Sri Dasam Granth
Page - 100
ਖੈਚ ਕੈ ਮੂੰਡ ਦਈ ਕਰਵਾਰ ਕੀ ਏਕ ਕੋ ਮਾਰਿ ਕੀਏ ਤਬ ਦੋਊ ॥
khaich kai moondd dee karavaar kee ek ko maar kee tab doaoo |The goddess pulled out her sword and struck it on the neck of Sumbh, cutting his body into two parts.,
ਸੁੰਭ ਦੁ ਟੂਕ ਹ੍ਵੈ ਭੂਮਿ ਪਰਿਓ ਤਨ ਜਿਉ ਕਲਵਤ੍ਰ ਸੋ ਚੀਰਤ ਕੋਊ ॥੨੨੧॥
sunbh du ttook hvai bhoom pario tan jiau kalavatr so cheerat koaoo |221|The body of Sumbh cut into two fell in such a way on the earth as the same had been ripped by the saw.221.,
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA,
ਸੁੰਭ ਮਾਰ ਕੈ ਚੰਡਿਕਾ ਉਠੀ ਸੁ ਸੰਖ ਬਜਾਇ ॥
sunbh maar kai chanddikaa utthee su sankh bajaae |After killing Sumbh, Chnadika rose to blow her conch.,
ਤਬ ਧੁਨਿ ਘੰਟਾ ਕੀ ਕਰੀ ਮਹਾ ਮੋਦ ਮਨਿ ਪਾਇ ॥੨੨੨॥
tab dhun ghanttaa kee karee mahaa mod man paae |222|Then she sounded the gong as a mark of Victory, with great delight in her mind.222.,
ਦੈਤ ਰਾਜ ਛਿਨ ਮੈ ਹਨਿਓ ਦੇਵੀ ਇਹ ਪਰਕਾਰ ॥
dait raaj chhin mai hanio devee ih parakaar |The goddess killed the king of demons in this way in an instant.,
ਅਸਟ ਕਰਨ ਮਹਿ ਸਸਤ੍ਰ ਗਹਿ ਸੈਨਾ ਦਈ ਸੰਘਾਰ ॥੨੨੩॥
asatt karan meh sasatr geh sainaa dee sanghaar |223|Holding her weapons in her eight hands, she destroyed the army of demons. 223.,
ਸ੍ਵੈਯਾ ॥
svaiyaa |SWAYYA,
ਚੰਡਿ ਕੇ ਕੋਪ ਨ ਓਪ ਰਹੀ ਰਨ ਮੈ ਅਸਿ ਧਾਰਿ ਭਈ ਸਮੁਹਾਈ ॥
chandd ke kop na op rahee ran mai as dhaar bhee samuhaaee |When Chnadi appeared with her sword in the battlefield. None of the demons could withstand her ire.,
ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰਿ ਸੰਘਾਰਿ ਦਏ ਤਬ ਭੂਪ ਬਿਨਾ ਕਰੈ ਕਉਨ ਲਰਾਈ ॥
maar bidaar sanghaar de tab bhoop binaa karai kaun laraaee |She killed and destroyed all, who can then wage a war without the king?,
ਕਾਪ ਉਠੇ ਅਰਿ ਤ੍ਰਾਸ ਹੀਏ ਧਰਿ ਛਾਡਿ ਦਈ ਸਭ ਪਉਰਖਤਾਈ ॥
kaap utthe ar traas hee dhar chhaadd dee sabh paurakhataaee |The enemies trembled with fear in their hearts, they abandoned the pride of their heroism.,
ਦੈਤ ਚਲੈ ਤਜਿ ਖੇਤ ਇਉ ਜੈਸੇ ਬਡੇ ਗੁਨ ਲੋਭ ਤੇ ਜਾਤ ਪਰਾਹੀ ॥੨੨੪॥
dait chalai taj khet iau jaise badde gun lobh te jaat paraahee |224|Then the demons leaving the battlefield, ran away like the good qualities from the avarice.224.,
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਮਾਰਕੰਡੇ ਪੁਰਾਣੇ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਸੁੰਭ ਬਧਹਿ ਨਾਮ ਸਪਤਮੋ ਧਿਆਯ ਸੰਪੂਰਨੰ ॥੭॥
eit sree maarakandde puraane chanddee charitre sunbh badheh naam sapatamo dhiaay sanpooranan |7|End of the Seventh Chapter entitled ‘Slaying of Sumbh’ in CHANDI CHARITRA of Markandeya Purana.7.,
ਸ੍ਵੈਯਾ ॥
svaiyaa |SWAYYA.,
ਭਾਜਿ ਗਇਓ ਮਘਵਾ ਜਿਨ ਕੇ ਡਰ ਬ੍ਰਹਮ ਤੇ ਆਦਿ ਸਭੈ ਭੈ ਭੀਤੇ ॥
bhaaj geio maghavaa jin ke ddar braham te aad sabhai bhai bheete |With whose fear Indra had fied from heaven and Brahma and other gods, had been filled with fear.,
ਤੇਈ ਵੈ ਦੈਤ ਪਰਾਇ ਗਏ ਰਨਿ ਹਾਰ ਨਿਹਾਰ ਭਏ ਬਲੁ ਰੀਤੇ ॥
teee vai dait paraae ge ran haar nihaar bhe bal reete |The same demons, seeing defeat in the battlefield, being devoid of their power had run away.,
ਜੰਬੁਕ ਗ੍ਰਿਝ ਨਿਰਾਸ ਭਏ ਬਨ ਬਾਸ ਗਏ ਜੁਗ ਜਾਮਨ ਬੀਤੇ ॥
janbuk grijh niraas bhe ban baas ge jug jaaman beete |The jackals and vultures, having been dejected, have returned to the forest, even the two watches of the day have not elapsed.
ਸੰਤ ਸਹਾਇ ਸਦਾ ਜਗ ਮਾਇ ਸੁ ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਬਡੇ ਅਰਿ ਜੀਤੇ ॥੨੨੫॥
sant sahaae sadaa jag maae su sunbh nisunbh badde ar jeete |225|The mother of the world (goddess), ever the protector of saints, hath conquered the great enemies Sumbh and Nisumbh.225.
ਦੇਵ ਸਭੈ ਮਿਲਿ ਕੈ ਇਕ ਠਉਰ ਸੁ ਅਛਤ ਕੁੰਕਮ ਚੰਦਨ ਲੀਨੋ ॥
dev sabhai mil kai ik tthaur su achhat kunkam chandan leeno |All the gods gathering at one place and taking rice, saffron and sandalwood.
ਤਛਨ ਲਛਨ ਦੈ ਕੈ ਪ੍ਰਦਛਨ ਟੀਕਾ ਸੁ ਚੰਡਿ ਕੇ ਭਾਲ ਮੈ ਦੀਨੋ ॥
tachhan lachhan dai kai pradachhan tteekaa su chandd ke bhaal mai deeno |Lakhs of gods, circumambulating the goddess immeditately applied the frontal mark (of victory) on her forehead.
ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਉਪਜ੍ਯੋ ਤਹ ਭਾਵ ਇਹੈ ਕਵਿ ਨੇ ਮਨ ਮੈ ਲਖਿ ਲੀਨੋ ॥
taa chhab ko upajayo tah bhaav ihai kav ne man mai lakh leeno |The glory of that event hath been imagined by the poet in his mind like this:
ਮਾਨਹੁ ਚੰਦ ਕੈ ਮੰਡਲ ਮੈ ਸੁਭ ਮੰਗਲ ਆਨਿ ਪ੍ਰਵੇਸਹਿ ਕੀਨੋ ॥੨੨੬॥
maanahu chand kai manddal mai subh mangal aan praveseh keeno |226|It seemed that in the sphere of the moon, the period of “propitious rejoicings” hath penetrated. 226.
ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |KAVIT
ਮਿਲਿ ਕੇ ਸੁ ਦੇਵਨ ਬਡਾਈ ਕਰੀ ਕਾਲਿਕਾ ਕੀ ਏਹੋ ਜਗ ਮਾਤ ਤੈ ਤੋ ਕਟਿਓ ਬਡੋ ਪਾਪੁ ਹੈ ॥
mil ke su devan baddaaee karee kaalikaa kee eho jag maat tai to kattio baddo paap hai |All the gods gathered and sang this Eulogy in praise of the goddess: “O Universal mother, Thou hast effaced a very great sin
ਦੈਤਨ ਕੇ ਮਾਰ ਰਾਜ ਦੀਨੋ ਤੈ ਸੁਰੇਸ ਹੂੰ ਕੋ ਬਡੋ ਜਸੁ ਲੀਨੇ ਜਗਿ ਤੇਰੋ ਈ ਪ੍ਰਤਾਪੁ ਹੈ ॥
daitan ke maar raaj deeno tai sures hoon ko baddo jas leene jag tero ee prataap hai |“Thou hast bestowed on Indra the kingdom of heaven by killing the demons, Thou hast earned great repulations and Thy glory hath spread in the world.
ਦੇਤ ਹੈ ਅਸੀਸ ਦਿਜ ਰਾਜ ਰਿਖਿ ਬਾਰਿ ਬਾਰਿ ਤਹਾ ਹੀ ਪੜਿਓ ਹੈ ਬ੍ਰਹਮ ਕਉਚ ਹੂੰ ਕੋ ਜਾਪ ਹੈ ॥
det hai asees dij raaj rikh baar baar tahaa hee parrio hai braham kauch hoon ko jaap hai |“All the sages, spiritual as well as royal bless Thee again and again, they have revited there the mantra called ‘Brahm-Kavach’ (the spiritual coat of mail).”
ਐਸੇ ਜਸੁ ਪੂਰ ਰਹਿਓ ਚੰਡਿਕਾ ਕੋ ਤੀਨ ਲੋਕਿ ਜੈਸੇ ਧਾਰ ਸਾਗਰ ਮੈ ਗੰਗਾ ਜੀ ਕੋ ਆਪੁ ਹੈ ॥੨੨੭॥
aaise jas poor rahio chanddikaa ko teen lok jaise dhaar saagar mai gangaa jee ko aap hai |227|The praise of Chandika pervades thus in all the three worlds like the merging of the pure water of the ganges in the current of the ocean.227.
ਸ੍ਵੈਯਾ ॥
svaiyaa |SWAYYA
ਦੇਹਿ ਅਸੀਸ ਸਭੈ ਸੁਰ ਨਾਰਿ ਸੁਧਾਰਿ ਕੈ ਆਰਤੀ ਦੀਪ ਜਗਾਇਓ ॥
dehi asees sabhai sur naar sudhaar kai aaratee deep jagaaeio |All the women of the gods bless the goddess and performing the aarti (the religious ceremony performed around the image of the deity) they have lighted the lamps.
ਫੂਲ ਸੁਗੰਧ ਸੁਅਛਤ ਦਛਨ ਜਛਨ ਜੀਤ ਕੋ ਗੀਤ ਸੁ ਗਾਇਓ ॥
fool sugandh suachhat dachhan jachhan jeet ko geet su gaaeio |They offer flowers, fragrance and rice and the women of Yakshas sing songs of victory.
ਧੂਪ ਜਗਾਇ ਕੈ ਸੰਖ ਬਜਾਇ ਕੈ ਸੀਸ ਨਿਵਾਇ ਕੈ ਬੈਨ ਸੁਨਾਇਓ ॥
dhoop jagaae kai sankh bajaae kai sees nivaae kai bain sunaaeio |They burn the incence and blow the conch and supplicate bowing their heads.
ਹੇ ਜਗ ਮਾਇ ਸਦਾ ਸੁਖ ਦਾਇ ਤੈ ਸੁੰਭ ਕੋ ਘਾਇ ਬਡੋ ਜਸੁ ਪਾਇਓ ॥੨੨੮॥
he jag maae sadaa sukh daae tai sunbh ko ghaae baddo jas paaeio |228|“O Universal mother, ever Giver of the comfort, by killing Sumbh, Thou hast earned a great approhbation.”228.
ਸਕ੍ਰਹਿ ਸਾਜਿ ਸਮਾਜ ਦੈ ਚੰਡ ਸੁ ਮੋਦ ਮਹਾ ਮਨ ਮਾਹਿ ਰਈ ਹੈ ॥
sakreh saaj samaaj dai chandd su mod mahaa man maeh ree hai |Giving all the royal paraphernalia to Indra, Chandi is very much pleased in her mind.
ਸੂਰ ਸਸੀ ਨਭਿ ਥਾਪ ਕੈ ਤੇਜੁ ਦੇ ਆਪ ਤਹਾ ਤੇ ਸੁ ਲੋਪ ਭਈ ਹੈ ॥
soor sasee nabh thaap kai tej de aap tahaa te su lop bhee hai |Sabilising the sun and moon in the sky and making them glorious, she herself hath disappeared.
ਬੀਚ ਅਕਾਸ ਪ੍ਰਕਾਸ ਬਢਿਓ ਤਿਹ ਕੀ ਉਪਮਾ ਮਨ ਤੇ ਨ ਗਈ ਹੈ ॥
beech akaas prakaas badtio tih kee upamaa man te na gee hai |The light of sun and moon hath increased in the sky, the powt hath not forgotten its comparison from his mind.
ਧੂਰਿ ਕੈ ਪੂਰ ਮਲੀਨ ਹੁਤੋ ਰਵਿ ਮਾਨਹੁ ਚੰਡਿਕਾ ਓਪ ਦਈ ਹੈ ॥੨੨੯॥
dhoor kai poor maleen huto rav maanahu chanddikaa op dee hai |229|It seemed that the sun had become filthy with dust and the goddess Chandi hath given him the splendour.229.
ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |KAVIT
ਪ੍ਰਥਮ ਮਧੁ ਕੈਟ ਮਦ ਮਥਨ ਮਹਿਖਾਸੁਰੈ ਮਾਨ ਮਰਦਨ ਕਰਨ ਤਰੁਨਿ ਬਰ ਬੰਡਕਾ ॥
pratham madh kaitt mad mathan mahikhaasurai maan maradan karan tarun bar banddakaa |She who is the destroyer of the pride of Madhu nad Kaitabh and then the ego of Mahishasura nad who is very active in granting the boon.
ਧੂਮ੍ਰ ਦ੍ਰਿਗ ਧਰਨਧਰਿ ਧੂਰਿ ਧਾਨੀ ਕਰਨ ਚੰਡ ਅਰੁ ਮੁੰਡ ਕੇ ਮੁੰਡ ਖੰਡ ਖੰਡਕਾ ॥
dhoomr drig dharanadhar dhoor dhaanee karan chandd ar mundd ke mundd khandd khanddakaa |She who dashed the tumultuous Dhumar Lochan against the earth and sliced the heads of Chand and Mund.
ਰਕਤ ਬੀਰਜ ਹਰਨ ਰਕਤ ਭਛਨ ਕਰਨ ਦਰਨ ਅਨਸੁੰਭ ਰਨਿ ਰਾਰ ਰਿਸ ਮੰਡਕਾ ॥
rakat beeraj haran rakat bhachhan karan daran anasunbh ran raar ris manddakaa |She who is the killer of Raktavija and drinker of his blood, masher of the enemies and beginner of the war with Nisumbh with great ire in the battlefield.
ਸੰਭ ਬਲੁ ਧਾਰ ਸੰਘਾਰ ਕਰਵਾਰ ਕਰਿ ਸਕਲ ਖਲੁ ਅਸੁਰ ਦਲੁ ਜੈਤ ਜੈ ਚੰਡਿਕਾ ॥੨੩੦॥
sanbh bal dhaar sanghaar karavaar kar sakal khal asur dal jait jai chanddikaa |230|She who is the destroyer of the powerful Sumbh with sword in her hand and is the conqueror of all the forces of foolish demons, HAIL, HAIL To THAT CHANDI.230.
ਸ੍ਵੈਯਾ ॥
svaiyaa |SWAYYA
ਦੇਹ ਸਿਵਾ ਬਰੁ ਮੋਹਿ ਇਹੈ ਸੁਭ ਕਰਮਨ ਤੇ ਕਬਹੂੰ ਨ ਟਰੋ ॥
deh sivaa bar mohi ihai subh karaman te kabahoon na ttaro |O Goddess, grant me this that I may not hesitate from performing good actions.
ਨ ਡਰੋ ਅਰਿ ਸੋ ਜਬ ਜਾਇ ਲਰੋ ਨਿਸਚੈ ਕਰਿ ਅਪੁਨੀ ਜੀਤ ਕਰੋ ॥
n ddaro ar so jab jaae laro nisachai kar apunee jeet karo |I may not fear the enemy, when I go to fight and assuredly I may become victorious.
ਅਰੁ ਸਿਖ ਹੌ ਆਪਨੇ ਹੀ ਮਨ ਕੋ ਇਹ ਲਾਲਚ ਹਉ ਗੁਨ ਤਉ ਉਚਰੋ ॥
ar sikh hau aapane hee man ko ih laalach hau gun tau ucharo |And I may give this instruction to my mind and have this tempotration that I may ever utter Thy Praises.
ਜਬ ਆਵ ਕੀ ਅਉਧ ਨਿਦਾਨ ਬਨੈ ਅਤਿ ਹੀ ਰਨ ਮੈ ਤਬ ਜੂਝ ਮਰੋ ॥੨੩੧॥
jab aav kee aaudh nidaan banai at hee ran mai tab joojh maro |231|When the end of my life comes, then I may die fighting in the battlefield.231.
ਚੰਡਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕਵਿਤਨ ਮੈ ਬਰਨਿਓ ਸਭ ਹੀ ਰਸ ਰੁਦ੍ਰਮਈ ਹੈ ॥
chandd charitr kavitan mai baranio sabh hee ras rudramee hai |I have narrated this Chandi Charitra in poetry, which is all full of Rudra Rasa (sentiment of ragge).
ਏਕ ਤੇ ਏਕ ਰਸਾਲ ਭਇਓ ਨਖ ਤੇ ਸਿਖ ਲਉ ਉਪਮਾ ਸੁ ਨਈ ਹੈ ॥
ek te ek rasaal bheio nakh te sikh lau upamaa su nee hai |The stanzas one and all, are beautifully composed, which contain new sillies from beginning to end.
ਕਉਤਕ ਹੇਤੁ ਕਰੀ ਕਵਿ ਨੇ ਸਤਿਸਯ ਕੀ ਕਥਾ ਇਹ ਪੂਰੀ ਭਈ ਹੈ ॥
kautak het karee kav ne satisay kee kathaa ih pooree bhee hai |The poet hath composed it for the pleasure of his mind, and the discourse of seven hundred sholokas is completed here.
ਜਾਹਿ ਨਮਿਤ ਪੜੈ ਸੁਨਿ ਹੈ ਨਰ ਸੋ ਨਿਸਚੈ ਕਰਿ ਤਾਹਿ ਦਈ ਹੈ ॥੨੩੨॥
jaeh namit parrai sun hai nar so nisachai kar taeh dee hai |232|For whatever purpose a person ready it or listens to it, the hgoddess will assuredly grant him that.232.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਗ੍ਰੰਥ ਸਤਿ ਸਇਆ ਕੋ ਕਰਿਓ ਜਾ ਸਮ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
granth sat seaa ko kario jaa sam avar na koe |I have translated the book named Satsayya (a poem of seven hundred shalokas), which hath nothing equal to it.
ਜਿਹ ਨਮਿਤ ਕਵਿ ਨੇ ਕਹਿਓ ਸੁ ਦੇਹ ਚੰਡਿਕਾ ਸੋਇ ॥੨੩੩॥
jih namit kav ne kahio su deh chanddikaa soe |233|The purpose for which the poet hath comosed it, Chandi may grant him the same.233.
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਮਾਰਕੰਡੇ ਪੁਰਾਨੇ ਸ੍ਰੀ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਉਕਤਿ ਬਿਲਾਸ ਦੇਵ ਸੁਰੇਸ ਸਹਿਤ ਜੈਕਾਰ ਸਬਦ ਕਰਾ ਅਸਟਮੋ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੮॥
eit sree maarakandde puraane sree chanddee charitre ukat bilaas dev sures sahit jaikaar sabad karaa asattamo dhiaae samaapatam sat subham sat |8|
ੴ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫਤਹ ॥
ik oankaar vaahiguroo jee kee fatah |The Lord is One and the Victory is of the True Guru.
ਸ੍ਰੀ ਭਗਉਤੀ ਜੀ ਸਹਾਇ ॥
sree bhgautee jee sahaae |The Lord is one and the Victory is of the Lord.
ਅਥ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਲਿਖ੍ਯਤੇ ॥
ath chanddee charitr likhayate |CHANDI CHARITRA IS NOW COMPOSED
ਨਰਾਜ ਛੰਦ ॥
naraaj chhand |NARAAJ STANZA
ਮਹਿਖ ਦਈਤ ਸੂਰਯੰ ॥
mahikh deet soorayan |
ਬਢਿਯੋ ਸੋ ਲੋਹ ਪੂਰਯੰ ॥
badtiyo so loh poorayan |He conquered Indra, the king of gods
ਸੁ ਦੇਵ ਰਾਜ ਜੀਤਯੰ ॥
su dev raaj jeetayan |
ਤ੍ਰਿਲੋਕ ਰਾਜ ਕੀਤਯੰ ॥੧॥
trilok raaj keetayan |1|And ruled over the three worlds.1.
ਭਜੇ ਸੁ ਦੇਵਤਾ ਤਬੈ ॥
bhaje su devataa tabai |At that time the gods ran away
ਇਕਤ੍ਰ ਹੋਇ ਕੈ ਸਬੈ ॥
eikatr hoe kai sabai |And all of them gathered together.
ਮਹੇਸੁਰਾਚਲੰ ਬਸੇ ॥
mahesuraachalan base |They inhabited the Kailash mountain
ਬਿਸੇਖ ਚਿਤ ਮੋ ਤ੍ਰਸੇ ॥੨॥
bisekh chit mo trase |2|With great fear in their mind.2.
ਜੁਗੇਸ ਭੇਸ ਧਾਰ ਕੈ ॥
juges bhes dhaar kai |They disguised themselves as great Yogis
ਭਜੇ ਹਥਿਯਾਰ ਡਾਰ ਕੈ ॥
bhaje hathiyaar ddaar kai |And throwing their weapons, they all ran away.
ਪੁਕਾਰ ਆਰਤੰ ਚਲੈ ॥
pukaar aaratan chalai |Crying in great distress they walked.
ਬਿਸੂਰ ਸੂਰਮਾ ਭਲੇ ॥੩॥
bisoor sooramaa bhale |3|The fine heroes were in great agony.3.
ਬਰਖ ਕਿਤੇ ਤਹਾ ਰਹੇ ॥
barakh kite tahaa rahe |They lived there for may years
ਸੁ ਦੁਖ ਦੇਹ ਮੋ ਸਹੇ ॥
su dukh deh mo sahe |And endured many sufferings on their bodies.
ਜਗਤ੍ਰ ਮਾਤਿ ਧਿਆਇਯੰ ॥
jagatr maat dhiaaeiyan |They mediated on the mother of the universe
ਸੁ ਜੈਤ ਪਤ੍ਰ ਪਾਇਯੰ ॥੪॥
su jait patr paaeiyan |4|For conquering the demon Mahishasura.4.
ਪ੍ਰਸੰਨ ਦੇਵਤਾ ਭਏ ॥
prasan devataa bhe |The gods wrere pleased
ਚਰੰਨ ਪੂਜਬੇ ਧਏ ॥
charan poojabe dhe |And sped to worship the feet of the goddess.
ਸਨੰਮੁਖਾਨ ਠਢੀਯੰ ॥
sanamukhaan tthadteeyan |They stood before her
ਪ੍ਰਣਾਮ ਪਾਠ ਪਢੀਯੰ ॥੫॥
pranaam paatth padteeyan |5|And recited her eulogy.5.