ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 492

ਸੁਧਿ ਲੈ ਤਬ ਭੂਪ ਡਰਾਤੁਰ ਹ੍ਵੈ ਤਜਿ ਸਸਤ੍ਰਨ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪਾਇ ਪਰਿਯੋ ॥

sudh lai tab bhoop ddaraatur hvai taj sasatran sayaam ke paae pariyo |

അപ്പോൾ രാജാവ് സ്വയം നിയന്ത്രിച്ചു, ഭയന്ന് ആയുധങ്ങൾ ഉപേക്ഷിച്ച്, കൃഷ്ണൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ വീണു പറഞ്ഞു: "കർത്താവേ! എന്നെ കൊല്ലരുത്

ਬਧ ਮੋਰ ਕਰੋ ਨ ਅਬੈ ਪ੍ਰਭੁ ਜੂ ਨ ਲਹਿਓ ਤੁਮਰੋ ਬਲੁ ਭੂਲਿ ਪਰਿਯੋ ॥

badh mor karo na abai prabh joo na lahio tumaro bal bhool pariyo |

നിങ്ങളുടെ ശക്തി ഞാൻ ശരിയായി മനസ്സിലാക്കിയിട്ടില്ല.

ਇਹ ਭਾਤਿ ਭਯੋ ਘਿਘਯਾਤ ਘਨੋ ਨ੍ਰਿਪ ਤ੍ਵੈ ਸਰਨਾਗਤਿ ਐਸੇ ਰਰਿਯੋ ॥

eih bhaat bhayo ghighayaat ghano nrip tvai saranaagat aaise rariyo |

അങ്ങനെ, അഭയം പ്രാപിച്ച രാജാവ് അവനെ ഈ ദുരവസ്ഥയിൽ കണ്ട് കരഞ്ഞു.

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਭੂਪ ਕੀ ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਕਰੁਣਾਨਿਧਿ ਲਾਜਿ ਭਰਿਯੋ ॥੧੯੪੬॥

kab sayaam kahai ih bhoop kee dekh dasaa karunaanidh laaj bhariyo |1946|

കൃഷ്ണൻ കാരുണ്യത്താൽ നിറഞ്ഞു.1946.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਬਾਚ ਹਲੀ ਸੋ ॥

kaanrah joo baach halee so |

ബൽറാമിനെ അഭിസംബോധന ചെയ്ത കൃഷ്ണൻ്റെ പ്രസംഗം:

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥

tottak chhand |

ടോട്ടക് സ്റ്റാൻസ

ਇਹ ਦੈ ਰੇ ਹਲੀ ਕਹਿਯੋ ਛੋਰ ਅਬੈ ॥

eih dai re halee kahiyo chhor abai |

(ശ്രീകൃഷ്ണൻ) പറഞ്ഞു, ഹേ ബലറാം! ഇപ്പോൾ വിടൂ

ਮਨ ਤੇ ਤਜਿ ਕ੍ਰੋਧ ਕੀ ਬਾਤ ਸਬੈ ॥

man te taj krodh kee baat sabai |

“ഓ ബൽറാം! ഇപ്പോൾ അവനെ വിട്ടേക്കുക, നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ നിന്ന് ദേഷ്യം നീക്കുക

ਕਹਿਓ ਕਿਉ ਹਮ ਸੋ ਇਹ ਜੂਝ ਚਹਿਯੋ ॥

kahio kiau ham so ih joojh chahiyo |

(ബൽറാം ശ്രീകൃഷ്ണനോട് ചോദിച്ചു) എന്തുകൊണ്ടാണ് അദ്ദേഹം ഞങ്ങളോട് യുദ്ധം ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നതെന്ന് എന്നോട് പറയൂ.

ਤਬ ਯੌ ਹਸਿ ਕੈ ਜਦੁਰਾਇ ਕਹਿਯੋ ॥੧੯੪੭॥

tab yau has kai jaduraae kahiyo |1947|

"അപ്പോൾ ബൽറാം ചോദിച്ചു, അവൻ എന്തിനാണ് ഞങ്ങളോട് വഴക്കിടുന്നത്?" അപ്പോൾ കൃഷ്ണ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു, 1947

ਸੋਰਠਾ ॥

soratthaa |

സോർത്ത

ਬਡੋ ਸਤ੍ਰ ਜੋ ਹੋਇ ਤਜਿ ਸਸਤ੍ਰਨ ਪਾਇਨ ਪਰੈ ॥

baddo satr jo hoe taj sasatran paaein parai |

വലിയ ശത്രുക്കളാകുകയും ആയുധങ്ങൾ ഉപേക്ഷിച്ച് കാലിൽ വീഴുകയും ചെയ്യുന്നവർ,

ਨੈਕੁ ਨ ਕਰਿ ਚਿਤ ਰੋਹਿ ਬਡੇ ਨ ਬਧ ਤਾ ਕੋ ਕਰਤ ॥੧੯੪੮॥

naik na kar chit rohi badde na badh taa ko karat |1948|

"ഒരു വലിയ ശത്രു, തൻ്റെ ആയുധങ്ങൾ ഉപേക്ഷിച്ച്, നിങ്ങളുടെ കാൽക്കൽ വീണാൽ, മനസ്സിൽ നിന്നുള്ള എല്ലാ കോപവും ഉപേക്ഷിച്ച്, മഹാന്മാർ അവനെ കൊല്ലില്ല." 1948.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോർഹ

ਜਰਾਸੰਧਿ ਕੋ ਛੋਰਿ ਪ੍ਰਭ ਕਹਿਯੋ ਕਹਾ ਸੁਨ ਲੇਹੁ ॥

jaraasandh ko chhor prabh kahiyo kahaa sun lehu |

ശ്രീകൃഷ്ണൻ (രാജാവ്) ജരാസന്ധനെ വിട്ട് പറഞ്ഞു, (രാജാവേ!) ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്കൂ.

ਜੋ ਬਤੀਯਾ ਤੁਹਿ ਸੋ ਕਹੋ ਤੁਮ ਤਿਨ ਮੈ ਚਿਤੁ ਦੇਹੁ ॥੧੯੪੯॥

jo bateeyaa tuhi so kaho tum tin mai chit dehu |1949|

ജരാസന്ധനെ മോചിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ഭഗവാൻ പറഞ്ഞു: "അല്ലയോ! ഞാൻ നിങ്ങളോട് പറയുന്നതെന്തും ശ്രദ്ധയോടെ കേൾക്കുക.1949.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਰੇ ਨ੍ਰਿਪ ਨਿਆਇ ਸਦਾ ਕਰੀਓ ਦੁਖੁ ਦੈ ਕੇ ਅਨ੍ਯਾਇ ਨ ਅਨਾਥਹ ਦੀਜੋ ॥

re nrip niaae sadaa kareeo dukh dai ke anayaae na anaathah deejo |

“രാജാവേ! എല്ലായ്പ്പോഴും നീതി പാലിക്കുക, നിസ്സഹായരോട് ഒരിക്കലും അനീതി ചെയ്യരുത്

ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਜਨ ਹੈ ਤਿਨ ਦੈ ਕਛੁ ਕੈ ਕੈ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸਭ ਤੇ ਜਸੁ ਲੀਜੋ ॥

aaur jite jan hai tin dai kachh kai kai kripaa sabh te jas leejo |

ദാനധർമ്മത്തിൽ എന്തെങ്കിലും നൽകി പ്രശംസ നേടുക

ਬਿਪਨ ਸੇਵ ਸਦਾ ਕਰੀਯੋ ਦਗ ਬਾਜਨ ਜੀਵਤ ਜਾਨ ਨ ਦੀਜੋ ॥

bipan sev sadaa kareeyo dag baajan jeevat jaan na deejo |

“ബ്രാഹ്മണരെ സേവിക്കുക, വഞ്ചകരെ ജീവനോടെയിരിക്കാൻ അനുവദിക്കരുത്

ਔ ਹਮ ਸੋ ਸੰਗ ਛਤ੍ਰਨਿ ਕੇ ਕਬਹੂ ਰਿਸ ਮਾਡ ਕੈ ਜੁਧ ਨ ਕੀਜੋ ॥੧੯੫੦॥

aau ham so sang chhatran ke kabahoo ris maadd kai judh na keejo |1950|

ഞങ്ങളെപ്പോലുള്ള ക്ഷത്രിയരുമായി ഒരിക്കലും യുദ്ധത്തിൽ ഏർപ്പെടരുത്. ”1950.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਜਰਾਸੰਧਿ ਸਿਰ ਨਾਇ ਕੈ ਧਾਮਿ ਗਯੋ ਪਛੁਤਾਇ ॥

jaraasandh sir naae kai dhaam gayo pachhutaae |

(രാജാവ്) ജരാസന്ധൻ തല കുനിച്ച് പശ്ചാത്താപത്തോടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി.

ਇਤ ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਏ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਹਰਖਿ ਹੀਏ ਹੁਲਸਾਇ ॥੧੯੫੧॥

eit grihi aae sayaam joo harakh hee hulasaae |1951|

ജരാസന്ധൻ തല കുനിച്ച് പശ്ചാത്തപിച്ച് തൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി, ഇക്കരെ, കൃഷ്ണൻ പ്രസാദിച്ചു, 1951.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਜਰਾਸੰਧਿ ਪਕਰ ਕੈ ਛੋਰਬੋ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare jaraasandh pakar kai chhorabo dhiaae samaapatan |

ബച്ചിത്തർ നാടകത്തിലെ കൃഷ്ണാവതാരത്തിലെ “ജരാസന്ധനെ അറസ്റ്റുചെയ്ത് വിട്ടയക്കുന്നു” എന്ന അധ്യായത്തിൻ്റെ അവസാനം.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

ചൗപായി

ਸੁਨਤ ਜੀਤ ਫੂਲੇ ਸਭ ਆਵਹਿ ॥

sunat jeet foole sabh aaveh |

(ശ്രീകൃഷ്ണൻ) കേട്ട് (യാദവരെല്ലാം) സന്തോഷത്തോടെ വരുന്നു.

ਨ੍ਰਿਪ ਛੋਰਿਯੋ ਸੁਨਿ ਸੀਸੁ ਢੁਰਾਵਹਿ ॥

nrip chhoriyo sun sees dturaaveh |

വിജയവാർത്ത കേട്ട് എല്ലാവരും ഞെട്ടിപ്പോയി, പക്ഷേ ജരാസന്ധ് രാജാവ് മോചിതനായെന്നറിഞ്ഞ് അവർ ദുഃഖിതരായി.

ਯਾ ਤੇ ਹਿਯਾਉ ਸਭਨ ਕਾ ਡਰਿਯੋ ॥

yaa te hiyaau sabhan kaa ddariyo |

ഇത് ചെയ്യുന്നതിലൂടെ എല്ലാവരുടെയും ഹൃദയം ഭയക്കുന്നു

ਕਹਤ ਸ੍ਯਾਮ ਘਟਿ ਕਾਰਜ ਕਰਿਯੋ ॥੧੯੫੨॥

kahat sayaam ghatt kaaraj kariyo |1952|

ഇതോടെ എല്ലാവരുടെയും മനസ്സ് ഭയപ്പെട്ടു, കൃഷ്ണൻ ചെയ്തത് ശരിയല്ലെന്ന് എല്ലാവരും പറഞ്ഞു.1952.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਕਾਜ ਕੀਯੋ ਲਰਕਾ ਹੂੰ ਕੋ ਸ੍ਯਾਮ ਜੀ ਐਸੋ ਬਲੀ ਤੁਮਰੇ ਕਰ ਆਯੋ ॥

kaaj keeyo larakaa hoon ko sayaam jee aaiso balee tumare kar aayo |

എല്ലാവരും പറഞ്ഞു, “ഇത്രയും ശക്തനായ ഒരാളെ തൻ്റെ കസ്റ്റഡിയിൽ നിന്ന് വിട്ടയച്ചുകൊണ്ട് കൃഷ്ണ കുട്ടിയുടെ ജോലി ചെയ്തു

ਛੋਰਿ ਦਯੋ ਕਰ ਕੈ ਕਰੁਨਾ ਤਿਨ ਕਾਢਿ ਦਯੋ ਪੁਰ ਤੇ ਫਲੁ ਪਾਯੋ ॥

chhor dayo kar kai karunaa tin kaadt dayo pur te fal paayo |

അവനെ നേരത്തെ വിട്ടയച്ചു, അതിനുള്ള പ്രതിഫലം ഞങ്ങൾക്ക് ഞങ്ങളുടെ നഗരം ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടിവന്നു എന്നതാണ്

ਐਸੇ ਅਜਾਨ ਨ ਕਾਮ ਕਰੈ ਜੋ ਕੀਯੋ ਹਰਿ ਤੈ ਕਹਿਯੋ ਸੀਸੁ ਢੁਰਾਯੋ ॥

aaise ajaan na kaam karai jo keeyo har tai kahiyo sees dturaayo |

കൃഷ്ണൻ്റെ ബാലിശമായ പ്രവൃത്തിയിൽ എല്ലാവരും നിഷേധാത്മകമായി തലയാട്ടി

ਛਾਡਿ ਦਯੋ ਨਹੀ ਜੀਤ ਅਬੈ ਅਰਿ ਅਉਰ ਚਮੂੰ ਬਹੁ ਲੈਨ ਪਠਾਯੋ ॥੧੯੫੩॥

chhaadd dayo nahee jeet abai ar aaur chamoon bahu lain patthaayo |1953|

അവനെ കീഴടക്കിയ ശേഷം, അവനെ ഇപ്പോൾ ഒഴിവാക്കിയിരിക്കുന്നു, യഥാർത്ഥത്തിൽ അവനെ കൂടുതൽ സൈന്യത്തെ കൊണ്ടുവരാൻ അയച്ചതാണെന്ന് ഞങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കുന്നു.1953.

ਏਕ ਕਹੈ ਮਥੁਰਾ ਕੋ ਚਲੋ ਇਕ ਫੇਰਿ ਕਹੈ ਨ੍ਰਿਪ ਲੈ ਦਲ ਐਹੈ ॥

ek kahai mathuraa ko chalo ik fer kahai nrip lai dal aaihai |

മറ്റൂരയിലേക്ക് തിരിച്ചുപോകാൻ കഴിയുമെന്ന് ആരോ പറഞ്ഞു

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਹ ਕੇ ਤਬ ਸੰਗਿ ਕਹੋ ਭਟ ਕਉਨ ਸੋ ਜੂਝ ਮਚੈਹੋ ॥

sayaam kahai tih ke tab sang kaho bhatt kaun so joojh machaiho |

ആരോ പറഞ്ഞു, രാജാവ് വീണ്ടും തൻ്റെ സൈന്യവുമായി യുദ്ധത്തിനായി വരുമെന്നും അപ്പോൾ ആരാണ് യുദ്ധക്കളത്തിൽ മരിക്കുക?

ਅਉਰ ਕਦਾਚ ਕੋਊ ਹਠ ਠਾਨ ਕੈ ਜਉ ਲਰਿ ਹੈ ਤਊ ਜੀਤ ਨ ਐ ਹੈ ॥

aaur kadaach koaoo hatth tthaan kai jau lar hai taoo jeet na aai hai |

ഒരുവൻ അവനോട് യുദ്ധം ചെയ്താലും അവന് ജയിക്കാനാവില്ല

ਤਾ ਤੇ ਨ ਧਾਇ ਧਸੋ ਪੁਰ ਮੈ ਬਿਧਨਾ ਜੋਊ ਲੇਖ ਲਿਖਿਓ ਸੋਊ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ॥੧੯੫੪॥

taa te na dhaae dhaso pur mai bidhanaa joaoo lekh likhio soaoo hvai hai |1954|

അതിനാൽ നമുക്ക് പെട്ടെന്ന് നഗരത്തിലേക്ക് മടങ്ങാൻ കഴിയില്ല, ദൈവം ഉദ്ദേശിക്കുന്നതെന്തും സംഭവിക്കും, എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് നമുക്ക് നോക്കാം.1954.

ਛਾਡਿਬੋ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਸੁਨ ਕੈ ਸਭ ਹੀ ਮਨਿ ਜਾਦਵ ਤ੍ਰਾਸ ਭਰੇ ॥

chhaaddibo bhoopat ko sun kai sabh hee man jaadav traas bhare |

രാജാവിൻ്റെ മോചനം യാദവരെല്ലാം ഭയവിഹ്വലരാക്കി

ਨਿਧਿ ਨੀਰ ਕੇ ਭੀਤਰ ਜਾਇ ਬਸੇ ਮੁਖ ਤੇ ਸਭ ਐਸੇ ਚਲੇ ਸੁ ਰਰੇ ॥

nidh neer ke bheetar jaae base mukh te sabh aaise chale su rare |

പല കാര്യങ്ങളും സംസാരിച്ചുകൊണ്ട് എല്ലാവരും കടൽത്തീരത്ത് താമസിക്കാൻ പോയി

ਕਿਨਹੂੰ ਨਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਪੁਨੇ ਪੁਰ ਕੀ ਪੁਨਿ ਓਰਿ ਕਉ ਪਾਇ ਧਰੇ ॥

kinahoon neh sayaam kahai apune pur kee pun or kau paae dhare |

അവരാരും നഗരത്തിലേക്ക് (മതുര) കാൽ നീട്ടിയില്ല.

ਅਤਿ ਹੀ ਹੈ ਡਰੇ ਬਲਵੰਤ ਖਰੇ ਬਿਨੁ ਆਯੁਧ ਹੀ ਸਭ ਮਾਰਿ ਮਰੇ ॥੧੯੫੫॥

at hee hai ddare balavant khare bin aayudh hee sabh maar mare |1955|

യോദ്ധാക്കൾ, ആയുധങ്ങളില്ലാതെ തല്ലിതകർത്തു, അങ്ങേയറ്റം ഭയന്ന് അവിടെ നിൽക്കുകയായിരുന്നു.1955.

ਸਿੰਧੁ ਪੈ ਜਾਇ ਖਰੇ ਭਏ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਸਿੰਧੁ ਹੂੰ ਤੇ ਸੁ ਕਛੂ ਕਰ ਚਾਹਿਯੋ ॥

sindh pai jaae khare bhe sayaam joo sindh hoon te su kachhoo kar chaahiyo |

കൃഷ്ണൻ കടൽത്തീരത്ത് പോയി നിന്നു, അവൻ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാൻ കടലിനെ അഭിസംബോധന ചെയ്തു

ਛੋਰੁ ਕਹਿਯੋ ਭੂਅ ਛੋਰਿ ਦਈ ਤਨ ਕੈ ਧਨੁ ਕੋ ਜਿਹ ਲਉ ਸਰ ਬਾਹਿਯੋ ॥

chhor kahiyo bhooa chhor dee tan kai dhan ko jih lau sar baahiyo |

വില്ലിൽ അമ്പ് ഘടിപ്പിക്കുമ്പോൾ, കടലിനോട് ഭൂമി ഒഴിയാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോൾ,

ਕੰਚਨ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਕੈ ਦੀਏ ਤ੍ਯਾਰ ਭਲੇ ਕਿਨਹੂੰ ਤਿਨ ਕਉਨ ਅਚਾਹਿਯੋ ॥

kanchan ke grih kai dee tayaar bhale kinahoon tin kaun achaahiyo |

അവൻ ഭൂമിയെ ഉപേക്ഷിച്ചു, ആരുടെയും ആഗ്രഹം കൂടാതെ അവൻ സ്വർണ്ണ മാളികകൾ ഒരുക്കി

ਐਸੇ ਕਹੈ ਸਭ ਹੀ ਅਪਨੇ ਮਨਿ ਤੈ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਸਭ ਕੋ ਦੁਖ ਦਾਹਿਯੋ ॥੧੯੫੬॥

aaise kahai sabh hee apane man tai prabh joo sabh ko dukh daahiyo |1956|

ഇത് കണ്ട് എല്ലാവരുടെയും മനസ്സിൽ കൃഷ്ണൻ എല്ലാവരുടെയും കഷ്ടപ്പാടുകൾ നീക്കിയെന്ന് പറഞ്ഞു.1956.

ਜੋ ਸਨਕਾਦਿਕ ਕੈ ਰਹੇ ਸੇਵ ਘਨੀ ਤਿਨ ਕੇ ਹਰਿ ਹਾਥਿ ਨ ਆਏ ॥

jo sanakaadik kai rahe sev ghanee tin ke har haath na aae |

സനക്, സനന്ദൻ തുടങ്ങിയവരെ സേവിച്ചവർക്ക് ഭഗവാനെ സാക്ഷാത്കരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല

സൂചിക (1 - 1428)

ജാപ്പ് പേജ്: 1 - 10

അകല ഉസ്താദ് പേജ്: 11 - 38

ബചിതർ നാടക പേജ്: 39 - 73

ചന്ദി ചരിതർ ഉക്കത് ബിലാസ് പേജ്: 74 - 99

ചന്ദി ചരിതർ പേജ്: 100 - 118

വാർ ശ്രീ ഭഗൗതി ജി കി പേജ്: 119 - 126

ജ്ഞാന പ്രബോധ് പേജ്: 127 - 154

ചൗബീസ് അവതാർ പേജ്: 155 - 610

ബ്രഹ്മ അവതാർ പേജ്: 611 - 634

റുദ്ര അവതാർ പേജ്: 635 - 708

ശബദ് ഹസാരേ പേജ്: 709 - 712

33 സ്വൈയയ് പേജ്: 712 - 716

ഖാൽസാ മഹിമ പേജ്: 716 - 716

ശസ്തർ നാമ മാല പേജ്: 717 - 808

ചരിതോപഖ്യാൻ പേജ്: 809 - 1388

സഫർനാമ പേജ്: 1389 - 1394

ഹികായത് പേജ്: 1394 - 1428