ہاتھی، گھوڑے، رتھ اتے رتھاں نال جتے بہت گھوڑے کٹ کے ڈگے پئے سن ۔۔88۔۔
چوپئی:
اس استری (راج کماری) نے پتی نال دئند یدھّ مچایا
جس نوں ویکھن لئی سورج اتے چندرما وی یدھّ-بھومی وچ آئے۔
برہما ہنس اتے چڑھ کے آیا۔
پنج مونہاں والا شو وی اتھے آیا ۔۔89۔۔
استری نے پریتم نوں کومل بان مارے
کیونکِ اس نوں جان توں مارنا نہیں چاہندی سی۔
(ڈردی سی کِ) کتے بان لگن نال پتی مر نا جائے
اتے مینوں اگّ وچ وڑنا پوے ۔۔90۔۔
(اہ) چار پہر تک آپنے پتی نال لڑی۔
دوہاں نے باناں دی بہت برکھا کیتی۔
تد تک سورج ڈب گیا
اتے پورب ولوں چندرما پرگٹ ہو گیا ۔۔91۔۔
دوہرا:
ونگار ونگار کے یدھّ ہویا اتے کوئی وی سورما جیؤندا نا بچیا۔
یدھّ کر کے بہت تھک گئے اتے یدھّ-بھومی وچ ہی لمبے پے گئے ۔۔92۔۔
چوپئی:
اہ زخماں دے لگن نال گھائل ہو گئے
اتے بہت ادھک لڑائی کر کے تھک گئے۔
(دوویں) یدھّ-بھومی وچ بیسدھ ہو کے ڈگ پئے،
پر ہتھ وچوں کسے نے وی کرپان نا چھڈی ۔۔93۔۔
دوہرا:
پریت نچ رہے سن، جوگناں ہس رہیاں سن اتے گدڑ اتے گرجھاں پھر رہیاں سن۔
اہ دوویں ساری رات بیہوش رہے اتے کوئی سدھ نا رہی ۔۔94۔۔
پورب دشا وچ سورج پرگٹ ہویا اتے چندرما چھپ گیا۔
پھر پتی اتے استری من وچ بہت کرودھ ودھا کے یدھّ کرن لئی اٹھے ۔۔95۔۔
چوپئی:
دوویں اٹھ کے اٹھّ پہر تک لڑے۔
کوچاں نے ٹوٹے ٹوٹے ہو کے جھڑ گئے۔
دوہاں نے بہت لڑائی کیتی۔
سورج ڈب گیا اتے رات ہو گئی ۔۔96۔۔
استری نے باناں نال چار گھوڑے مار دتے
اتے رتھ دے دوویں چک (پہیئے) کٹ دتے۔
پتی دے جھنڈے نوں کٹ کے دھرتی اتے سٹ دتا
اتے رتھوان نوں یم لوک وچ بھیج دتا ۔۔97۔۔
پھر سبھٹ سنگھ نوں تیر ماریا
اتے (اس نوں) بیہوش کر کے دھرتی اتے سٹ دتا۔
جدوں اس نوں بیہوش ہویا ویکھیا
تاں اس نے آپ استری دا روپ دھارن کیتا ۔۔98۔۔
رتھ توں اتر کے پانی لے آئی
اتے کناں دے نیڑے ہو کے کہا،
ہے ناتھ! سنو، میں تہاڈی پتنی ہاں۔
تہانوں جو پراناں توں پیاری ہے ۔۔99۔۔
دوہرا:
جل چھڑکن نال (اہ) جاگ پیا۔ اس دے شریر اتے بہت زخم لگے ہوئے سن۔
اس نوں ماڑے چنگے، دشٹ اتے سجن دی کوئی پچھان نا رہی ۔۔100۔۔
چوپئی: