Sri Dasam Granth
Page - 917
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਆਪ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੋ ਬਚਨ ਉਚਾਰੋ ॥
aap nripat so bachan uchaaro |
ਸੁਨ ਨਾਥ ਇਹ ਸ੍ਵਾਨ ਤਿਹਾਰੋ ॥
sun naath ih svaan tihaaro |Then she told the Raja, ‘Listen, My Master, your this dog.
ਮੋ ਕੌ ਅਧਿਕ ਪ੍ਰਾਨ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੋ ॥
mo kau adhik praan te payaaro |
ਯਾ ਕੌ ਜਿਨਿ ਪਾਹਨ ਤੁਮ ਮਾਰੋ ॥੬॥
yaa kau jin paahan tum maaro |6|‘Is precious to me, more than my life. Please don’t kill it.’(6)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਸਤਿ ਸਤਿ ਤਬ ਨ੍ਰਿਪ ਕਹਿਯੋ ਤਾਹਿ ਟੂਕਰੋ ਡਾਰਿ ॥
sat sat tab nrip kahiyo taeh ttookaro ddaar |‘I believe you,’ Raja said, ‘It is true,’ and gave it a piece of bread.
ਆਗੇ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਨਿਕਸਿਯੋ ਸਕਿਯੋ ਨ ਮੂੜ ਬਿਚਾਰਿ ॥੭॥
aage hvai kai nikasiyo sakiyo na moorr bichaar |7|Be passed right in front of his eyes, but the foolish Raja did not fathom.
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਸਤਾਸੀਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੮੭॥੧੫੩੭॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade sataaseevo charitr samaapatam sat subham sat |87|1537|afajoon|Eighty-seventh Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Completed with Benediction. (87)(1535)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਇੰਦ੍ਰ ਦਤ ਰਾਜਾ ਹੁਤੋ ਗੋਖਾ ਨਗਰ ਮਝਾਰ ॥
eindr dat raajaa huto gokhaa nagar majhaar |In the city of Gokha Nagar, there was a Raja named lndra Datt.
ਕੰਜ ਪ੍ਰਭਾ ਰਾਨੀ ਰਹੈ ਜਾ ਕੋ ਰੂਪ ਅਪਾਰ ॥੧॥
kanj prabhaa raanee rahai jaa ko roop apaar |1|Kanj Prabha was his wife; she was extremely pretty.(1)
ਸਰਬ ਮੰਗਲਾ ਕੌ ਭਵਨ ਗੋਖਾ ਸਹਿਰ ਮੰਝਾਰ ॥
sarab mangalaa kau bhavan gokhaa sahir manjhaar |The temple of goddess, Sarab Mangla, was in Gokha city.
ਊਚ ਨੀਚ ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਜਾ ਸਭ ਤਿਹ ਕਰਤ ਜੁਹਾਰ ॥੨॥
aooch neech raajaa prajaa sabh tih karat juhaar |2|Here all, high and low, the Raja and the subject used to pay their obeisance.(2)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਤਾ ਕੇ ਭਵਨ ਸਕਲ ਚਲਿ ਆਵਹਿ ॥
taa ke bhavan sakal chal aaveh |
ਆਨਿ ਗੋਰ ਕੌ ਸੀਸ ਝੁਕਾਵਹਿ ॥
aan gor kau sees jhukaaveh |All used to walk to the place to bow their heads,
ਕੁੰਕਮ ਔਰ ਅਛਤਨ ਲਾਵਹਿ ॥
kunkam aauar achhatan laaveh |
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੋ ਧੂਪ ਜਗਾਵਹਿ ॥੩॥
bhaat bhaat ko dhoop jagaaveh |3|They would put sacred marks on their foreheads along with burning assorted essence.(3)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਦੈ ਪ੍ਰਕ੍ਰਮਾ ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਇ ॥
bhaat bhaat dai prakramaa bhaat bhaat sir nayaae |They would circumambulate in various forms and pay their obeisance.
ਪੂਜ ਭਵਾਨੀ ਕੌ ਭਵਨ ਬਹੁਰਿ ਬਸੈ ਗ੍ਰਿਹ ਆਇ ॥੪॥
pooj bhavaanee kau bhavan bahur basai grih aae |4|After offering prayers to the goddess Bhawani, they would return to their homes.(4)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਨਰ ਨਾਰੀ ਸਭ ਤਹ ਚਲਿ ਜਾਹੀ ॥
nar naaree sabh tah chal jaahee |
ਅਛਤ ਧੂਪ ਕੁੰਕਮਹਿ ਲਾਹੀ ॥
achhat dhoop kunkameh laahee |Men and women would walk to the place burning incense and sprinkling saffron.
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਗੀਤਨ ਗਾਵੈ ॥
bhaat bhaat ke geetan gaavai |
ਸਰਬ ਮੰਗਲਾ ਕੋ ਸਿਰ ਨਯਾਵੈ ॥੫॥
sarab mangalaa ko sir nayaavai |5|They would recite Sundry songs to appease goddess, Mangal.(5)
ਜੋ ਇਛਾ ਕੋਊ ਮਨ ਮੈ ਧਰੈ ॥
jo ichhaa koaoo man mai dharai |
ਜਾਇ ਭਵਾਨੀ ਭਵਨ ਉਚਰੈ ॥
jaae bhavaanee bhavan ucharai |What ever they wished for in their minds, they would go and express to Bhawani.
ਪੂਰਨ ਭਾਵਨਾ ਤਿਨ ਕੀ ਹੋਈ ॥
pooran bhaavanaa tin kee hoee |
ਬਾਲ ਬ੍ਰਿਧ ਜਾਨਤ ਸਭ ਕੋਈ ॥੬॥
baal bridh jaanat sabh koee |6|And Bhawani would gratify all, the young and the old.(6)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਫਲਤ ਆਪਨੀ ਭਾਵਨਾ ਯਾ ਮੈ ਭੇਦ ਨ ਕੋਇ ॥
falat aapanee bhaavanaa yaa mai bhed na koe |Whatever one would wish for, one would get it accomplished
ਭਲੋ ਭਲੋ ਕੋ ਹੋਤ ਹੈ ਬੁਰੋ ਬੁਰੇ ਕੋ ਹੋਇ ॥੭॥
bhalo bhalo ko hot hai buro bure ko hoe |7|Whether it was good, bad or in any other form.(7)
ਚੇਤ੍ਰ ਅਸਟਮੀ ਕੇ ਦਿਵਸ ਉਤਸਵ ਤਿਹ ਠਾ ਹੋਇ ॥
chetr asattamee ke divas utasav tih tthaa hoe |On the Ash tmi day of the month of Chet (Marchi April) there would be held a festival,
ਊਚ ਨੀਚ ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਜਾ ਰਹੈ ਨ ਘਰ ਮੈ ਕੋਇ ॥੮॥
aooch neech raajaa prajaa rahai na ghar mai koe |8|And none, the high, the low, the ruler and the subject, would stay back at home.(8)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਦਿਵਸ ਅਸਟਮੀ ਕੋ ਜਬ ਆਯੋ ॥
divas asattamee ko jab aayo |
ਜਾਤ੍ਰੀ ਏਕ ਰਾਨਿਯਹਿ ਭਾਯੋ ॥
jaatree ek raaniyeh bhaayo |Once on the day of Ashtmi, Rani met a traveller,
ਤਾ ਸੌ ਭੋਗ ਕਰਤ ਮਨ ਭਾਵੈ ॥
taa sau bhog karat man bhaavai |
ਘਾਤ ਏਕਹੂੰ ਹਾਥ ਨ ਆਵੈ ॥੯॥
ghaat ekahoon haath na aavai |9|She felt like having sex with him but she could not get the opportunity, (9)
ਯਹੈ ਬਿਹਾਰ ਚਿਤ ਮਹਿ ਆਯੋ ॥
yahai bihaar chit meh aayo |
ਜਾਤ੍ਰੀ ਕਹ ਪਿਛਵਾਰ ਸਦਾਯੋ ॥
jaatree kah pichhavaar sadaayo |With this in mind, she thought of a plan to call the traveller at the back of the place.
ਤਾ ਸੋ ਘਾਤ ਯਹੈ ਬਦਿ ਰਾਖੀ ॥
taa so ghaat yahai bad raakhee |
ਪ੍ਰਗਟ ਰਾਵ ਜੂ ਤਨ ਯੌ ਭਾਖੀ ॥੧੦॥
pragatt raav joo tan yau bhaakhee |10|She discussed the strategy, of how to deal with Raja, in her mind.(10)
ਜਾਨਸਿ ਮਿਤਿ ਪਿਛਵਾਰੇ ਆਵਾ ॥
jaanas mit pichhavaare aavaa |
ਬਦਿ ਸੰਕੇਤਿ ਯੌ ਬਚਨ ਸੁਨਾਵਾ ॥
bad sanket yau bachan sunaavaa |‘When he had come at the back of the house, I would, candidly, announce,
ਸਖਿਯਹਿ ਸਹਿਤ ਕਾਲਿ ਮੈ ਜੈਹੋ ॥
sakhiyeh sahit kaal mai jaiho |