شری دسم گرنتھ

انگ - 1192


ਅਪਨੋ ਬਿਪ ਕਹ ਸੀਸ ਝੁਕਾਵੈ ॥
apano bip kah sees jhukaavai |

تاں آپنا سر براہمن اگے جھکاؤندے۔

ਜੋ ਸਿਖ੍ਯਾ ਦਿਜ ਦੇਤ ਸੁ ਲੇਹੀ ॥
jo sikhayaa dij det su lehee |

جو سکھیا براہمن دندا سی، اہی پراپت کردے سن

ਅਮਿਤ ਦਰਬ ਪੰਡਿਤ ਕਹ ਦੇਹੀ ॥੮॥
amit darab panddit kah dehee |8|

اتے براہمن نوں بہت دھن دندے سن ۔۔8۔۔

ਇਕ ਦਿਨ ਕੁਅਰਿ ਅਗਮਨੋ ਗਈ ॥
eik din kuar agamano gee |

اک دن راج کماری پہلاں چلی گئی

ਦਿਜ ਕਹ ਸੀਸ ਝੁਕਾਵਤ ਭਈ ॥
dij kah sees jhukaavat bhee |

اتے براہمن نوں سر جھکایا۔

ਸਾਲਿਗ੍ਰਾਮ ਪੂਜਤ ਥਾ ਦਿਜਬਰ ॥
saaligraam poojat thaa dijabar |

براہمن بھانت بھانت نال سر نوا کے

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਿਹ ਸੀਸ ਨ੍ਯਾਇ ਕਰਿ ॥੯॥
bhaat bhaat tih sees nayaae kar |9|

سالگرام دی پوجا کر رہا سی ۔۔9۔۔

ਤਾ ਕੌ ਨਿਰਖਿ ਕੁਅਰਿ ਮੁਸਕਾਨੀ ॥
taa kau nirakh kuar musakaanee |

اس نوں ویکھ کے راج کماری ہس پئی

ਸੋ ਪ੍ਰਤਿਮਾ ਪਾਹਨ ਪਹਿਚਾਨੀ ॥
so pratimaa paahan pahichaanee |

اتے اس مورتی نوں پتھر سمجھیا۔

ਤਾਹਿ ਕਹਾ ਪੂਜਤ ਕਿਹ ਨਮਿਤਿਹ ॥
taeh kahaa poojat kih namitih |

اس (براہمن) نوں پچھن لگی کِ اس نوں کس نمت پوج رہے ہو

ਸਿਰ ਨਾਵਤ ਕਰ ਜੋਰਿ ਕਾਜ ਜਿਹ ॥੧੦॥
sir naavat kar jor kaaj jih |10|

اتے کس لئی ہتھ جوڑ کے سر نوا رہے ہو ۔۔10۔۔

ਦਿਜ ਬਾਚ ॥
dij baach |

براہمن نے کہا:

ਸਾਲਗ੍ਰਾਮ ਠਾਕੁਰ ਏ ਬਾਲਾ ॥
saalagraam tthaakur e baalaa |

ہے راج کماری! اہ سالگرام ٹھاکر ہے

ਪੂਜਤ ਜਿਨੈ ਬਡੇ ਨਰਪਾਲਾ ॥
poojat jinai badde narapaalaa |

جس نوں وڈے وڈے راجے پوجدے ہن۔

ਤੈ ਅਗ੍ਯਾਨ ਇਹ ਕਹਾ ਪਛਾਨੈ ॥
tai agayaan ih kahaa pachhaanai |

توں مورکھ اس نوں کی سمجھیں۔

ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਕਹ ਪਾਹਨ ਜਾਨੈ ॥੧੧॥
paramesvar kah paahan jaanai |11|

پرمیشور نوں پتھر سمجھ رہی ہیں ۔۔11۔۔

ਰਾਜਾ ਸੁਤ ਬਾਚ ॥
raajaa sut baach |

راج کماری نے کہا:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سوییا:

ਤਾਹਿ ਪਛਾਨਤ ਹੈ ਨ ਮਹਾ ਜੜ ਜਾ ਕੋ ਪ੍ਰਤਾਪ ਤਿਹੂੰ ਪੁਰ ਮਾਹੀ ॥
taeh pachhaanat hai na mahaa jarr jaa ko prataap tihoon pur maahee |

ہے مہا مورکھ! توں اس نوں نہیں پچھاندا جس دا پرتاپ تناں لوکاں وچ (پسریا ہویا) ہے۔

ਪੂਜਤ ਹੈ ਪ੍ਰਭੁ ਕੈ ਤਿਸ ਕੌ ਜਿਨ ਕੇ ਪਰਸੇ ਪਰਲੋਕ ਪਰਾਹੀ ॥
poojat hai prabh kai tis kau jin ke parase paralok paraahee |

اس نوں پربھو کر کے پوجدا ہیں، جس دے پوجن نال پرلوک (ہور وی) دور ہو جاندا ہے۔

ਪਾਪ ਕਰੋ ਪਰਮਾਰਥ ਕੈ ਜਿਹ ਪਾਪਨ ਤੇ ਅਤਿ ਪਾਪ ਡਰਾਹੀ ॥
paap karo paramaarath kai jih paapan te at paap ddaraahee |

پرمارتھ لئی پاپ کردا ہیں، جنھاں پاپاں نوں ویکھ کے پاپ وی بہت ڈردے ہن۔

ਪਾਇ ਪਰੋ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਕੇ ਪਸੁ ਪਾਹਨ ਮੈ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਨਾਹੀ ॥੧੨॥
paae paro paramesvar ke pas paahan mai paramesvar naahee |12|

ہے مورکھ! پرمیشور دے پیراں وچ پے، پتھراں وچ پرماتما نہیں ہے ۔۔12۔۔

ਬਿਜੈ ਛੰਦ ॥
bijai chhand |

بجے چھند:

ਜੀਵਨ ਮੈ ਜਲ ਮੈ ਥਲ ਮੈ ਸਭ ਰੂਪਨ ਮੈ ਸਭ ਭੂਪਨ ਮਾਹੀ ॥
jeevan mai jal mai thal mai sabh roopan mai sabh bhoopan maahee |

(اہ پرماتما) ساریاں جیواں وچ، جل وچ، تھل وچ، سبھ روپاں وچ اتے ساریاں راجیاں وچ،

ਸੂਰਜ ਮੈ ਸਸਿ ਮੈ ਨਭ ਮੈ ਜਹ ਹੇਰੌ ਤਹਾ ਚਿਤ ਲਾਇ ਤਹਾ ਹੀ ॥
sooraj mai sas mai nabh mai jah herau tahaa chit laae tahaa hee |

سورج وچ، چندرما وچ، آکاش وچ، جتھے ویکھو، اتھے چت ٹکاؤن نال (پراپت کیتا جا سکدا ہے)۔

ਪਾਵਕ ਮੈ ਅਰੁ ਪੌਨ ਹੂੰ ਮੈ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਤਲ ਮੈ ਸੁ ਕਹਾ ਨਹਿ ਜਾਹੀ ॥
paavak mai ar pauan hoon mai prithavee tal mai su kahaa neh jaahee |

اگنی وچ، پون وچ، دھرتی اتے، (اتے اہ) کہڑی تھاں تے نہیں ہے۔

ਬ੍ਯਾਪਕ ਹੈ ਸਭ ਹੀ ਕੇ ਬਿਖੈ ਕਛੁ ਪਾਹਨ ਮੈ ਪਰਮੇਸ੍ਵਵਰ ਨਾਹੀ ॥੧੩॥
bayaapak hai sabh hee ke bikhai kachh paahan mai paramesvavar naahee |13|

(اہ) سبھ وچ ویاپک ہے، بس پتھراں وچ پرماتما نہیں ہے ۔۔13۔۔

ਕਾਗਜ ਦੀਪ ਸਭੈ ਕਰਿ ਕੈ ਅਰੁ ਸਾਤ ਸਮੁੰਦ੍ਰਨ ਕੀ ਮਸੁ ਕੈਯੈ ॥
kaagaj deep sabhai kar kai ar saat samundran kee mas kaiyai |

سارے دیپاں (ٹاپوآں) نوں کاغز بنا کے اتے ستّ سمندراں دی سیاہی کر لئیے۔

ਕਾਟਿ ਬਨਾਸਪਤੀ ਸਿਗਰੀ ਲਿਖਬੇ ਹੂੰ ਕੌ ਲੇਖਨਿ ਕਾਜ ਬਨੈਯੈ ॥
kaatt banaasapatee sigaree likhabe hoon kau lekhan kaaj banaiyai |

ساری بنسپتی نوں کٹ کے لکھن لئی کلماں بنا لئیے۔

ਸਾਰਸ੍ਵਤੀ ਬਕਤਾ ਕਰਿ ਕੈ ਸਭ ਜੀਵਨ ਤੇ ਜੁਗ ਸਾਠਿ ਲਿਖੈਯੈ ॥
saarasvatee bakataa kar kai sabh jeevan te jug saatth likhaiyai |

سرسوتی نوں بولن والا کر کے ساریاں جیواں توں سٹھ یگاں تک لکھوایا جائے

ਜੋ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਯੁਤ ਹੈ ਨਹਿ ਕੈਸੇ ਹੂੰ ਸੋ ਜੜ ਪਾਹਨ ਮੌ ਠਹਰੈਯੈ ॥੧੪॥
jo prabh paayut hai neh kaise hoon so jarr paahan mau tthaharaiyai |14|

(تد وی) جس پربھو نوں کسے تراں پراپت نہیں کیتا جا سکدا، ہے مورکھ! اس نوں پتھراں وچ ستھت کر رہا ہیں ۔۔14۔۔

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپئی:

ਏ ਜਨ ਭੇਵ ਨ ਹਰਿ ਕੋ ਪਾਵੈ ॥
e jan bhev na har ko paavai |

جو پتھر وچ پرماتما نوں ستھت مندا ہے،

ਪਾਹਨ ਮੈ ਹਰਿ ਕੌ ਠਹਰਾਵੈ ॥
paahan mai har kau tthaharaavai |

اہ وئکتی پرماتما دے بھید نوں نہیں سمجھ سکدا۔

ਜਿਹ ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਲੋਗਨ ਭਰਮਾਹੀ ॥
jih kih bidh logan bharamaahee |

(اہ) جویں کویں لوکاں نوں بھرماؤندا ہے

ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਦਰਬੁ ਲੂਟਿ ਲੈ ਜਾਹੀ ॥੧੫॥
grih ko darab loott lai jaahee |15|

اتے گھر نوں دھن لٹ کے لے جاندا ہے ۔۔15۔۔

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوہرا:

ਜਗ ਮੈ ਆਪੁ ਕਹਾਵਈ ਪੰਡਿਤ ਸੁਘਰ ਸੁਚੇਤ ॥
jag mai aap kahaavee panddit sughar suchet |

جگت وچ (توں) آپنے آپ نوں ودوان، سگھڑ اتے سچیت اکھواؤندا ہیں،

ਪਾਹਨ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕਰੈ ਯਾ ਤੇ ਲਗਤ ਅਚੇਤ ॥੧੬॥
paahan kee poojaa karai yaa te lagat achet |16|

پر پتھراں دی پوجا کردا ہیں، اس لئی مورکھ لگدا ہیں ۔۔16۔۔

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپئی:

ਚਿਤ ਭੀਤਰ ਆਸਾ ਧਨ ਧਾਰੈਂ ॥
chit bheetar aasaa dhan dhaarain |

(توں) من وچ (دھن آدِ دی) لالسا رکھدا ہیں

ਸਿਵ ਸਿਵ ਸਿਵ ਮੁਖ ਤੇ ਉਚਾਰੈਂ ॥
siv siv siv mukh te uchaarain |

اتے مونہوں 'شو شو' دا اچارن کردا ہیں۔

ਅਧਿਕ ਡਿੰਭ ਕਰਿ ਜਗਿ ਦਿਖਾਵੈਂ ॥
adhik ddinbh kar jag dikhaavain |

بہت پاکھنڈ کر کے سنسار نوں وکھاؤندا ہیں،

ਦ੍ਵਾਰ ਦ੍ਵਾਰ ਮਾਗਤ ਨ ਲਜਾਵੈਂ ॥੧੭॥
dvaar dvaar maagat na lajaavain |17|

پر دوار دوار اتے منگنو شرماؤندا نہیں ہیں ۔۔17۔۔

ਅੜਿਲ ॥
arril |

اڑل:

ਨਾਕ ਮੂੰਦਿ ਕਰਿ ਚਾਰਿ ਘਰੀ ਠਾਢੇ ਰਹੈ ॥
naak moond kar chaar gharee tthaadte rahai |

نک نوں بند کر کے چار گھڑیاں تک کھڑوتا رہندا ہیں

ਸਿਵ ਸਿਵ ਸਿਵ ਹ੍ਵੈ ਏਕ ਚਰਨ ਇਸਥਿਤ ਕਹੈ ॥
siv siv siv hvai ek charan isathit kahai |

اتے اک چرن اتے ٹک کے 'شو شو' کہندا ہیں۔

ਜੋ ਕੋਊ ਪੈਸਾ ਏਕ ਦੇਤ ਕਰਿ ਆਇ ਕੈ ॥
jo koaoo paisaa ek det kar aae kai |

جے کوئی آ کے اک پیسا دندا ہے