Sri Dasam Granth

Page - 822

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

Chaupaee

ਸੋਊ ਅਤੀਤ ਸੰਗ ਹੂੰ ਚਲੋ ॥

soaoo ateet sang hoon chalo |

He also went along with Atith

ਦੇਖੌ ਜੌਨ ਤਮਾਸੋ ਭਲੋ ॥

dekhau jauan tamaaso bhalo |

In eagerness, he thought over, and while walking along, he asked,

ਤਿਨ ਤਾ ਸੋ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੋ ॥

tin taa so yau bachan uchaaro |

He said to her (the woman).

ਸੁਨੋ ਨਾਰਿ ਤੁਮ ਕਹਿਯੋ ਹਮਾਰੋ ॥੧੭॥

suno naar tum kahiyo hamaaro |17|

‘Oh, Lady, you listen to me’(17)

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

Dohira

ਵਹ ਕਾ ਕਿਯ ਵਹੁ ਕਾ ਕਿਯੋ ਇਹ ਕਾ ਕਿਯਸ ਕੁਕਾਇ ॥

vah kaa kiy vahu kaa kiyo ih kaa kiyas kukaae |

(The Lady,) ‘You realise what a bad act I have committed. Had you

ਕਹਿਯੋ ਜੋ ਤੁਮ ਆਗੇ ਕਹਤ ਤੇਰਉ ਕਰਤ ਉਪਾਇ ॥੧੮॥

kahiyo jo tum aage kahat terau karat upaae |18|

Told me so earlier I would have done the same to you.’ (18)

ਸੁਤ ਘਾਯੋ ਮਿਤ ਘਾਯੋ ਅਰੁ ਨਿਜੁ ਕਰਿ ਪਤਿ ਘਾਇ ॥

sut ghaayo mit ghaayo ar nij kar pat ghaae |

She killed her son, the lover and the husband, and, with the beat of

ਤਿਹ ਪਾਛੈ ਆਪਨ ਜਰੀ ਢੋਲ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਬਜਾਇ ॥੧੯॥

tih paachhai aapan jaree dtol mridang bajaae |19|

The drums she immolated herself with her husband and became a Sati.(19)

ਅੜਿਲ ॥

arril |

Arril

ਨਿਜੁ ਮਨ ਕੀ ਕਛੁ ਬਾਤ ਨ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਦੀਜਿਯੈ ॥

nij man kee kachh baat na triy ko deejiyai |

Never let a woman know what is in your mind.

ਤਾ ਕੋ ਚਿਤ ਚੁਰਾਇ ਸਦਾ ਹੀ ਲੀਜਿਯੈ ॥

taa ko chit churaae sadaa hee leejiyai |

Rather learn what are her internal thoughts.

ਨਿਜੁ ਮਨ ਕੀ ਤਾ ਸੋ ਜੋ ਬਾਤ ਸੁਨਾਇਯੈ ॥

nij man kee taa so jo baat sunaaeiyai |

Once she is in the know of the secret, that must become an open

ਹੋ ਬਾਹਰ ਪ੍ਰਗਟਤ ਜਾਇ ਆਪੁ ਪਛੁਤਾਇਯੈ ॥੨੦॥

ho baahar pragattat jaae aap pachhutaaeiyai |20|

Secret otherwise you will have to repent thereafter.(20)(l)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਗ੍ਯਾਰਵੇ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੧॥੨੦੪॥ਅਫਜੂੰ॥

eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade gayaarave charitr samaapatam sat subham sat |11|204|afajoon|

Eleventh Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Completed with Benediction. (11)(204)

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

Dohira

ਬਿੰਦਾਬਨ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਕੀ ਸੁਤਾ ਰਾਧਿਕਾ ਨਾਮ ॥

bindaaban brikhabhaan kee sutaa raadhikaa naam |

In the city of Brindaban, what did Radhika, the daughter of Brikh Bhan, do?

ਹਰਿ ਸੋ ਕਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰ ਤਿਹ ਦਿਨ ਕਹ ਦੇਖਤ ਬਾਮ ॥੧॥

har so kiyaa charitr tih din kah dekhat baam |1|

Now I am going to narrate the Chritar of that lady.(1)

ਕ੍ਰਿਸਨ ਰੂਪਿ ਲਖਿ ਬਸਿ ਭਈ ਨਿਸੁ ਦਿਨ ਹੇਰਤ ਤਾਹਿ ॥

krisan roop lakh bas bhee nis din herat taeh |

She was obsessed with the love of Krishna and, day and night, searched for him,

ਬ੍ਯਾਸ ਪਰਾਸਰ ਅਸੁਰ ਸੁਰ ਭੇਦ ਨ ਪਾਵਤ ਜਾਹਿ ॥੨॥

bayaas paraasar asur sur bhed na paavat jaeh |2|

The one who could not be acquiesced by Vyas, Prasur, Sur, Asur and other Rishis, (the Vedic saints).(2)

ਲੋਕ ਲਾਜ ਜਿਹ ਹਿਤ ਤਜੀ ਔਰ ਤਜ੍ਯੋ ਧਨ ਧਾਮ ॥

lok laaj jih hit tajee aauar tajayo dhan dhaam |

(She thought,) ‘For whose sake I have abandoned all my modesty and wealth,

ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਪ੍ਯਾਰੋ ਪਾਇਯੈ ਪੂਰਨ ਹੋਵਹਿ ਕਾਮ ॥੩॥

kih bidh payaaro paaeiyai pooran hoveh kaam |3|

“How can I get my loved-one to satiate my passion?”(3)

ਮਿਲਨ ਹੇਤ ਇਕ ਸਹਚਰੀ ਪਠੀ ਚਤੁਰਿ ਜਿਯ ਜਾਨਿ ॥

milan het ik sahacharee patthee chatur jiy jaan |

With her heart full of affection, she entrusted a confidant to device

ਕਵਨੈ ਛਲ ਮੋ ਕੌ ਸਖੀ ਮੀਤ ਮਿਲੈਯੈ ਕਾਨ੍ਰਹ ॥੪॥

kavanai chhal mo kau sakhee meet milaiyai kaanrah |4|

Some pretext to enable her to meet Krishna.(4)

ਅੜਿਲ ॥

arril |

Arril

ਬ੍ਰਹਮ ਬ੍ਯਾਸ ਅਰੁ ਬੇਦ ਭੇਦ ਨਹਿ ਜਾਨਹੀ ॥

braham bayaas ar bed bhed neh jaanahee |

‘Make me to meet the one whose enigma Braham, Vyas and Vedas, could not concede,

ਸਿਵ ਸਨਕਾਦਿਕ ਸੇਸ ਨੇਤਿ ਕਰਿ ਮਾਨਹੀ ॥

siv sanakaadik ses net kar maanahee |

‘Even Shiva, Sanik and Shesh-naag believed him beyond horizons,

ਜੋ ਸਭ ਭਾਤਿਨ ਸਦਾ ਜਗਤ ਮੈ ਗਾਇਯੈ ॥

jo sabh bhaatin sadaa jagat mai gaaeiyai |

‘And whose benevolence were chanted world over.’

ਹੋ ਤਵਨ ਪੁਰਖ ਸਜਨੀ ਮੁਹਿ ਆਨਿ ਮਿਲਾਇਯੈ ॥੫॥

ho tavan purakh sajanee muhi aan milaaeiyai |5|

Thus she pleaded to meet the eminent man.(5)

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

Kabit

ਸਿਤਤਾ ਬਿਭੂਤ ਅਤੇ ਮੇਖੁਲੀ ਨਿਮੇਖ ਸੰਦੀ ਅੰਜਨ ਦੀ ਸੇਲੀ ਦਾ ਸੁਭਾਵ ਸੁਭ ਭਾਖਣਾ ॥

sitataa bibhoot ate mekhulee nimekh sandee anjan dee selee daa subhaav subh bhaakhanaa |

‘I have been languishing in his remembrance, my body has turned into ashes (of passion), ‘Tell him about my wearing a patched coat and a cap of a renouncer in his memory.

ਭਗਵਾ ਸੁ ਭੇਸ ਸਾਡੇ ਨੈਣਾ ਦੀ ਲਲਾਈ ਸਈਯੋ ਯਾਰਾ ਦਾ ਧ੍ਯਾਨੁ ਏਹੋ ਕੰਦ ਮੂਲ ਚਾਖਣਾ ॥

bhagavaa su bhes saadde nainaa dee lalaaee seeyo yaaraa daa dhayaan eho kand mool chaakhanaa |

‘I have adorned saffron clothes (of an ascetic), my eyes have turned red in pain and I am living on the food of his thought.

ਰੌਦਨ ਦਾ ਮਜਨੁ ਸੁ ਪੁਤਰੀ ਪਤ੍ਰ ਗੀਤ ਗੀਤਾ ਦੇਖਣ ਦੀ ਭਿਛ੍ਰਯਾ ਧ੍ਯਾਨ ਧੂੰਆ ਬਾਲ ਰਾਖਣਾ ॥

rauadan daa majan su putaree patr geet geetaa dekhan dee bhichhrayaa dhayaan dhoonaa baal raakhanaa |

‘I take my bath in my tears, and, while craving for his vision, my eyes are producing smoky flames.

ਆਲੀ ਏਨਾ ਗੋਪੀਯਾ ਦੀਆਂ ਅਖੀਆਂ ਦਾ ਜੋਗੁ ਸਾਰਾ ਨੰਦ ਦੇ ਕੁਮਾਰ ਨੂੰ ਜਰੂਰ ਜਾਇ ਆਖਣਾ ॥੬॥

aalee enaa gopeeyaa deean akheean daa jog saaraa nand de kumaar noo jaroor jaae aakhanaa |6|

‘O, my friend! Go and do tell the son of Nand the story of the self modification of the eyes of the milk-maids.’(6)

ਬੈਠੀ ਹੁਤੀ ਸਾਜਿ ਕੈ ਸਿੰਗਾਰ ਸਭ ਸਖਿਯਨ ਮੈ ਯਾਹੀ ਬੀਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਦਿਖਾਈ ਆਨਿ ਦੈ ਗਏ ॥

baitthee hutee saaj kai singaar sabh sakhiyan mai yaahee beech kaanrah joo dikhaaee aan dai ge |

She kept waiting in her full adornment when Krishna passed by endowing a glimpse.

ਤਬ ਹੀ ਤੇ ਲੀਨੋ ਹੈ ਚੁਰਾਇ ਚਿਤੁ ਮੇਰੋ ਮਾਈ ਚੇਟਕ ਚਲਾਇ ਮਾਨੋ ਚੇਰੀ ਮੋਹਿ ਕੈ ਗਏ ॥

tab hee te leeno hai churaae chit mero maaee chettak chalaae maano cheree mohi kai ge |

‘O my mother! Where could I go to poison myself to death?

ਕਹਾ ਕਰੌ ਕਿਤੈ ਜਾਉ ਮਰੋ ਕਿਧੋ ਬਿਖੁ ਖਾਉ ਬੀਸ ਬਿਸ੍ਵੈ ਮੇਰੇ ਜਾਨ ਬਿਜੂ ਸੋ ਡਸੈ ਗਏ ॥

kahaa karau kitai jaau maro kidho bikh khaau bees bisvai mere jaan bijoo so ddasai ge |

‘I feel like the scorpions have bitten me.

ਚਖਨ ਚਿਤੋਨ ਸੌ ਚੁਰਾਇ ਚਿਤੁ ਮੇਰੋ ਲੀਯੋ ਲਟਪਟੀ ਪਾਗ ਸੋ ਲਪੇਟਿ ਮਨੁ ਲੈ ਗਏ ॥੭॥

chakhan chiton sau churaae chit mero leeyo lattapattee paag so lapett man lai ge |7|

‘He has stolen my heart and taken it away wrapped up in his turban (mind).(7)

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

Dohira

ਲਾਲ ਬਿਰਹ ਤੁਮਰੇ ਪਗੀ ਮੋ ਪੈ ਰਹਿਯੋ ਨ ਜਾਇ ॥

laal birah tumare pagee mo pai rahiyo na jaae |

‘O my beloved! I am intoxicated in your separation, I cannot bear any more.

ਤਾ ਤੇ ਮੈ ਆਪਨ ਲਿਖੀ ਪਤਿਯਾ ਅਤਿ ਅਕੁਲਾਇ ॥੮॥

taa te mai aapan likhee patiyaa at akulaae |8|

‘In desperation I have written you this letter.(8)

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

Kabit

ਰੂਪ ਭਰੇ ਰਾਗੁ ਭਰੇ ਸੁੰਦਰ ਸੁਹਾਗ ਭਰੇ ਮ੍ਰਿਗ ਔ ਮਿਮੋਲਨ ਕੀ ਮਾਨੋ ਇਹ ਖਾਨਿ ਹੈ ॥

roop bhare raag bhare sundar suhaag bhare mrig aau mimolan kee maano ih khaan hai |

‘Your eyes are epitome of beauty and melody and are the treasure of the charm of the she-deer and the fish

ਮੀਨ ਹੀਨ ਕੀਨੇ ਛੀਨ ਲੀਨੈ ਹੈ ਬਿਧੂਪ ਰੂਪ ਚਿਤ ਕੇ ਚੁਰਾਇਬੋ ਕੌ ਚੋਰਨ ਸਮਾਨ ਹੈ ॥

meen heen keene chheen leenai hai bidhoop roop chit ke churaaeibo kau choran samaan hai |

‘And thrive the heart, and are the paragons of benevolence.

ਲੋਗੋਂ ਕੇ ਉਜਾਗਰ ਹੈਂ ਗੁਨਨ ਕੇ ਨਾਗਰ ਹੈਂ ਸੂਰਤਿ ਕੇ ਸਾਗਰ ਹੈਂ ਸੋਭਾ ਕੇ ਨਿਧਾਨ ਹੈਂ ॥

logon ke ujaagar hain gunan ke naagar hain soorat ke saagar hain sobhaa ke nidhaan hain |

‘O, my friend! Your vision is as sweet as honey, and sharp, as well,

ਸਾਹਿਬ ਕੀ ਸੀਰੀ ਪੜੇ ਚੇਟਕ ਕੀ ਚੀਰੀ ਅਰੀ ਆਲੀ ਤੇਰੇ ਨੈਨ ਰਾਮਚੰਦ੍ਰ ਕੇ ਸੇ ਬਾਨ ਹੈ ॥੯॥

saahib kee seeree parre chettak kee cheeree aree aalee tere nain raamachandr ke se baan hai |9|

Like the arrows of Sri Ram Chander.’(9)

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

Dohira

ਮੈਨਪ੍ਰਭਾ ਇਕ ਸਹਚਰੀ ਤਾ ਕੌ ਲਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥

mainaprabhaa ik sahacharee taa kau layo bulaae |

Then, Radha called a friend of hers known as Prabha.

ਤਾਹਿ ਪਠਾਯੋ ਕ੍ਰਿਸਨ ਪ੍ਰਤਿ ਭੇਦ ਸਕਲ ਸਮਝਾਇ ॥੧੦॥

taeh patthaayo krisan prat bhed sakal samajhaae |10|

She revealed to her all her aspirations, and sent her to Sri Krishna,(10)

ਤਾ ਕੇ ਕਰ ਪਤਿਯਾ ਦਈ ਕਹੋ ਕ੍ਰਿਸਨ ਸੋ ਜਾਇ ॥

taa ke kar patiyaa dee kaho krisan so jaae |

Through a letter she conveyed, ‘Your Radha has been pierced in Your

ਤੁਮਰੇ ਬਿਰਹ ਰਾਧਾ ਬਧੀ ਬੇਗਿ ਮਿਲੋ ਤਿਹ ਆਇ ॥੧੧॥

tumare birah raadhaa badhee beg milo tih aae |11|

Separation. Please come and meet her.(11)

ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਲਾ ਬਿਰਹਿਣਿ ਭਈ ਬਿਰਹ ਤਿਹਾਰੇ ਸੰਗ ॥

brij baalaa birahin bhee birah tihaare sang |

‘Alienated by you, your maid is dying and you may narrate this during

ਤਹ ਤੁਮ ਕਥਾ ਚਲਾਇਯੋ ਕਵਨੋ ਪਾਇ ਪ੍ਰਸੰਗ ॥੧੨॥

tah tum kathaa chalaaeiyo kavano paae prasang |12|

Any of your lessons.’(l2)

ਜਬ ਰਾਧਾ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਮੈਨਪ੍ਰਭਾ ਕੇ ਸਾਥ ॥

jab raadhaa aaise kahiyo mainaprabhaa ke saath |

After the maid, Prabha, had discerned the whole situation,

ਮੈਨਪ੍ਰਭਾ ਚਲਿ ਤਹ ਗਈ ਜਹਾ ਹੁਤੇ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ॥੧੩॥

mainaprabhaa chal tah gee jahaa hute brijanaath |13|

She went to the place where Sri Krishna was sitting majestically.(l3)

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

Chaupaee

ਪਤਿਯਾ ਖੋਲਿ ਜਬੈ ਹਰਿ ਬਾਚੀ ॥

patiyaa khol jabai har baachee |

When Sri Krishna opened the letter and read,

ਲਖੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਤਾ ਕੀ ਮਨ ਸਾਚੀ ॥

lakhee preet taa kee man saachee |

On reading the letter Sri Krishna perceived the true love she was in.

ਤਾ ਕੇ ਤਿਨ ਜੋ ਕਬਿਤੁ ਉਚਾਰੇ ॥

taa ke tin jo kabit uchaare |

All the letters of epistle, studded with diamonds and pearls,

ਜਾਨੁਕ ਬਜ੍ਰ ਲਾਲ ਖਚਿ ਡਾਰੇ ॥੧੪॥

jaanuk bajr laal khach ddaare |14|

Instilled a deep compassion in his heart.(14)

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

Savaiyya

ਰੀਝ ਭਰੇ ਰਸ ਰੀਤ ਭਰੇ ਅਤਿ ਰੂਪ ਭਰੇ ਸੁਖ ਪੈਯਤ ਹੇਰੇ ॥

reejh bhare ras reet bhare at roop bhare sukh paiyat here |

O Lord Krishna! Your eyes are full of passion, full of love, supremely perfect and pleasing to look at.

ਚਾਰੋ ਚਕੋਰ ਸਰੋਰੁਹ ਸਾਰਸ ਮੀਨ ਕਰੇ ਮ੍ਰਿਗ ਖੰਜਨ ਚੇਰੇ ॥

chaaro chakor saroruh saaras meen kare mrig khanjan chere |

‘Full of charm you are an enchanting, and the partridge,

ਭਾਗ ਭਰੇ ਅਨੁਰਾਗ ਭਰੇ ਸੁ ਸੁਹਾਗ ਭਰੇ ਮਨ ਮੋਹਤ ਮੇਰੇ ॥

bhaag bhare anuraag bhare su suhaag bhare man mohat mere |

Stork, lotus- flower, fish remain at your service.

ਮਾਨ ਭਰੇ ਸੁਖ ਖਾਨਿ ਜਹਾਨ ਕੇ ਲੋਚਨ ਸ੍ਰੀ ਨੰਦ ਨੰਦਨ ਤੇਰੇ ॥੧੫॥

maan bhare sukh khaan jahaan ke lochan sree nand nandan tere |15|

‘You are the blessed one, and are conquering our hearts.(15)

ਸੋਹਤ ਸੁਧ ਸੁਧਾਰੇ ਸੇ ਸੁੰਦਰ ਜੋਬਨ ਜੋਤਿ ਸੁ ਢਾਰ ਢਰੇ ਹੈ ॥

sohat sudh sudhaare se sundar joban jot su dtaar dtare hai |

Refined and refined are adorned and molded in the shield of Joban's flame.

ਸਾਰਸ ਸੋਮ ਸੁਰਾ ਸਿਤ ਸਾਇਕ ਕੰਜ ਕੁਰੰਗਨ ਕ੍ਰਾਤਿ ਹਰੇ ਹੈ ॥

saaras som suraa sit saaeik kanj kurangan kraat hare hai |

‘O my passionless Sri Krishna, you are brimming with love.

ਖੰਜਨ ਔ ਮਕਰ ਧ੍ਵਜ ਮੀਨ ਨਿਹਾਰਿ ਸਭੈ ਛਬਿ ਲਾਜ ਮਰੇ ਹੈ ॥

khanjan aau makar dhvaj meen nihaar sabhai chhab laaj mare hai |

‘Your vision, which is full of (celestial) pride,

ਲੋਚਨ ਸ੍ਰੀ ਨੰਦ ਨੰਦਨ ਕੇ ਬਿਧਿ ਮਾਨਹੁ ਬਾਨ ਬਨਾਇ ਧਰੇ ਹੈ ॥੧੬॥

lochan sree nand nandan ke bidh maanahu baan banaae dhare hai |16|

Is the treasure of all the contentment.(l6)

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

Kabit

ਚਿੰਤਾ ਜੈਸੋ ਚੰਦਨ ਚਿਰਾਗ ਲਾਗੇ ਚਿਤਾ ਸਮ ਚੇਟਕ ਸੇ ਚਿਤ੍ਰ ਚਾਰੁ ਚੌਪਖਾ ਕੁਸੈਲ ਸੀ ॥

chintaa jaiso chandan chiraag laage chitaa sam chettak se chitr chaar chauapakhaa kusail see |

‘I perceive the sandalwood as the affliction, the oil-lamp as the kindling pyre, and the enchanting paintings look like the charisma of the magicians,