اتے بھانت بھانت دے بھوگ نال (من) بھردا ۔۔10۔۔
دوہرا:
دیؤ اتے کازی نوں ویکھ کے اہ سندری بہت ڈردی سی۔
اہ نک چڑھا کے رتی-کریڑا کردی سی، (کیونکِ) اس دا کجھ وس نہیں چلدا سی ۔۔11۔۔
چوپئی:
تد اس نے اک اپا وچاریا
اتے ہتھ نال اک پتر لکھیا۔
کازی نال اس تراں گلّ کیتی
کِ میرے من وچ اک اچھا ('ہوس') رہی ہے ۔۔12۔۔
دوہرا:
میں اج تک دلی دے بادشاہ دا مہلّ نہیں ویکھیا۔
ہے کازیاں دے شرومنی! سنو، اہی اچھا میرے من وچ چبھی پئی ہے ۔۔13۔۔
کازی نے دیؤ نوں کہا۔ اس نوں بادشاہ دا مہلّ وکھا دیو
اتے پھر منجی نوں چک کے اتھے پہنچا دیو ۔۔14۔۔
چوپئی:
اس (پری) نوں دیؤ اتھے لے گیا۔
سارا مہلّ وکھا دتا۔
بادشاہ اتے بادشاہ دا پتر وکھایا۔
(جس نوں ویکھ کے) کام دیو ('ہر-ارِ') نے اس استری نوں تیر ماریا ۔۔15۔۔
اہ چتر دیؤ نوں ویکھدی رہی
اتے ہتھ وچوں پاتی (پترکا) سٹ دتی۔
(اہ) آپ پھر کازی کول آ گئی۔
ادھر اس نے چٹھی کھولھ کے پڑھائی ۔۔16۔۔
دوہرا:
(اس وچ لکھیا سی) میں پھرنگ راجے دی دھی ہاں اتے مینوں دیؤ اٹھا لیاؤندا ہے۔
میرے نال کازی کام-کریڑا کردا ہے اتے (پھر) مینوں اتھے پہنچا دندا ہے ۔۔17۔۔
میں تینوں (ویکھدیاں ہی) موہت ہو گئی ہاں، اس لئی اہ پتر لکھیا ہے۔
مینوں آپنی پتنی بنا لوو اتے دیؤ تے کازی نوں مار دیو ۔۔18۔۔
چوپئی:
تد اس (بادشاہ دے پتر نے) بہت جنتر منتر کیتے۔
جس کر کے دیؤ سڑ گیا۔
پھر کازی نوں پکڑ کے منگوایا۔
مشکاں بنھ کے دریا وچ ڈبوایا ۔۔19۔۔
پھر اس استری نال ویاہ کر لیا
اتے (اس نال) بھانت بھانت دے بھوگ ولاس کیتے۔
(پہلاں) دیؤ نوں منتراں نال ساڑیا۔
اس پچھوں کازی نوں ماریا ۔۔20۔۔
اس چالاک استری نے من وچ جو چرتر بنایا،
(اس کر کے) من چاہیا پتی پراپت کیتا۔
پہلاں دیؤ نوں سڑوایا۔
اس پچھوں کازی نوں مروایا ۔۔21۔۔
دوہرا:
اہ چرتر کر کے چتر استری نے بادشاہ دے پتر نوں پتی بنایا
اتے منچاہے ور نوں پراپت کر کے دیؤ اتے کازی نوں مروا دتا ۔۔22۔۔
اتھے سری چرتروپاکھیان دے تریا چرتر دے منتری بھوپ سنواد دے 135ویں چرتر دی سماپتی، سبھ شبھ ہے ۔۔135۔۔2694۔۔ چلدا۔۔
دوہرا:
دھرم-کھیتر کرکشیتر وچ بچتر رتھ ناں دا اک راجا سی۔
اس نے گھوڑیاں، راجیاں اتے سمپتی سمیت انیک یدھّ جتے سن ۔۔1۔۔