بیرم خان، بہادر خان،
بلونڈ خان اتے رستم خان آدِ
وڈے سیانے دینت روہ وچ آ کے چل پئے
بہت ساری سینا نال لے کے ۔۔203۔۔
ہسن خان، شاہہسینب شاہ خان،
مہمد خان بہت ساری سینا نال لے کے،
شمس خان اتے سمسرو خان (سمیت)
دند پینہدے ہوئے چل پئے ۔۔204۔۔
(انھاں نے) آؤندیاں ہی باناں دے وار کیتے۔
(اہ) مہا کال نوں مار دینا چاہندے سن۔
مہا کال چلدے ہوئے باناں نوں ویکھدا
اتے (انھاں دے) ہزاراں ٹوٹے کر کے دھرتی اتے سٹ دندا ۔۔205۔۔
مہا کال نے بہت کرودھ کر کے بیشمار بان چلا کے
(انھاں تیراں نوں) سو سو ('ست، ست') ٹوٹے کر کے دھرتی اتے سٹ دتا۔
اس (مہا کال) نے پھر اک اک تیر چلایا
(جس نال بہت سارے) پٹھان دھرتی اتے ڈگ پئے ۔۔206۔۔
(اس نے) نہنگ خان نوں دو ہسیاں وچ کٹ کے رکھ دتا
اتے جھڑاجھڑ خان نوں وی بہت تیر مارے۔
پھر بھڑنگ خان نوں رن-کھیتر وچ مار دتا
ہزاراں چارناں اتے سدھاں دے ویکھدے ہویاں ۔۔207۔۔
ناہر خان اتے غیرت خان نوں مار دتا
اتے بلونڈ خان دا سر اتار دتا۔
شیر خان نوں لک ('کٹِ') توں کٹ دتا
اتے بیرم خان نوں والاں توں پکڑ کے پچھاڑ دتا ۔۔208۔۔
پھر بہادر خان نے کرودھ کیتا اتے روہ وچ آ کے
تد بہت سارے بان چھڈے۔
مہا کال نے کرودھ وچ آ کے تیراں دا پرہار کیتا۔
(اہ) وچارا کدوں تک لڑدا، (آخر) ڈگ پیا ۔۔209۔۔
اس تراں پٹھانی سینا نوں مار دتا،
پر مغل سینا وچ اجے کوئی ڈر پیدا نا ہویا۔
اک چھن وچ بہت سارے سورمے ڈگا دتے۔
(انج پتیت ہندا سی) مانو اندر نے پربتاں ورگیاں نوں مار دتا ہووے ۔۔210۔۔
بیرم بیگ مغل نوں مار دتا
اتے یوسف خان نوں لک توں کٹ سٹیا۔
تاہر بیگ (کجھ سمیں لئی) یدھّ کھیتر وچ ٹکیا رہا،
پر پھر دو پہر لڑ کے ڈگ پیا ۔۔211۔۔
پھر روہ وچ آ کے نورم بیگ نوں مار دتا
اتے مگروں آدل بیگ نوں ساڑ دتا۔
(اس تراں) ملیچھ سینا ڈر گئی
اتے کوئی وی ہتھ وچ شستر نا سمبھال سکیا ۔۔212۔۔
پٹھان بھج گئے اتے مغل وی دوڑ گئے۔
(اس پچھوں) دساں پاسیاں توں سید آن گجے۔
(پھر) اداس ہوئے پٹھان پرت پئے
اتے پھر دھنشاں نوں ٹنکارن لگے ۔۔213۔۔
آؤندیاں ہی شاہہسینب شاہ خان جوجھ گیا
اتے ہسن خان ساہمنے ڈٹ کے ماریا گیا۔
پھر مہمد خان لڑ کے ماریا گیا۔
(انج لگدا سی) مانو پتنگا دیپک اپر ڈگ پیا ہووے ۔۔214۔۔