ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 307

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਸੰਗ ਲਏ ਬਛੁਰੇ ਅਰੁ ਗੋਪ ਸੁ ਸਾਝਿ ਪਰੀ ਹਰਿ ਡੇਰਨ ਆਏ ॥

sang le bachhure ar gop su saajh paree har dderan aae |

கிருஷ்ணா ஜி சஞ்சா நேரத்தில் வீடு திரும்பினார், கன்றுகளையும் குவால் குழந்தைகளையும் தன்னுடன் அழைத்துச் சென்றார்.

ਹੋਇ ਪ੍ਰਸੰਨਿ ਮਹਾ ਮਨ ਮੈ ਮਨ ਭਾਵਤ ਗੀਤ ਸਭੋ ਮਿਲਿ ਗਾਏ ॥

hoe prasan mahaa man mai man bhaavat geet sabho mil gaae |

கிருஷ்ணர் மாலையில் கன்றுகள் மற்றும் கோப சிறுவர்களுடன் தனது வீட்டிற்குத் திரும்பினார், அனைவரும் மகிழ்ச்சியடைந்து மகிழ்ச்சியின் பாடல்களைப் பாடினர்.

ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਨੈ ਮੁਖ ਤੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਨਾਏ ॥

taa chhab ko jas uch mahaa kab nai mukh te ih bhaat banaae |

அந்தக் காட்சியின் மாபெரும் வெற்றியை கவிஞர் பின்வருமாறு விவரிக்கிறார்.

ਦੇਵਨ ਦੇਵ ਹਨ੍ਯੋ ਧਰ ਪੈ ਛਲਿ ਕੈ ਤਰਿ ਅਉਰਨ ਕੋ ਜੁ ਸੁਨਾਏ ॥੧੬੪॥

devan dev hanayo dhar pai chhal kai tar aauran ko ju sunaae |164|

தன்னைக் கொல்ல வந்த அரக்கனை வஞ்சகத்தின் மூலம் கிருஷ்ணன் வஞ்சகமாகக் கொன்றான் என்று இந்தக் காட்சியைக் கவிஞர் உருவகமாக விவரித்துள்ளார்.164.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੁ ਬਾਚ ਗੋਪਨ ਪ੍ਰਤਿ ॥

kaanrah ju baach gopan prat |

கோபர்களிடம் கிருஷ்ணரின் பேச்சு:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਇਹ ਗੋਪਨ ਕਉ ਫੁਨਿ ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਸਭ ਹੀ ਮਿਲਿ ਜਾਵੈ ॥

fer kahee ih gopan kau fun praat bhe sabh hee mil jaavai |

கிருஷ்ணர் கோபரிடம் மறுபடி மறுநாள் அதிகாலையில் செல்வதாகக் கூறினார்

ਅੰਨੁ ਅਚੌ ਅਪਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਮੋ ਜਿਨਿ ਮਧਿ ਮਹਾਬਨ ਕੇ ਮਿਲਿ ਖਾਵੈ ॥

an achau apane grih mo jin madh mahaaban ke mil khaavai |

காட்டில் ஒன்றாகச் சாப்பிடும் உணவுப் பொருட்களைத் தங்கள் வீடுகளில் இருந்து எடுத்துச் செல்ல வேண்டும்

ਬੀਚ ਤਰੈ ਹਮ ਪੈ ਜਮੁਨਾ ਮਨ ਭਾਵਤ ਗੀਤ ਸਭੈ ਮਿਲਿ ਗਾਵੈ ॥

beech tarai ham pai jamunaa man bhaavat geet sabhai mil gaavai |

ਨਾਚਹਿਗੇ ਅਰੁ ਕੂਦਹਿਗੇ ਗਹਿ ਕੈ ਕਰ ਮੈ ਮੁਰਲੀ ਸੁ ਬਜਾਵੈ ॥੧੬੫॥

naachahige ar koodahige geh kai kar mai muralee su bajaavai |165|

அவர்கள் யமுனையை நீந்தி மறு கரைக்குச் சென்று, நடனமாடி, குதித்து, புல்லாங்குழல் வாசிப்பார்கள்.165.

ਮਾਨ ਲਯੋ ਸਭਨੋ ਵਹ ਗੋਪਨ ਪ੍ਰਾਤ ਭਈ ਜਬ ਰੈਨਿ ਬਿਹਾਨੀ ॥

maan layo sabhano vah gopan praat bhee jab rain bihaanee |

அனைத்து கோபர்களும் இந்த ஏற்பாட்டிற்கு ஒப்புக்கொண்டனர்

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਜਾਇ ਉਠਿਓ ਮੁਰਲੀ ਸਭ ਜਾਗ ਉਠੇ ਤਬ ਗਾਇ ਛਿਰਾਨੀ ॥

kaanrah bajaae utthio muralee sabh jaag utthe tab gaae chhiraanee |

இரவு கடந்து விடிந்ததும், கிருஷ்ணர் புல்லாங்குழலில் இசைக்க, கோபர்கள் அனைவரும் எழுந்து பசுக்களை விடுவித்தனர்.

ਏਕ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ਦ੍ਰੁਮ ਪਾਤ ਕਿਧੋ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਸਿਆਮ ਪਿਰਾਨੀ ॥

ek bajaavat hai drum paat kidho upamaa kab siaam piraanee |

அவர்களில் சிலர், இலைகளை முறுக்கி இசைக்கருவிகளைப் போல இசைக்கத் தொடங்கினர்

ਕਉਤੁਕ ਦੇਖਿ ਮਹਾ ਇਨ ਕੋ ਪੁਰਹੂਤ ਬਧੂ ਸੁਰ ਲੋਕਿ ਖਿਸਾਨੀ ॥੧੬੬॥

kautuk dekh mahaa in ko purahoot badhoo sur lok khisaanee |166|

இந்த அற்புதமான காட்சியைக் கண்டு இந்திரனின் மனைவிகள் சொர்க்கத்தில் வெட்கப்பட்டதாக கவிஞர் ஷியாம் கூறுகிறார்.166.

ਗੇਰੀ ਕੇ ਚਿਤ੍ਰ ਲਗਾਇ ਤਨੈ ਸਿਰ ਪੰਖ ਧਰਿਯੋ ਭਗਵਾਨ ਕਲਾਪੀ ॥

geree ke chitr lagaae tanai sir pankh dhariyo bhagavaan kalaapee |

கிருஷ்ணர் சிவப்பு காவியை உடலில் பூசி, மயிலின் இறகை தலையில் பொருத்தினார்

ਲਾਇ ਤਨੈ ਹਰਿ ਤਾ ਮੁਰਲੀ ਮੁਖਿ ਲੋਕ ਭਯੋ ਜਿਹ ਕੋ ਸਭ ਜਾਪੀ ॥

laae tanai har taa muralee mukh lok bhayo jih ko sabh jaapee |

அவர் தனது உதடுகளில் தனது பச்சை புல்லாங்குழலை வைத்து, அவரது முகத்தை உலகம் முழுவதும் போற்றினார், அவர் அழகாக இருந்தார்.

ਫੂਲ ਗੁਛੇ ਸਿਰਿ ਖੋਸ ਲਏ ਤਰਿ ਰੂਖ ਖਰੋ ਧਰਨੀ ਜਿਨਿ ਥਾਪੀ ॥

fool guchhe sir khos le tar rookh kharo dharanee jin thaapee |

பூவுலகம் முழுவதையும் நிலைநிறுத்தியவன் தலையில் பூக்களைக் குவித்து, புருவத்தின் கீழ் நிற்கிறான்.

ਖੇਲਿ ਦਿਖਾਵਤ ਹੈ ਜਗ ਕੌ ਅਰੁ ਕੋਊ ਨਹੀ ਹੁਇ ਆਪ ਹੀ ਆਪੀ ॥੧੬੭॥

khel dikhaavat hai jag kau ar koaoo nahee hue aap hee aapee |167|

அவர் தனது தலையை பூக்களால் அலங்கரித்தார், உலகத்தைப் படைத்தவர், ஒரு மரத்தடியில் நின்று, உலகுக்குக் காட்டுகிறார், இது அவரால் மட்டுமே புரிந்து கொள்ளப்பட்டது.167.

ਕੰਸ ਬਾਚ ਮੰਤ੍ਰੀਅਨ ਸੋ ॥

kans baach mantreean so |

கன்சா தனது மந்திரிகளிடம் பேசிய பேச்சு:

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਜਬ ਬਕ ਲੈ ਹਰਿ ਜੀ ਹਨਿਓ ਕੰਸ ਸੁਨ੍ਯੋ ਤਬ ਸ੍ਰਉਨਿ ॥

jab bak lai har jee hanio kans sunayo tab sraun |

ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் பகாசுரனை வதம் செய்த போது, கன்சன் தன் காதுகளால் (இதை) கேட்டான்.

ਕਰਿ ਇਕਤ੍ਰ ਮੰਤ੍ਰਹਿ ਕਹਿਓ ਤਹਾ ਭੇਜੀਏ ਕਉਨ ॥੧੬੮॥

kar ikatr mantreh kahio tahaa bhejee kaun |168|

பகாசுரனைக் கொன்றதைக் கேள்விப்பட்ட கன்சா, தன் மந்திரிகளை அழைத்து அரக்கன் கூடு கட்டுவது குறித்து ஆலோசனை நடத்தினான்.168.

ਮੰਤ੍ਰੀ ਬਾਚ ਕੰਸ ਪ੍ਰਤਿ ॥

mantree baach kans prat |

கன்சனை நோக்கி அமைச்சர்கள் ஆற்றிய உரை:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਬੈਠਿ ਬਿਚਾਰ ਕਰਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਮੰਤ੍ਰਿਨਿ ਦੈਤ ਅਘਾਸੁਰ ਕੋ ਕਹੁ ਜਾਵੈ ॥

baitth bichaar kariyo nrip mantrin dait aghaasur ko kahu jaavai |

மாநில அமைச்சர்கள் அமர்ந்து அகசுரனை வெளியேறச் சொல்ல வேண்டும் என்று எண்ணினர்.

ਮਾਰਗੁ ਰੋਕ ਰਹੈ ਤਿਨ ਕੋ ਧਰਿ ਪੰਨਗ ਰੂਪ ਮਹਾ ਮੁਖ ਬਾਵੈ ॥

maarag rok rahai tin ko dhar panag roop mahaa mukh baavai |

மன்னன் கன்சா, தனது மந்திரிகளுடன் ஆலோசனை நடத்திய பிறகு, அகாசுரனை பிரஜாவிடம் செல்லச் சொன்னான், அதனால் அவன் பயங்கரமான பாம்பின் வடிவத்தை எடுத்துக்கொண்டு வழியில் படுத்துக்கொண்டான்.

ਆਇ ਪਰੈ ਹਰਿ ਜੀ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਹੀ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰ ਸਨੈ ਚਬਿ ਜਾਵੈ ॥

aae parai har jee jab hee tab hee sabh gvaar sanai chab jaavai |

கிருஷ்ணர் அந்தப் பக்கம் வரும்போது, கோபர்களுடன் சேர்ந்து அவரை மெல்லலாம்

ਆਇ ਹੈ ਖਾਇ ਤਿਨੈ ਸੁਨਿ ਕੰਸ ਕਿ ਨਾਤੁਰ ਆਪਨੋ ਜੀਉ ਗਵਾਵੈ ॥੧੬੯॥

aae hai khaae tinai sun kans ki naatur aapano jeeo gavaavai |169|

அகாசுரன் அவற்றை மென்று சாப்பிட்டுவிட்டு திரும்பி வர வேண்டும் அல்லது இந்த முயற்சியில் தோல்வியடைந்தால், அவன் கன்சனால் கொல்லப்பட வேண்டும்.169.

ਅਥ ਅਘਾਸੁਰ ਦੈਤ ਆਗਮਨ ॥

ath aghaasur dait aagaman |

இப்போது அரக்கன் அகாசுரன் வருகை பற்றிய விளக்கம் தொடங்குகிறது

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਜਾਹਿ ਕਹਿਯੋ ਅਘ ਕੰਸਿ ਗਯੋ ਤਹ ਪੰਨਗ ਰੂਪ ਮਹਾ ਧਰਿ ਆਯੋ ॥

jaeh kahiyo agh kans gayo tah panag roop mahaa dhar aayo |

கன்சா அகாசுரனை அங்கு செல்லும்படி கேட்டான். அவர் ஒரு பெரிய பாம்பு வடிவில் அங்கு வந்தார்.

ਭ੍ਰਾਤ ਹਨ੍ਯੋ ਭਗਨੀ ਸੁਨਿ ਕੈ ਬਧ ਕੇ ਮਨਿ ਕ੍ਰੁਧ ਤਹਾ ਕਹੁ ਧਾਯੋ ॥

bhraat hanayo bhaganee sun kai badh ke man krudh tahaa kahu dhaayo |

கன்சனின் கட்டளையின்படி, அகாசுரன் ஒரு பயங்கரமான பாம்பின் வடிவத்தை எடுத்துக்கொண்டு (தனது பணிக்காக) சென்று தன் சகோதரன் பகாசுரனையும் அவனது சகோதரி புத்னாவையும் கொன்றதைக் கேட்டு, அவனும் மிகவும் கோபமடைந்தான்.

ਬੈਠਿ ਰਹਿਓ ਤਿਨ ਕੈ ਮਗ ਮੈ ਹਰਿ ਕੇ ਬਧ ਕਾਜ ਮਹਾ ਮੁਖ ਬਾਯੋ ॥

baitth rahio tin kai mag mai har ke badh kaaj mahaa mukh baayo |

அவன் வழியில் அமர்ந்து, தன் பயங்கரமான வாயைத் திறந்து, கிருஷ்ணனைக் கொல்வதைத் தன் மனதில் வைத்துக்கொண்டான்.

ਦੇਖਤ ਤਾਹਿੰ ਸਭੈ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਲਕ ਖੇਲ ਕਹਾ ਮਨ ਮੈ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥੧੭੦॥

dekhat taahin sabhai brij baalak khel kahaa man mai lakh paayo |170|

அவரைப் பார்த்ததும், பிரஜாவின் சிறுவர்கள் அனைவரும், அதை ஒரு நாடகமாகக் கருதினர், அவருடைய உண்மையான நோக்கத்தை யாராலும் அறிய முடியவில்லை.170.

ਸਭ ਗੋਪਨ ਬਾਚ ਆਪਸਿ ਮੈ ॥

sabh gopan baach aapas mai |

எல்லா கோபர்களும் தங்களுக்குள் பேசுவது:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਕੋਊ ਕਹੈ ਗਿਰਿ ਮਧਿ ਗੁਫਾ ਇਹ ਕੋਊ ਇਕਤ੍ਰ ਕਹੈ ਅੰਧਿਆਰੋ ॥

koaoo kahai gir madh gufaa ih koaoo ikatr kahai andhiaaro |

மலைக்குள் இருக்கும் குகை என்று யாரோ சொன்னார்கள்

ਬਾਲਕ ਕੋਊ ਕਹੈ ਇਹ ਰਾਛਸ ਕੋਊ ਕਹੈ ਇਹ ਪੰਨਗ ਭਾਰੋ ॥

baalak koaoo kahai ih raachhas koaoo kahai ih panag bhaaro |

இருளின் உறைவிடம் இருந்தது என்று யாரோ சொன்னார்கள் யாரோ அது பேய் என்றும் சிலர் அது பெரிய பாம்பு என்றும் சொன்னார்கள்.

ਜਾਇ ਕਹੈ ਇਕ ਨਾਹਿ ਕਹੈ ਇਕ ਬਿਓਤ ਇਹੀ ਮਨ ਮੈ ਤਿਨ ਧਾਰੋ ॥

jaae kahai ik naeh kahai ik biot ihee man mai tin dhaaro |

அவர்களில் சிலர் அதற்குள் செல்ல விருப்பம் தெரிவித்தனர், மேலும் சிலர் செல்ல மறுத்து, இந்த வழியில், விவாதம் தொடர்ந்தது

ਏਕ ਕਹੈ ਚਲੋ ਭਉ ਨ ਕਛੂ ਸੁ ਬਚਾਵ ਕਰੇ ਘਨਸ੍ਯਾਮ ਹਮਾਰੋ ॥੧੭੧॥

ek kahai chalo bhau na kachhoo su bachaav kare ghanasayaam hamaaro |171|

அப்போது அவர்களில் ஒருவர், "அச்சமின்றி அதற்குள் செல்லுங்கள், கிருஷ்ணர் நம்மைக் காப்பார்" என்றார்.

ਹੇਰਿ ਹਰੈ ਤਿਹ ਮਧਿ ਧਸੇ ਮੁਖ ਨ ਉਨਿ ਰਾਛਸ ਮੀਚ ਲਯੋ ਹੈ ॥

her harai tih madh dhase mukh na un raachhas meech layo hai |

அவர்கள் கிருஷ்ணரை அழைத்தனர், அவர்கள் அனைவரும் அதில் நுழைந்தனர், அந்த அரக்கன் அவன் வாயை மூடினான்

ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਆਵੈ ਜਬੈ ਮਮ ਮੀਟ ਹੋ ਬਿਓਤ ਇਹੀ ਮਨ ਮਧਿ ਕਯੋ ਹੈ ॥

sayaam joo aavai jabai mam meett ho biot ihee man madh kayo hai |

கிருஷ்ணன் உள்ளே நுழையும் போது வாயை மூடிக் கொள்வான் என்று அவன் ஏற்கனவே நினைத்திருந்தான்

ਕਾਨ੍ਰਹ ਗਏ ਤਬ ਮੀਟ ਲਯੋ ਮੁਖ ਦੇਵਨ ਤੋ ਹਹਕਾਰੁ ਭਯੋ ਹੈ ॥

kaanrah ge tab meett layo mukh devan to hahakaar bhayo hai |

கிருஷ்ணர் உள்ளே சென்றதும் வாயை மூடிக்கொண்டு தேவர்களிடையே பெரும் புலம்பல் எழுந்தது

ਜੀਵਨ ਮੂਰਿ ਹੁਤੀ ਹਮਰੀ ਅਬ ਸੋਊ ਅਘਾਸੁਰ ਚਾਬਿ ਗਯੋ ਹੈ ॥੧੭੨॥

jeevan moor hutee hamaree ab soaoo aghaasur chaab gayo hai |172|

அவர்களெல்லோரும் தங்கள் வாழ்வுக்கு அவன் மட்டுமே துணை என்று சொல்லத் தொடங்கினான், அவனும் அகாசுரனால் மெல்லப்பட்டான்.172.

ਦੇਹਿ ਬਢਾਇ ਬਡੋ ਹਰਿ ਜੀ ਮੁਖ ਰੋਕ ਲਯੋ ਉਹ ਰਾਛਸ ਹੀ ਕੋ ॥

dehi badtaae baddo har jee mukh rok layo uh raachhas hee ko |

கிருஷ்ணர் தனது உடலை நீட்டி அரக்கனின் வாய் முழுவதுமாக மூடுவதைத் தடுத்தார்

ਰੋਕ ਲਏ ਸਭ ਹੀ ਕਰਿ ਕੈ ਬਲੁ ਸਾਸ ਬਢਿਯੋ ਤਬ ਹੀ ਉਹ ਜੀ ਕੋ ॥

rok le sabh hee kar kai bal saas badtiyo tab hee uh jee ko |

கிருஷ்ணர் தனது பலத்தாலும் கைகளாலும் வழி முழுவதையும் தடுத்து நிறுத்தினார்.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਿਦਾਰ ਦਯੋ ਤਿਹ ਕੋ ਸਿਰ ਪ੍ਰਾਨ ਭਯੋ ਬਿਨੁ ਭ੍ਰਾਤ ਬਕੀ ਕੋ ॥

kaanrah bidaar dayo tih ko sir praan bhayo bin bhraat bakee ko |

கிருஷ்ணர் தனது தலையை கிழித்து எறிந்தார், பகாசுரனின் இந்த சகோதரர் தனது இறுதி மூச்சு

குறியீட்டு அட்டவணை (1 - 1428)

ஜாபு பக்கம்: 1 - 10

அகால் உஸ்தாத் பக்கம்: 11 - 38

பச்சித்தர நாடகம் பக்கம்: 39 - 73

சாண்டி சரித்தர் உகட் பிலாஸ் பக்கம்: 74 - 99

சாண்டி சரித்தர் பக்கம்: 100 - 118

வார் ஸ்ரீ பகவதி ஜி கி பக்கம்: 119 - 126

ஞானப் பிரபோத பக்கம்: 127 - 154

சௌபீஸ் அவதார் பக்கம்: 155 - 610

பிரஹ்மா அவதார் பக்கம்: 611 - 634

ருத்ரா அவதார் பக்கம்: 635 - 708

ஷபத் ஹஜாரே பக்கம்: 709 - 712

33 ஸ்வையாய் பக்கம்: 712 - 716

ಖால್ಸா ಮಹಿಮಾ பக்கம்: 716 - 716

ஷஸ்த்ர நாம் மாலா பக்கம்: 717 - 808

சரித்திரோபக்யான பக்கம்: 809 - 1388

ஜபர்நாமா பக்கம்: 1389 - 1394

ஹிகாயத் பக்கம்: 1394 - 1428