ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 530

ਨਾਰਦ ਰੁਕਮਿਨਿ ਕੇ ਪ੍ਰਿਥਮ ਗ੍ਰਿਹ ਮੈ ਪਹੁਚਿਓ ਆਇ ॥

naarad rukamin ke pritham grih mai pahuchio aae |

നാരദൻ കൃഷ്ണൻ ഇരുന്ന രുക്മണിയുടെ വീട്ടിലെത്തി

ਜਹਾ ਕਾਨ੍ਰਹ ਬੈਠੋ ਹੁਤੋ ਉਠਿ ਲਾਗੋ ਰਿਖਿ ਪਾਇ ॥੨੩੦੨॥

jahaa kaanrah baittho huto utth laago rikh paae |2302|

മുനിയുടെ പാദങ്ങളിൽ സ്പർശിച്ചു.2302.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਦੂਸਰੇ ਮੰਦਿਰ ਭੀਤਰ ਨਾਰਦ ਜਾਤ ਭਯੋ ਤਿਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

doosare mandir bheetar naarad jaat bhayo tihi sayaam nihaariyo |

(എപ്പോൾ) നാരദൻ അപ്പുറത്തെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി, (അപ്പോൾ) അവിടെയും കൃഷ്ണനെ കണ്ടു.

ਅਉਰ ਗਯੋ ਗ੍ਰਿਹ ਸ੍ਯਾਮ ਤਬੈ ਰਿਖਿ ਆਨੰਦ ਹ੍ਵੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

aaur gayo grih sayaam tabai rikh aanand hvai ih bhaat uchaariyo |

നാരദൻ രണ്ടാം ഭവനത്തിൽ പ്രവേശിക്കുന്നത് കൃഷ്ണൻ കണ്ടു, അവനും വീടിനുള്ളിലേക്ക് പോയി, അവിടെ മഹർഷി സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.

ਪੇਖਿ ਭਯੋ ਸਭ ਹੂ ਗ੍ਰਿਹ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁ ਯੌ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਗ੍ਰੰਥ ਸੁਧਾਰਿਯੋ ॥

pekh bhayo sabh hoo grih sayaam su yau kab sayaameh granth sudhaariyo |

“ഹേ കൃഷ്ണാ! വീടിൻ്റെ എല്ലാ ദിശകളിലും ഞാൻ നിങ്ങളെ നോക്കുന്നു

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਕੋ ਮਨ ਮੈ ਮੁਨਿ ਈਸ ਸਹੀ ਕਰਿ ਕੈ ਜਗਦੀਸ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥੨੩੦੩॥

kaanrah joo ko man mai mun ees sahee kar kai jagadees bichaariyo |2303|

”നാരദൻ, യഥാർത്ഥത്തിൽ കൃഷ്ണനെ ഭഗവാൻ-ദൈവമായി കണക്കാക്കി.2303.

ਭਾਤਿ ਕਹੂ ਕਹੂ ਗਾਵਤ ਹੈ ਕਹੂ ਹਾਥਿ ਲੀਏ ਪ੍ਰਭੁ ਬੀਨ ਬਜਾਵੈ ॥

bhaat kahoo kahoo gaavat hai kahoo haath lee prabh been bajaavai |

എവിടെയോ കൃഷ്ണൻ പാടുന്നതും എവിടെയോ തൻ്റെ വിന കൈയിൽ പിടിച്ച് കളിക്കുന്നതും കാണാം

ਪੀਵਤ ਹੈ ਸੁ ਕਹੂ ਮਦਰਾ ਅਉ ਕਹੂ ਲਰਕਾਨ ਕੋ ਲਾਡ ਲਡਾਵੈ ॥

peevat hai su kahoo madaraa aau kahoo larakaan ko laadd laddaavai |

എവിടെയോ അവൻ വീഞ്ഞ് കുടിക്കുന്നു, എവിടെയോ അവൻ കുട്ടികളുമായി സ്നേഹപൂർവ്വം കളിക്കുന്നത് കാണാം

ਜੁਧੁ ਕਰੈ ਕਹੂ ਮਲਨ ਸੋ ਕਹੂ ਨੰਦਗ ਹਾਥਿ ਲੀਏ ਚਮਕਾਵੈ ॥

judh karai kahoo malan so kahoo nandag haath lee chamakaavai |

എവിടെയോ ഗുസ്തിക്കാരുമായി യുദ്ധം ചെയ്യുന്നു, എവിടെയോ അവൻ കൈകൊണ്ട് ഗദ കറക്കുന്നു

ਇਉ ਹਰਿ ਕੇਲ ਕਰੈ ਤਿਹ ਠਾ ਜਿਹ ਕਉਤੁਕ ਕੋ ਕੋਊ ਪਾਰ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨੩੦੪॥

eiau har kel karai tih tthaa jih kautuk ko koaoo paar na paavai |2304|

ഈ രീതിയിൽ, കൃഷ്ണൻ ഈ അത്ഭുതകരമായ നാടകത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, ഈ നാടകത്തിൻ്റെ രഹസ്യം ആരും മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല.2304.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਯੌ ਰਿਖਿ ਦੇਖਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਹਰਿ ਚਰਨ ਰਹਿਯੋ ਲਪਟਾਇ ॥

yau rikh dekh charitr har charan rahiyo lapattaae |

അത്തരം കഥാപാത്രങ്ങളെ കണ്ട നാരദൻ ശ്രീകൃഷ്ണൻ്റെ കാൽക്കൽ വീണു.

ਚਲਤ ਭਯੋ ਸਭ ਜਗਤ ਕੋ ਕਉਤਕ ਦੇਖੋ ਜਾਇ ॥੨੩੦੫॥

chalat bhayo sabh jagat ko kautak dekho jaae |2305|

ഇപ്രകാരം, ഭഗവാൻ്റെ അത്ഭുതകരമായ പെരുമാറ്റം കണ്ട മുനി അവൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ പറ്റിപ്പിടിച്ച് ലോകത്തിൻ്റെ മുഴുവൻ കാഴ്ചയും കാണാൻ പോയി.2305.

ਅਥ ਜਰਾਸੰਧਿ ਬਧ ਕਥਨੰ ॥

ath jaraasandh badh kathanan |

ഇനി ജരാസന്ധൻ്റെ വധത്തിൻ്റെ വിവരണം ആരംഭിക്കുന്നു

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਬ੍ਰਹਮ ਮਹੂਰਤ ਸ੍ਯਾਮ ਉਠੈ ਉਠਿ ਨ੍ਰਹਾਇ ਹ੍ਰਿਦੈ ਹਰਿ ਧਿਆਨ ਧਰੈ ॥

braham mahoorat sayaam utthai utth nrahaae hridai har dhiaan dharai |

ധ്യാനസമയത്ത് എഴുന്നേറ്റ് കൃഷ്ണൻ ഭഗവാനിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു

ਫਿਰਿ ਸੰਧਯਹਿ ਕੈ ਰਵਿ ਹੋਤ ਉਦੈ ਸੁ ਜਲਾਜੁਲਿ ਦੈ ਅਰੁ ਮੰਤ੍ਰ ਰਰੈ ॥

fir sandhayeh kai rav hot udai su jalaajul dai ar mantr rarai |

സൂര്യോദയ സമയത്ത്, അവൻ വെള്ളം (സൂര്യന്) സമർപ്പിക്കുകയും സന്ധ്യ മുതലായവ നടത്തുകയും മന്ത്രങ്ങൾ ചൊല്ലുകയും പതിവ് പതിവ് പോലെ,

ਫਿਰਿ ਪਾਠ ਕਰੈ ਸਤਸੈਇ ਸਲੋਕ ਕੋ ਸ੍ਯਾਮ ਨਿਤਾਪ੍ਰਤਿ ਪੈ ਨ ਟਰੈ ॥

fir paatth karai satasaie salok ko sayaam nitaaprat pai na ttarai |

അദ്ദേഹം സപ്തശതി വായിച്ചു (ദുർഗ്ഗാ ദേവിയുടെ ബഹുമാനാർത്ഥം എഴുനൂറ് ഖണ്ഡങ്ങളുള്ള കവി)

ਤਬ ਕਰਮ ਨ ਕਉਨ ਕਰੈ ਜਗ ਮੈ ਜਬ ਆਪਨ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕਰਮ ਕਰੈ ॥੨੩੦੬॥

tab karam na kaun karai jag mai jab aapan sayaam joo karam karai |2306|

ശരി, കൃഷ്‌ണൻ നിത്യകർമ്മങ്ങൾ അനുഷ്ഠിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ, മറ്റാരാണ് അത് അനുഷ്ഠിക്കുക?2306.

ਨ੍ਰਹਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਲਾਇ ਸੁਗੰਧ ਭਲੇ ਪਟ ਧਾਰ ਕੈ ਬਾਹਰ ਆਵੈ ॥

nrahaae kai sayaam joo laae sugandh bhale patt dhaar kai baahar aavai |

കൃഷ്ണൻ കുളിച്ച് നല്ല വസ്ത്രം ധരിച്ച് (പിന്നെ) വസ്ത്രങ്ങൾ സുഗന്ധപൂരിതമാക്കിയ ശേഷം പുറത്തിറങ്ങുന്നു.

ਆਇ ਸਿੰਘਾਸਨ ਊਪਰ ਬੈਠ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਨਿਆਉ ਕਰਾਵੈ ॥

aae singhaasan aoopar baitth kai sayaam bhalee bidh niaau karaavai |

കൃഷ്ണൻ കുളിച്ച്, സുഗന്ധം പുരട്ടി, വസ്ത്രം ധരിച്ച് പുറത്തിറങ്ങി സിംഹാസനത്തിൽ ഇരിക്കുന്നത് നല്ല രീതിയിൽ നീതി നടപ്പാക്കുന്നു.

ਅਉ ਸੁਖਦੇਵ ਕੋ ਤਾਤ ਭਲਾ ਸੁ ਕਥਾ ਕਰਿ ਸ੍ਰੀ ਨੰਦ ਲਾਲ ਰਿਝਾਵੈ ॥

aau sukhadev ko taat bhalaa su kathaa kar sree nand laal rijhaavai |

സുഖ്‌ദേവിൻ്റെ പിതാവ് നന്ദ് ലാലിൻ്റെ പുത്രനായ ശ്രീകൃഷ്ണനെ വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ വ്യാഖ്യാനങ്ങൾ ശ്രവിച്ചുകൊണ്ട് വളരെ മനോഹരമായി പ്രസാദിപ്പിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു.