اس نال روشنا رائ نے
کئی ڈھنگاں نال پریم کیتا۔
اس نال کام-بھوگ کیتا،
پر اس نوں آپنا پیر درسایا ۔۔3۔۔
اؤرنگزیب (اس) بھید نوں نہیں جاندا سی
اتے اہی مندا کِ اہ (روشنارا) اس دی مرید ہو گئی ہے۔
(روشنارا) اس نوں پریتم سمجھ کے بھوگ کردی سی،
پر سبھ نوں پیر کہِ کے سناؤندی سی ۔۔4۔۔
اک دن پیر آپنے گھر چلا گیا۔
اس توں بنا اس نوں چھن بھر وی (چین ن) پیا۔
اس نے آپنے آپ نوں روگی ٹھہرایا
اتے سانڈھنی اتے بیٹھ کے اس پاس آ گئی ۔۔5۔۔
اس پاس (اہ) بہت دن رہی۔
پھر دلی شہر وچ آ گئی۔
آ کے (اس نے) دسیا کِ (ہن) سئستھ ہو گئی ہاں۔
پر (اس دے) بھید دی گلّ کوئی وی سمجھ نا سکیا ۔۔6۔۔
بھرا (اؤرنگزیب) نوں اس تراں کہا،
(مینوں) وڈا روگ سی، پرماتما نے میری (بیماری) ٹھیک کر دتی ہے۔
(اس نے) وید نوں بہت انام دوایا۔
اس دا بھید ابھید اؤرنگزیب نا پا سکیا ۔۔7۔۔
اتھے سری چرتروپاکھیان دے تریا چرتر دے منتری بھوپ سمباد دے 278ویں چرتر دی سماپتی، سبھ شبھ ہے ۔۔278۔۔5352۔۔ چلدا۔۔
چوپئی:
پریماوتی ناں دا اک نگر سی،
جتھے پریم سین ناں دا راجا براجدا سی۔
اس دے گھر پریم منجری ناں دی استری سی
جس ورگیاں دیوتیاں اتے دینتاں دیاں استریاں نہیں سن ۔۔1۔۔
اتھے شاہ دا (اک) بہت سگھڑ پتر سی
جس ورگا کتے وی کوئی راج کمار نہیں سی۔
اس دی سندرتا دا ورنن نہیں کیتا جا سکدا۔
اس نوں ویکھدیاں پلکاں نہیں جھپکدیاں سن ۔۔2۔۔
جد رانی نے اس دی سندرتا نوں ویکھیا،
تاں من وچ اس تراں وچاریا۔
جاں تاں میں اس نال بھوگ کراں،
نہیں تاں جوگن ہو کے بن نوں چلی جاواں ۔۔3۔۔
اس نے اک داسی نوں اتھے بھیجیا۔
اس نوں سمجھا کے (داسی) اتھے لے آئی۔
جتھے اہ استری بن ٹھن کے بیٹھی سی،
داسی اس نوں اتھے لے آئی ۔۔4۔۔
(کام توں) آتر ہوئی رانی اس نال لپٹ گئی
اتے سکھدائک متر نال کئی تراں نال بھوگ کیتا۔
(اس نے) چار پہر رات رتی-کریڑا کیتی۔
(ساری رات اہ دی) کام-کیلی دی کہانی کردے رہے ۔۔5۔۔
(اہ) ابلا اس نال اٹک گئی
اتے اسے دے رنگ وچ رنگی گئی۔
اس نوں اس تراں سمجھایا اتے
(پھر) آپ چل کے راجے اگے سر نوایا (ارتھات پرنام کیتا) ॥6۔۔
(اتے کہن لگی) ہے راجن! مینوں (اک) سپنا آیا ہے،
(اہ) سنو۔ (مینوں) ستی ہوئی نوں شو نے جگا کے (تہاڈے کول) بھیجیا ہے۔