میں ہور تہاڈے توں کجھ نہیں منگدا، جو میں چت وچ اچھا کردا ہاں اہی (پوری) کر دیو۔
'بہت وڈے یدھّ وچ شستراں سہت لڑ مراں'، سچ کہندا ہاں، نسچا کر لوو۔
ہے سنتاں دی سہائتا کرن والی جگت ماتا! کرپا کر کے (کوی) شیام نوں اہو ور دیو ۔۔1900۔۔
جے میں دھن دی اچھا کراں تاں دھن دیشاں دیشاں توں چلیا آؤندا ہے۔
اتے ہور ساریاں ردھیاں سدھیاں تے میرا من زرا جنا وی نہیں للچاؤندا ہے۔
ہور سنو، جے یوگ وچ کجھ ہے تاں کون شریر نوں اتنا کشٹ دیوے۔ (اس کر کے)
ہے پربھو! (کوی) شیام تہاڈے توں اہی ور منگد ہے کِ بھے نوں چھڈ کے رن وچ لڑ کے مر جاواں ۔۔1901۔۔
سارے جگت وچ سری کرشن دا یش پسریا ہویا ہے اتے ہن تک لوک (اس نوں) گاؤندے ہن۔
سدھّ، منیشور، شو، برہما، بلِ (راجا) اتے ویاس (اس دے) گناں نوں ہن تک سنا رہے ہن۔
اتری، پراشر، نارد، شاردا، لچھمی، سکدیو، شیشناگ (آدک اس دے) انت نوں پراپت نہیں کر سکے ہن۔
اس دے یش نوں شیام کوی نے کوتا وچ کہا ہے۔ (اجہا) کہِ کے کہڑا کوی (اس نوں) رجھا سکدا ہے ۔۔1902۔۔
اتھے سری بچتر ناٹک گرنتھ دے کرشنوتار دے جدھ-پربندھ دے راجا جراسندھ نوں پکڑ کے چھوڈ دین دا پرسنگ سماپت۔
ہن کال جمن نوں لے کے جراسندھ پھر آیا
سوییا:
راجا (جراسندھ) نے بہت دکھی ہے کے آپنے متر (کال جمن) نوں اک چٹھی لکھ کے بھیج دتی۔
کرشن نے میری سینا نوں مار دتا ہے اتے کرنا کر کے مینوں چھڈ دتا ہے۔
(اس) چٹھی نوں پڑھدیاں ہی تسیں ساری سینا نوں بلا کے ادھر نوں چڑھ آؤ۔
متر دی اجہی ہالت سن کے اسے ویلے کال جمن نے چڑھائی کر دتی ۔۔1903۔۔
(کال جمن نے) آپنے کول (اتنی) سینا اکٹھی کر لئی جس سینا دا کجھ انت نہیں پایا جا سکدا۔
جدوں (کسے) اک دا ناں لے کے بلائیے تاں کئی کروڑ سورمے بول پیندے ہن۔
کروڑاں نگارے وج رہے ہن جنھاں دی دھن کر کے انھاں (یودھیاں) دی آواز سنائی نہیں دندی۔
(سینا دے اکٹھے ہو جان تے کال جمن نے) اس تراں کہا (ہن) اتھے پل بھر وی نا ٹکیئے اتے سارے چل کے کرشن نال یدھّ کریئے ۔۔1904۔۔
دوہرا:
(کال جمن دا سینا-نائک) 'کال نیم' اتنی پربل اتے اتِ ادھک سینا لے کے آیا ہے