ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 426

ਉਹ ਕੋ ਬਹੁ ਅਸਤ੍ਰ ਸਹੈ ਤਨ ਮੈ ਅਪਨੇ ਉਹਿ ਊਪਰ ਸਸਤ੍ਰ ਕਰੈ ॥

auh ko bahu asatr sahai tan mai apane uhi aoopar sasatr karai |

கிருஷ்ணன் தன் படைக்குள் உரத்த குரலில், "யார் அந்த வீரன், யார் எதிரியுடன் போரிடுவான்? அவனுடைய கைகளின் அடிகளைத் தாங்கிக் கொண்டு, அவனுடைய ஆயுதங்களால் அவனை அடிப்பவன் யார்?

ਨਿਜ ਪਾਨ ਮੈ ਪਾਨ ਧਰੇ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁ ਕੋਇ ਨ ਬੀਰਨ ਲਾਜ ਧਰੈ ॥

nij paan mai paan dhare ghan sayaam su koe na beeran laaj dharai |

(கையில் பாணுடன் நின்று) கிருஷ்ணா (நினைத்து) தங்களிடம் தங்கும் இடத்தைப் பராமரிக்க ஒரு போர்வீரன் இல்லை.

ਰਨ ਮੈ ਜਸ ਕੋ ਸੋਊ ਟੀਕੋ ਲਹੈ ਸਮਰੇਸ ਕੇ ਜੁਧ ਤੇ ਨਾਹਿ ਟਰੈ ॥੧੨੯੦॥

ran mai jas ko soaoo tteeko lahai samares ke judh te naeh ttarai |1290|

கிருஷ்ணர் வெற்றிலையை கையில் ஏந்தியிருந்தார், அதனால் யாராவது ஒரு போர்வீரர் இந்த பொறுப்பை ஏற்கலாம், ஆனால் வீரர்கள் யாரும் அவரது மரியாதை மற்றும் வழக்கத்தை நினைக்கவில்லை, அவர் மட்டுமே முன்னோடி அங்கீகாரம் பெறுவார், அவர் சண்டையிடும் போது ஓடமாட்டார்.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਬਹੁਤੁ ਜੁਧੁ ਸੁਭਟਨਿ ਕਰਿਯੋ ਕਹਾ ਕਰੈ ਬਲਵਾਨ ॥

bahut judh subhattan kariyo kahaa karai balavaan |

மிகவும் வலிமையான வீரர்கள் (அதிக) போர் புரிந்தனர், ஆனால் அவர்கள் என்ன செய்தார்கள்?

ਆਹਵ ਸਿੰਘ ਬਲੀ ਹੁਤੋ ਮਾਗ ਲੀਏ ਤਿਹ ਪਾਨ ॥੧੨੯੧॥

aahav singh balee huto maag lee tih paan |1291|

பல போர்வீரர்கள் பெரிய அளவில் போரிட்டுள்ளனர், அவர்களில் இருந்து வலிமைமிக்க அஹவ் சிங் அந்த வெற்றிலையை கேட்டார்.1291.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ਦੋਹਰਾ ॥

kabiyo baach doharaa |

கவிஞரின் பேச்சு: டோஹ்ரா

ਕੋਊ ਪ੍ਰਸਨ ਇਹ ਠਾ ਕਰੈ ਕਿਉ ਨ ਲਰੈ ਬ੍ਰਿਜ ਰਾਜ ॥

koaoo prasan ih tthaa karai kiau na larai brij raaj |

இங்கே கிருஷ்ணர் (அவரே) ஏன் சண்டையிடுவதில்லை என்று கேட்க வேண்டும்.

ਯਹ ਉਤਰ ਹੈ ਤਾਹਿ ਕੋ ਕਉਤੁਕ ਦੇਖਨ ਕਾਜ ॥੧੨੯੨॥

yah utar hai taeh ko kautuk dekhan kaaj |1292|

சிலர் இங்கே ஒரு கேள்வியை எழுப்பலாம், பிரஜாவின் கடவுளான கிருஷ்ணர் ஏன் தன்னுடன் சண்டையிடவில்லை? அவர் விளையாட்டைப் பார்ப்பதற்காக மட்டுமே இதைச் செய்கிறார் என்பது பதில்.1292.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਆਹਵ ਸਿੰਘ ਬਲੀ ਹਰਿ ਕੋ ਭਟ ਸੋ ਤਿਹ ਉਪਰ ਕੋਪ ਕੈ ਧਾਯੋ ॥

aahav singh balee har ko bhatt so tih upar kop kai dhaayo |

கிருஷ்ணரின் போர்வீரரான அஹவ் சிங், அவரது கோபத்தில், சமர் சிங் மீது விழுந்தார்

ਸੰਘਰ ਸਿੰਘ ਹਠੀ ਹਠਿ ਸਿਉ ਨ ਹਟਿਯੋ ਸੁ ਤਹਾ ਅਤਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥

sanghar singh hatthee hatth siau na hattiyo su tahaa at judh machaayo |

மறுபுறம் சமர் சிங் மிகவும் விடாமுயற்சியுடன், பயங்கரமான சண்டையையும் கொடுத்தார்

ਆਹਵ ਸਿੰਘ ਕੋ ਸੰਘਰ ਸਿੰਘ ਮਹਾ ਅਸਿ ਲੈ ਸਿਰ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥

aahav singh ko sanghar singh mahaa as lai sir kaatt giraayo |

சமர் சிங் தனது கனமான கத்தியால் அஹவ் சிங்கை வெட்டி தரையில் வீழ்த்தினார்

ਐਸੇ ਪਰਿਯੋ ਧਰਿ ਪੈ ਧਰ ਮਾਨਹੁ ਬਜ੍ਰ ਪਰਿਯੋ ਭੂਅ ਕੰਪੁ ਜਨਾਯੋ ॥੧੨੯੩॥

aaise pariyo dhar pai dhar maanahu bajr pariyo bhooa kanp janaayo |1293|

அவனது தும்பிக்கை ஒரு வஜ்ராவைப் போல தரையில் விழுந்தது, அதன் விளைவாக பூமி அதிர்ந்தது.1293.

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

கேபிட்

ਭੂਪ ਅਨਰੁਧ ਸਿੰਘ ਠਾਢੋ ਹੁਤੋ ਸ੍ਯਾਮ ਤੀਰ ਹਰਿ ਜੂ ਬਿਲੋਕ ਕੈ ਨਿਕਟਿ ਬੋਲਿ ਲਯੋ ਹੈ ॥

bhoop anarudh singh tthaadto huto sayaam teer har joo bilok kai nikatt bol layo hai |

கிருஷ்ணன் அருகே நின்றிருந்த மன்னர் அனிருத் சிங், அவரைப் பார்த்து கிருஷ்ணன் அழைத்தார்

ਕੀਨੋ ਸਨਮਾਨ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਜਾਹੁ ਤੁਮ ਰਥਹਿ ਧਵਾਇ ਚਲਿਯੋ ਰਨ ਮਾਝ ਗਯੋ ਹੈ ॥

keeno sanamaan ghan sayaam kahiyo jaahu tum ratheh dhavaae chaliyo ran maajh gayo hai |

அவருக்கு மிகுந்த மரியாதை அளித்து, அவரைப் போரிடச் சொல்லி, கட்டளையைப் பெற்று, போர்க்களத்தில் நுழைந்தார்

ਤੀਰ ਤਰਵਾਰਨ ਕੋ ਸੈਥੀ ਜਮਦਾਰਨ ਕੋ ਘਟਕਾ ਦੁਇ ਤਿਹੀ ਠਉਰ ਮਹਾ ਜੁਧੁ ਭਯੋ ਹੈ ॥

teer taravaaran ko saithee jamadaaran ko ghattakaa due tihee tthaur mahaa judh bhayo hai |

அம்புகள், வாள்கள் மற்றும் ஈட்டிகளுடன் ஒரு வன்முறை போர் நடந்தது

ਜੈਸੇ ਸਿੰਘ ਮ੍ਰਿਗ ਕੋ ਸਿਚਾਨੋ ਜੈਸੇ ਚਿਰੀਆ ਕੋ ਤੈਸੇ ਹਰਿ ਬੀਰ ਕੋ ਸਮਰ ਸਿੰਘ ਹਯੋ ਹੈ ॥੧੨੯੪॥

jaise singh mrig ko sichaano jaise chireea ko taise har beer ko samar singh hayo hai |1294|

சிங்கம் மானைக் கொல்வது போலவும், பருந்து குருவியைக் கொல்வது போலவும், கிருஷ்ணனின் இந்த வீரன் சமர்சிங்கால் கொல்லப்பட்டான்.1294.

ਜੈਸੇ ਕੋਊ ਅਉਖਦਿ ਕੇ ਬਲ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਦੂਰ ਕਰੇ ਸਤਿ ਬੈਦ ਰੋਗ ਸੰਨਿਪਾਤ ਕੋ ॥

jaise koaoo aaukhad ke bal kab sayaam kahai door kare sat baid rog sanipaat ko |

கவிஞர் ஷியாம் கூறுகிறார், ஒரு புத்திசாலி மருத்துவரைப் போல, சன்பத் (சிர்சம்) நோயை மருந்தின் சக்தியால் குணப்படுத்துகிறார்.

ਜੈਸੇ ਕੋਊ ਸੁਕਬਿ ਕੁਕਬਿ ਕੇ ਕਬਿਤ ਸੁਨਿ ਸਭਾ ਬੀਚ ਦੂਖਿ ਕਰਿ ਮਾਨਤ ਨ ਬਾਤ ਕੋ ॥

jaise koaoo sukab kukab ke kabit sun sabhaa beech dookh kar maanat na baat ko |

கவிஞரின் கவிதையைக் கேட்டு ஒரு நல்ல கவிஞனோ அல்லது ஒரு நல்ல கவிஞனோ ஒரு பெரிய நோயை மருந்தின் உதவியுடன் அகற்றுவது போல, அதைக் கூட்டத்தில் பாராட்டுவதில்லை என்று கவிஞர் ஷியாம் கூறுகிறார்.

ਜੈਸੇ ਸਿੰਘ ਨਾਗ ਕੋ ਹਨਤ ਜਲ ਆਗ ਕੋ ਅਮਲ ਸੁਰ ਰਾਗ ਕੋ ਸਚਿੰਤ ਨਰ ਗਾਤ ਕੋ ॥

jaise singh naag ko hanat jal aag ko amal sur raag ko sachint nar gaat ko |

சிங்கம் பாம்பை அழிப்பது போலவும், தண்ணீர் நெருப்பை அழிப்பது போலவும், போதை தரும் பொருட்கள் இனிய தொண்டையை அழிப்பது போலவும்.

ਤੈਸੇ ਤਤਕਾਲ ਹਰਿ ਬੀਰ ਮਾਰ ਡਾਰਿਯੋ ਜੈਸੇ ਲੋਭ ਹੂੰ ਤੇ ਮਹਾ ਗੁਨਿ ਨਾਸੈ ਤਮ ਪ੍ਰਾਤ ਕੋ ॥੧੨੯੫॥

taise tatakaal har beer maar ddaariyo jaise lobh hoon te mahaa gun naasai tam praat ko |1295|

அதே போல கிருஷ்ணனின் இந்த வீரனும் சமர்சிங்கால் கொல்லப்பட்டான், பேராசையின் காரணமாக நற்பண்புகள் வேகமாக வெளியேறுவது போலவும், விடியற்காலையில் இருள் ஓடுவது போலவும் அவனது உடலில் இருந்து உயிர் சக்தி வெளியேறியது.1295.