ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 229

ਕੰਠ ਅਭੂਖਨ ਛੰਦ ॥

kantth abhookhan chhand |

காந்த் அபூஷன் சரணம்

ਜਾਉ ਕਹਾ ਪਗ ਭੇਟ ਕਹਉ ਤੁਹ ॥

jaau kahaa pag bhett khau tuh |

எங்கு செல்வது நான் உன் பாதங்களை தொட்டு, ஓ ராமா!

ਲਾਜ ਨ ਲਾਗਤ ਰਾਮ ਕਹੋ ਮੁਹ ॥

laaj na laagat raam kaho muh |

ஓ ராம்! உன் பாதங்களைத் தொட்ட பிறகு நான் எங்கே செல்ல வேண்டும்? நான் வெட்கப்பட வேண்டாமா?

ਮੈ ਅਤਿ ਦੀਨ ਮਲੀਨ ਬਿਨਾ ਗਤ ॥

mai at deen maleen binaa gat |

ஏனென்றால் நான் மிகவும் தாழ்ந்தவன், அழுக்கானவன், ஒழுக்கம் இல்லாதவன்.

ਰਾਖ ਲੈ ਰਾਜ ਬਿਖੈ ਚਰਨਾਮ੍ਰਿਤ ॥੨੮੭॥

raakh lai raaj bikhai charanaamrit |287|

நான் மிகவும் தாழ்வாகவும், அழுக்காகவும், அசைவற்றும் இருக்கிறேன். ஓ ராம்! உங்கள் ராஜ்யத்தை நிர்வகித்து, உங்கள் அமுத பாதங்களால் அதை மகிமைப்படுத்துங்கள்.

ਚਛ ਬਿਹੀਨ ਸੁਪਛ ਜਿਮੰ ਕਰ ॥

chachh biheen supachh jiman kar |

கண்கள் இல்லாத பறவை போல (வீழ்ச்சி).

ਤਿਉ ਪ੍ਰਭ ਤੀਰ ਗਿਰਯੋ ਪਗ ਭਰਥਰ ॥

tiau prabh teer girayo pag bharathar |

எப்படி ஒரு பறவை பார்வையற்று கீழே விழுகிறதோ, அதேபோல் பாரதம் ராமர் முன் விழுந்தது.

ਅੰਕ ਰਹੇ ਗਹ ਰਾਮ ਤਿਸੈ ਤਬ ॥

ank rahe gah raam tisai tab |

இராமன் உடனே அவனைப் பிடித்துத் தழுவினான்.

ਰੋਇ ਮਿਲੇ ਲਛਨਾਦਿ ਭਯਾ ਸਭ ॥੨੮੮॥

roe mile lachhanaad bhayaa sabh |288|

அதே சமயம் ராம் அவனைத் தன் மார்போடு அணைத்துக் கொண்டான், அங்கே லக்ஷ்மணனும் அண்ணனும் அழுதனர்.288.

ਪਾਨਿ ਪੀਆਇ ਜਗਾਇ ਸੁ ਬੀਰਹ ॥

paan peeae jagaae su beerah |

தண்ணீரைக் குடித்து (ஸ்ரீராமன்) தன் சகோதரனை எச்சரித்தார்

ਫੇਰਿ ਕਹਯੋ ਹਸ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਬੀਰਹ ॥

fer kahayo has sree raghubeerah |

துணிச்சலான பாரதம் தண்ணீர் கொடுத்து நினைவுக்கு வந்தது. ராம் மீண்டும் சிரித்துக்கொண்டே சொன்னான்.

ਤ੍ਰਿਯੋਦਸ ਬਰਖ ਗਏ ਫਿਰਿ ਐਹੈ ॥

triyodas barakh ge fir aaihai |

பதின்மூன்று ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு நாங்கள் திரும்புவோம்.

ਜਾਹੁ ਹਮੈ ਕਛੁ ਕਾਜ ਕਿਵੈਹੈ ॥੨੮੯॥

jaahu hamai kachh kaaj kivaihai |289|

பதின்மூன்று வருடங்கள் கழித்து நாங்கள் திரும்புவோம், இப்போது நீங்கள் திரும்பிச் செல்லுங்கள், ஏனென்றால் நான் காட்டில் சில பணிகளைச் செய்ய வேண்டும்.

ਚੀਨ ਗਏ ਚਤੁਰਾ ਚਿਤ ਮੋ ਸਭ ॥

cheen ge chaturaa chit mo sabh |

எல்லா புத்திசாலிகளும் (ஆண்கள்) தங்கள் மனதில் புரிந்து கொண்டனர் (அது) ராம் சந்திரன் தோன்றியதற்கு மற்றொரு நோக்கம் இருந்தது.

ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਬੀਰ ਕਹੀ ਅਸ ਕੈ ਜਬ ॥

sree raghubeer kahee as kai jab |

ராமர் இதைச் சொன்னதும், மக்கள் அனைவரும் அதன் பொருளைப் புரிந்து கொண்டனர் (அவர் காட்டில் அரக்கர்களைக் கொல்ல வேண்டும்).

ਮਾਤ ਸਮੋਧ ਸੁ ਪਾਵਰਿ ਲੀਨੀ ॥

maat samodh su paavar leenee |

(ஸ்ரீராமனால் வழங்கப்பட்ட) உயர்ந்த அறிவை (அதாவது ஏற்று) தோற்கடித்து, (பாரதன்) ராமரின் படிகளை எடுத்தார்.

ਅਉਰ ਬਸੇ ਪੁਰ ਅਉਧ ਨ ਚੀਨੀ ॥੨੯੦॥

aaur base pur aaudh na cheenee |290|

ராமரின் அறிவுரைகளுக்கு பயபக்தியுடன் பணிந்து, மனமகிழ்ச்சியுடன் பாரதம் ராமரின் செருப்பை எடுத்து, அயோத்தியின் அங்கீகாரத்தை மறந்து, அதன் எல்லையை மீறி வாழத் தொடங்கினார்.290.

ਸੀਸ ਜਟਾਨ ਕੋ ਜੂਟ ਧਰੇ ਬਰ ॥

sees jattaan ko joott dhare bar |

(பரதன் தலையில் அழகான ஜடா மூட்டையை அணிந்திருந்தான்).

ਰਾਜ ਸਮਾਜ ਦੀਯੋ ਪਊਵਾ ਪਰ ॥

raaj samaaj deeyo paoovaa par |

தலையில் மெட்டி முடியை அணிந்த அவர், அந்தச் செருப்புகளுக்கே அரசப்பணிகள் அனைத்தையும் அர்ப்பணித்தார்.

ਰਾਜ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਹੋਤ ਉਜਿਆਰੈ ॥

raaj kare din hot ujiaarai |

பகல் நேரமானபோது, பரதன் அரசின் வேலையைச் செய்தான்

ਰੈਨਿ ਭਏ ਰਘੁਰਾਜ ਸੰਭਾਰੈ ॥੨੯੧॥

rain bhe raghuraaj sanbhaarai |291|

பகலில் அந்தச் செருப்பின் துணையுடன் அரச கடமைகளைச் செய்து இரவில் அவற்றைப் பாதுகாத்தான்.291.

ਜਜਰ ਭਯੋ ਝੁਰ ਝੰਝਰ ਜਿਉ ਤਨ ॥

jajar bhayo jhur jhanjhar jiau tan |

(பரதனின்) உடல் காய்ந்த ப்ரையர் போல் குழியாக மாறியது.

ਰਾਖਤ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਰਾਜ ਬਿਖੈ ਮਨ ॥

raakhat sree raghuraaj bikhai man |

பாரதத்தின் உடல் வாடி, தளர்ந்து போனது, ஆனாலும் ராமனின் நினைவை எப்போதும் தன் மனதில் வைத்திருந்தான்.

ਬੈਰਿਨ ਕੇ ਰਨ ਬਿੰਦ ਨਿਕੰਦਤ ॥

bairin ke ran bind nikandat |

(அவன்) போரில் எதிரிகளின் படையை அழிக்கிறான்.

ਭਾਖਤ ਕੰਠਿ ਅਭੂਖਨ ਛੰਦਤ ॥੨੯੨॥

bhaakhat kantth abhookhan chhandat |292|

இதனுடன் அவர் எதிரிகளின் குழுக்களை அழித்தார் மற்றும் ஆபரணங்களுக்கு பதிலாக அவர் ஜபமாலைகளை கழுத்தணிகளாக அணிந்தார்.292.

ਝੂਲਾ ਛੰਦ ॥

jhoolaa chhand |

ஜூலா ஸ்டான்சா

ਇਤੈ ਰਾਮ ਰਾਜੰ ॥

eitai raam raajan |

(ஆகிறது) ராஜா ராம்

ਕਰੈ ਦੇਵ ਕਾਜੰ ॥

karai dev kaajan |

அவர்கள் தெய்வப் பணியைச் செய்கிறார்கள்.

ਧਰੋ ਬਾਨ ਪਾਨੰ ॥

dharo baan paanan |

கையில் வில்லும் அம்பும் உள்ளது

ਭਰੈ ਬੀਰ ਮਾਨੰ ॥੨੯੩॥

bharai beer maanan |293|

இந்தப் பக்கத்தில் ராஜா ராமர், அசுரர்களைக் கொன்று தெய்வங்களின் கடமைகளைச் செய்கிறார், அவர் வில்லைக் கையில் எடுத்துக்கொண்டு வலிமைமிக்க வீரராகத் தெரிகிறார்.293.

ਜਹਾ ਸਾਲ ਭਾਰੇ ॥

jahaa saal bhaare |

வருஷத்துல பெரிய மரங்கள் இருந்த இடம்

ਦ੍ਰੁਮੰ ਤਾਲ ਨਯਾਰੇ ॥

druman taal nayaare |

வெவ்வேறு தாளங்களின் இறக்கைகள் இருந்தன,

ਛੁਏ ਸੁਰਗ ਲੋਕੰ ॥

chhue surag lokan |

வானத்தைத் தொட்டுக் கொண்டிருந்தவர்கள்

ਹਰੈ ਜਾਤ ਸੋਕੰ ॥੨੯੪॥

harai jaat sokan |294|

காட்டில் மற்ற மரங்கள் மற்றும் டான்கள் போன்றவற்றுடன் சால் மரங்கள் இருந்த இடத்தில், அதன் மகிமை சொர்க்கமாகத் தோன்றியது மற்றும் அனைத்து துக்கங்களையும் அழிப்பதாக இருந்தது.294.

ਤਹਾ ਰਾਮ ਪੈਠੇ ॥

tahaa raam paitthe |

ராம் அந்த வீட்டிற்குள் சென்றான்

ਮਹਾਬੀਰ ਐਠੇ ॥

mahaabeer aaitthe |

மிகவும் பெருமை வாய்ந்த ஹீரோவாக இருந்தவர்.

ਲੀਏ ਸੰਗਿ ਸੀਤਾ ॥

lee sang seetaa |

(அவர்கள்) சீதையைத் தம்முடன் அழைத்துச் சென்றுள்ளனர்

ਮਹਾ ਸੁਭ੍ਰ ਗੀਤਾ ॥੨੯੫॥

mahaa subhr geetaa |295|

ராமர் அந்த இடத்தில் தங்கி ஒரு வலிமைமிக்க வீரனைப் போல தோற்றமளித்தார், சீதை தெய்வீகப் பாடல் போன்ற அவருடன் இருந்தார்.295.

ਬਿਧੁੰ ਬਾਕ ਬੈਣੀ ॥

bidhun baak bainee |

(அவள்) காக்கா போன்ற குரலுடன்,

ਮ੍ਰਿਗੀ ਰਾਜ ਨੈਣੀ ॥

mrigee raaj nainee |

மான் கண்களை உடைய,

ਕਟੰ ਛੀਨ ਦੇ ਸੀ ॥

kattan chheen de see |

மெல்லிய இமைகள்

ਪਰੀ ਪਦਮਨੀ ਸੀ ॥੨੯੬॥

paree padamanee see |296|

அவள் இனிமையான பேச்சாற்றல் உடையவள், அவள் கண்கள் மான் ராணியைப் போன்றவள், அவள் மெலிந்தாள், அவள் தேவதை, பத்மினி (பெண்கள் மத்தியில்) போல் இருந்தாள்.296.

ਝੂਲਨਾ ਛੰਦ ॥

jhoolanaa chhand |

ஜூலானா ஸ்டான்சா

ਚੜੈ ਪਾਨ ਬਾਨੀ ਧਰੇ ਸਾਨ ਮਾਨੋ ਚਛਾ ਬਾਨ ਸੋਹੈ ਦੋਊ ਰਾਮ ਰਾਨੀ ॥

charrai paan baanee dhare saan maano chachhaa baan sohai doaoo raam raanee |

ராமர் தனது கைகளில் கூர்மையான அம்புகளுடன் மகிமையுடன் காணப்படுகிறார், ராமரின் ராணியான சீதை தனது கண்களின் அழகான அம்புகளால் நேர்த்தியாகத் தோன்றுகிறார்.

ਫਿਰੈ ਖਿਆਲ ਸੋ ਏਕ ਹਵਾਲ ਸੇਤੀ ਛੁਟੇ ਇੰਦ੍ਰ ਸੇਤੀ ਮਨੋ ਇੰਦ੍ਰ ਧਾਨੀ ॥

firai khiaal so ek havaal setee chhutte indr setee mano indr dhaanee |

அவள் ராமனுடன் சுற்றித் திரிகிறாள், அவனது தலைநகரான இந்திரன் துரத்தப்பட்டதைப் போன்ற எண்ணங்களில் மூழ்கி அங்கும் இங்கும் தள்ளாடுகிறான்.

ਮਨੋ ਨਾਗ ਬਾਕੇ ਲਜੀ ਆਬ ਫਾਕੈ ਰੰਗੇ ਰੰਗ ਸੁਹਾਬ ਸੌ ਰਾਮ ਬਾਰੇ ॥

mano naag baake lajee aab faakai range rang suhaab sau raam baare |

அவளது ஜடையின் தளர்வான முடி, நாகங்களின் மகிமைக்கு வெட்கத்தை ஏற்படுத்தியது, ராமருக்கு பலியாகிறது.

ਮ੍ਰਿਗਾ ਦੇਖਿ ਮੋਹੇ ਲਖੇ ਮੀਨ ਰੋਹੇ ਜਿਨੈ ਨੈਕ ਚੀਨੇ ਤਿਨੋ ਪ੍ਰਾਨ ਵਾਰੇ ॥੨੯੭॥

mrigaa dekh mohe lakhe meen rohe jinai naik cheene tino praan vaare |297|

அவளைப் பார்க்கும் மான்கள் அவளைக் கவர்ந்தன, அவளுடைய அழகைப் பார்க்கும் மீன்கள் அவளைப் பார்த்து பொறாமை கொள்கின்றன, அவளைப் பார்த்தவன் அவளுக்காக தன்னைத் தியாகம் செய்தான்.297.