کال دے ڈنڈے توں شو، برہما، وشنو، اندر آدِ
کوئی وی بچ نہیں سکیا ۔۔102۔۔
جویں اک دینت جون کہی جاندی ہے،
اسے تراں اک دیوتا جون وی جانی جاندی ہے۔
جویں کوئی ہندو جاں مسلمان ہے،
پر انھاں ساریاں دے سر اتے کال مہابلی ہے ۔۔103۔۔
کدی دیوتیاں نے دینتاں نوں ماریا ہے
اتے کدے دینتاں نے دیوتیاں نوں سنگھاریا ہے۔
جس نے دیوتیاں اتے دینتاں دوہاں نوں ماریا ہے،
اہ (کال) پرکھ میرا پرتپالک ہے ۔۔104۔۔
اڑل:
جس نے اندر، اپندر (وامن) سورج،
چندرما، کبیر، ورن اتے شیشناگ نوں مار دتا ہے۔
جس دا چوداں لوکاں وچ چکر چلدا سنیندا ہے،
اسے نوں پرنام کر کے گرو دھارن کرنا چاہیدا ہے ۔۔105۔۔
براہمن نے کہا:
چوپئی:
(راج کماری نے) کئی تراں نال براہمن نوں سمجھایا۔
پھر براہمن نے اس تراں کہا،
جو پتھر دی پوجا کردا ہے،
انھاں دے سارے پاپ شو خد دور کر دندا ہے ۔۔106۔۔
جو وئکتی سالگرام نوں دھیائیگا،
اس دے سارے پاپ ختم ہے جانگے۔
جو اس نوں چھڈ کے ہور کسے دا دھیان کریگا
اہ پرش مہا نرک وچ پویگا ۔۔107۔۔
جو وئکتی براہمن نوں کجھ دھن دیویگا،
اہ اگلے جنم وچ دس گناں منگ لویگا۔
جو براہمن توں بنا کسے ہور نوں دیویگا،
اس نوں اس دا کوئی پھل پراپت نہیں ہوویگا ۔۔108۔۔
اڑل:
تد راج کماری نے شو دی مورتی ہتھ وچ لے لئی
اتے ہس ہس کے براہمن دے مونہ اتے کس کس کے ماری۔
سالگرام نال (براہمن دے) سارے دند بھنّ دتے
اتے براہمن دے سارے بستر (اتے درب) کھوہ خاہ لئے ۔۔109۔۔
(اتے کہن لگی) ہے براہمن! دس، ہن تیرا شو کتھے گیا ہے۔
جس نوں (توں) سدا پوجدا سیں، اس نے (تیرے) دند بھنّ دتے ہن۔
جس لنگ دی پوجا کردیاں (توں اتنا) سماں بتایا ہے،
اہی انت نوں تیرے مونہ وچ آیا ہے (ارتھات تیرے مونہ اتے آ کے وجیا ہے) ॥110۔۔
چوپئی:
اس (براہمن) دا جو درب (دولت) دھن کھوہیا سی،
اہ سبھ براہمناں نوں دان کر دتا۔
اتے کہا ہے براہمن! (دھن دی) کجھ وی چنتا نا کرو
(کیونکِ) اگلے جنم وچ اہ دس گناں ہو کے پھلیگا ۔۔111۔۔
کبتّ:
ہورناں نوں کہندے ہن کِ تسیں خوب دھن لٹاؤ، پر آپ دھن نوں کھاؤندے ہن (ارتھات-موجا نال ورتدے ہن) (اتے کنجوس اتنے ہن کِ) دال ('پہتی') وچ ہلدی ('بسار') پا کے نہیں کھاؤندے۔
بہت وڈے پرپنچی ہن اتے پرپنچاں (پاکھنڈاں) دا ہی پردرشن کردے پھردے ہن اتے دن وچ ہی لوکاں نوں بازار وچ لٹ لیندے ہن۔
ہتھوں کوڈی نہیں دندے، (پر سبھ توں) کوڈی کوڈی منگ لیندے ہن۔ (جس نوں) پتری کہندے ہن، اس نال وبھچار کردے ہن۔
(اس تراں اہ) لوبھ دے پیدا کیتے ہوئے سوارتھی بنے پھردے ہن۔ (اہ) کنجوسی دے پتر جاں دردرتا دے اوتار ہن ۔۔112۔۔
چوپئی:
(آپ تاں) دال وچ ہلدی نہیں پاؤندے،
پر ہورناں پاس شیخی ماردے ہن۔
لگدے تاں کسے دیش دے راجے ہن،
پر کوڈی دے کمّ وی نہیں آؤندے ۔۔113۔۔
جے انھاں منتراں جنتراں توں سدھی پراپت ہندی،
تاں کوئی در در بھکھ نا منگدا پھردا۔
مکھ توں اکو منتر اچارن کر کے
سارے گھر نوں دھن نال بھر لیندے ہن ۔۔114۔۔
رام، کرشن، اہ جتنے ہی دسے جاندے ہن
شو، برہما آدِ۔
انھاں سبھ نوں کال نے مار دتا ہے
اتے کال نے ہی انھاں نوں پھر ساجیا ہے ۔۔115۔۔
کتنے ہی رام چندر، کرشن،
برہما، شو اتے وشنو ہن۔
چندرما اتے سورج وچارے کی ہن۔
اہ سارے کال دے دوار اتے پانی بھردے ہن ۔۔116۔۔
کال دے پراپت ہون تے ہی اہ سبھ ہوند وچ آئے
اتے کال دے پراپت ہون تے اہ کال-وس ہو گئے۔
کال دے پراپت ہون تے پھر پرگٹ ہندے ہن۔
کال دے پراپت ہون تے پھر کال دوارا مارے جاندے ہن ۔۔117۔۔
دوہرا:
(اک) راکھشی دے سراپ دین تے جو پتھر بن جاندا ہے،
اس نوں پرمیشور کہندیاں (اہ) من وچ نہیں لجاؤندے ۔۔118۔۔