ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Page - 407
ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਬਾਨ ਲਗਿਯੋ ਉਰ ਮੈ ਗਡ ਕੈ ਸੋਊ ਪੰਖਨ ਲਉ ਸੁ ਗਯੋ ਹੈ ॥
sayaam ke baan lagiyo ur mai gadd kai soaoo pankhan lau su gayo hai |An arrow struck the chest of Krishna and penetrated upto the feathers
ਸ੍ਰਉਨ ਕੇ ਸੰਗਿ ਭਰਿਯੋ ਸਰ ਅੰਗ ਬਿਲੋਕਿ ਤਬੈ ਹਰਿ ਕੋਪ ਭਯੋ ਹੈ ॥
sraun ke sang bhariyo sar ang bilok tabai har kop bhayo hai |The arrow was filled with blood and seeing his blood flowing out from his limbs, Krishna was highly enraged
ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਨੇ ਕਹਿ ਕੈ ਇਹ ਭਾਤ ਦਯੋ ਹੈ ॥
taa chhab ko jas uch mahaa kab ne keh kai ih bhaat dayo hai |The poet Yash Kavi, the supreme poet of his image, has said thus,
ਮਾਨਹੁ ਤਛਕ ਕੋ ਲਰਿਕਾ ਖਗਰਾਜ ਲਖਿਯੋ ਗਹਿ ਨੀਲ ਲਯੋ ਹੈ ॥੧੦੯੨॥
maanahu tachhak ko larikaa khagaraaj lakhiyo geh neel layo hai |1092|This spectacle appears like Garuda, the king of birds, swallowing the son of the great serpent Takshak.1092.
ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਰਿਸ ਕੈ ਸਰੁ ਰਾਜਨ ਬੀਚ ਕਸਾ ॥
sree brijanaath saraasan lai ris kai sar raajan beech kasaa |In great fury, Krishna tightened the arrow on the string of the bow and discharged it towards Gaj Singh
ਗਜ ਸਿੰਘ ਕੋ ਬਾਨ ਅਚਾਨ ਹਨ੍ਯੋ ਗਿਰ ਭੂਮਿ ਪਰਿਯੋ ਜਨ ਸਾਪ ਡਸਾ ॥
gaj singh ko baan achaan hanayo gir bhoom pariyo jan saap ddasaa |Gaj Singh fell down on the earth as if a snake had stung him
ਹਰਿ ਸਿੰਘ ਜੁ ਠਾਢੋ ਹੁਤੋ ਤਿਹ ਪੈ ਸੋਊ ਭਾਜ ਗਯੋ ਤਿਹ ਪੇਖਿ ਦਸਾ ॥
har singh ju tthaadto huto tih pai soaoo bhaaj gayo tih pekh dasaa |Hari Singh, who was standing there, (aimed) at him (but) seeing his condition, he ran away.
ਮਨੋ ਸਿੰਘ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਤ ਹੀ ਨ ਟਿਕਿਯੋ ਜੁ ਚਲਿਯੋ ਸਟਕਾਇ ਸਸਾ ॥੧੦੯੩॥
mano singh ko roop nihaarat hee na ttikiyo ju chaliyo sattakaae sasaa |1093|Hari Singh who was standing near him, seeing his plight, fled away like a hare seeing the figure of a lion.1093.
ਹਰਿ ਸਿੰਘ ਜਬੈ ਤਜਿ ਖੇਤ ਚਲਿਯੋ ਰਨ ਸਿੰਘ ਉਠਿਯੋ ਪੁਨਿ ਕੋਪ ਭਰਿਯੋ ॥
har singh jabai taj khet chaliyo ran singh utthiyo pun kop bhariyo |When Hari Singh ran away from the battlefield, then Ran Singh arose again in great ire
ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਪਾਨਿ ਲਯੋ ਬਹੁਰੋ ਬਲਿ ਕੋ ਰਨਿ ਜੁਧੁ ਕਰਿਯੋ ॥
dhan baan sanbhaar kai paan layo bahuro bal ko ran judh kariyo |He held up his bow and arrows using his strength and began to fight
ਉਨ ਹੂੰ ਪੁਨਿ ਬੀਚ ਅਯੋਧਨ ਕੇ ਹਰਿ ਕੋ ਲਲਕਾਰ ਕੈ ਇਉ ਉਚਰਿਯੋ ॥
aun hoon pun beech ayodhan ke har ko lalakaar kai iau uchariyo |He then challenged Sri Krishna in the wilderness and said,
ਅਬ ਜਾਤ ਕਹਾ ਥਿਰੁ ਹੋਹੁ ਘਰੀ ਹਮਰੇ ਅਸਿ ਕਾਲ ਕੇ ਹਾਥ ਪਰਿਯੋ ॥੧੦੯੪॥
ab jaat kahaa thir hohu gharee hamare as kaal ke haath pariyo |1094|He challenged Krishna in the field saying “now stop for a while, where are you going? You have fallen in the hands of death.”1094.
ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਰਨ ਸਿੰਘ ਜਬੈ ਹਰਿ ਸਿੰਘ ਤਬੈ ਸੁਨਿ ਕੈ ਮੁਸਕਾਨ੍ਰਯੋ ॥
eih bhaat kahiyo ran singh jabai har singh tabai sun kai musakaanrayo |When Ran Singh said these words, then Hari Singh smiled
ਆਇ ਅਰਿਯੋ ਹਰਿ ਸਿਉ ਧਨੁ ਲੈ ਰਨ ਕੀ ਛਿਤ ਤੇ ਨਹੀ ਪੈਗ ਪਰਾਨ੍ਰਯੋ ॥
aae ariyo har siau dhan lai ran kee chhit te nahee paig paraanrayo |He also came forward in order to fight with Krishna and did not recede
ਕੋਪ ਕੈ ਬਾਤ ਕਹੀ ਜਦੁਬੀਰ ਸੋ ਮੈ ਇਹ ਲਛਨ ਤੇ ਪਹਚਾਨ੍ਯੋ ॥
kop kai baat kahee jadubeer so mai ih lachhan te pahachaanayo |Being angry, he told Sri Krishna (that) I have recognized (you) by these symptoms.
ਆਇ ਕੈ ਜੁਧ ਕੀਓ ਹਮ ਸੋ ਸੁ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਕਾਲ ਕੇ ਹਾਥ ਬਿਕਾਨ੍ਰਯੋ ॥੧੦੯੫॥
aae kai judh keeo ham so su bhalee bidh kaal ke haath bikaanrayo |1095|He addressed Krishna in anger, “He, who fights with me, consider him fallen in the hands of death.”1095.
ਯੌ ਸੁਨ ਕੈ ਬਤੀਆ ਤਿਹ ਕੀ ਹਰਿ ਜੂ ਧਨੁ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਮੁਸਕ੍ਰਯੋ ਹੈ ॥
yau sun kai bateea tih kee har joo dhan lai kar mai musakrayo hai |Hearing his words, Krishna took his bow in his hand
ਦੀਰਘੁ ਗਾਤ ਲਖਿਯੋ ਤਬ ਹੀ ਸਰ ਛਾਡਿ ਦਯੋ ਅਰ ਸੀਸ ਤਕ੍ਰਯੋ ਹੈ ॥
deeragh gaat lakhiyo tab hee sar chhaadd dayo ar sees takrayo hai |Seeing his large body and aiming his arrow on his head, he discharged it
ਬਾਨ ਲਗਿਯੋ ਹਰਿ ਸਿੰਘ ਤਬੈ ਸਿਰ ਟੂਟਿ ਪਰਿਯੋ ਧਰ ਠਾਢੋ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥
baan lagiyo har singh tabai sir ttoott pariyo dhar tthaadto rahiyo hai |With the stroke of his arrow, the head of Hari Singh was chopped and his trunk remained standing
ਮੇਰੁ ਕੇ ਸ੍ਰਿੰਗਹੁ ਤੇ ਉਤਰਿਯੋ ਸੁ ਮਨੋ ਰਵਿ ਅਸਤ ਕੋ ਪ੍ਰਾਤਿ ਭਯੋ ਹੈ ॥੧੦੯੬॥
mer ke sringahu te utariyo su mano rav asat ko praat bhayo hai |1096|The redness of blood on his body seemed to suggest that the sun of his head on Sumeru mountain had set and again the redness of the early morn was spreading.
ਮਾਰ ਲਯੋ ਹਰਿ ਸਿੰਘ ਜਬੈ ਰਨ ਸਿੰਘ ਤਬੈ ਹਰਿ ਊਪਰਿ ਧਾਯੋ ॥
maar layo har singh jabai ran singh tabai har aoopar dhaayo |When Krishna killed Hari Singh, then Ran Singh fell upon him
ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ ਗਹਿ ਕੈ ਕਰ ਮੈ ਅਤਿ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥
baan kamaan kripaan gadaa geh kai kar mai at judh machaayo |He waged a dreadful war holding his weapons bow and arrows, swords, mace etc.
ਕੌਚ ਸਜੇ ਨਿਜ ਅੰਗ ਮਹਾ ਲਖਿ ਕੈ ਕਬਿ ਨੇ ਇਹ ਬਾਤ ਸੁਨਾਯੋ ॥
kauach saje nij ang mahaa lakh kai kab ne ih baat sunaayo |Seeing the armor adorned on (his) body, the poet recited thus.
ਮਾਨਹੁ ਮਤ ਕਰੀ ਬਨ ਮੈ ਰਿਸ ਕੈ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਕੇ ਊਪਰ ਆਯੋ ॥੧੦੯੭॥
maanahu mat karee ban mai ris kai mrigaraaj ke aoopar aayo |1097|Seeing his limbs bedecked with his armour, the poet says that it appeared to him that an intoxicated elephant, in his fury, fell upon a lion.1097.
ਆਇ ਕੇ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਜੁਧੁ ਕਰਿਯੋ ਰਨ ਕੀ ਛਿਤਿ ਤੇ ਪਗੁ ਏਕ ਨ ਭਾਗਿਯੋ ॥
aae ke sayaam so judh kariyo ran kee chhit te pag ek na bhaagiyo |He came and fought with Krishna and did not even recede one step
ਫੇਰਿ ਗਦਾ ਗਹਿ ਕੈ ਕਰ ਮੈ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਕੋ ਤਨੁ ਤਾੜਨ ਲਾਗਿਯੋ ॥
fer gadaa geh kai kar mai brijabhookhan ko tan taarran laagiyo |Then he took up his mace in his hand and began to strike his blows on the body of Krishna
ਸੋ ਮਧਸੂਦਨ ਜੂ ਲਖਿਯੋ ਰਸ ਰੁਦ੍ਰ ਬਿਖੈ ਅਤਿ ਇਹ ਪਾਗਿਯੋ ॥
so madhasoodan joo lakhiyo ras rudr bikhai at ih paagiyo |Sri Krishna saw him that he was very much immersed in Rauda Rasa.
ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਚਕ੍ਰ ਲਯੋ ਕਰ ਮੈ ਭੂਅ ਬਕ੍ਰ ਕਰੀ ਰਿਸ ਸੋ ਅਨੁਰਾਗਿਯੋ ॥੧੦੯੮॥
sree har chakr layo kar mai bhooa bakr karee ris so anuraagiyo |1098|Seeing all this, Krishna was filled with great anger, he tilted his eyebrows and took his discus in his hand in order to knock him down on the ground.1098.
ਲੈ ਬਰਛੀ ਰਨ ਸਿੰਘ ਤਬੈ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਮਾਰਨ ਕਾਜ ਚਲਾਈ ॥
lai barachhee ran singh tabai jadubeer ke maaran kaaj chalaaee |Then Ran Singh took a spear and went to kill Sri Krishna.
ਜਾਇ ਲਗੀ ਹਰਿ ਕੋ ਅਨਚੇਤ ਦਈ ਭੁਜ ਫੋਰ ਕੈ ਪਾਰਿ ਦਿਖਾਈ ॥
jaae lagee har ko anachet dee bhuj for kai paar dikhaaee |At the same time, taking his danger in his hand, Ran Singh gave its blow to Krishna, the Yadava hero, in order to kill him
ਲਾਗ ਰਹੀ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਤਨ ਸਿਉ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਕਬਿ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਈ ॥
laag rahee prabh ke tan siau upamaa tih kee kab bhaakh sunaaee |It suddenly struck Krishna and tearing his right arm, it penetrated to the other side
ਮਾਨਹੁ ਗ੍ਰੀਖਮ ਕੀ ਰੁਤਿ ਭੀਤਰ ਨਾਗਨਿ ਚੰਦਨ ਸਿਉ ਲਪਟਾਈ ॥੧੦੯੯॥
maanahu greekham kee rut bheetar naagan chandan siau lapattaaee |1099|Piercing the body of Krishna it appeared like a female serpent coiling a sandalwood tree in summer season.1099.
ਸ੍ਯਾਮ ਉਖਾਰ ਕੈ ਸੋ ਬਰਛੀ ਭੁਜ ਤੇ ਅਰਿ ਮਾਰਨ ਹੇਤ ਚਲਾਈ ॥
sayaam ukhaar kai so barachhee bhuj te ar maaran het chalaaee |Krishna extracting the same dagger from his arm, set it in motion in order to kill the enemy
ਬਾਨਨ ਕੇ ਘਨ ਬੀਚ ਚਲੀ ਚਪਲਾ ਕਿਧੌ ਹੰਸ ਕੀ ਅੰਸ ਤਚਾਈ ॥
baanan ke ghan beech chalee chapalaa kidhau hans kee ans tachaaee |It struck like lighting within the clouds of arrows and appeared like a flying swan
ਜਾਇ ਲਗੀ ਤਿਹ ਕੇ ਤਨ ਮੈ ਉਰਿ ਫੋਰਿ ਦਈ ਉਹਿ ਓਰ ਦਿਖਾਈ ॥
jaae lagee tih ke tan mai ur for dee uhi or dikhaaee |It hit the body of Ran Singh and his chest was seen torn down
ਕਾਲਿਕਾ ਮਾਨਹੁ ਸ੍ਰਉਨ ਭਰੀ ਹਨਿ ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਕੋ ਮਾਰਨ ਧਾਈ ॥੧੧੦੦॥
kaalikaa maanahu sraun bharee han sunbh nisunbh ko maaran dhaaee |1100|It seemed like Durga, steeped in blood, going to kill Shumbh and Nishumbh.1100.
ਰਨ ਸਿੰਘ ਜਬੈ ਰਣਿ ਸਾਗ ਹਨ੍ਯੋ ਧਨ ਸਿੰਘ ਤਬੈ ਕਰਿ ਕੋਪੁ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥
ran singh jabai ran saag hanayo dhan singh tabai kar kop sidhaariyo |When Ran Singh was killed by a spear in Ran-Bhoomi, then Dhan Singh left in anger.
ਧਾਇ ਪਰਿਯੋ ਕਰਿ ਲੈ ਬਰਛਾ ਲਲਕਾਰ ਕੈ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਊਪਰਿ ਝਾਰਿਯੋ ॥
dhaae pariyo kar lai barachhaa lalakaar kai sree har aoopar jhaariyo |When Ran Singh was killed with the dagger, then Dhan Singh ran in fury and taking his spear in his hand white shouting, he inflicted a blow on Krishna
ਆਵਤ ਸੋ ਲਖਿਯੋ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਨਿਕਾਰ ਕੈ ਖਗ ਸੁ ਦੁਇ ਕਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥
aavat so lakhiyo ghan sayaam nikaar kai khag su due kar ddaariyo |Seeing (the spear) coming, Shri Krishna took out his sword and cut it into two pieces and threw it away.
ਭੂਮਿ ਦੁਟੂਕ ਹੋਇ ਟੂਟ ਪਰਿਯੋ ਸੁ ਮਨੋ ਖਗਰਾਜ ਬਡੋ ਅਹਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥੧੧੦੧॥
bhoom duttook hoe ttoott pariyo su mano khagaraaj baddo eh maariyo |1101|Seeing him coming, Krishna took out his sword and with his blow, chopped the enemy into two halves and this spectacle appeared as if the Garuda had killed a huge serpent.1101.
ਘਾਉ ਬਚਾਇ ਕੈ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਸਰਾਸਨੁ ਲੈ ਅਰਿ ਊਪਰਿ ਧਾਯੋ ॥
ghaau bachaae kai sree jadubeer saraasan lai ar aoopar dhaayo |Saving himself from getting wounded, Krishna took up bow and arrows and fell upon the enemy
ਚਾਰ ਮਹੂਰਤ ਜੁਧ ਭਯੋ ਹਰਿ ਘਾਇ ਨ ਹੁਇ ਉਹਿ ਕੋ ਨਹੀ ਘਾਯੋ ॥
chaar mahoorat judh bhayo har ghaae na hue uhi ko nahee ghaayo |Battle was fought for four maburats (span of time), in which neither the enemy was killed, nor Krishna was wounded
ਰੋਸ ਕੈ ਬਾਨ ਹਨ੍ਯੋ ਹਰਿ ਕਉ ਹਰਿ ਹੂੰ ਤਿਹ ਖੈਚ ਕੈ ਬਾਨ ਲਗਾਯੋ ॥
ros kai baan hanayo har kau har hoon tih khaich kai baan lagaayo |The enemy in his ragedischarged an arrow on Krishna and from this side Krishna also shot his arrow by pulling his bow
ਦੇਖ ਰਹਿਯੋ ਮੁਖ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਕੋ ਹਰਿ ਹੂੰ ਮੁਖ ਦੇਖ ਰਹਿਯੋ ਮੁਸਕਾਯੋ ॥੧੧੦੨॥
dekh rahiyo mukh sree har ko har hoon mukh dekh rahiyo musakaayo |1102|He began to look at the face of Krishna and from this side Krishna on seeing him smilled.1102.
ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੋ ਬੀਰ ਬਲੀ ਅਸਿ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਧਨ ਸਿੰਘ ਪੈ ਧਾਯੋ ॥
sree jadubeer ko beer balee as lai kar mai dhan singh pai dhaayo |One of the mighty warriors of Krishna took his sword in his hand and fell upon Dhan Singh
ਆਵਤ ਹੀ ਲਲਕਾਰ ਪਰਿਯੋ ਗਜਿ ਮਾਨਹੁ ਕੇਹਰਿ ਕਉ ਡਰਪਾਯੋ ॥
aavat hee lalakaar pariyo gaj maanahu kehar kau ddarapaayo |While coming, he shouted so loudly, when it seemed that the elephant had frightened the lion
ਤਉ ਧਨ ਸਿੰਘ ਸਰਾਸਨੁ ਲੈ ਸਰ ਸੋ ਤਿਹ ਕੋ ਸਿਰ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥
tau dhan singh saraasan lai sar so tih ko sir bhoom giraayo |Taking up his bow and arrows Dhan Singh threw his head on the earth
ਜਿਉ ਅਹਿ ਰਾਜ ਕੇ ਆਨਨ ਭੀਤਰ ਆਨਿ ਪਰਿਯੋ ਮ੍ਰਿਗ ਜਾਨ ਨ ਪਾਯੋ ॥੧੧੦੩॥
jiau eh raaj ke aanan bheetar aan pariyo mrig jaan na paayo |1103|This spectacle seemed like this that a deer had unknowingly fallen in the mouth of a boa.1103.