شیام کوی کہندے ہن، اس دی مہما جانی نہیں جاندی، کرشن جی اس تراں نال کھیڈدے ہوئے سکھ پاؤندے ہن ۔۔229۔۔
سوییا:
گریکھم رت دا انت ہندے ہی سکھ دین والی برکھا رت آ گئی۔
کرشن وچھے اتے گؤاں نال لے کے بن دیاں کنج گلیاں وچ پھرن لگے۔
(مینہ پین تے) پہاڑ دیاں گپھاواں وچ بیٹھ جاندے ہن اتے من بھاؤندے گیت گاؤندے ہن۔
اس شوبھا دی بہت چنگی اپما ہے، جو کوی نے اس تراں کہِ کے سنائی ہے ۔۔230۔۔
سورٹھ، سارنگ، گوجری، للت اتے بھیرو تے دیپک (راگ) گاؤندا ہے؛
ٹوڈی اتے میگھ ملھار الاپدا ہے اتے گونڈ تے شدھ ملھار سناؤندا ہے؛
جیتسری، مالسری، پرج اتے سری راگ دا ٹھٹ بنھ دندا ہے۔
شیام کوی کہندے ہن کِ کرشن خش ہو کے مرلی نال کروڑاں راگ وجاؤندا ہے ۔۔231۔۔
کبتّ:
بنسری نال للت، دھناسری، کدارا، مالوا، بہاگڑا اتے گوجری راگ وجاؤندا ہے۔
مارو، پرج، کانڑا اتے کلیان، ککبھ، بلاول، اتے مورچھنا (موجری) وی سناؤندا ہے۔
بھیرو، پلاسی، بھیم، دیپک، گوڑی تے نٹ (راگاں نوں) پوجن یوگ کانھ برچھ دی چھاں وچ کھلوتا گاؤندا ہے۔
اس بنسری دی آواز کنی سن کے ہرن ورگیاں اکھاں والیاں گوپیاں گھراں نوں چھڈ کے بن بن وچ اجڑیاں پھردیاں ہن ۔۔232۔۔
سوییا:
کتک دی ٹھنڈی رت آ گئی۔ اگست تارا چڑھ پیا ہے (اتے ندیاں) وچ پانی تھوڑا ہو گیا ہے۔
کرشن نے کنیر دے پھل (سر وچ) ٹنگے ہوئے ہن اتے سویر توں بنسری وجاؤندا ہویا گیت گا رہا ہے۔
شیام (کوی نے) اس دی مہما من وچ وچار کے کوتا جوڑی ہے۔
مانو انھاں دے تن وچ کام جاگ پیا ہووے جاں زخمی سپّ ولیویں کھا رہا ہووے ۔۔233۔۔
گوپیاں کہندیاں ہن:
سوییا:
ساریاں گوپیاں مکھ وچوں کہندیاں ہن، ہے ماتا! اس (بنسری نے) کوئی وڈا پنّ کیتا ہے،
جاں یگّ کیتا ہے، جاں تپ کیتا ہے جاں تیرتھ (اشنان) کیتا ہے جاں اس نے (کسے) گندھرب توں سکھیا پائی ہے۔
جاں (اہ) کامدیو ('ستبانہُ') پاسوں پڑھی ہے جاں برہما نے آپ بنایا ہے۔
شیام کوی اس دی اپما کردیاں کہندے ہن کِ اسے کر کے اس نوں کرشن نے آپنے ہوٹھاں نال لگایا ہے ۔۔234۔۔
نند دا پتر (کرشن) مرلی وجاؤندا ہے، اس دی اپما شیام (کوی) وچاردے ہن۔
اس دی آواز سن کے جنا کھنا موہت ہو جاندا ہے اتے ریجھ پیندا ہے۔
ساریاں گوپیاں دا تن کام نال بھر گیا ہے اتے اس تراں نال مونہ توں جواب کہندیاں ہن،
کرشن دا مونہ گلاب دا پھل ہے اتے بنسری روپی نال توں ارک (گلاب) چوندا ہے ۔۔235۔۔
بنسری دی دھن سن کے مرگ موہت ہو رہے ہن اتے پنچھی وی موہت ہو کے کھمبھ کھلار رہے ہن۔
جمنا دا پانی (وی موہت ہو کے) الٹا وگ رہا ہے، اس نوں ویکھ کے وئکتی دیاں اکھاں ٹڈیاں رہِ جاندیاں ہن۔
شیام کوی کہندے ہن اس نوں سن کے وچھے وی موہت ہو رہے ہن، مونہ نال گھاہ کھانا وی بھل گئے ہن۔
استریاں آپنے پتیاں نوں چھڈ کے (کرشن ول تر پئیاں ہن) جویں تیاگی ہون تے کوئی وئکتی لکھاں رپئے سٹ دندا ہے ۔۔236۔۔
کوئل، توتا، ہرن، شیر اتے کامدیو (کرشن دے سروپ نوں ویکھ کے) متوالے ہو گئے ہن۔
سارے شہر واسی پرسنّ ہو رہے ہن اتے اس دے مکھڑے (دی سندرتا اگے) چندرما وی ہینا ہو گیا ہے۔
اس دی جدوں مرلی وجدی ہے تد اس اتے سارے راگ وارنے ہندے ہن۔
کالا کانھ (اس تراں دی) مرلی وجاؤندا ہے کِ جاندا ہویا نارد وی مات پے جاندا ہے ۔۔237۔۔
اس دیاں ہرن ورگیاں اکھاں، شیر ورگا لک اتے توتے دے سمان نک ہے۔
جو کرشن دی مورت ہے، اس دی گردن کبوتر ورگی تے ہوٹھ امرت سمان ہن۔
کوئل اتے ہریئل ورگے مٹھے بچن ہن۔ شیام کوی کہندے ہن، (اس تراں کانھ) سندر ڈھنگ نال شوبھدا ہے۔
ہن اہ سارے لجاوان ہو کے بولدے ہن، (اتے اہ) پنچھی (اس کر کے) روہ کر رہے ہن، (کِ کرشن نے ساڈے انگ چرا لئے ہن، کتے ساڈی) شکل نوں وی نا چرا لوے ۔۔238۔۔
(اس نوں سہن دی) گلاب دے پھل وچ تاب نہیں اتے شہاب (ارتھات سریشٹھ لال) دی آب وی ویکھ کر کے شرمندی ہندی ہے۔
کمل دے پتے اتے نرگس دے پھل وی اس نوں ویکھدیاں ہی لجت ہندے ہن۔
اتھوا شیام (کوی) آپنے من وچ سریشٹھتا جان کے اہ کوتا کر رہا ہے۔
اس دے سمان دیکھن لئی پورب توں پچھم تک پھردا رہا ہے پر کوئی ہور نہیں ملیا ۔۔239۔۔
مگھر دے مہینے وچ سریاں گوپیاں کرشن نوں پتی وجوں گرہن کرن لئی درگا نوں پوجدیاں ہن۔
پربھات ویلے جمنا وچ نہاؤندیاں ہن جنھاں دے مونہ نوں ویکھ کے کمل ('جلجں') پھل شرمسار ہندا ہے۔