چوپئی:
آپ راجے نوں کہن لگی،
ہے راجن! سنو، تہاڈا اہ کتا
مینوں پراناں توں وی پیارا ہے۔
اس نوں تسیں پتھر نا مارو ۔۔6۔۔
دوہرا:
راجے نے تد 'ست، ست' کہا اتے اس نوں ٹکر پایا۔
(اہ کتا) راجے دے اگوں ہو کے نکل گیا، پر مورکھ (راجا بھید نوں) وچار نا سکیا ۔۔7۔۔
اتھے سری چرتروپاکھیان دے تریا چرتر دے منتری بھوپ سنواد دے 87ویں چرتر دی سماپتی، سبھ شبھ ہے ۔۔87۔۔1537۔۔ چلدا۔۔
دوہرا:
گوکھا نگر وچ اندر دتّ ناں دا راجا ہندا سی۔
(اس پاس) کنج پربھا ناں دی رانی سی جس دا اپار روپ سی ۔۔1۔۔
گوکھا نگر وچ سرب منگلا ناں (دی دیوی) دا بھون (مندر) سی۔
اچے نیویں، راجا اتے پرجا سارے اتھے نمسکار کردے سن ۔۔2۔۔
چوپئی:
اس (دیوی) دے مندر وچ سارے چل کے آؤندے سن
اتے آ کے سمادھی ('گور') نوں سیس جھکاندے سن۔
(اس نوں) کیسر اتے چاول لگاؤندے سن
اتے بھانت بھانت دی دھوپ جگاؤندے سن ۔۔3۔۔
دوہرا:
بھانت بھانت دی پرکرما کر کے اتے تراں تراں نال سر جھکا کے
اتے بھوانی دے مندر دی پوجا کر کے پھر گھر وچ آؤندے سن ۔۔4۔۔
چوپئی:
سارے نر ناری اتھے چل کے جاندے سن
اتے چول کیسر لگاؤندے اتے دھوپ (جگاؤندے سن)۔
بھانت بھانت دے گیت گاؤندے سن
اتے سرب منگلا (دیوی) نوں سر نواؤندے سن ۔۔5۔۔
جو وی کوئی من وچ اچھا دھاردا،
اہ بھوانی دے مندر وچ جا کے پرگٹ کردا۔
اس دی بھاونا پری ہو جاندی۔
(اس گلّ نوں) بال بردھ سبھ جاندے سن ۔۔6۔۔
دوہرا:
(سبھ تھاں) آپنی بھاونا ہی پھلدی ہے، اس وچ کوئی بھید نہیں ہے۔
بھلے دا بھلا ہندا ہے اتے ماڑے دا ماڑا ہندا ہے ۔۔7۔۔
چیتر دی اشٹمی والے دن اس تھاں تے اتسو (میلا) ہندا سی۔
اچا نیواں، راجا پرجا کوئی وی گھر وچ نہیں رہندا سی ۔۔8۔۔
چوپئی:
جدوں اشٹمی دا دن آیا،
(تاں) رانی نوں اک یاتری چنگا لگیا۔
اس نال من بھاؤندا بھوگ کرنا چاہندی سی،
پر اک وی داؤ ہتھ نہیں لگ رہا سی ۔۔9۔۔
من وچ اہ وچار آیا
اتے یاتری نوں کہِ کے پچھواڑے بلوایا۔
اس نال اہ داؤ متھیا
اتے راجے نوں پرگٹ تور تے کہا ۔۔10۔۔
(جد اس نے) جان لیا کِ متر پچھواڑے آ گیا ہے،
(تد) سنکیت نال داؤ اس تراں سنایا
کِ سخیاں سہت کلھ میں جاوانگی