ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 546

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਕੀ ਚਰਚਾ ਸੰਗ ਸਾਸ ਘਰੀ ਪੁਨਿ ਜਾਮਨ ਟਾਰੈ ॥੨੪੪੩॥

sree brij naaeik kee charachaa sang saas gharee pun jaaman ttaarai |2443|

இப்படியே கிருஷ்ணரைப் பற்றி மணிக்கணக்கில் ஒன்றாக விவாதித்தார்கள்.2443.

ਭੂਪ ਦਿਜੋਤਮ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਹਰਿ ਜੂ ਮਨ ਮੈ ਜਬ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥

bhoop dijotam kee at hee har joo man mai jab preet bichaaree |

மன்னர் மற்றும் பிராமணர்களின் இந்த அன்பை கிருஷ்ணர் உணர்ந்தார்

ਮੇਰੇ ਹੈ ਧਿਆਨ ਕੇ ਬੀਚ ਪਰੇ ਇਹ ਅਉਰ ਕਥਾ ਗ੍ਰਿਹ ਕੀ ਜੁ ਬਿਸਾਰੀ ॥

mere hai dhiaan ke beech pare ih aaur kathaa grih kee ju bisaaree |

இந்த மக்கள் மற்ற வீட்டு வேலைகளை விட்டுவிட்டு தனது தியானத்தில் மட்டுமே மூழ்கியிருக்கிறார்கள் என்று அவர் நினைத்தார்

ਦਾਰੁਕ ਕਉ ਕਹਿ ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਜੁ ਕਰੀ ਪ੍ਰਭ ਜੀ ਤਿਹ ਓਰਿ ਸਵਾਰੀ ॥

daaruk kau keh sayandan pai ju karee prabh jee tih or savaaree |

தன் தேரோட்டியான தருக்கை அழைத்து, தன் தேரை அவர்கள் பக்கம் செலுத்தச் செய்தார்

ਸਾਧਨ ਜਾਇ ਸਨਾਥ ਕਰੋ ਅਬ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਇਹੈ ਜੀਅ ਧਾਰੀ ॥੨੪੪੪॥

saadhan jaae sanaath karo ab sree brijanaath ihai jeea dhaaree |2444|

இந்த ஆதரவற்றவர்களின் பார்வைக்குள் சென்று அவர்களை மகிழ்விக்க வேண்டும் என்று நினைத்தான்.2444.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

சௌபாய்

ਤਬ ਜਦੁਪਤਿ ਦੁਇ ਰੂਪ ਬਨਾਯੋ ॥

tab jadupat due roop banaayo |

பின்னர் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் இரண்டு வடிவங்களை எடுத்தார்.

ਇਕ ਦਿਜ ਕੈ ਇਕ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਆਯੋ ॥

eik dij kai ik nrip ke aayo |

பின்னர் கிருஷ்ணர் இழுவை வடிவங்களில் தன்னை வெளிப்படுத்தினார், ஒரு வடிவத்தில் அவர் மன்னனிடம் சென்றார், மற்றொன்றில் அவர் பிராமணரிடம் சென்றார்.

ਦਿਜ ਨ੍ਰਿਪ ਅਤਿ ਸੇਵਾ ਤਿਹ ਕਰੀ ॥

dij nrip at sevaa tih karee |

ராஜாவும் பிராமணரும் அவருக்கு (அந்தந்த வீடுகளில்) சேவை செய்தனர்.

ਚਿਤ ਕੀ ਸਭ ਚਿੰਤਾ ਪਰਹਰੀ ॥੨੪੪੫॥

chit kee sabh chintaa paraharee |2445|

அரசனும் பிராமணனும் அதீத சேவை செய்து மனதின் துன்பங்களை எல்லாம் துறந்தனர்.2445.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਚਾਰ ਮਾਸ ਹਰਿ ਜੂ ਤਹਾ ਰਹੇ ਬਹੁਤੁ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥

chaar maas har joo tahaa rahe bahut sukh paae |

கிருஷ்ணர் அங்கு நான்கு மாதங்கள் தங்கி மிகுந்த மகிழ்ச்சியைக் கண்டார்.

ਬਹੁਰੁ ਆਪੁਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਗਏ ਜਸ ਕੀ ਬੰਬ ਬਜਾਇ ॥੨੪੪੬॥

bahur aapune grih ge jas kee banb bajaae |2446|

கிருஷ்ணர் அங்கு நான்கு மாதங்கள் மகிழ்ச்சியுடன் தங்கியிருந்து, பின்னர் அவர் தனது ஊதுகுழல்களை ஒலிக்கச் செய்து தனது வீட்டிற்குத் திரும்பினார்.2446.

ਇਕ ਕਹਿ ਗੇ ਦਿਜ ਭੂਪ ਕਉ ਬ੍ਰਿਜਪਤਿ ਕਰਿ ਇਸ ਨੇਹੁ ॥

eik keh ge dij bhoop kau brijapat kar is nehu |

இந்த அன்பின் காரணமாக, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் அரசனையும் பிராமணனையும் ஒன்றாக அழைத்தார்

ਬੇਦ ਚਾਰਿ ਜਿਉ ਮੁਹਿ ਜਪੈ ਤਿਉ ਮੁਹਿ ਜਪੁ ਸੁਨਿ ਲੇਹੁ ॥੨੪੪੭॥

bed chaar jiau muhi japai tiau muhi jap sun lehu |2447|

கிருஷ்ணன் அரசனிடமும் பிராமணனிடமும் அன்புடன், “நான்கு வேதங்களும் என் பெயரைத் திரும்பத் திரும்பச் சொல்லும் விதத்தில், நீங்களும் மீண்டும் என் பெயரைக் கேட்கலாம்.”2447.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਰਾਜਾ ਤਥਾ ਦਿਜ ਕੋ ਦਰਸਨ ਦੇ ਕਰਿ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਜਾਤ ਭਏ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

eit sree dasam sikandh puraane bachitr naattake granthe krisanaavataare kaanrah joo raajaa tathaa dij ko darasan de kar grih ko jaat bhe dhiaae samaapatan |

பச்சித்தர் நாடகத்தில் கிருஷ்ணாவதாரத்தில் (தசம் ஸ்கந்த புராணத்தின் அடிப்படையில்) மத்தில நாட்டின் அரசன் மற்றும் பிராமணன் பற்றிய அத்தியாயத்தின் விளக்கத்தின் முடிவு.

ਅਥ ਰਾਜਾ ਪਰੀਛਿਤ ਜੀ ਤਥਾ ਸੁਕਦੇਵ ਪਰਸਪਰ ਬਾਚ ॥

ath raajaa pareechhit jee tathaa sukadev parasapar baach |

இப்போது சுக்தேவ் மன்னன் பரீக்ஷத்திடம் சொன்ன விவரம் தொடங்குகிறது

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਕਾ ਬਿਧਿ ਗਾਵਤ ਹੈ ਗੁਨ ਬੇਦ ਸੁਨੋ ਤੁਮ ਤੇ ਸੁਕ ਇਉ ਜੀਯ ਆਈ ॥

kaa bidh gaavat hai gun bed suno tum te suk iau jeey aaee |

வேதங்கள் எந்த விதத்தில் (இறைவனுடைய) பண்புகளைப் பாடுகின்றன, "ஓ சுகதேவா! உன்னிடமிருந்து (இதற்கான பதிலை) நான் கேட்கட்டும், (இந்த எண்ணம் என் மனதில்) வந்தது."

ਤਿਆਗਿ ਸਭੈ ਫੁਨਿ ਧਾਮ ਕੇ ਲਾਲਚ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਜਸਤਾਈ ॥

tiaag sabhai fun dhaam ke laalach sayaam bhanai prabh kee jasataaee |

“அரசே! வேதங்கள் எவ்வாறு அவரைப் புகழ்ந்து இறைவனைப் போற்றிப் பாடுகின்றன என்பதைக் கேளுங்கள்.

ਇਉ ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਬੇਦ ਸੁਨੋ ਤੁਮ ਰੰਗ ਨ ਰੂਪ ਲਖਿਯੋ ਕਛੂ ਜਾਈ ॥

eiau gun gaavat bed suno tum rang na roop lakhiyo kachhoo jaaee |

அந்த இறைவனின் வடிவமும் நிறமும் கண்ணுக்கு தெரியாதவை என்று வேதங்கள் கூறுகின்றன. அரசே! நான் உங்களுக்கு அப்படி ஒரு அறிவுறுத்தலை வழங்கவில்லை

ਇਉ ਸੁਕ ਬੈਨ ਕਹੈ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਸਾਚ ਰਿਦੇ ਅਪੁਨੇ ਠਹਰਾਈ ॥੨੪੪੮॥

eiau suk bain kahai nrip so nrip saach ride apune tthaharaaee |2448|

எனவே இந்த அறிவுறுத்தலை உங்கள் மனதில் இருங்கள். ”2248.

ਰੰਗ ਨ ਰੇਖ ਅਭੇਖ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭ ਅੰਤ ਨ ਆਵਤ ਹੈ ਜੁ ਬਤਇਯੈ ॥

rang na rekh abhekh sadaa prabh ant na aavat hai ju bateiyai |

அந்த இறைவனுக்கு உருவமும் இல்லை, நிறமும் இல்லை, அலங்காரமும் இல்லை, முடிவும் இல்லை

ਚਉਦਹੂ ਲੋਕਨ ਮੈ ਜਿਹ ਕੋ ਦਿਨਿ ਰੈਨਿ ਸਦਾ ਜਸੁ ਕੇਵਲ ਗਇਯੈ ॥

chaudahoo lokan mai jih ko din rain sadaa jas keval geiyai |

பதினான்கு உலகங்களிலும் இரவும் பகலும் அவருடைய புகழ் பாடப்படுகிறது

ਗਿਆਨ ਬਿਖੈ ਅਰੁ ਧਿਆਨ ਬਿਖੈ ਇਸਨਾਨ ਬਿਖੈ ਰਸ ਮੈ ਚਿਤ ਕਇਯੈ ॥

giaan bikhai ar dhiaan bikhai isanaan bikhai ras mai chit keiyai |

தியானம், ஆன்மிகம் மற்றும் குளியல் போன்றவற்றில் அவரது அன்பை மனதில் கொள்ள வேண்டும்

ਬੇਦ ਜਪੈ ਜਿਹ ਕੋ ਤਿਹ ਜਾਪ ਸਦਾ ਕਰੀਯੈ ਨ੍ਰਿਪ ਯੌ ਸੁਨਿ ਲਇਯੈ ॥੨੪੪੯॥

bed japai jih ko tih jaap sadaa kareeyai nrip yau sun leiyai |2449|

அரசே! யாரை வேதங்கள் நினைவுகூருகிறதோ, அவர் எப்போதும் நினைவுகூரப்பட வேண்டும்.”2449.

ਜਾਹਿ ਕੀ ਦੇਹ ਸਦਾ ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੇ ਰਸ ਕੇ ਸੰਗ ਭੀਨੀ ॥

jaeh kee deh sadaa gun gaavat sayaam joo ke ras ke sang bheenee |

கிருஷ்ணரின் சாற்றில் நனைந்த உடல் எப்பொழுதும் புகழ்ந்து பாடும்.

ਤਾਹਿ ਪਿਤਾ ਹਮਰੇ ਸੰਗ ਬਾਤ ਕਹੀ ਤਿਹ ਤੇ ਹਮ ਹੂ ਸੁਨਿ ਲੀਨੀ ॥

taeh pitaa hamare sang baat kahee tih te ham hoo sun leenee |

அனைவராலும் அன்புடன் துதிக்கப்படும் இறைவன், என் தந்தையும் (வியாஸர்) நான் கேட்ட அவரது புகழைப் பாடுவது வழக்கம்.

ਜਾਪ ਜਪੈ ਸਭ ਹੀ ਹਰਿ ਕੋ ਸੁ ਜਪੈ ਨਹਿ ਹੈ ਜਿਹ ਕੀ ਮਤਿ ਹੀਨੀ ॥

jaap japai sabh hee har ko su japai neh hai jih kee mat heenee |

அனைவரும் ஹரி (ஸ்ரீ கிஷன்) என்று கோஷமிடுங்கள். அவர் பலவீனமான புத்திசாலித்தனம் கொண்டவர் அல்ல.

ਤਾਹਿ ਸਦਾ ਰੁਚਿ ਸੋ ਜਪੀਐ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਸੁਕਦੇਵ ਇਹੈ ਮਤਿ ਦੀਨੀ ॥੨੪੫੦॥

taeh sadaa ruch so japeeai nrip ko sukadev ihai mat deenee |2450|

மிகவும் தாழ்ந்த புத்தி உள்ளவர்கள், அவரை மட்டும் நினைவு செய்வதில்லை, “இவ்வாறு சுக்தேவ் அரசனை நோக்கி, “அரசே! இறைவனை எப்போதும் அன்புடன் நினைவுகூர வேண்டும்.”2450.

ਕਸਟ ਕੀਏ ਜੋ ਨ ਆਵਤ ਹੈ ਕਰਿ ਸੀਸ ਜਟਾ ਧਰੇ ਹਾਥਿ ਨ ਆਵੈ ॥

kasatt kee jo na aavat hai kar sees jattaa dhare haath na aavai |

அவர், பல துன்பங்களைத் தாங்கி, பொருள் பூட்டுகளை அணிந்து உணராதவர்

ਬਿਦਿਆ ਪੜੇ ਨ ਕੜੇ ਤਪ ਸੋ ਅਰੁ ਜੋ ਦ੍ਰਿਗ ਮੂੰਦ ਕੋਊ ਗੁਨ ਗਾਵੈ ॥

bidiaa parre na karre tap so ar jo drig moond koaoo gun gaavai |

கல்வி கற்றாலும், துறவறம் செய்தும், கண்களை மூடிக்கொண்டும் யாரை உணரவில்லை

ਬੀਨ ਬਜਾਇ ਸੁ ਨ੍ਰਿਤ ਦਿਖਾਇ ਬਤਾਇ ਭਲੇ ਹਰਿ ਲੋਕ ਰਿਝਾਵੈ ॥

been bajaae su nrit dikhaae bataae bhale har lok rijhaavai |

பல வகையான இசைக்கருவிகளை வாசித்து நடனமாடுவதன் மூலம் யாரை மகிழ்விக்க முடியாது

ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਨਾ ਕਰ ਮੋ ਨਹੀ ਆਵਤ ਬ੍ਰਹਮ ਹੂ ਸੋ ਜਿਹ ਭੇਦ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨੪੫੧॥

prem binaa kar mo nahee aavat braham hoo so jih bhed na paavai |2451|

அந்த பிரம்மத்தை அன்பில்லாமல் யாராலும் உணர முடியாது.2451.

ਖੋਜ ਰਹੇ ਰਵਿ ਸੇ ਸਸਿ ਸੇ ਤਿਹ ਕੋ ਤਿਹ ਕੋ ਕਛੁ ਅੰਤ ਨ ਆਯੋ ॥

khoj rahe rav se sas se tih ko tih ko kachh ant na aayo |

அவரை சூர்யா மற்றும் சந்திரா தேடி வருகின்றனர், ஆனால் அவர்களால் அவரது மர்மத்தை அறிய முடியவில்லை

ਰੁਦ੍ਰ ਕੇ ਪਾਰ ਨ ਪਇਯਤ ਜਾਹਿ ਕੇ ਬੇਦ ਸਕੈ ਨਹਿ ਭੇਦ ਬਤਾਯੋ ॥

rudr ke paar na peiyat jaeh ke bed sakai neh bhed bataayo |

ருத்திரன் (சிவன்) போன்ற துறவிகள் மற்றும் வேதங்கள் கூட அவரது மர்மத்தை அறிய முடியாது

ਨਾਰਦ ਤੂੰਬਰ ਲੈ ਕਰਿ ਬੀਨ ਭਲੇ ਬਿਧਿ ਸੋ ਹਰਿ ਕੋ ਗੁਨ ਗਾਯੋ ॥

naarad toonbar lai kar been bhale bidh so har ko gun gaayo |

நாரதரும் தனது வினாவில் (லியர்) புகழ் பாடுகிறார், ஆனால் கவிஞர் ஷ்யாமின் கூற்றுப்படி

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੇਮ ਕੀਏ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਸੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਪਾਯੋ ॥੨੪੫੨॥

sayaam bhanai bin prem kee brij naaeik so brij naaeik paayo |2452|

அன்பு இல்லாமல் கிருஷ்ணரை இறைவன்-கடவுள் என்று யாராலும் உணர முடியாது.2452.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਜਬ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ਸੁਕ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਤਬ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਕ ਕੇ ਸਾਥ ॥

jab nrip so suk yau kahiyo tab nrip suk ke saath |

சுக்தேவ் ராஜாவிடம் இதைச் சொன்னபோது, மன்னன் சுக்தேவிடம், “அவன் பிறப்பிலேயே இறைவன் வேதனையில் இருக்க, இது எப்படி நடக்கும்?

ਹਰਿ ਜਨ ਦੁਖੀ ਸੁਖੀ ਸੁ ਸਿਵ ਰਹੈ ਸੁ ਕਹੁ ਮੁਹਿ ਗਾਥ ॥੨੪੫੩॥

har jan dukhee sukhee su siv rahai su kahu muhi gaath |2453|

சிவபெருமானே நிம்மதியாக இருக்கக்கூடும், தயவுசெய்து இந்த அத்தியாயத்தில் எனக்கு அறிவூட்டுங்கள். ”2453.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

சௌபாய்

ਜਬ ਸੁਕ ਸੋ ਯਾ ਬਿਧ ਕਹਿਯੋ ॥

jab suk so yaa bidh kahiyo |

(அரசர்) சுகதேவனிடம் இவ்வாறு கூறியபோது,

ਦੀਬੋ ਤਬ ਸੁਕ ਉਤਰ ਚਹਿਯੋ ॥

deebo tab suk utar chahiyo |

பிறகு சுகதேவ் பதில் சொல்ல விரும்பினார்.

ਇਹੈ ਜੁਧਿਸਟਰ ਕੈ ਜੀਅ ਆਯੋ ॥

eihai judhisattar kai jeea aayo |

அதே (கேள்வி) யுதிஷ்டிரரின் மனதிலும் வந்தது.

ਹਰਿ ਪੂਛਿਓ ਹਰਿ ਭੇਦ ਸੁਨਾਯੋ ॥੨੪੫੪॥

har poochhio har bhed sunaayo |2454|

பின்னர் மன்னன் சுக்தேவிடம் இதைச் சொன்னான், பின்னர் சுக்தேவ் பதிலளித்தார், "யுதிஷ்டரின் மனதிலும் இதே விஷயம் ஏற்பட்டது, அவர் கிருஷ்ணரிடம் அதையே கேட்டார், கிருஷ்ணரும் இந்த மர்மத்தை யுதிஷ்டரிடம் விளக்கினார்." 2254.