ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 511

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਮੁਰਿ ਮਾਰਿ ਮੁਰਾਰਿ ਜਬੈ ਅਸਿ ਸਿਉ ਤਿਹ ਪ੍ਰਾਨ ਤਬੈ ਜਮਲੋਕਿ ਪਠਾਏ ॥

mur maar muraar jabai as siau tih praan tabai jamalok patthaae |

കൃഷ്ണൻ മൂർ എന്ന അസുരനെ കൊന്ന് യമൻ്റെ വാസസ്ഥലത്തേക്ക് അയച്ചു

ਬਾਲ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨਨ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਜੁਧ ਮਚਾਏ ॥

baal kamaan kripaanan so kab sayaam kahai at judh machaae |

വില്ലും അമ്പും വാളും കൊണ്ട് ഘോരമായ യുദ്ധം നടത്തി.

ਥੋ ਸੁ ਕੁਟੰਬ ਜਿਤੋ ਤਿਹ ਕੋ ਸੁ ਸੁਨਿਯੋ ਤਿਹ ਯੌ ਮੁਰ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਘਾਏ ॥

tho su kuttanb jito tih ko su suniyo tih yau mur sayaameh ghaae |

അയാൾക്ക് (മരിച്ച അസുരന്) ഉണ്ടായിരുന്നത് പോലെ, മരിച്ച അസുരനെ കൃഷ്ണൻ കൊന്നതായി അവൻ കേട്ടു.

ਲੈ ਕੇ ਅਨੀ ਚਤੁਰੰਗ ਘਨੀ ਹਰਿ ਪੈ ਤਿਹ ਕੇ ਸੁਤ ਸਾਤ ਹੀ ਧਾਏ ॥੨੧੨੬॥

lai ke anee chaturang ghanee har pai tih ke sut saat hee dhaae |2126|

മൂർ കൃഷ്ണനാൽ കൊല്ലപ്പെട്ടുവെന്ന് മൂറിൻ്റെ കുടുംബം മനസ്സിലാക്കി, ഇത് കേട്ട്, മൂറിൻ്റെ പുത്രൻമാരായ ഏഴുപേരും, നാൽവർണ്ണ സൈന്യത്തെയും കൂട്ടി കൃഷ്ണനെ കൊല്ലാൻ നീങ്ങി.2126

ਘੇਰਿ ਦਸੋ ਦਿਸ ਤੇ ਹਰਿ ਕੌ ਤਿਹ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਕਿ ਬਾਨ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

gher daso dis te har kau tih sayaam bhanai tak baan prahaare |

അവർ പത്തു ദിക്കുകളിൽ നിന്നും കൃഷ്ണനെ വലയം ചെയ്യുകയും അസ്ത്രങ്ങൾ വർഷിക്കുകയും ചെയ്തു

ਏਕ ਗਦਾ ਗਹਿ ਹਾਥਨ ਬੀਚ ਭਿਰੇ ਮਨ ਕੋ ਫੁਨਿ ਤ੍ਰਾਸ ਨਿਵਾਰੇ ॥

ek gadaa geh haathan beech bhire man ko fun traas nivaare |

അവരുടെ കൈകളിൽ ഗദകൾ എടുത്ത് ഭയമില്ലാതെ കൃഷ്ണൻ്റെ മേൽ വീണു

ਸੋ ਸਭ ਆਯੁਧ ਸ੍ਯਾਮ ਸਹਾਰ ਕੈ ਜੋ ਅਪੁਨੇ ਰਿਸਿ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰੇ ॥

so sabh aayudh sayaam sahaar kai jo apune ris sasatr sanbhaare |

എല്ലാവരിൽ നിന്നുമുള്ള ആയുധങ്ങൾ (അവരുടെ പ്രഹരങ്ങൾ) സഹിച്ചും കോപിച്ചും അവൻ ആയുധമെടുത്തു.

ਸੂਰ ਨ ਕਾਹੂੰ ਕੋ ਛੋਰਤ ਭਯੋ ਸਭ ਹੀ ਪੁਰਜੇ ਪੁਰਜੇ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥੨੧੨੭॥

soor na kaahoon ko chhorat bhayo sabh hee puraje puraje kar ddaare |2127|

അവരുടെ ആയുധങ്ങളുടെ പ്രഹരം സഹിച്ചുകൊണ്ട്, ക്രുദ്ധനായ കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ ആയുധങ്ങൾ ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചപ്പോൾ, ഒരു യോദ്ധാവെന്ന നിലയിൽ അവൻ ആരെയും പോകാൻ അനുവദിക്കാതെ എല്ലാവരെയും കഷ്ണങ്ങളാക്കി.2127.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਸੈਨ ਨਿਹਾਰਿ ਹਨੀ ਅਗਨੀ ਸੁਨਿ ਸਾਤੋ ਊ ਭ੍ਰਾਤਰ ਕ੍ਰੋਧਿ ਭਰੇ ॥

sain nihaar hanee aganee sun saato aoo bhraatar krodh bhare |

അസംഖ്യം സൈന്യം കൊല്ലപ്പെട്ടത് കണ്ട് (ഈ വാർത്ത കേട്ട്) ഏഴ് സഹോദരന്മാരും രോഷാകുലരായി.

ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਪੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਸਭ ਸਸਤ੍ਰਨ ਲੈ ਕਿਲਕਾਰਿ ਪਰੇ ॥

ghan sayaam joo pai kab sayaam bhanai sabh sasatran lai kilakaar pare |

തങ്ങളുടെ സൈന്യത്തിൻ്റെ നാശം കണ്ട ഏഴു സഹോദരന്മാരും രോഷാകുലരായി ആയുധമെടുത്ത് കൃഷ്ണനെ വെല്ലുവിളിച്ചു.

ਚਹੂੰ ਓਰ ਤੇ ਘੇਰਤ ਭੇ ਹਰਿ ਕੋ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਨ ਰਤੀ ਕੁ ਡਰੇ ॥

chahoon or te gherat bhe har ko apane man mai na ratee ku ddare |

നാലു വശത്തുനിന്നും ശ്രീകൃഷ്ണനെ വലയം ചെയ്തു, (അങ്ങനെ ചെയ്യുമ്പോൾ) അവൻ്റെ മനസ്സിൽ ഒരു ചെറിയ ഭയവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

ਤਬ ਲਉ ਜਬ ਲਉ ਜਦੁਬੀਰ ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਨਹੀ ਖੰਡਨ ਖੰਡ ਕਰੇ ॥੨੧੨੮॥

tab lau jab lau jadubeer saraasan lai nahee khanddan khandd kare |2128|

അവർ നാലു വശത്തുനിന്നും നിർഭയമായി കൃഷ്ണനെ വലയം ചെയ്തു, കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ വില്ലു കയ്യിലെടുക്കുന്നത് വരെ യുദ്ധം ചെയ്തു. 2128.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਤਬ ਕਰਿ ਸਾਰਿੰਗ ਸ੍ਯਾਮ ਲੈ ਅਤਿ ਚਿਤਿ ਕ੍ਰੋਧ ਬਢਾਇ ॥

tab kar saaring sayaam lai at chit krodh badtaae |

അപ്പോൾ ശ്രീകൃഷ്ണൻ മനസ്സിൽ കോപിച്ചു, സാരംഗ് (വില്ലു) കയ്യിൽ പിടിച്ചു.

ਪੀਟਿ ਸਤ੍ਰ ਭਯਨ ਸਹਿਤ ਜਮਪੁਰਿ ਦਯੋ ਪਠਾਇ ॥੨੧੨੯॥

peett satr bhayan sahit jamapur dayo patthaae |2129|

അപ്പോൾ ക്രുദ്ധനായ കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ വില്ലു കയ്യിലെടുത്തു ശത്രുക്കളെയും സഹോദരന്മാരെയും യമൻ്റെ വാസസ്ഥലത്തേക്ക് അയച്ചു.2129.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਭੂਅ ਬਾਲਕ ਤੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਿਯੋ ਮੁਰ ਬੀਰ ਸੁਪੁਤ੍ਰ ਮੁਰਾਰਿ ਖਪਾਯੋ ॥

bhooa baalak to ih bhaat suniyo mur beer suputr muraar khapaayo |

മുറിൻ്റെ (അസുരൻ്റെ) മക്കളെ കൃഷ്ണൻ വധിച്ചതായി ഭൂമിപുത്രൻ (ഭൂമാസുരൻ) കേട്ടു.

ਅਉਰ ਜਿਤੋ ਦਲ ਗਯੋ ਤਿਨ ਸੋ ਸੁ ਸੋਊ ਛਿਨ ਮੈ ਜਮ ਲੋਕ ਪਠਾਯੋ ॥

aaur jito dal gayo tin so su soaoo chhin mai jam lok patthaayo |

കൃഷ്ണൻ മുർ എന്ന അസുരനെ വധിച്ചെന്നും തൻ്റെ സൈന്യത്തെ ക്ഷണനേരം കൊണ്ട് നശിപ്പിച്ചെന്നും ഭൂമാസുരൻ അറിഞ്ഞപ്പോൾ.

ਯਾ ਸੰਗਿ ਜੂਝ ਕੀ ਲਾਇਕ ਹਉ ਹੀ ਹੌਂ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਚਿਤਿ ਕ੍ਰੋਧ ਬਢਾਯੋ ॥

yaa sang joojh kee laaeik hau hee hauan yau keh kai chit krodh badtaayo |

അതിനോട് യുദ്ധം ചെയ്യാൻ ഞാൻ മാത്രം യോഗ്യനാണ്, ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു (അവൻ) ചിത്തിയിൽ കോപം വർദ്ധിപ്പിച്ചു.

ਸੈਨ ਬੁਲਾਇ ਸਭੈ ਅਪੁਨੀ ਜਦੁਬੀਰ ਸੋ ਕਾਰਨ ਜੁਧ ਕੋ ਧਾਯੋ ॥੨੧੩੦॥

sain bulaae sabhai apunee jadubeer so kaaran judh ko dhaayo |2130|

അപ്പോൾ കൃഷ്ണനെ ധീരനായ പോരാളിയായി കരുതി മനസ്സിൽ ക്രുദ്ധനായി, കൃഷ്ണനുമായി യുദ്ധം ചെയ്യാൻ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.2130.

ਜਬ ਭੂਮਿ ਕੋ ਬਾਰਕ ਜੁਧ ਕੇ ਕਾਜ ਚੜਿਯੋ ਤਬ ਕਉਚ ਸੁ ਸੂਰਨ ਸਾਜੇ ॥

jab bhoom ko baarak judh ke kaaj charriyo tab kauch su sooran saaje |

ആക്രമിക്കുമ്പോൾ ഭൂമാസുരൻ യോദ്ധാക്കളെപ്പോലെ ഇടിമുഴക്കുവാൻ തുടങ്ങി

ਆਯੁਧ ਅਉਰ ਸੰਭਾਰ ਸਭੈ ਅਰਿ ਘੇਰਿ ਲਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਗਾਜੇ ॥

aayudh aaur sanbhaar sabhai ar gher layo brij naaeik gaaje |

അവൻ തൻ്റെ ആയുധങ്ങൾ ഉയർത്തി തൻ്റെ ശത്രുവായ കൃഷ്ണനെ വളഞ്ഞു

ਮਾਨਹੁ ਕਾਲ ਪ੍ਰਲੈ ਦਿਨ ਕੋ ਪ੍ਰਗਟਿਯੋ ਘਨ ਹੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਰਾਜੇ ॥

maanahu kaal pralai din ko pragattiyo ghan hee ih bhaat biraaje |

(അത് പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു) പ്രളയ കാലഘട്ടത്തിലെ ദിന ആൾട്ടർനേഷനുകൾ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുകയും അങ്ങനെ സ്ഥിതി ചെയ്യുകയും ചെയ്തതുപോലെ.

ਮਾਨਹੁ ਅੰਤਕ ਕੇ ਪੁਰ ਮੈ ਭਟਵਾ ਨਹਿ ਬਾਜਤ ਹੈ ਜਨੁ ਬਾਜੇ ॥੨੧੩੧॥

maanahu antak ke pur mai bhattavaa neh baajat hai jan baaje |2131|

അവൻ ലോകാവസാനത്തിൻ്റെ മേഘം പോലെ കാണപ്പെട്ടു, യമ പ്രദേശത്ത് സംഗീതോപകരണങ്ങൾ മുഴങ്ങുന്നതുപോലെ ഈ രീതിയിൽ ഇടിമുഴക്കുകയായിരുന്നു.2131.

ਅਰਿ ਸੈਨ ਜਬੈ ਘਨ ਜਿਉ ਉਮਡਿਓ ਪੁਨਿ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਚਿਤੈ ਚਿਤਿ ਜਾਨਿਯੋ ॥

ar sain jabai ghan jiau umaddio pun sree brijanaath chitai chit jaaniyo |

പകരക്കാരനായി ശത്രുസൈന്യം വന്നപ്പോൾ. (അപ്പോൾ) കൃഷ്ണൻ മനസ്സിൽ മനസ്സിലാക്കി

ਅਉਰ ਭੂਮਾਸੁਰ ਭੂਮ ਕੋ ਬਾਰਕ ਭੂਪਤਿ ਹੈ ਇਨ ਕਉ ਪਹਿਚਾਨਿਯੋ ॥

aaur bhoomaasur bhoom ko baarak bhoopat hai in kau pahichaaniyo |

ശത്രുസൈന്യം മേഘങ്ങളെപ്പോലെ കുതിച്ചപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ച് ഭൂമിപുത്രനായ ഭൂമാസുരനെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

ਮਾਨਹੁ ਅੰਤ ਸਮੈ ਨਿਧਿ ਨੀਰ ਹੀ ਹੈ ਉਮਡਿਯੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬਖਾਨਿਯੋ ॥

maanahu ant samai nidh neer hee hai umaddiyo kab sayaam bakhaaniyo |

കവി ശ്യാം പറയുന്നു, (തോന്നുന്നു) സമുദ്രത്തിൻ്റെ ഹൃദയം അവസാനം വീർപ്പുമുട്ടിയതുപോലെ.

ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਹੇਰਿ ਤਿਨੇ ਅਪਨੇ ਚਿਤ ਭੀਤਰ ਨੈਕੁ ਨਹੀ ਡਰੁ ਮਾਨਿਯੋ ॥੨੧੩੨॥

sayaam joo her tine apane chit bheetar naik nahee ddar maaniyo |2132|

അന്ത്യനാളിൽ സമുദ്രം ഉയർന്നു പൊങ്ങുന്നതായി കാണപ്പെട്ടു, പക്ഷേ ഭൂമാസുരനെ കണ്ട് കൃഷ്ണൻ അൽപ്പം പോലും ഭയപ്പെട്ടില്ല.2132.

ਅਰਿ ਪੁੰਜ ਗਇੰਦਨ ਮੈ ਧਨੁ ਤਾਹਿ ਲਸੈ ਸਭ ਹੀ ਜਿਹ ਲੋਕ ਫਟਾ ॥

ar punj geindan mai dhan taeh lasai sabh hee jih lok fattaa |

ശത്രുസൈന്യത്തിലെ ആനകളുടെ കൂട്ടത്തിൽ കൃഷ്ണൻ ഇന്ദ്രൻ്റെ വില്ലുപോലെ ഗംഭീരനായി കാണപ്പെട്ടു.

ਬਕ ਕੋ ਜਿਨਿ ਕੋਪ ਬਿਨਾਸ ਕੀਆ ਮੁਰ ਕੋ ਛਿਨ ਮੈ ਜਿਹ ਮੁੰਡ ਕਟਾ ॥

bak ko jin kop binaas keea mur ko chhin mai jih mundd kattaa |

കൃഷ്ണൻ ബകാസുരനെയും നശിപ്പിക്കുകയും മുറിൻ്റെ തല ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് വെട്ടിയിട്ടു.

ਮਦ ਮਤਿ ਕਰੀ ਦਲ ਆਵਤ ਯੌ ਜਿਮ ਜੋਰ ਕੈ ਆਵਤ ਮੇਘ ਘਟਾ ॥

mad mat karee dal aavat yau jim jor kai aavat megh ghattaa |

മദ്യപാനികളായ ആനക്കൂട്ടം മാറുമറയുമായി വരുന്നതുപോലെ വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ਤਿਨ ਮੈ ਧਨੁ ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਯੌ ਚਮਕੈ ਜਿਮ ਅਭ੍ਰਨ ਭੀਤਰ ਬਿਜੁ ਛਟਾ ॥੨੧੩੩॥

tin mai dhan sayaam kee yau chamakai jim abhran bheetar bij chhattaa |2133|

മുൻവശത്ത് നിന്ന്, ആനക്കൂട്ടം മേഘങ്ങളെപ്പോലെ കുതിച്ചുകയറുകയും കൃഷ്ണൻ്റെ വില്ല് മേഘങ്ങൾക്കിടയിൽ മിന്നൽ പോലെ തിളങ്ങുകയും ചെയ്തു.2133.

ਬਹੁ ਚਕ੍ਰ ਕੇ ਸੰਗ ਹਨੇ ਭਟਵਾ ਬਹੁਤੇ ਪ੍ਰਭ ਧਾਇ ਚਪੇਟਨ ਮਾਰੇ ॥

bahu chakr ke sang hane bhattavaa bahute prabh dhaae chapettan maare |

പല യോദ്ധാക്കളെയും അദ്ദേഹം തൻ്റെ ഡിസ്കസ് ഉപയോഗിച്ചും മറ്റ് പലരെയും നേരിട്ടുള്ള പ്രഹരങ്ങളാലും കൊന്നു

ਏਕ ਗਦਾ ਹੀ ਸੋ ਧਾਇ ਹਨੇ ਗਿਰ ਭੂਮਿ ਪਰੇ ਬਹੁਰੇ ਨ ਸੰਭਾਰੇ ॥

ek gadaa hee so dhaae hane gir bhoom pare bahure na sanbhaare |

പലരെയും വടിവാളുകൊണ്ട് കൊന്ന് നിലത്ത് എറിഞ്ഞു, അവർക്ക് സ്വയം നിയന്ത്രിക്കാനായില്ല

ਏਕ ਕਟੇ ਕਰਵਾਰਿਨ ਸੋ ਅਧ ਬੀਚ ਤੇ ਹੋਏ ਪਰੇ ਭਟ ਨਿਆਰੇ ॥

ek katte karavaarin so adh beech te hoe pare bhatt niaare |

വാളുകൊണ്ട് വെട്ടിമുറിച്ചിരിക്കുന്നു, അവ പകുതിയായി, പകുതിയായി ചിതറിക്കിടക്കുന്നു.

ਮਾਨੋ ਤਖਾਨਨ ਕਾਨਨ ਮੈ ਕਟਿ ਕੈ ਕਰਵਤ੍ਰਨ ਸੋ ਦ੍ਰੁਮ ਡਾਰੇ ॥੨੧੩੪॥

maano takhaanan kaanan mai katt kai karavatran so drum ddaare |2134|

അനേകം യോദ്ധാക്കൾ വാളുകൊണ്ട് പകുതിയായി മുറിഞ്ഞു, കാട്ടിൽ മരപ്പണിക്കാരൻ വെട്ടിയ മരങ്ങൾ പോലെ കിടന്നു.2134.

ਏਕ ਪਰੇ ਭਟ ਜੂਝ ਧਰਾ ਇਕ ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਤਿਹ ਸਾਮੁਹੇ ਧਾਏ ॥

ek pare bhatt joojh dharaa ik dekh dasaa tih saamuhe dhaae |

ചില യോദ്ധാക്കൾ മരിച്ചു ഭൂമിയിൽ കിടക്കുന്നു, അവരുടെ ഈ ദുരവസ്ഥ കണ്ട് നിരവധി യോദ്ധാക്കൾ മുന്നോട്ട് വന്നു

ਨੈਕੁ ਨ ਤ੍ਰਾਸ ਧਰੇ ਚਿਤ ਮੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਨਹੀ ਤ੍ਰਾਸ ਬਢਾਏ ॥

naik na traas dhare chit mai kab sayaam bhanai nahee traas badtaae |

അവരെല്ലാവരും നിർഭയരായിരുന്നു, അവരുടെ പരിച അവരുടെ മുഖത്തിനുമുമ്പിൽ വച്ചു.

ਦੈ ਮੁਖ ਢਾਲ ਲੀਏ ਕਰਵਾਰ ਨਿਸੰਕ ਦੈ ਸ੍ਯਾਮ ਕੈ ਊਪਰ ਆਏ ॥

dai mukh dtaal lee karavaar nisank dai sayaam kai aoopar aae |

അവർ തങ്ങളുടെ വാളുകൾ കയ്യിലെടുത്തു കൃഷ്ണൻ്റെ മേൽ വീണു

ਤੇ ਸਰ ਏਕ ਹੀ ਸੋ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਹਨਿ ਅੰਤਕ ਕੇ ਪੁਰ ਬੀਚ ਪਠਾਏ ॥੨੧੩੫॥

te sar ek hee so prabh joo han antak ke pur beech patthaae |2135|

ഒരൊറ്റ അസ്ത്രം കൊണ്ട് കൃഷ്ണൻ അവരെയെല്ലാം യമൻ്റെ വാസസ്ഥലത്തേക്ക് അയച്ചു.2135.

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਜਬੈ ਰਿਸ ਸੋ ਸਭ ਹੀ ਭਟਵਾ ਜਮਲੋਕਿ ਪਠਾਏ ॥

sree jadubeer jabai ris so sabh hee bhattavaa jamalok patthaae |

ശ്രീകൃഷ്ണൻ കോപിച്ച് എല്ലാ യോദ്ധാക്കളെയും യംലോകത്തേക്ക് അയച്ചപ്പോൾ.

ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਭਟ ਜੀਤ ਬਚੇ ਇਨ ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਡਰਿ ਕੈ ਸੁ ਪਰਾਏ ॥

aaur jite bhatt jeet bache in dekh dasaa ddar kai su paraae |

ക്രോധത്തിലായപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ എല്ലാ യോദ്ധാക്കളെയും കൊന്നു, അതിജീവിച്ചവർ അത്തരമൊരു സാഹചര്യം കണ്ട് ഓടിപ്പോയി.

ਜੇ ਹਰਿ ਊਪਰਿ ਧਾਇ ਗਏ ਬਧਬੇ ਕਹੁ ਤੇ ਫਿਰ ਜੀਤਿ ਨ ਆਏ ॥

je har aoopar dhaae ge badhabe kahu te fir jeet na aae |

കൃഷ്ണനെ കൊല്ലാൻ വേണ്ടി അവൻ്റെ മേൽ വീണവർക്ക് ജീവനോടെ മടങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല

ਐਸੋ ਉਘਾਇ ਕੈ ਸੀਸ ਢੁਰਾਇ ਕੈ ਆਪਹਿ ਭੂਪਤਿ ਜੁਧ ਕੌ ਧਾਏ ॥੨੧੩੬॥

aaiso ughaae kai sees dturaae kai aapeh bhoopat judh kau dhaae |2136|

ഇങ്ങനെ പല സംഘങ്ങളായി തല ചലിപ്പിച്ച് രാജാവ് യുദ്ധത്തിന് പോയി.2136.

ਜੁਧ ਕੋ ਆਵਤ ਭੂਪ ਜਬੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਆਪਨੇ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

judh ko aavat bhoop jabai brij naaeik aapane nain nihaariyo |

യുദ്ധം ചെയ്യാൻ വന്ന രാജാവിനെ (ഭൂമാസുരനെ) ശ്രീകൃഷ്ണൻ സ്വന്തം കണ്ണുകൊണ്ട് കണ്ടപ്പോൾ.

ਠਾਢਿ ਰਹਿਯੋ ਨਹਿ ਤਉਨ ਧਰਾ ਪਰ ਆਗੇ ਹੀ ਜੁਧ ਕੋ ਆਪਿ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥

tthaadt rahiyo neh taun dharaa par aage hee judh ko aap sidhaariyo |

രാജാവ് യുദ്ധക്കളത്തിലേക്ക് വരുന്നത് കണ്ട കൃഷ്ണനും അവിടെ നിൽക്കാതെ യുദ്ധത്തിനായി മുന്നോട്ട് നീങ്ങി

സൂചിക (1 - 1428)

ജാപ്പ് പേജ്: 1 - 10

അകല ഉസ്താദ് പേജ്: 11 - 38

ബചിതർ നാടക പേജ്: 39 - 73

ചന്ദി ചരിതർ ഉക്കത് ബിലാസ് പേജ്: 74 - 99

ചന്ദി ചരിതർ പേജ്: 100 - 118

വാർ ശ്രീ ഭഗൗതി ജി കി പേജ്: 119 - 126

ജ്ഞാന പ്രബോധ് പേജ്: 127 - 154

ചൗബീസ് അവതാർ പേജ്: 155 - 610

ബ്രഹ്മ അവതാർ പേജ്: 611 - 634

റുദ്ര അവതാർ പേജ്: 635 - 708

ശബദ് ഹസാരേ പേജ്: 709 - 712

33 സ്വൈയയ് പേജ്: 712 - 716

ഖാൽസാ മഹിമ പേജ്: 716 - 716

ശസ്തർ നാമ മാല പേജ്: 717 - 808

ചരിതോപഖ്യാൻ പേജ്: 809 - 1388

സഫർനാമ പേജ്: 1389 - 1394

ഹികായത് പേജ്: 1394 - 1428