ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Page - 508
ਭੂਪਤਿ ਅਉਰ ਬਡੇ ਬਲਵੰਡ ਸੁ ਵਾਹ ਬਿਯਾਹ ਕਉ ਦੇਖਨ ਧਾਏ ॥
bhoopat aaur badde balavandd su vaah biyaah kau dekhan dhaae |Many other great kings came to see the wedding,
ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਕੀ ਭਗਨੀ ਤਿਹ ਆਨੰਦ ਦੁੰਦਭਿ ਕੋਟਿ ਬਜਾਏ ॥
sayaam bhanai tih kee bhaganee tih aanand dundabh kott bajaae |And caused their drums to be beaten in felicitation of the marriage of king’s daughter
ਤਉ ਹੀ ਲਉ ਸ੍ਯਾਮ ਜੀ ਬ੍ਯਾਹ ਕੈ ਤਾਹ ਕੋ ਪਾਰਥ ਲੈ ਸੰਗਿ ਅਉਧਿ ਸਿਧਾਏ ॥੨੦੯੯॥
tau hee lau sayaam jee bayaah kai taah ko paarath lai sang aaudh sidhaae |2099|Then Krishna after marrying the king’s daughter came back to Ayodhya alongwith Arjuna.2099.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |CHAUPAI
ਜਬ ਜਦੁਬੀਰ ਅਜੁਧਿਆ ਆਯੋ ॥
jab jadubeer ajudhiaa aayo |When Sri Krishna came to Ayodhya,
ਸੁਨਿ ਭੂਪਤਿ ਲੈਬੇ ਕਹੁ ਧਾਯੋ ॥
sun bhoopat laibe kahu dhaayo |When Krishna came to Ayodhya, then the king himself went to welcome him and bring him
ਸਿੰਘਾਸਨ ਅਪਨੇ ਬੈਠਾਰਿਯੋ ॥
singhaasan apane baitthaariyo |Seated (them) on his throne
ਚਿਤ ਕੋ ਸੋਕ ਦੂਰ ਕਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੨੧੦੦॥
chit ko sok door kar ddaariyo |2100|He got him seated on his throne and destroyed his afflictions.2100.
ਚਰਨ ਪ੍ਰਭੂ ਕੇ ਗਹਿ ਕਰ ਰਹਿਯੋ ॥
charan prabhoo ke geh kar rahiyo |(He) took hold of Sri Krishna's feet
ਤੁਮ ਦਰਸਨ ਪਾਵਤ ਦੁਖ ਬਹਿਯੋ ॥
tum darasan paavat dukh bahiyo |He caught hold of the feet of the lord and said, “My suffering have ended after having your sight
ਅਰੁ ਨ੍ਰਿਪ ਚਿਤ ਮੈ ਪ੍ਰੇਮ ਬਢਾਯੋ ॥
ar nrip chit mai prem badtaayo |The king increased love in (his) heart
ਮਨ ਅਪਨੋ ਸੰਗਿ ਸ੍ਯਾਮ ਮਿਲਾਯੋ ॥੨੧੦੧॥
man apano sang sayaam milaayo |2101|” He absorbed his mind in Krishna, thus increasing his love for him.2101.
ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਬਾਚ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ॥
kaanrah joo baach nrip so |Speech of Krishna addressed to the king:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਦੇਖ ਕੈ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ੍ਰਿਪੋਤਮ ਕੀ ਹਸਿ ਕੈ ਤਿਹ ਸੋ ਇਮ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰੋ ॥
dekh kai preet nripotam kee has kai tih so im sayaam uchaaro |Seeing the love of the king, Krishna said smilingly to him
ਹੋ ਤੁਮ ਰਾਘਵ ਕੇ ਕੁਲ ਤੇ ਜਿਨਿ ਰਾਵਨ ਸੋ ਰਿਸਿ ਸਤ੍ਰ ਪਛਾਰੋ ॥
ho tum raaghav ke kul te jin raavan so ris satr pachhaaro |“O king! you belong to the clan of Rama, who, on being enraged, had killed enemies like Ravana
ਮਾਗਵੋ ਛਤ੍ਰਨ ਕੋ ਨ ਕਹਿਯੋ ਤਊ ਮਾਗਤਿ ਹੋ ਨਹਿ ਸੰਕ ਬਿਚਾਰੋ ॥
maagavo chhatran ko na kahiyo taoo maagat ho neh sank bichaaro |It was not said to ask for umbrellas, (but) still (I ask) without thinking (any kind of) doubt.
ਅਪਨੀ ਦੈ ਦੁਹਿਤਾ ਹਮ ਕਉ ਤਿਹ ਕਉ ਚਿਤ ਚਾਹਤ ਹੈ ਸੁ ਹਮਾਰੋ ॥੨੧੦੨॥
apanee dai duhitaa ham kau tih kau chit chaahat hai su hamaaro |2102|“The Kshatriyas do not beg, but still I ask unhesitatingly and request you to marry your daughter with me according to my desire.”2102.
ਨ੍ਰਿਪੋ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੋ ॥
nripo baach kaanrah so |Speech of the king addressed to Krishna:
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |CHAUPAI
ਤਬ ਯੌ ਭੂਪ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਭਾਖੀ ॥
tab yau bhoop sayaam so bhaakhee |Then the king spoke to Sri Krishna in this way
ਏਕ ਪ੍ਰਤਿਗ੍ਰਯਾ ਮੈ ਕਰ ਰਾਖੀ ॥
ek pratigrayaa mai kar raakhee |Then the king said, “I have avowed one thing
ਜੋ ਇਨ ਸਤ ਬ੍ਰਿਖਭਨ ਕੋ ਨਾਥੈ ॥
jo in sat brikhabhan ko naathai |Who will kill these seven bulls (together),
ਸੋ ਇਹ ਕੋ ਲੈ ਜਾ ਕਰਿ ਸਾਥੈ ॥੨੧੦੩॥
so ih ko lai jaa kar saathai |2103|Whosoever will string these seven bulls, I shall send my daughter with him.”2103.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਕਟਿ ਸੋ ਕਸਿ ਸ੍ਯਾਮ ਪਿਤੰਬਰ ਕੋ ਅਪੁਨੋ ਪੁਨਿ ਸਾਤਊ ਬੇਖ ਬਨਾਏ ॥
katt so kas sayaam pitanbar ko apuno pun saataoo bekh banaae |Sri Krishna tied his yellow dupatta with lac and then took his seven bhekhas (forms).
ਦੇਖਬੇ ਭੀਤਰ ਏਕ ਹੀ ਸ੍ਯਾਮ ਲਗੈ ਕਿਨ ਹੂ ਲਖਿ ਭੇਦ ਨ ਪਾਏ ॥
dekhabe bheetar ek hee sayaam lagai kin hoo lakh bhed na paae |Fastening his yellow garment around his waist, Krishna made seven different guises, which looked quite similar, when observed
ਪਾਗਹਿ ਦਾਬਿ ਨਚਾਇ ਕੈ ਭਉਹਨ ਸੂਰ ਸਭੋ ਮਹਿ ਸੂਰ ਕਹਾਏ ॥
paageh daab nachaae kai bhauhan soor sabho meh soor kahaae |On tightening his turban, he caused his eyebrows to dance like the warriors
ਧੰਨਿ ਹੀ ਧੰਨਿ ਕਹਿਯੋ ਸਭ ਹੀ ਜਬ ਸਾਤ ਹੀ ਬੈਲਨ ਕੋ ਨਥਿ ਆਏ ॥੨੧੦੪॥
dhan hee dhan kahiyo sabh hee jab saat hee bailan ko nath aae |2104|When Krishna stringed all the seven bulls, then all the spectators hailed him.2104.
ਜਬ ਨਾਥਤ ਭਯੋ ਪ੍ਰਭ ਸਾਤ ਬ੍ਰਿਖਭ ਤਬ ਭਾਖਤ ਭੇ ਭਟਵਾ ਇਹ ਸਾਥੇ ॥
jab naathat bhayo prabh saat brikhabh tab bhaakhat bhe bhattavaa ih saathe |When Sri Krishna killed the seven bulls, all the warriors started calling them
ਆਵਤ ਜੋ ਬਲਵੰਤ ਇਹੀ ਹਿਤ ਸੋ ਪੁਰਏ ਇਨ ਸਿੰਗਨ ਸਾਥੇ ॥
aavat jo balavant ihee hit so pure in singan saathe |When Krishna was stringing the bulls, then accompanying warriors were talking that there is not such mighty hero, who could fight with the horns of these bulls
ਕਉਨ ਬਲੀ ਪ੍ਰਗਟਿਯੋ ਜਗ ਮੈ ਇਨ ਸਾਤਨ ਕੇ ਜੋਊ ਨਾਕਹਿ ਨਾਥੇ ॥
kaun balee pragattiyo jag mai in saatan ke joaoo naakeh naathe |What strong warrior has appeared in this world who can kill these seven.
ਬੀਰ ਕਹੈ ਹਸ ਕੈ ਰਨਧੀਰ ਬਿਨਾ ਰਿਪੁ ਚੀਰ ਸੁ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥੇ ॥੨੧੦੫॥
beer kahai has kai ranadheer binaa rip cheer su sree brijanaathe |2105|Who is such a hero, who can string all the seven bulls? Then those warriors said smilingly that it was only Krishna, who could perform such a feat.2105.
ਸਾਧ ਕਹੈ ਇਕ ਯੌ ਹਸਿ ਕੈ ਸਮ ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਜੋ ਜਗ ਬੀਰ ਬਿਯੋ ਹੈ ॥
saadh kahai ik yau has kai sam sayaam kee jo jag beer biyo hai |The saints smilingly said, “There is no hero like Krishna in the world
ਜਾ ਮਘਵਾਜਿਤ ਜੀਤ ਲਯੋ ਸਿਰ ਰਾਵਣ ਕਾਟਿ ਕਬੰਧ ਕਿਯੋ ਹੈ ॥
jaa maghavaajit jeet layo sir raavan kaatt kabandh kiyo hai |He chopped the head of Ravana, the conqueror of Indra and made him a headless trunk
ਗਾੜ ਪਰੀ ਗਜ ਪੈ ਜਬ ਹੀ ਤਿਹ ਨਾਕਹਿ ਤੇ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਖਿ ਲਿਯੋ ਹੈ ॥
gaarr paree gaj pai jab hee tih naakeh te prabh raakh liyo hai |When there was a crowd on Gajraj, the Lord saved (him) from the leopard.
ਭੀਰ ਪਰੇ ਰਨਧੀਰ ਭਯੋ ਜਨ ਪੀਰ ਨਿਹਾਰਿ ਅਧੀਰ ਭਯੋ ਹੈ ॥੨੧੦੬॥
bheer pare ranadheer bhayo jan peer nihaar adheer bhayo hai |2106|He saved the elephant, when he was in affliction and wheevr a calamity fell on the ordinary human beings, he became impatient for relieving him.”2106.
ਜੋ ਬਿਧਿ ਬੇਦ ਕੇ ਬੀਚ ਲਿਖੀ ਬਿਧਿ ਤਾਹੀ ਸੋ ਬ੍ਯਾਹ ਸਿਆਮ ਕੋ ਕੀਨੋ ॥
jo bidh bed ke beech likhee bidh taahee so bayaah siaam ko keeno |By the method written in the Vedas, Sri Krishna was married.
ਆਨੰਦ ਕੈ ਅਤਿ ਹੀ ਚਿਤ ਮੈ ਸਭ ਦੀਨ ਸੁ ਬਿਪ੍ਰਨ ਸਾਜ ਨਵੀਨੋ ॥
aanand kai at hee chit mai sabh deen su bipran saaj naveeno |The marriage of Krishna was performed according to Vedic rites, and the helpless Brahmins were given new garments etc.
ਅਉ ਗਜਰਾਜ ਬਡੇ ਅਰੁ ਬਾਜ ਘਨੇ ਧਨ ਲੈ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੋ ਦੀਨੋ ॥
aau gajaraaj badde ar baaj ghane dhan lai brijanaath ko deeno |And took big elephants and horses and a lot of money and gave them to Sri Krishna.
ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੋ ਭੂਪਤਿ ਲੋਕ ਬਿਖੈ ਅਤਿ ਹੀ ਜਸੁ ਲੀਨੋ ॥੨੧੦੭॥
sayaam bhane ih bhaat so bhoopat lok bikhai at hee jas leeno |2107|The huge elephants and horses were given to Krishna and in this way, the praise of the king spread in the whole world.2107.
ਨ੍ਰਿਪ ਬਾਚ ਸਭਾ ਸੋ ॥
nrip baach sabhaa so |Speech of the king addressed to the court:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਭੂਪ ਸਿੰਘਾਸਨ ਊਪਰਿ ਬੈਠ ਕੈ ਮਧਿ ਸਭਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਖਾਨਿਯੋ ॥
bhoop singhaasan aoopar baitth kai madh sabhaa ih bhaat bakhaaniyo |The king, sitting on the throne, spoke thus in the assembly,
ਤੈਸੋ ਈ ਕਾਮੁ ਕੀਯੋ ਜਦੁਨੰਦਨ ਜਿਉ ਧਨੁ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਨੰਦਨ ਤਾਨਿਯੋ ॥
taiso ee kaam keeyo jadunandan jiau dhan sree raghunandan taaniyo |The king said while sitting in his court, “Krishna has performed the same task which was performed by Rama while pulling the Shiva’s bow
ਜੀਤਿ ਉਜੈਨ ਕੇ ਭੂਪ ਕੀ ਭੈਨ ਪੁਰੀ ਇਹ ਅਉਧ ਜਬੈ ਪਗੁ ਠਾਨਿਯੋ ॥
jeet ujain ke bhoop kee bhain puree ih aaudh jabai pag tthaaniyo |After winning the sister of the king of Ujjain, when he set foot in this city of Ayodhya,
ਦੇਖਤ ਹੀ ਸਭ ਹੀ ਮਨ ਮੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਸੂਰ ਸਹੀ ਕਰਿ ਜਾਨਿਯੋ ॥੨੧੦੮॥
dekhat hee sabh hee man mai brij naaeik soor sahee kar jaaniyo |2108|When he (Krishna) came to the city of Oudh after winning the sister of he king of Ujjain, then he was accepted as a hero at the same time.2108.
ਭੂਪ ਜਬੈ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਜਦੁਬੀਰ ਕੋ ਬੀਰ ਸਹੀ ਕਰਿ ਜਾਨਿਯੋ ॥
bhoop jabai apane man mai jadubeer ko beer sahee kar jaaniyo |Krishna did not allow any enemy king to stay long against him in the war