ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 315

ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਤਾ ਕੀ ਮਹਿਮਾ ਨ ਲਖੀ ਜਾਇ ਐਸੀ ਭਾਤਿ ਖੇਲੈ ਕਾਨ੍ਰਹ ਮਹਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ਕੈ ॥੨੨੯॥

kahai kab sayaam taa kee mahimaa na lakhee jaae aaisee bhaat khelai kaanrah mahaa sukh paae kai |229|

இவ்வாறே இதன் புகழ்ச்சியை வர்ணிக்க முடியாது என்றும் கிருஷ்ணர் இந்நாடகத்தில் அளவற்ற இன்பம் பெறுகின்றார் என்றும் கவிஞர் கூறுகிறார்.229.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਅੰਤ ਭਏ ਰੁਤਿ ਗ੍ਰੀਖਮ ਕੀ ਰੁਤਿ ਪਾਵਸ ਆਇ ਗਈ ਸੁਖਦਾਈ ॥

ant bhe rut greekham kee rut paavas aae gee sukhadaaee |

கோடை காலம் முடிந்து ஆறுதல் தரும் மழைக்காலம் வந்தது

ਕਾਨ੍ਰਹ ਫਿਰੈ ਬਨ ਬੀਥਿਨ ਮੈ ਸੰਗਿ ਲੈ ਬਛਰੇ ਤਿਨ ਕੀ ਅਰੁ ਮਾਈ ॥

kaanrah firai ban beethin mai sang lai bachhare tin kee ar maaee |

கிருஷ்ணர் தனது பசுக்களுடன் காடுகளிலும் குகைகளிலும் அலைகிறார்

ਬੈਠਿ ਤਬੈ ਫਿਰਿ ਮਧ ਗੁਫਾ ਗਿਰਿ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਸਭੈ ਮਨੁ ਭਾਈ ॥

baitth tabai fir madh gufaa gir gaavat geet sabhai man bhaaee |

மேலும் அவருக்குப் பிடித்த பாடல்களைப் பாடுவது

ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਇਮ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਈ ॥੨੩੦॥

taa chhab kee at hee upamaa kab ne mukh te im bhaakh sunaaee |230|

இக்கண்காட்சியைப் புலவர் இவ்வாறு விளக்கியுள்ளார்.230.

ਸੋਰਠਿ ਸਾਰੰਗ ਅਉ ਗੁਜਰੀ ਲਲਤਾ ਅਰੁ ਭੈਰਵ ਦੀਪਕ ਗਾਵੈ ॥

soratth saarang aau gujaree lalataa ar bhairav deepak gaavai |

சோரதா, சாரங், குஜ்ரி, லலத் மற்றும் பைரவ் மீது தீபக் (ராகம்) பாடுகிறார்;

ਟੋਡੀ ਅਉ ਮੇਘ ਮਲ੍ਰਹਾਰ ਅਲਾਪਤ ਗੌਡ ਅਉ ਸੁਧ ਮਲ੍ਰਹਾਰ ਸੁਨਾਵੈ ॥

ttoddee aau megh malrahaar alaapat gauadd aau sudh malrahaar sunaavai |

அவர்கள் அனைவரும் சோரத், சாரங், குஜ்ரி, லலித், பைரவா, தீபக், டோடி, மேக்-மல்ஹா, கவுண்ட் மற்றும் ஷுத் மல்ஹர் ஆகியோரின் இசை முறைகளைக் கேட்கும்படி செய்கிறார்கள்.

ਜੈਤਸਰੀ ਅਰੁ ਮਾਲਸਿਰੀ ਅਉ ਪਰਜ ਸੁ ਰਾਗਸਿਰੀ ਠਟ ਪਾਵੈ ॥

jaitasaree ar maalasiree aau paraj su raagasiree tthatt paavai |

அங்கு அனைவரும் ஜெய்த்ஸ்ரீ, மல்ஸ்ரீ மற்றும் ஸ்ரீ ராகத்தைப் பாடுகிறார்கள்

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਹਰਿ ਜੀ ਰਿਝ ਕੈ ਮੁਰਲੀ ਸੰਗ ਕੋਟਕ ਰਾਗ ਬਜਾਵੈ ॥੨੩੧॥

sayaam kahai har jee rijh kai muralee sang kottak raag bajaavai |231|

கிருஷ்ணன் இன்பத்தில், தனது புல்லாங்குழலில் பல இசை முறைகளை இசைக்கிறார் என்று கவிஞர் ஷியாம் கூறுகிறார்.231.

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

கேபிட்

ਲਲਤ ਧਨਾਸਰੀ ਬਜਾਵਹਿ ਸੰਗਿ ਬਾਸੁਰੀ ਕਿਦਾਰਾ ਔਰ ਮਾਲਵਾ ਬਿਹਾਗੜਾ ਅਉ ਗੂਜਰੀ ॥

lalat dhanaasaree bajaaveh sang baasuree kidaaraa aauar maalavaa bihaagarraa aau goojaree |

கிருஷ்ணா தனது புல்லாங்குழலில் லலித், தன்சாரி, கேதாரா, மால்வா, பிஹாகாரா, குஜ்ரி என்ற இசை முறைகளை வாசித்து வருகிறார்.

ਮਾਰੂ ਅਉ ਪਰਜ ਔਰ ਕਾਨੜਾ ਕਲਿਆਨ ਸੁਭ ਕੁਕਭ ਬਿਲਾਵਲੁ ਸੁਨੈ ਤੇ ਆਵੈ ਮੂਜਰੀ ॥

maaroo aau paraj aauar kaanarraa kaliaan subh kukabh bilaaval sunai te aavai moojaree |

, மாரு, கன்ரா, கல்யாண், மேக் மற்றும் பிலாவல்

ਭੈਰਵ ਪਲਾਸੀ ਭੀਮ ਦੀਪਕ ਸੁ ਗਉਰੀ ਨਟ ਠਾਢੋ ਦ੍ਰੁਮ ਛਾਇ ਮੈ ਸੁ ਗਾਵੈ ਕਾਨ੍ਰਹ ਪੂਜਰੀ ॥

bhairav palaasee bheem deepak su gauree natt tthaadto drum chhaae mai su gaavai kaanrah poojaree |

மேலும் மரத்தடியில் நின்று கொண்டு பைரவா, பீம் பலாசி, தீபக் மற்றும் கௌரி போன்றவர்களின் இசை முறைகளை இசைக்கிறார்.

ਤਾ ਤੇ ਗ੍ਰਿਹ ਤਿਆਗਿ ਤਾ ਕੀ ਸੁਨਿ ਧੁਨਿ ਸ੍ਰੋਨਨ ਮੈ ਮ੍ਰਿਗਨੈਨੀ ਫਿਰਤ ਸੁ ਬਨਿ ਬਨਿ ਊਜਰੀ ॥੨੩੨॥

taa te grih tiaag taa kee sun dhun sronan mai mriganainee firat su ban ban aoojaree |232|

இந்த முறைகளின் ஓசையைக் கேட்டு, தங்கள் வீடுகளை விட்டு வெளியேறும் காளையுடைய பெண்கள் அங்கும் இங்கும் ஓடுகிறார்கள்.232.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਸੀਤ ਭਈ ਰੁਤਿ ਕਾਤਿਕ ਕੀ ਮੁਨਿ ਦੇਵ ਚੜਿਓ ਜਲ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ਥੋਰੋ ॥

seet bhee rut kaatik kee mun dev charrio jal hvai gayo thoro |

குளிர்காலம் வந்துவிட்டதால், கார்த்திகை மாதம் வந்ததால் தண்ணீர் வரத்து குறைந்துள்ளது

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਨੀਰੇ ਕੇ ਫੂਲ ਧਰੇ ਅਰੁ ਗਾਵਤ ਬੇਨ ਬਜਾਵਤ ਭੋਰੋ ॥

kaanrah kaneere ke fool dhare ar gaavat ben bajaavat bhoro |

கிருஷ்ணர் கனேரிப் பூக்களைக் கட்டிக்கொண்டு, அதிகாலையில் புல்லாங்குழலில் இசைக்கிறார்

ਸ੍ਯਾਮ ਕਿਧੋ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਮਨ ਮਧਿ ਬਿਚਾਰੁ ਕਬਿਤੁ ਸੁ ਜੋਰੋ ॥

sayaam kidho upamaa tih kee man madh bichaar kabit su joro |

அந்த உருவகத்தை நினைவு கூர்ந்து கபித் சரத்தை மனதிற்குள் இயற்றுவதாக கவிஞர் ஷியாம் கூறுகிறார்.

ਮੈਨ ਉਠਿਯੋ ਜਗਿ ਕੈ ਤਿਨ ਕੈ ਤਨਿ ਲੇਤ ਹੈ ਪੇਚ ਮਨੋ ਅਹਿ ਤੋਰੋ ॥੨੩੩॥

main utthiyo jag kai tin kai tan let hai pech mano eh toro |233|

காதல் தெய்வம் எல்லாப் பெண்களின் உடலிலும் எழுந்தருளி பாம்பாக உருளும் என்று வர்ணிப்பது.233.

ਗੋਪੀ ਬਾਚ ॥

gopee baach |

கோபியின் பேச்சு:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਬੋਲਤ ਹੈ ਮੁਖ ਤੇ ਸਭ ਗਵਾਰਿਨ ਪੁੰਨਿ ਕਰਿਓ ਇਨ ਹੂੰ ਅਤਿ ਮਾਈ ॥

bolat hai mukh te sabh gavaarin pun kario in hoon at maaee |

ஓ தாயே! இந்த புல்லாங்குழல் பல துறவறம், மதுவிலக்கு மற்றும் யாத்திரை-நிலையங்களில் குளியல் செய்திருக்கிறது.

ਜਗ੍ਯ ਕਰਿਯੋ ਕਿ ਕਰਿਯੋ ਤਪ ਤੀਰਥ ਗੰਧ੍ਰਬ ਤੇ ਇਨ ਕੈ ਸਿਛ ਪਾਈ ॥

jagay kariyo ki kariyo tap teerath gandhrab te in kai sichh paaee |

அது கந்தர்வர்களிடமிருந்து அறிவுரைகளைப் பெற்றது

ਕੈ ਕਿ ਪੜੀ ਸਿਤਬਾਨਹੁ ਤੇ ਕਿ ਕਿਧੋ ਚਤੁਰਾਨਨਿ ਆਪ ਬਨਾਈ ॥

kai ki parree sitabaanahu te ki kidho chaturaanan aap banaaee |

இது அன்பின் கடவுளால் அறிவுறுத்தப்பட்டது மற்றும் பிரம்மா அதை உருவாக்கினார்

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਇਹ ਤੇ ਹਰਿ ਓਠਨ ਸਾਥ ਲਗਾਈ ॥੨੩੪॥

sayaam kahai upamaa tih kee ih te har otthan saath lagaaee |234|

கிருஷ்ணர் தனது உதடுகளால் அதைத் தொட்டதற்கு இதுவே காரணம்.

ਸੁਤ ਨੰਦ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ਮੁਰਲੀ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਗਨੋ ॥

sut nand bajaavat hai muralee upamaa tih kee kab sayaam gano |

நந்தாவின் மகன் (கிருஷ்ணன்) புல்லாங்குழல் வாசிக்கிறான், ஷியாம் (கவிஞன்) அவனது உருவகத்தைப் பற்றி சிந்திக்கிறான்.

ਤਿਹ ਕੀ ਧੁਨਿ ਕੋ ਸੁਨਿ ਮੋਹ ਰਹੇ ਮੁਨਿ ਰੀਝਤ ਹੈ ਸੁ ਜਨੋ ਰੁ ਕਨੋ ॥

tih kee dhun ko sun moh rahe mun reejhat hai su jano ru kano |

நந்தனின் மகனான கிருஷ்ணன் புல்லாங்குழலில் இசைக்கிறான், புல்லாங்குழலின் ஒலியைக் கேட்டு முனிவர்களும் காட்டில் உள்ள உயிரினங்களும் மகிழ்ச்சி அடைவதாக கவிஞர் ஷியாம் கூறுகிறார்.

ਤਨ ਕਾਮ ਭਰੀ ਗੁਪੀਆ ਸਭ ਹੀ ਮੁਖ ਤੇ ਇਹ ਭਾਤਨ ਜਵਾਬ ਭਨੋ ॥

tan kaam bharee gupeea sabh hee mukh te ih bhaatan javaab bhano |

எல்லா கோபியர்களும் காமத்தால் நிரம்பி, தங்கள் வாயால் இப்படி பதிலளிக்கிறார்கள்.

ਮੁਖ ਕਾਨ੍ਰਹ ਗੁਲਾਬ ਕੋ ਫੂਲ ਭਯੋ ਇਹ ਨਾਲਿ ਗੁਲਾਬ ਚੁਆਤ ਮਨੋ ॥੨੩੫॥

mukh kaanrah gulaab ko fool bhayo ih naal gulaab chuaat mano |235|

கோபியர்களின் உடல்கள் காமத்தால் நிரம்பியுள்ளன, கிருஷ்ணரின் வாய் ரோஜாவைப் போன்றது என்றும் புல்லாங்குழலின் குரல் ரோஜாவின் சாரம் கீழே சொட்டுவது போலவும் இருக்கிறது என்று கூறுகிறார்கள்.235.

ਮੋਹਿ ਰਹੇ ਸੁਨਿ ਕੈ ਧੁਨਿ ਕੌ ਮ੍ਰਿਗ ਮੋਹਿ ਪਸਾਰ ਗੇ ਖਗ ਪੈ ਪਖਾ ॥

mohi rahe sun kai dhun kau mrig mohi pasaar ge khag pai pakhaa |

புல்லாங்குழல் ஓசையில் மயில்கள் மயங்குகின்றன, பறவைகள் கூட மயங்கி இறக்கைகளை விரிக்கின்றன.

ਨੀਰ ਬਹਿਓ ਜਮੁਨਾ ਉਲਟੋ ਪਿਖਿ ਕੈ ਤਿਹ ਕੋ ਨਰ ਖੋਲ ਰੇ ਚਖਾ ॥

neer bahio jamunaa ulatto pikh kai tih ko nar khol re chakhaa |

புல்லாங்குழலின் குரலைக் கேட்டு, மீன்கள், அன்பே, பறவைகள் அனைத்தும் மயக்கமடைந்தன, "ஓ மக்களே! கண்களைத் திறந்து பாருங்கள், யமுனையின் நீர் எதிர் திசையில் பாய்கிறது

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਨ ਕੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਬਛੁਰਾ ਮੁਖ ਸੋ ਕਛੁ ਨ ਚੁਗੈ ਕਖਾ ॥

sayaam kahai tin ko sun kai bachhuraa mukh so kachh na chugai kakhaa |

புல்லாங்குழல் கேட்டு கன்றுகள் புல் சாப்பிடுவதை நிறுத்திவிட்டன என்று கவிஞர் கூறுகிறார்

ਛੋਡਿ ਚਲੀ ਪਤਨੀ ਅਪਨੇ ਪਤਿ ਤਾਰਕ ਹ੍ਵੈ ਜਿਮ ਡਾਰਤ ਲਖਾ ॥੨੩੬॥

chhodd chalee patanee apane pat taarak hvai jim ddaarat lakhaa |236|

வீட்டையும் செல்வத்தையும் விட்டுச் சென்ற சன்னியாசியைப் போல மனைவி கணவனை விட்டுப் பிரிந்திருக்கிறாள்.236.

ਕੋਕਿਲ ਕੀਰ ਕੁਰੰਗਨ ਕੇਹਰਿ ਮੈਨ ਰਹਿਯੋ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਮਤਵਾਰੋ ॥

kokil keer kurangan kehar main rahiyo hvai kai matavaaro |

இரவிகள், கிளிகள், மான்கள் போன்ற அனைத்தும் காமத்தின் வேதனையில் மூழ்கியுள்ளன.

ਰੀਝ ਰਹੇ ਸਭ ਹੀ ਪੁਰ ਕੇ ਜਨ ਆਨਨ ਪੈ ਇਹ ਤੈ ਸਸਿ ਹਾਰੋ ॥

reejh rahe sabh hee pur ke jan aanan pai ih tai sas haaro |

நகர மக்கள் அனைவரும் மகிழ்ச்சியடைந்து, கிருஷ்ணரின் முகத்தில் சந்திரன் படுத்திருப்பதாகக் கூறினர்

ਅਉ ਇਹ ਕੀ ਮੁਰਲੀ ਜੁ ਬਜੈ ਤਿਹ ਊਪਰਿ ਰਾਗ ਸਭੈ ਫੁਨਿ ਵਾਰੋ ॥

aau ih kee muralee ju bajai tih aoopar raag sabhai fun vaaro |

அனைத்து இசை முறைகளும் புல்லாங்குழலின் தாளத்திற்கு முன் தங்களைத் தியாகம் செய்கின்றன

ਨਾਰਦ ਜਾਤ ਥਕੈ ਇਹ ਤੈ ਬੰਸੁਰੀ ਜੁ ਬਜਾਵਤ ਕਾਨਰ ਕਾਰੋ ॥੨੩੭॥

naarad jaat thakai ih tai bansuree ju bajaavat kaanar kaaro |237|

நாரத முனிவர், தனது யாழ் இசைப்பதை நிறுத்திவிட்டு, கரிய கிருஷ்ணரின் புல்லாங்குழலைக் கேட்டு களைப்படைந்துள்ளார்.237.

ਲੋਚਨ ਹੈ ਮ੍ਰਿਗ ਕੇ ਕਟਿ ਕੇਹਰਿ ਨਾਕ ਕਿਧੋ ਸੁਕ ਸੋ ਤਿਹ ਕੋ ਹੈ ॥

lochan hai mrig ke katt kehar naak kidho suk so tih ko hai |

மான் போன்ற கண்களும், சிங்கம் போன்ற முகமும், கிளி போன்ற முகமும் உடையவர்.

ਗ੍ਰੀਵ ਕਪੋਤ ਸੀ ਹੈ ਤਿਹ ਕੀ ਅਧਰਾ ਪੀਆ ਸੇ ਹਰਿ ਮੂਰਤਿ ਜੋ ਹੈ ॥

greev kapot see hai tih kee adharaa peea se har moorat jo hai |

அவருடைய (கிருஷ்ணரின்) கண்கள் காடாவைப் போன்றது, இடுப்பு சிங்கத்தைப் போன்றது, மூக்கு கிளியைப் போன்றது, கழுத்து புறாவைப் போன்றது, உதடுகள் (ஆதார்) அமுதத்தைப் போன்றது.

ਕੋਕਿਲ ਅਉ ਪਿਕ ਸੇ ਬਚਨਾਮ੍ਰਿਤ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸੁੰਦਰ ਸੋਹੈ ॥

kokil aau pik se bachanaamrit sayaam kahai kab sundar sohai |

இரவலன், மயில் போன்ற இனிமையான பேச்சு

ਪੈ ਇਹ ਤੇ ਲਜ ਕੈ ਅਬ ਬੋਲਤ ਮੂਰਤਿ ਲੈਨ ਕਰੈ ਖਗ ਰੋਹੈ ॥੨੩੮॥

pai ih te laj kai ab bolat moorat lain karai khag rohai |238|

இனிமையாகப் பேசும் இந்த உயிரினங்கள் இப்போது புல்லாங்குழலின் ஒலியைக் கண்டு வெட்கப்பட்டு நடுவில் பொறாமை கொள்கின்றன.238.

ਫੂਲ ਗੁਲਾਬ ਨ ਲੇਤ ਹੈ ਤਾਬ ਸਹਾਬ ਕੋ ਆਬ ਹ੍ਵੈ ਦੇਖਿ ਖਿਸਾਨੋ ॥

fool gulaab na let hai taab sahaab ko aab hvai dekh khisaano |

அவரது அழகுக்கு முன் தெளிவற்ற ரோஜா மற்றும் சிவப்பு மற்றும் நேர்த்தியான நிறம் அவரது அழகுக்கு முன் வெட்கமாக உணர்கிறது

ਪੈ ਕਮਲਾ ਦਲ ਨਰਗਸ ਕੋ ਗੁਲ ਲਜਤ ਹ੍ਵੈ ਫੁਨਿ ਦੇਖਤ ਤਾਨੋ ॥

pai kamalaa dal naragas ko gul lajat hvai fun dekhat taano |

தாமரையும் நாசீசும் அவனது வசீகரத்தின் முன் வெட்கப்படுகின்றன

ਸ੍ਯਾਮ ਕਿਧੋ ਅਪੁਨੇ ਮਨ ਮੈ ਬਰਤਾ ਗਨਿ ਕੈ ਕਬਿਤਾ ਇਹ ਠਾਨੋ ॥

sayaam kidho apune man mai barataa gan kai kabitaa ih tthaano |

அல்லது ஷ்யாம் (கவிஞர்) இக்கவிதையை தன் மனதில் உள்ள சிறப்பை அறிந்து செய்கிறார்.

ਦੇਖਨ ਕੋ ਇਨ ਕੇ ਸਮ ਪੂਰਬ ਪਛਮ ਡੋਲੈ ਲਹੈ ਨਹਿ ਆਨੋ ॥੨੩੯॥

dekhan ko in ke sam poorab pachham ddolai lahai neh aano |239|

கவிஞர் ஷ்யாம் தனது அழகைப் பற்றி மனதில் உறுதியற்றவராகத் தோன்றுகிறார், மேலும் அவரைப் போன்ற ஒருவரைப் பார்ப்பதற்காக கிழக்கிலிருந்து மேற்கு நோக்கி அலைந்தாலும் கிருஷ்ணரைப் போன்ற ஒரு வெற்றிகரமான நபரைக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை என்று கூறுகிறார்.239.