਅਉਰ ਸ੍ਰਉਨ ਸੁਨ ਲੇਹੁ ॥੯੫॥
ham tum bin nahee jaanahee aaur sraun sun lehu |95|

എൻ്റെ മകൻ അവിടെയുണ്ട്, പേരിടൽ ചടങ്ങ് നടത്തുക, അവൻ്റെ രഹസ്യം നിനക്കും എനിക്കും അല്ലാതെ മറ്റാർക്കും അറിയാതിരിക്കാൻ ശ്രദ്ധിക്കുക.95.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਬੇਗ ਚਲਿਯੋ ਦਿਜ ਗੋਕੁਲ ਕੋ ਬਸੁਦੇਵ ਮਹਾਨ ਕਹੀ ਸੋਈ ਮਾਨੀ ॥
beg chaliyo dij gokul ko basudev mahaan kahee soee maanee |

(ഗർഗ) ബ്രാഹ്മണൻ വേഗം ഗോകുലത്തിലേക്ക് പോയി, (എന്താണ്) മഹാനായ ബസുദേവൻ പറഞ്ഞത്, (അവൻ) സ്വീകരിച്ചു.