ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 479


ਪੁਰਜੇ ਪੁਰਜੇ ਤਨ ਹ੍ਵੈ ਰਨ ਮੈ ਦੁਖੁ ਤੋ ਮਨ ਮੈ ਮੁਖ ਤੇ ਨ ਕਹੈ ॥੧੮੧੭॥
puraje puraje tan hvai ran mai dukh to man mai mukh te na kahai |1817|

മൃതദേഹങ്ങൾ തുളച്ചുകയറുകയും ഭാഗങ്ങളായി മുറിക്കുകയും ചെയ്തു, അപ്പോഴും യോദ്ധാക്കൾ അവരുടെ വായിൽ നിന്ന് 'അയ്യോ' എന്ന വാക്ക് ഉച്ചരിക്കുന്നില്ല.1817.

ਜੇ ਭਟ ਆਇ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਕਰਿ ਕੋਪ ਭਿਰੇ ਨਹਿ ਸੰਕਿ ਪਧਾਰੇ ॥
je bhatt aae ayodhan mai kar kop bhire neh sank padhaare |

യുദ്ധക്കളത്തിൽ നിർഭയമായും മടികൂടാതെയും പോരാടി, ജീവനുവേണ്ടിയുള്ള ആസക്തി ഉപേക്ഷിച്ച്, ആയുധമെടുത്ത്, അവർ എതിരാളികളുമായി ഏറ്റുമുട്ടി.

ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਸਬੈ ਕਰ ਮੈ ਤਨ ਸਉਹੇ ਕਰੈ ਨਹਿ ਪ੍ਰਾਨ ਪਿਆਰੇ ॥
sasatr sanbhaar sabai kar mai tan sauhe karai neh praan piaare |

കടുത്ത ക്രോധത്തിൽ യുദ്ധക്കളത്തിൽ പൊരുതി മരിച്ചവർ

ਰੋਸ ਭਰੇ ਜੋਊ ਜੂਝ ਮਰੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਰਰੇ ਸੁਰ ਲੋਗਿ ਸਿਧਾਰੇ ॥
ros bhare joaoo joojh mare kab sayaam rare sur log sidhaare |

കവിയുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ അവരെല്ലാം സ്വർഗത്തിൽ വസിക്കാൻ പോയി

ਤੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹੈ ਮੁਖ ਤੇ ਸੁਰ ਧਾਮਿ ਬਸੇ ਬਡੇ ਭਾਗ ਹਮਾਰੇ ॥੧੮੧੮॥
te ih bhaat kahai mukh te sur dhaam base badde bhaag hamaare |1818|

1818-ൽ സ്വർഗ്ഗത്തിൽ വാസസ്ഥലം നേടിയതിനാൽ അവരെല്ലാം തങ്ങളെത്തന്നെ ഭാഗ്യവാന്മാരായി കണക്കാക്കുന്നു.

ਏਕ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਭਟ ਯੌ ਅਰਿ ਕੈ ਬਰਿ ਕੈ ਲਰਿ ਭੂਮਿ ਪਰੈ ॥
ek ayodhan mai bhatt yau ar kai bar kai lar bhoom parai |

ശത്രുക്കളോട് പൊരുതി നിലത്ത് വീണ നിരവധി വീരന്മാർ യുദ്ധക്കളത്തിലുണ്ട്.

ਇਕ ਦੇਖ ਦਸਾ ਭਟ ਆਪਨ ਕੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜੀਅ ਕੋਪ ਲਰੈ ॥
eik dekh dasaa bhatt aapan kee kab sayaam kahai jeea kop larai |

ചില യോദ്ധാക്കൾ യുദ്ധം ചെയ്യുന്നതിനിടയിൽ ഭൂമിയിൽ വീണു, സഹ യോദ്ധാക്കളുടെ ഈ ദുരവസ്ഥ കണ്ട ഒരാൾ വളരെ ദേഷ്യത്തോടെ യുദ്ധം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.

ਤਬ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਹਕਾਰਿ ਪਰੈ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਆਇ ਅਰੈ ਨ ਟਰੈ ॥
tab sasatr sanbhaar hakaar parai ghan sayaam so aae arai na ttarai |

ആയുധങ്ങൾ പിടിച്ച് വെല്ലുവിളിച്ച് കൃഷ്ണൻ്റെ മേൽ വീണു

ਤਜਿ ਸੰਕ ਲਰੈ ਰਨ ਮਾਝ ਮਰੈ ਤਤਕਾਲ ਬਰੰਗਨ ਜਾਇ ਬਰੈ ॥੧੮੧੯॥
taj sank larai ran maajh marai tatakaal barangan jaae barai |1819|

യോദ്ധാക്കൾ ഒരു മടിയും കൂടാതെ രക്തസാക്ഷികളായി വീണു, സ്വർഗ്ഗീയ സ്ത്രീകളെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.1819.

ਇਕ ਜੂਝਿ ਪਰੈ ਇਕ ਦੇਖਿ ਡਰੈ ਇਕ ਤਉ ਚਿਤ ਮੈ ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰੈ ॥
eik joojh parai ik dekh ddarai ik tau chit mai at kop bharai |

ഒരാൾ മരിച്ചു, ഒരാൾ വീണു, ആരെങ്കിലും പ്രകോപിതനായി

ਕਹਿ ਆਪਨੇ ਆਪਨੇ ਸਾਰਥੀ ਸੋ ਸੁ ਧਵਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯੰਦਨ ਆਇ ਅਰੈ ॥
keh aapane aapane saarathee so su dhavaae kai sayandan aae arai |

യോദ്ധാക്കൾ പരസ്പരം ചെറുത്തുനിൽക്കുന്നു, അവരുടെ രഥങ്ങൾ അവരുടെ സാരഥികളാൽ ഓടിക്കുന്നു

ਤਲਵਾਰ ਕਟਾਰਨ ਸੰਗ ਲਰੈ ਅਤਿ ਸੰਗਰ ਮੋ ਨਹਿ ਸੰਕ ਧਰੈ ॥
talavaar kattaaran sang larai at sangar mo neh sank dharai |

വാളും കഠാരയും ഉപയോഗിച്ച് അവർ നിർഭയമായി പോരാടുകയാണ്

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਸਾਮੁਹੇ ਮਾਰਿ ਹੀ ਮਾਰਿ ਕਰੈ ਨ ਟਰੈ ॥੧੮੨੦॥
kab sayaam kahai jadubeer ke saamuhe maar hee maar karai na ttarai |1820|

"കൊല്ലൂ, കൊല്ലൂ" എന്ന് അവർ നിർഭയം വിളിച്ചുകൊണ്ട് കൃഷ്ണനെ നേരിടുന്നു.1820.

ਜਬ ਯੌ ਭਟ ਆਵਤ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਸਾਮੁਹੇ ਤਉ ਸਬ ਹੀ ਪ੍ਰਭ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰੇ ॥
jab yau bhatt aavat sree har saamuhe tau sab hee prabh sasatr sanbhaare |

അങ്ങനെ യോദ്ധാക്കൾ ശ്രീകൃഷ്ണൻ്റെ സന്നിധിയിൽ വരുമ്പോൾ അവർ തങ്ങളുടെ എല്ലാ പടച്ചട്ടയും എടുക്കുന്നു.

ਕੋਪ ਬਢਾਇ ਚਿਤੈ ਤਿਨ ਕਉ ਇਕ ਬਾਰ ਹੀ ਬੈਰਨ ਕੇ ਤਨ ਝਾਰੇ ॥
kop badtaae chitai tin kau ik baar hee bairan ke tan jhaare |

തൻ്റെ മുന്നിലേക്ക് വരുന്ന യോദ്ധാക്കളെ കണ്ട് കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ ആയുധങ്ങൾ പിടിച്ച് രോഷാകുലനായി ശത്രുക്കളുടെ മേൽ അസ്ത്രങ്ങൾ വർഷിച്ചു.

ਏਕ ਹਨੇ ਅਰਿ ਪਾਇਨ ਸੋ ਇਕ ਦਾਇਨ ਸੋ ਗਹਿ ਭੂਮਿ ਪਛਾਰੇ ॥
ek hane ar paaein so ik daaein so geh bhoom pachhaare |

അവൻ അവയിൽ ചിലത് തൻ്റെ കാൽക്കീഴിൽ ചതച്ചു, മറ്റു ചിലതിനെ തൻ്റെ കൈകളിൽ പിടിച്ച് ഇടിച്ചു

ਤਾਹੀ ਸਮੈ ਤਿਹ ਆਹਵ ਮੈ ਬਹੁ ਸੂਰ ਬਿਨਾ ਕਰਿ ਪ੍ਰਾਨਨ ਡਾਰੇ ॥੧੮੨੧॥
taahee samai tih aahav mai bahu soor binaa kar praanan ddaare |1821|

അദ്ദേഹം യുദ്ധക്കളത്തിൽ നിരവധി യോദ്ധാക്കളെ ജീവനില്ലാത്തവരാക്കി.1821.

ਏਕ ਲਗੇ ਭਟ ਘਾਇਨ ਕੇ ਤਜਿ ਦੇਹ ਕੋ ਪ੍ਰਾਨ ਗਏ ਜਮ ਕੇ ਘਰਿ ॥
ek lage bhatt ghaaein ke taj deh ko praan ge jam ke ghar |

നിരവധി യോദ്ധാക്കൾ, മുറിവേറ്റു, യമൻ്റെ വാസസ്ഥലത്തേക്ക് പോയി

ਸੁੰਦਰ ਅੰਗ ਸੁ ਏਕਨਿ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਰਹੇ ਸ੍ਰੋਨਤ ਸੋ ਭਰਿ ॥
sundar ang su ekan ke kab sayaam kahai rahe sronat so bhar |

പലരുടെയും അഴകുള്ള കൈകാലുകൾ തല വെട്ടിയ നിലയിൽ രക്തം കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരുന്നു

ਏਕ ਕਬੰਧ ਫਿਰੈ ਰਨ ਮੈ ਜਿਨ ਕੇ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਸੀਸ ਕਟੇ ਬਰ ॥
ek kabandh firai ran mai jin ke brij naaeik sees katte bar |

പല യോദ്ധാക്കൾ വയലിൽ തലയില്ലാത്ത തുമ്പികളായി വിഹരിക്കുന്നു

ਏਕ ਸੁ ਸੰਕਤਿ ਹ੍ਵੈ ਚਿਤ ਮੈ ਤਜਿ ਆਹਵ ਕੋ ਨ੍ਰਿਪ ਤੀਰ ਗਏ ਡਰਿ ॥੧੮੨੨॥
ek su sankat hvai chit mai taj aahav ko nrip teer ge ddar |1822|

പലരും യുദ്ധത്തെ ഭയന്ന് അത് ഉപേക്ഷിച്ച് രാജാവിൻ്റെ മുമ്പിലെത്തി.1822.

ਭਾਜਿ ਤਬੈ ਭਟ ਆਹਵ ਤੇ ਮਿਲਿ ਭੂਪ ਪੈ ਜਾਇ ਕੈ ਐਸੇ ਪੁਕਾਰੇ ॥
bhaaj tabai bhatt aahav te mil bhoop pai jaae kai aaise pukaare |

യുദ്ധക്കളത്തിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോയ എല്ലാ യോദ്ധാക്കളും ഒരുമിച്ചുകൂടി രാജാവിനോട് നിലവിളിച്ചു:

ਜੇਤੇ ਸੁ ਬੀਰ ਪਠੇ ਤੁਮ ਰਾਜ ਗਏ ਹਰਿ ਪੈ ਹਥਿਆਰ ਸੰਭਾਰੇ ॥
jete su beer patthe tum raaj ge har pai hathiaar sanbhaare |

യുദ്ധം ഉപേക്ഷിച്ച് എല്ലാ യോദ്ധാക്കളും രാജാവിൻ്റെ മുമ്പിലെത്തി പറഞ്ഞു: രാജാവേ! നിങ്ങൾ അയച്ച എല്ലാ യോദ്ധാക്കളെയും ആയുധങ്ങളാൽ അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു,

ਜੀਤ ਨ ਕੋਊ ਸਕੇ ਤਿਹ ਕੋ ਹਮ ਤੋ ਸਬ ਹੀ ਬਲ ਕੈ ਰਨ ਹਾਰੇ ॥
jeet na koaoo sake tih ko ham to sab hee bal kai ran haare |

“അവർ പരാജയപ്പെട്ടു, ഞങ്ങളാരും വിജയിച്ചിട്ടില്ല

ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਸੁ ਤਾਨ ਕੈ ਪਾਨਿ ਸਬੈ ਤਿਨ ਪ੍ਰਾਨ ਬਿਨਾ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥੧੮੨੩॥
baan kamaan su taan kai paan sabai tin praan binaa kar ddaare |1823|

തൻ്റെ അസ്ത്രങ്ങൾ പ്രയോഗിച്ച് അവൻ അവരെയെല്ലാം നിർജീവമാക്കി.”1823.

ਇਉ ਨ੍ਰਿਪ ਕਉ ਭਟ ਬੋਲ ਕਹੈ ਹਮਰੀ ਬਿਨਤੀ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥
eiau nrip kau bhatt bol kahai hamaree binatee prabh joo sun leejai |

യോദ്ധാക്കൾ രാജാവിനോട് ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു: "രാജാവേ! ഞങ്ങളുടെ അപേക്ഷ കേൾക്കേണമേ

ਆਹਵ ਮੰਤ੍ਰਨ ਸਉਪ ਚਲੋ ਗ੍ਰਹਿ ਕੋ ਸਿਗਰੇ ਪੁਰ ਕੋ ਸੁਖ ਦੀਜੈ ॥
aahav mantran saup chalo greh ko sigare pur ko sukh deejai |

യുദ്ധം നടത്താൻ മന്ത്രിമാരെ അധികാരപ്പെടുത്തി, നിങ്ങളുടെ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങുക, എല്ലാ പൗരന്മാർക്കും ആശ്വാസം നൽകുക

ਆਜ ਲਉ ਲਾਜ ਰਹੀ ਰਨ ਮੈ ਸਮ ਜੁਧੁ ਭਯੋ ਅਜੋ ਬੀਰ ਨ ਛੀਜੈ ॥
aaj lau laaj rahee ran mai sam judh bhayo ajo beer na chheejai |

“നിങ്ങളുടെ ബഹുമാനം ഇന്നുവരെ നിലനിന്നു, നിങ്ങൾ കൃഷ്ണനെ നേരിട്ടിട്ടില്ല

ਸ੍ਯਾਮ ਤੇ ਜੁਧ ਕੀ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਸੁਪਨੇ ਹੂ ਮੈ ਜੀਤ ਕੀ ਆਸ ਨ ਕੀਜੈ ॥੧੮੨੪॥
sayaam te judh kee sayaam bhanai supane hoo mai jeet kee aas na keejai |1824|

കൃഷ്ണനുമായി യുദ്ധം ചെയ്യുമ്പോൾ നമ്മുടെ സ്വപ്നത്തിൽ പോലും വിജയം പ്രതീക്ഷിക്കാനാവില്ല. ”1824.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਜਰਾਸੰਧਿ ਏ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਰਿਸਿ ਕਰਿ ਬੋਲਿਯੋ ਬੈਨ ॥
jaraasandh e bachan sun ris kar boliyo bain |

ഈ വാക്കുകൾ കേട്ട് ജരാസന്ധ രാജാവ് കോപിഷ്ഠനായി സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി

ਸਕਲ ਸੁਭਟ ਹਰਿ ਕਟਿਕ ਕੈ ਪਠਵੋਂ ਜਮ ਕੇ ਐਨਿ ॥੧੮੨੫॥
sakal subhatt har kattik kai patthavon jam ke aain |1825|

ഈ വാക്കുകൾ കേട്ട്, ജരാസന്ധൻ കോപാകുലനായി, "കൃഷ്ണൻ്റെ സൈന്യത്തിലെ എല്ലാ യോദ്ധാക്കളെയും ഞാൻ യമൻ്റെ വാസസ്ഥലത്തേക്ക് അയക്കും.1825.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਕਾ ਭਯੋ ਜੋ ਮਘਵਾ ਬਲਵੰਡ ਹੈ ਆਜ ਹਉ ਤਾਹੀ ਸੋ ਜੁਧੁ ਮਚੈਹੋਂ ॥
kaa bhayo jo maghavaa balavandd hai aaj hau taahee so judh machaihon |

"ഇന്ദ്രൻ പോലും ഇന്ന് പൂർണ്ണ ശക്തിയോടെ വന്നാൽ അവനുമായി ഞാനും യുദ്ധം ചെയ്യും

ਭਾਨੁ ਪ੍ਰਚੰਡ ਕਹਾਵਤ ਹੈ ਹਨਿ ਤਾਹੀ ਕੋ ਹਉ ਜਮ ਧਾਮਿ ਪਠੈਹੋਂ ॥
bhaan prachandd kahaavat hai han taahee ko hau jam dhaam patthaihon |

സൂര്യൻ സ്വയം വളരെ ശക്തനാണെന്ന് കരുതുന്നു, ഞാനും അവനുമായി യുദ്ധം ചെയ്ത് യമൻ്റെ വാസസ്ഥലത്തേക്ക് അയയ്ക്കും

ਅਉ ਜੁ ਕਹਾ ਸਿਵ ਮੋ ਬਲੁ ਹੈ ਮਰਿ ਹੈ ਪਲ ਮੈ ਜਬ ਕੋਪ ਬਢੈਹੋਂ ॥
aau ju kahaa siv mo bal hai mar hai pal mai jab kop badtaihon |

“എൻ്റെ ക്രോധത്തിനുമുമ്പിൽ ശക്തനായ ശിവനും നശിച്ചുപോകും

ਪਉਰਖ ਰਾਖਤ ਹਉ ਇਤਨੋ ਕਹਾ ਭੂਪ ਹ੍ਵੈ ਗੂਜਰ ਤੇ ਭਜਿ ਜੈਹੋਂ ॥੧੮੨੬॥
paurakh raakhat hau itano kahaa bhoop hvai goojar te bhaj jaihon |1826|

എനിക്ക് വളരെയധികം ശക്തിയുണ്ട്, അപ്പോൾ രാജാവായ ഞാൻ ഇപ്പോൾ ഒരു പാൽക്കാരൻ്റെ മുമ്പാകെ ഓടിപ്പോകണോ? ”1826.

ਇਉ ਕਹਿ ਕੈ ਮਨਿ ਕੋਪ ਭਰਿਓ ਚਤੁਰੰਗ ਚਮੂੰ ਜੁ ਹੁਤੀ ਸੁ ਬੁਲਾਈ ॥
eiau keh kai man kop bhario chaturang chamoon ju hutee su bulaaee |

ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് രാജാവ് കോപത്തോടെ തൻ്റെ സൈന്യത്തിലെ നാല് വിഭാഗങ്ങളെ അഭിസംബോധന ചെയ്തു

ਆਇ ਹੈ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਸਬੈ ਸੰਗ ਸ੍ਯਾਮ ਮਚਾਵਨ ਕਾਜ ਲਰਾਈ ॥
aae hai sasatr sanbhaar sabai sang sayaam machaavan kaaj laraaee |

സൈന്യം മുഴുവൻ ആയുധങ്ങളും പിടിച്ച് കൃഷ്ണനുമായി യുദ്ധത്തിന് തയ്യാറായി

ਛਤ੍ਰ ਤਨਾਇ ਕੈ ਪੀਛੇ ਚਲਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਸੈਨ ਸਬੈ ਤਿਹ ਆਗੇ ਸਿਧਾਈ ॥
chhatr tanaae kai peechhe chaliyo nrip sain sabai tih aage sidhaaee |

സൈന്യം മുന്നിലേക്ക് നീങ്ങി, രാജാവ് അതിനെ പിന്തുടർന്നു

ਮਾਨਹੁ ਪਾਵਸ ਕੀ ਰਿਤੁ ਮੈ ਘਨਘੋਰ ਘਟਾ ਘੁਰ ਕੈ ਉਮਡਾਈ ॥੧੮੨੭॥
maanahu paavas kee rit mai ghanaghor ghattaa ghur kai umaddaaee |1827|

കനത്ത മേഘങ്ങൾ മഴക്കാലത്ത് മുന്നോട്ട് കുതിക്കുന്നതുപോലെ ഈ ദൃശ്യം പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.1827.

ਭੂਪ ਬਾਚ ਹਰਿ ਸੋ ॥
bhoop baach har so |

കൃഷ്ണനെ അഭിസംബോധന ചെയ്ത രാജാവിൻ്റെ പ്രസംഗം:

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਭੂਪ ਤਬੈ ਹਰਿ ਹੇਰਿ ਕੈ ਐਸੋ ਕਹਿਓ ਸੁਨਾਇ ॥
bhoop tabai har her kai aaiso kahio sunaae |

രാജാവ് (ജരാസന്ധൻ) ശ്രീകൃഷ്ണനെ കണ്ട് ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു-

ਤੂੰ ਗੁਆਰ ਛਤ੍ਰੀਨ ਸੋ ਜੂਝ ਕਰੈਗੋ ਆਇ ॥੧੮੨੮॥
toon guaar chhatreen so joojh karaigo aae |1828|

അപ്പോൾ കൃഷ്ണനെ നോക്കി രാജാവ് പറഞ്ഞു, "ക്ഷത്രിയരുമായി ക്ഷത്രിയരുമായി നിങ്ങൾ എങ്ങനെ യുദ്ധം ചെയ്യും?" 1828.

ਕ੍ਰਿਸਨ ਬਾਚ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ॥
krisan baach nrip so |

രാജാവിനെ അഭിസംബോധന ചെയ്ത കൃഷ്ണൻ്റെ പ്രസംഗം:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਛਤ੍ਰੀ ਕਹਾਵਤ ਆਪਨ ਕੋ ਭਜਿ ਹੋ ਤਬ ਹੀ ਜਬ ਜੁਧ ਮਚੈਹੋਂ ॥
chhatree kahaavat aapan ko bhaj ho tab hee jab judh machaihon |

"നിങ്ങൾ സ്വയം ക്ഷത്രിയനെന്ന് വിളിക്കുന്നു, ഞാൻ നിങ്ങളോട് യുദ്ധം ചെയ്യും, നിങ്ങൾ ഓടിപ്പോകും