جو شو بچن کہنگے، اہی ہوویگا
اتے پلیا پلوسیا پتر گھر وچ دینگے ۔۔15۔۔
راجے نوں آؤندا ویکھ کے یار ڈر گیا
اتے رانی نوں اس تراں کہن لگا
کِ توں مینوں بنا اپرادھ دے مار رہی ہیں۔
ہے استری! میں تیرا کجھ نہیں وگاڑیا ہے ۔۔16۔۔
شو دے بول نوں یاد کر کے راجا اتھے گیا
اتے آپنی استری نال بھوگ کرن لگا۔
جد اہ پٹھ دے کے آپنے گھر ول گیا
تاں استری نے آپنے یار نوں بلا لیا ۔۔17۔۔
دوہرا:
(پھر اس نے آواز دتی) اتے کہا، ہے راجن! کتھے جا رہے ہو۔ شو نے گھر وچ پتر بخشیا ہے۔
پلیا پلوسیا (پتر) لوو اتے (اس دا) ناں موہن رکھو ۔۔18۔۔
چوپئی:
پہلاں یار نوں بلاوا لیا۔
پھر نگارا وجا کے راجے نوں بلا لیا۔
پھر کوک کے نگر نوں سنایا
اتے یار نوں پتر کر کے رکھ لیا ۔۔19۔۔
دوہرا:
(ہن) اہ یار نوں 'پتر پتر' کہِ کے رات دن گھر وچ رکھ رہی سی۔
شو بچن منّ کے راجا چپ رہا۔ اس چھل نال استری نے (راجے نوں) چھل لیا ۔۔20۔۔
اتھے سری چرتروپاکھیان دے تریا چرتر دے منتری بھوپ سنواد دے 224ویں چرتر دی سماپتی، سبھ شبھ ہے ۔۔224۔۔4274۔۔ چلدا۔۔
چوپئی:
اک وارانسی ناں دا شہر ہے
جس نوں ویکھن نال ہی سارے پاپ نشٹ ہو جاندے ہن۔
اتھے بمل سین ناں دا راجا رہندا سی۔
(اہ) ساریاں پاپیاں دے دلاں نوں نشٹ کر دندا سی ۔۔1۔۔
سنت کنور ناں دا راجے دا اک سندر پتر سی۔
اس دے گھر وچ بیہساب دھن سی۔
جہڑی وی استری اس دے روپ نوں ویکھدی سی،
(اہ) آپنا سارا دھن (اس توں) وار دندی سی ۔۔2۔۔
دوہرا:
چکھچارُ متی ناں دی راجے دی بہت سندر پتری سی۔
اہ جاں تاں رتی دی پتری سی جاں رتی دا اوتار سی ۔۔3۔۔
اڑل:
جد چکھچارُ متی نے اس دا روپ ویکھیا
تاں آپنے من وچ اہ وچاریا
کِ کسے تراں اہو جہا چھیل (مینوں) اک چھن لئی مل جائے،
(تد) اس نوں بلکل وکھّ نا کراں اتے سدا بلہار جاواں ۔۔4۔۔
دوہرا:
اک داسی بلا کے اس ول بھیج دتی
(اتے کہا کِ) انیک تراں دے اپا کر کے مینوں متر نال ملا دے ۔۔5۔۔
اڑل:
ہے سخی! (مینوں) سجن ملا دے، مینوں (اہ) چاہیدا ہے۔
اس دے وشیش ویوگ وچ میرا ہردا سڑ رہا ہے۔
(میرے) من وچ آؤندا ہے کِ سنگ نوں چھڈ کے اس نوں اڈ کے ملاں
اتے لوک لاج تے کل دی مریادا نوں اک پاسے کر دیاں ۔۔6۔۔
سیانی سخی نے اس دے وشیش بھید نوں پا لیا