ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 492

ਸੁਧਿ ਲੈ ਤਬ ਭੂਪ ਡਰਾਤੁਰ ਹ੍ਵੈ ਤਜਿ ਸਸਤ੍ਰਨ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪਾਇ ਪਰਿਯੋ ॥

sudh lai tab bhoop ddaraatur hvai taj sasatran sayaam ke paae pariyo |

அப்போது அரசன் தன்னைக் கட்டுப்படுத்திக் கொண்டு, பயந்து, ஆயுதங்களைக் கைவிட்டு, கிருஷ்ணரின் பாதத்தில் விழுந்து, “அரசே! என்னை கொல்லாதே

ਬਧ ਮੋਰ ਕਰੋ ਨ ਅਬੈ ਪ੍ਰਭੁ ਜੂ ਨ ਲਹਿਓ ਤੁਮਰੋ ਬਲੁ ਭੂਲਿ ਪਰਿਯੋ ॥

badh mor karo na abai prabh joo na lahio tumaro bal bhool pariyo |

உன்னுடைய சக்தியை நான் சரியாகப் புரிந்துகொள்ளவில்லை”

ਇਹ ਭਾਤਿ ਭਯੋ ਘਿਘਯਾਤ ਘਨੋ ਨ੍ਰਿਪ ਤ੍ਵੈ ਸਰਨਾਗਤਿ ਐਸੇ ਰਰਿਯੋ ॥

eih bhaat bhayo ghighayaat ghano nrip tvai saranaagat aaise rariyo |

இவ்வாறே, அடைக்கலமாக வந்த அரசன், இவரைப் பார்த்து கதறி அழுதான்.

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਭੂਪ ਕੀ ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਕਰੁਣਾਨਿਧਿ ਲਾਜਿ ਭਰਿਯੋ ॥੧੯੪੬॥

kab sayaam kahai ih bhoop kee dekh dasaa karunaanidh laaj bhariyo |1946|

கிருஷ்ணர் கருணையால் நிறைந்தார்.1946.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਬਾਚ ਹਲੀ ਸੋ ॥

kaanrah joo baach halee so |

கிருஷ்ணா பலராமிடம் பேசிய பேச்சு:

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥

tottak chhand |

டோடக் சரணம்

ਇਹ ਦੈ ਰੇ ਹਲੀ ਕਹਿਯੋ ਛੋਰ ਅਬੈ ॥

eih dai re halee kahiyo chhor abai |

(ஸ்ரீ கிருஷ்ணர்) கூறினார், ஓ பலராம்! இப்போது அதை விடுங்கள்

ਮਨ ਤੇ ਤਜਿ ਕ੍ਰੋਧ ਕੀ ਬਾਤ ਸਬੈ ॥

man te taj krodh kee baat sabai |

“ஓ பல்ராம்! இப்போது அவரை விட்டுவிட்டு உங்கள் மனதில் இருந்து கோபத்தை நீக்குங்கள்

ਕਹਿਓ ਕਿਉ ਹਮ ਸੋ ਇਹ ਜੂਝ ਚਹਿਯੋ ॥

kahio kiau ham so ih joojh chahiyo |

(பல்ராம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரிடம் கேட்டார்) அவர் ஏன் எங்களுடன் சண்டையிட விரும்புகிறார் என்று சொல்லுங்கள்.

ਤਬ ਯੌ ਹਸਿ ਕੈ ਜਦੁਰਾਇ ਕਹਿਯੋ ॥੧੯੪੭॥

tab yau has kai jaduraae kahiyo |1947|

அப்போது பல்ராம், "அவர் ஏன் எங்களுடன் சண்டையிடுகிறார்?" அப்போது கிருஷ்ணர் சிரித்துக் கொண்டே பதிலளித்தார், 1947

ਸੋਰਠਾ ॥

soratthaa |

சோர்தா

ਬਡੋ ਸਤ੍ਰ ਜੋ ਹੋਇ ਤਜਿ ਸਸਤ੍ਰਨ ਪਾਇਨ ਪਰੈ ॥

baddo satr jo hoe taj sasatran paaein parai |

பெரும் பகைவர்களாகி ஆயுதங்களைக் கைவிட்டு காலில் விழுபவர்கள்,

ਨੈਕੁ ਨ ਕਰਿ ਚਿਤ ਰੋਹਿ ਬਡੇ ਨ ਬਧ ਤਾ ਕੋ ਕਰਤ ॥੧੯੪੮॥

naik na kar chit rohi badde na badh taa ko karat |1948|

"ஒரு பெரிய எதிரி, தனது ஆயுதங்களைத் துறந்து, உங்கள் காலடியில் விழுந்தால், மனதில் தோன்றும் கோபத்தை எல்லாம் துறந்தால், பெரியவர்கள் அவரைக் கொல்ல மாட்டார்கள்." 1948.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

DORHA

ਜਰਾਸੰਧਿ ਕੋ ਛੋਰਿ ਪ੍ਰਭ ਕਹਿਯੋ ਕਹਾ ਸੁਨ ਲੇਹੁ ॥

jaraasandh ko chhor prabh kahiyo kahaa sun lehu |

ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் (ராஜா) ஜராசந்தனை விட்டுவிட்டு, (அரசே!) நான் சொல்வதைக் கேளுங்கள்.

ਜੋ ਬਤੀਯਾ ਤੁਹਿ ਸੋ ਕਹੋ ਤੁਮ ਤਿਨ ਮੈ ਚਿਤੁ ਦੇਹੁ ॥੧੯੪੯॥

jo bateeyaa tuhi so kaho tum tin mai chit dehu |1949|

ஜராசந்தனை விடுவித்த இறைவன், “அரசே! நான் உங்களுக்கு என்ன சொல்கிறேன், அதை கவனமாகக் கேளுங்கள்.1949.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਰੇ ਨ੍ਰਿਪ ਨਿਆਇ ਸਦਾ ਕਰੀਓ ਦੁਖੁ ਦੈ ਕੇ ਅਨ੍ਯਾਇ ਨ ਅਨਾਥਹ ਦੀਜੋ ॥

re nrip niaae sadaa kareeo dukh dai ke anayaae na anaathah deejo |

“அரசே! எப்போதும் நியாயம் செய், ஆதரவற்றவர்களுக்கு ஒருபோதும் அநீதி செய்யாதே

ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਜਨ ਹੈ ਤਿਨ ਦੈ ਕਛੁ ਕੈ ਕੈ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸਭ ਤੇ ਜਸੁ ਲੀਜੋ ॥

aaur jite jan hai tin dai kachh kai kai kripaa sabh te jas leejo |

ஏதாவது தர்மம் செய்து பாராட்டுகளைப் பெறுங்கள்

ਬਿਪਨ ਸੇਵ ਸਦਾ ਕਰੀਯੋ ਦਗ ਬਾਜਨ ਜੀਵਤ ਜਾਨ ਨ ਦੀਜੋ ॥

bipan sev sadaa kareeyo dag baajan jeevat jaan na deejo |

“பிராமணர்களுக்கு சேவை செய்யுங்கள், ஏமாற்றுபவர்களை உயிருடன் இருக்க விடாதீர்கள்

ਔ ਹਮ ਸੋ ਸੰਗ ਛਤ੍ਰਨਿ ਕੇ ਕਬਹੂ ਰਿਸ ਮਾਡ ਕੈ ਜੁਧ ਨ ਕੀਜੋ ॥੧੯੫੦॥

aau ham so sang chhatran ke kabahoo ris maadd kai judh na keejo |1950|

எங்களைப் போன்ற க்ஷத்திரியர்களுடன் ஒருபோதும் போரில் ஈடுபடாதீர்கள். ”1950.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਜਰਾਸੰਧਿ ਸਿਰ ਨਾਇ ਕੈ ਧਾਮਿ ਗਯੋ ਪਛੁਤਾਇ ॥

jaraasandh sir naae kai dhaam gayo pachhutaae |

(அரசன்) ஜராசந்தன் தலை குனிந்து வருந்தி வீட்டிற்குச் சென்றான்.

ਇਤ ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਏ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਹਰਖਿ ਹੀਏ ਹੁਲਸਾਇ ॥੧੯੫੧॥

eit grihi aae sayaam joo harakh hee hulasaae |1951|

ஜராசந்தன், தலைகுனிந்து தவமிருந்து, தன் வீட்டிற்குச் சென்று, அந்தப் பக்கமாக, கிருஷ்ணன் மகிழ்ச்சியடைந்து, தன் வீட்டிற்கு வந்தான்.1951.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਜਰਾਸੰਧਿ ਪਕਰ ਕੈ ਛੋਰਬੋ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare jaraasandh pakar kai chhorabo dhiaae samaapatan |

பச்சிட்டர் நாடகத்தில் கிருஷ்ணாவதாரத்தில் “ஜராசந்தைக் கைது செய்து விடுவித்தல்” என்ற தலைப்பில் அத்தியாயத்தின் முடிவு.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

சௌபாய்

ਸੁਨਤ ਜੀਤ ਫੂਲੇ ਸਭ ਆਵਹਿ ॥

sunat jeet foole sabh aaveh |

கிருஷ்ணரைக் கேட்டு யாதவர்கள் அனைவரும் மகிழ்ச்சியுடன் வந்தனர்.

ਨ੍ਰਿਪ ਛੋਰਿਯੋ ਸੁਨਿ ਸੀਸੁ ਢੁਰਾਵਹਿ ॥

nrip chhoriyo sun sees dturaaveh |

வெற்றிச் செய்தியைக் கேட்டு அனைவரும் கொந்தளித்தனர், ஆனால் மன்னன் ஜராசந்தன் விடுவிக்கப்பட்டதை அறிந்து துக்கமடைந்தனர்.

ਯਾ ਤੇ ਹਿਯਾਉ ਸਭਨ ਕਾ ਡਰਿਯੋ ॥

yaa te hiyaau sabhan kaa ddariyo |

இப்படிச் செய்வதால் எல்லோருடைய மனமும் பயப்படும்

ਕਹਤ ਸ੍ਯਾਮ ਘਟਿ ਕਾਰਜ ਕਰਿਯੋ ॥੧੯੫੨॥

kahat sayaam ghatt kaaraj kariyo |1952|

இதனால் அனைவரின் மனமும் அச்சமடைந்து, கிருஷ்ணர் சரியாகச் செய்யவில்லை என்று அனைவரும் கூறினர்.1952.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਕਾਜ ਕੀਯੋ ਲਰਕਾ ਹੂੰ ਕੋ ਸ੍ਯਾਮ ਜੀ ਐਸੋ ਬਲੀ ਤੁਮਰੇ ਕਰ ਆਯੋ ॥

kaaj keeyo larakaa hoon ko sayaam jee aaiso balee tumare kar aayo |

அவர்கள் அனைவரும், “அவ்வளவு சக்தி வாய்ந்த ஒருவனைத் தன் காவலில் இருந்து விடுவித்து குழந்தையின் வேலையை கிருஷ்ணன் செய்திருக்கிறான்

ਛੋਰਿ ਦਯੋ ਕਰ ਕੈ ਕਰੁਨਾ ਤਿਨ ਕਾਢਿ ਦਯੋ ਪੁਰ ਤੇ ਫਲੁ ਪਾਯੋ ॥

chhor dayo kar kai karunaa tin kaadt dayo pur te fal paayo |

அவர் முன்பே விடுவிக்கப்பட்டார், அதற்காக எங்களுக்கு கிடைத்த வெகுமதி என்னவென்றால், எங்கள் நகரத்தை நாங்கள் கைவிட வேண்டியிருந்தது

ਐਸੇ ਅਜਾਨ ਨ ਕਾਮ ਕਰੈ ਜੋ ਕੀਯੋ ਹਰਿ ਤੈ ਕਹਿਯੋ ਸੀਸੁ ਢੁਰਾਯੋ ॥

aaise ajaan na kaam karai jo keeyo har tai kahiyo sees dturaayo |

கிருஷ்ணரின் குழந்தைத்தனமான செயலுக்கு அவர்கள் அனைவரும் எதிர்மறையாக தலையசைத்தனர்

ਛਾਡਿ ਦਯੋ ਨਹੀ ਜੀਤ ਅਬੈ ਅਰਿ ਅਉਰ ਚਮੂੰ ਬਹੁ ਲੈਨ ਪਠਾਯੋ ॥੧੯੫੩॥

chhaadd dayo nahee jeet abai ar aaur chamoon bahu lain patthaayo |1953|

அவரை வென்ற பிறகு, அவர் இப்போது விட்டுவிட்டார், உண்மையில் அவர் மேலும் இராணுவத்தை கொண்டு வர அனுப்பப்பட்டுள்ளார் என்பதை நாங்கள் புரிந்துகொள்கிறோம்.1953.

ਏਕ ਕਹੈ ਮਥੁਰਾ ਕੋ ਚਲੋ ਇਕ ਫੇਰਿ ਕਹੈ ਨ੍ਰਿਪ ਲੈ ਦਲ ਐਹੈ ॥

ek kahai mathuraa ko chalo ik fer kahai nrip lai dal aaihai |

மீண்டும் மதுராவுக்குச் செல்வது நல்லது என்று ஒருவர் கூறினார்

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਹ ਕੇ ਤਬ ਸੰਗਿ ਕਹੋ ਭਟ ਕਉਨ ਸੋ ਜੂਝ ਮਚੈਹੋ ॥

sayaam kahai tih ke tab sang kaho bhatt kaun so joojh machaiho |

மன்னன் மீண்டும் தன் படையுடன் போருக்கு வருவார் என்றும் அப்போது போர்க்களத்தில் இறப்பது யார் என்றும் ஒருவர் கூறினார்.

ਅਉਰ ਕਦਾਚ ਕੋਊ ਹਠ ਠਾਨ ਕੈ ਜਉ ਲਰਿ ਹੈ ਤਊ ਜੀਤ ਨ ਐ ਹੈ ॥

aaur kadaach koaoo hatth tthaan kai jau lar hai taoo jeet na aai hai |

மேலும் அவனுடன் ஒருவன் சண்டையிட்டாலும் அவனால் வெற்றி பெற முடியாது

ਤਾ ਤੇ ਨ ਧਾਇ ਧਸੋ ਪੁਰ ਮੈ ਬਿਧਨਾ ਜੋਊ ਲੇਖ ਲਿਖਿਓ ਸੋਊ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ॥੧੯੫੪॥

taa te na dhaae dhaso pur mai bidhanaa joaoo lekh likhio soaoo hvai hai |1954|

ஆதலால் நாம் உடனே ஊருக்குத் திரும்பிப் போகாமல் இருக்கலாம், கடவுள் என்ன நினைத்தாலும் அது நடக்கும், என்ன நடக்கிறது என்று பார்ப்போம்.1954.

ਛਾਡਿਬੋ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਸੁਨ ਕੈ ਸਭ ਹੀ ਮਨਿ ਜਾਦਵ ਤ੍ਰਾਸ ਭਰੇ ॥

chhaaddibo bhoopat ko sun kai sabh hee man jaadav traas bhare |

அரசனின் விடுதலை யாதவர்கள் அனைவரையும் அச்சத்தில் ஆழ்த்தியது

ਨਿਧਿ ਨੀਰ ਕੇ ਭੀਤਰ ਜਾਇ ਬਸੇ ਮੁਖ ਤੇ ਸਭ ਐਸੇ ਚਲੇ ਸੁ ਰਰੇ ॥

nidh neer ke bheetar jaae base mukh te sabh aaise chale su rare |

அவர்கள் அனைவரும் பல்வேறு விஷயங்களைப் பற்றிப் பேசிக் கொண்டு கடலோரப் பகுதிக்கு சென்றனர்

ਕਿਨਹੂੰ ਨਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਪੁਨੇ ਪੁਰ ਕੀ ਪੁਨਿ ਓਰਿ ਕਉ ਪਾਇ ਧਰੇ ॥

kinahoon neh sayaam kahai apune pur kee pun or kau paae dhare |

அவர்களில் யாரும் நகரத்தை (மதுரா) நோக்கி முன்னேறவில்லை.

ਅਤਿ ਹੀ ਹੈ ਡਰੇ ਬਲਵੰਤ ਖਰੇ ਬਿਨੁ ਆਯੁਧ ਹੀ ਸਭ ਮਾਰਿ ਮਰੇ ॥੧੯੫੫॥

at hee hai ddare balavant khare bin aayudh hee sabh maar mare |1955|

ஆயுதங்கள் ஏதுமின்றி அடிபட்ட வீரர்கள் அனைவரும் மிகவும் பயந்து அங்கே நின்று கொண்டிருந்தனர்.1955.

ਸਿੰਧੁ ਪੈ ਜਾਇ ਖਰੇ ਭਏ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਸਿੰਧੁ ਹੂੰ ਤੇ ਸੁ ਕਛੂ ਕਰ ਚਾਹਿਯੋ ॥

sindh pai jaae khare bhe sayaam joo sindh hoon te su kachhoo kar chaahiyo |

கிருஷ்ணர் கடலோரத்தில் சென்று நின்று, ஏதோ செய்ய கடலிடம் பேசினார்

ਛੋਰੁ ਕਹਿਯੋ ਭੂਅ ਛੋਰਿ ਦਈ ਤਨ ਕੈ ਧਨੁ ਕੋ ਜਿਹ ਲਉ ਸਰ ਬਾਹਿਯੋ ॥

chhor kahiyo bhooa chhor dee tan kai dhan ko jih lau sar baahiyo |

வில் அம்பைப் பொருத்தும் போது, கடல் பூமியை விட்டு வெளியேறச் சொன்னபோது,

ਕੰਚਨ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਕੈ ਦੀਏ ਤ੍ਯਾਰ ਭਲੇ ਕਿਨਹੂੰ ਤਿਨ ਕਉਨ ਅਚਾਹਿਯੋ ॥

kanchan ke grih kai dee tayaar bhale kinahoon tin kaun achaahiyo |

அவர் பூமியை விட்டு வெளியேறினார், யாருடைய விருப்பமும் இல்லாமல் அவர் தங்க மாளிகைகளை தயார் செய்தார்

ਐਸੇ ਕਹੈ ਸਭ ਹੀ ਅਪਨੇ ਮਨਿ ਤੈ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਸਭ ਕੋ ਦੁਖ ਦਾਹਿਯੋ ॥੧੯੫੬॥

aaise kahai sabh hee apane man tai prabh joo sabh ko dukh daahiyo |1956|

இதைப் பார்த்த அனைவரும் கிருஷ்ணர் அனைவரின் துன்பங்களையும் நீக்கிவிட்டார் என்று மனதில் கூறினர்.1956.

ਜੋ ਸਨਕਾਦਿਕ ਕੈ ਰਹੇ ਸੇਵ ਘਨੀ ਤਿਨ ਕੇ ਹਰਿ ਹਾਥਿ ਨ ਆਏ ॥

jo sanakaadik kai rahe sev ghanee tin ke har haath na aae |

சனக், சனந்தன் போன்றோருக்கு சேவை செய்தவர்களால் இறைவனை உணர முடியவில்லை

குறியீட்டு அட்டவணை (1 - 1428)

ஜாபு பக்கம்: 1 - 10

அகால் உஸ்தாத் பக்கம்: 11 - 38

பச்சித்தர நாடகம் பக்கம்: 39 - 73

சாண்டி சரித்தர் உகட் பிலாஸ் பக்கம்: 74 - 99

சாண்டி சரித்தர் பக்கம்: 100 - 118

வார் ஸ்ரீ பகவதி ஜி கி பக்கம்: 119 - 126

ஞானப் பிரபோத பக்கம்: 127 - 154

சௌபீஸ் அவதார் பக்கம்: 155 - 610

பிரஹ்மா அவதார் பக்கம்: 611 - 634

ருத்ரா அவதார் பக்கம்: 635 - 708

ஷபத் ஹஜாரே பக்கம்: 709 - 712

33 ஸ்வையாய் பக்கம்: 712 - 716

ಖால್ಸா ಮಹಿಮಾ பக்கம்: 716 - 716

ஷஸ்த்ர நாம் மாலா பக்கம்: 717 - 808

சரித்திரோபக்யான பக்கம்: 809 - 1388

ஜபர்நாமா பக்கம்: 1389 - 1394

ஹிகாயத் பக்கம்: 1394 - 1428