Sri Dasam Granth
Page - 936
ਤਾ ਕੋ ਤੁਮ ਕੋ ਮਾਸੁ ਖਵਾਊ ॥੬੨॥
taa ko tum ko maas khavaaoo |62|He added, ‘If you say so, I will go and kill that deer and bring its meat for your eating.’(62)
ਤਬ ਕੋਕਿਲਾ ਖੁਸੀ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥
tab kokilaa khusee hvai gee |
ਚਾਹਤ ਥੀ ਚਿਤ ਮੈ ਸੋ ਭਈ ॥
chaahat thee chit mai so bhee |Kokila was very much pleased to hear this as she already wanted this to happen.
ਯਹ ਇਨ ਮੂੜ ਭੇਦ ਨਹਿ ਪਾਯੋ ॥
yah in moorr bhed neh paayo |
ਤਜਿ ਯਾ ਕੌ ਮ੍ਰਿਗ ਕੋ ਤਬ ਧਾਯੋ ॥੬੩॥
taj yaa kau mrig ko tab dhaayo |63|She could not acquiesces the real purpose and Raja went out towards the deer.(63)
ਸੀੜਿਨ ਬੀਚ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਲਗ ਰਹਿਯੋ ॥
seerrin beech nripat lag rahiyo |
ਤੀਰ ਕਮਾਨ ਹਾਥ ਮੈ ਗਹਿਯੋ ॥
teer kamaan haath mai gahiyo |With bow and arrow in his hands, Raja stood on the stairs.
ਜਬ ਹੋਡੀ ਤਿਹ ਠਾ ਚਲਿ ਆਯੋ ॥
jab hoddee tih tthaa chal aayo |
ਬਿਹਸਿ ਰਿਸਾਲੁ ਬਚਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥੬੪॥
bihas risaal bachan sunaayo |64|When the deer came towards that side, Rasaloo said jovially,(64)
ਅਬ ਤੁਮ ਕਹਿਯੋ ਪੌਰਖਹਿ ਧਰੋ ॥
ab tum kahiyo pauarakheh dharo |
ਮੋ ਪਰ ਪ੍ਰਥਮ ਘਾਇ ਕਹ ਕਰੋ ॥
mo par pratham ghaae kah karo |‘Now 1 tell you that you must attack me with great care.’
ਕੰਪਤ ਤ੍ਰਸਤ ਨਹਿ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥
kanpat trasat neh sasatr sanbhaariyo |
ਤਨਿ ਧਨੁ ਬਾਨ ਰਿਸਾਲੂ ਮਾਰਿਯੋ ॥੬੫॥
tan dhan baan risaaloo maariyo |65|With full control upon his arms and Rasaloo pulled hard and shot an arrow.(65)
ਲਾਗਤ ਬਾਨ ਧਰਨਿ ਗਿਰ ਪਰਿਯੋ ॥
laagat baan dharan gir pariyo |
ਏਕੈ ਬ੍ਰਿਣ ਲਾਗਤ ਹੀ ਮਰਿਯੋ ॥
ekai brin laagat hee mariyo |The arrow hit him (the Raja inside the mat) and with one shot alone he was thrown on the ground.
ਤਾ ਕੋ ਤੁਰਤ ਮਾਸੁ ਕਟਿ ਲੀਨੋ ॥
taa ko turat maas katt leeno |
ਭੂੰਜਿ ਕੋਕਿਲਾ ਕੌ ਲੈ ਦੀਨੋ ॥੬੬॥
bhoonj kokilaa kau lai deeno |66|He cut his meat and, after roasting, gave that to Kokila.(66)
ਜਬ ਤਿਹ ਮਾਸੁ ਕੋਕਿਲਾ ਖਾਯੋ ॥
jab tih maas kokilaa khaayo |
ਲਗਿਯੋ ਸਲੌਨੋ ਅਤਿ ਚਿਤ ਭਾਯੋ ॥
lagiyo salauano at chit bhaayo |When Kokila ate that meat, she relished it tastefully and said,
ਜਾ ਕੇ ਤੁਲਿ ਮਾਸੁ ਕੋਊ ਨਾਹੀ ॥
jaa ke tul maas koaoo naahee |
ਰਾਜਾ ਮੈ ਰੀਝੀ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥੬੭॥
raajaa mai reejhee man maahee |67|‘There has never been the meat like this before and I feel very touch satiated.’(67)
ਤਬ ਰੀਸਾਲੂ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
tab reesaaloo bachan uchaare |
ਵਹੈ ਮਿਰਗ ਕਰ ਪਰਿਯੋ ਹਮਾਰੇ ॥
vahai mirag kar pariyo hamaare |Then Rasaloo told her, ‘This is the same deer, with whom you made
ਜਿਯਤ ਤੂ ਜਾ ਸੌ ਭੋਗ ਕਮਾਯੋ ॥
jiyat too jaa sau bhog kamaayo |
ਮਰੇ ਪ੍ਰਾਤ ਮਾਸੁ ਤਿਹ ਖਾਯੋ ॥੬੮॥
mare praat maas tih khaayo |68|Love and now you have eaten it.’(68)
ਜਬ ਯਹ ਤਨਿਕ ਭਨਿਕ ਸੁਨਿ ਪਈ ॥
jab yah tanik bhanik sun pee |
ਲਾਲ ਹੁਤੀ ਪਿਯਰੀ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥
laal hutee piyaree hvai gee |When she heard this, her rosy cheeks turned pale (and thought),
ਧ੍ਰਿਗ ਜਿਯਬੋ ਇਹ ਜਗਤ ਹਮਾਰੋ ॥
dhrig jiyabo ih jagat hamaaro |
ਜਿਨ ਘਾਯੋ ਨਿਜੁ ਮੀਤ ਪ੍ਯਾਰੋ ॥੬੯॥
jin ghaayo nij meet payaaro |69|‘It is blasphemous to live in a world where my loved one is killed.’(69)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਸੁਨਤ ਕਟਾਰੀ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੀ ਲੈ ਅਪਨੇ ਉਰਿ ਮਾਰਿ ॥
sunat kattaaree nripat kee lai apane ur maar |Immediately learning about this, she pulled a dagger and thrust it into her body,
ਉਰਿ ਹਨਿ ਧੋਲਹਰ ਤੇ ਗਿਰੀ ਹੋਡਿਹਿ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰ ॥੭੦॥
aur han dholahar te giree hoddihi nain nihaar |70|And, with the vision of deer in her eyes, fell down the palace.(70)
ਉਦਰ ਕਟਾਰੀ ਮਾਰਿ ਕੈ ਪਰੀ ਮਹਲ ਤੈ ਟੂਟਿ ॥
audar kattaaree maar kai paree mahal tai ttoott |She had fallen over the palace after pushing the dagger through her
ਏਕ ਘਰੀ ਸਸਤਕ ਰਹੀ ਬਹੁਰਿ ਪ੍ਰਾਨ ਗੇ ਛੂਟਿ ॥੭੧॥
ek gharee sasatak rahee bahur praan ge chhoott |71|Body and ultimately lost her breath.(71)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਗ੍ਰਿਹ ਤੇ ਟੂਟਿ ਧਰਨਿ ਪਰ ਪਰੀ ॥
grih te ttoott dharan par paree |
ਲਾਜ ਮਰਤ ਜਮਪੁਰ ਮਗੁ ਧਰੀ ॥
laaj marat jamapur mag dharee |
ਤਬ ਚਲ ਤਹਾ ਰਿਸਾਲੂ ਆਯੋ ॥
tab chal tahaa risaaloo aayo |
ਮਾਸ ਕੂਕਰਨ ਦੁਹੂੰ ਖਵਾਯੋ ॥੭੨॥
maas kookaran duhoon khavaayo |72|
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |
ਜੋ ਬਨਿਤਾ ਪਤਿ ਆਪਨੋ ਤ੍ਯਾਗ ਔਰ ਪੈ ਜਾਇ ॥
jo banitaa pat aapano tayaag aauar pai jaae |The woman, who abandons her husband and goes to others,
ਸੋ ਐਸੋ ਪੁਨਿ ਤੁਰਤ ਹੀ ਕ੍ਯੋ ਨਹਿ ਲਹਤ ਸਜਾਇ ॥੭੩॥
so aaiso pun turat hee kayo neh lahat sajaae |73|Why shouldn’t that woman be punished immediately?(73)(1)
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਸਤਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੯੭॥੧੭੯੭॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade sataanavo charitr samaapatam sat subham sat |97|1797|afajoon|Ninety-seventh Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Completed with Benediction. (97)(1 797)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਸਰਿਤਾ ਨਿਕਟਿ ਰਾਝਨ ਨਾਮਾ ਜਾਟ ॥
chandrabhagaa saritaa nikatt raajhan naamaa jaatt |On the banks of the river Chenab, a Jat Peasant, named Ranjha used to live.
ਜੋ ਅਬਲਾ ਨਿਰਖੈ ਤਿਸੈ ਜਾਤ ਸਦਨ ਪਰਿ ਖਾਟ ॥੧॥
jo abalaa nirakhai tisai jaat sadan par khaatt |1|Any damsel who saw him, would get mad to have love bond with him.(1)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਮੋਹਤ ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰੇ ॥
mohat tih triy nain nihaare |