Sri Dasam Granth

Leathanach - 822


ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupaee

ਸੋਊ ਅਤੀਤ ਸੰਗ ਹੂੰ ਚਲੋ ॥
soaoo ateet sang hoon chalo |

Chuaigh sé chomh maith le hÁth

ਦੇਖੌ ਜੌਨ ਤਮਾਸੋ ਭਲੋ ॥
dekhau jauan tamaaso bhalo |

Le fonn, smaoinigh sé thairis, agus ag siúl chomh maith, d'iarr sé,

ਤਿਨ ਤਾ ਸੋ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੋ ॥
tin taa so yau bachan uchaaro |

Dúirt sé léi (an bhean).

ਸੁਨੋ ਨਾਰਿ ਤੁਮ ਕਹਿਯੋ ਹਮਾਰੋ ॥੧੭॥
suno naar tum kahiyo hamaaro |17|

‘Ó, a Mhuire, éisteann tú liom’(17)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਵਹ ਕਾ ਕਿਯ ਵਹੁ ਕਾ ਕਿਯੋ ਇਹ ਕਾ ਕਿਯਸ ਕੁਕਾਇ ॥
vah kaa kiy vahu kaa kiyo ih kaa kiyas kukaae |

(A Mhuire,) ‘Tuigeann tú an drochghníomh atá déanta agam. Dá mbeadh

ਕਹਿਯੋ ਜੋ ਤੁਮ ਆਗੇ ਕਹਤ ਤੇਰਉ ਕਰਤ ਉਪਾਇ ॥੧੮॥
kahiyo jo tum aage kahat terau karat upaae |18|

Dúirt sé liom níos luaithe go mbeadh an rud céanna déanta agam leat.' (18)

ਸੁਤ ਘਾਯੋ ਮਿਤ ਘਾਯੋ ਅਰੁ ਨਿਜੁ ਕਰਿ ਪਤਿ ਘਾਇ ॥
sut ghaayo mit ghaayo ar nij kar pat ghaae |

Mharaigh sí a mac, an leannán agus an fear céile, agus, le buille na

ਤਿਹ ਪਾਛੈ ਆਪਨ ਜਰੀ ਢੋਲ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਬਜਾਇ ॥੧੯॥
tih paachhai aapan jaree dtol mridang bajaae |19|

Na drumaí d'imol sí í féin lena fear céile agus rinneadh Sati.(19)

ਅੜਿਲ ॥
arril |

Arril

ਨਿਜੁ ਮਨ ਕੀ ਕਛੁ ਬਾਤ ਨ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਦੀਜਿਯੈ ॥
nij man kee kachh baat na triy ko deejiyai |

Ná lig do bhean a fhios cad atá i d'intinn.

ਤਾ ਕੋ ਚਿਤ ਚੁਰਾਇ ਸਦਾ ਹੀ ਲੀਜਿਯੈ ॥
taa ko chit churaae sadaa hee leejiyai |

Ina ionad sin foghlaim cad iad a smaointe inmheánacha.

ਨਿਜੁ ਮਨ ਕੀ ਤਾ ਸੋ ਜੋ ਬਾਤ ਸੁਨਾਇਯੈ ॥
nij man kee taa so jo baat sunaaeiyai |

Nuair a bheidh an rún ar eolas aici, caithfidh sé a bheith ina rún oscailte

ਹੋ ਬਾਹਰ ਪ੍ਰਗਟਤ ਜਾਇ ਆਪੁ ਪਛੁਤਾਇਯੈ ॥੨੦॥
ho baahar pragattat jaae aap pachhutaaeiyai |20|

Rún seachas sin beidh ort aithrí a dhéanamh ina dhiaidh sin.(20)(l)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਗ੍ਯਾਰਵੇ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੧॥੨੦੪॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade gayaarave charitr samaapatam sat subham sat |11|204|afajoon|

An tAonú Parabal Déag de Chomhrá na gCritéar Ardmhianach An Raja agus an tAire, Críochnaithe le Beannacht. (11)(204)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਬਿੰਦਾਬਨ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਕੀ ਸੁਤਾ ਰਾਧਿਕਾ ਨਾਮ ॥
bindaaban brikhabhaan kee sutaa raadhikaa naam |

I gcathair Brindaban, cad a rinne Radhika, iníon Brikh Bhan?

ਹਰਿ ਸੋ ਕਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰ ਤਿਹ ਦਿਨ ਕਹ ਦੇਖਤ ਬਾਮ ॥੧॥
har so kiyaa charitr tih din kah dekhat baam |1|

Anois táim chun Críostóir na h-inghine sin a aithris.(1)

ਕ੍ਰਿਸਨ ਰੂਪਿ ਲਖਿ ਬਸਿ ਭਈ ਨਿਸੁ ਦਿਨ ਹੇਰਤ ਤਾਹਿ ॥
krisan roop lakh bas bhee nis din herat taeh |

Bhí sí obsessed le grá Krishna agus, lá agus oíche, cuardach dó,

ਬ੍ਯਾਸ ਪਰਾਸਰ ਅਸੁਰ ਸੁਰ ਭੇਦ ਨ ਪਾਵਤ ਜਾਹਿ ॥੨॥
bayaas paraasar asur sur bhed na paavat jaeh |2|

An té nárbh fhéidir Vyas, Prasur, Sur, Asur agus Rishis eile (na naoimh Vedic) a fháil.(2)

ਲੋਕ ਲਾਜ ਜਿਹ ਹਿਤ ਤਜੀ ਔਰ ਤਜ੍ਯੋ ਧਨ ਧਾਮ ॥
lok laaj jih hit tajee aauar tajayo dhan dhaam |

(Shíl sí,) 'Ar a son a thréig mé mo mhodhúlacht is mo shaibhreas go léir,

ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਪ੍ਯਾਰੋ ਪਾਇਯੈ ਪੂਰਨ ਹੋਵਹਿ ਕਾਮ ॥੩॥
kih bidh payaaro paaeiyai pooran hoveh kaam |3|

“Conas is féidir liom a chur ar mo ghaolta mo phaisean a shásamh?” (3)

ਮਿਲਨ ਹੇਤ ਇਕ ਸਹਚਰੀ ਪਠੀ ਚਤੁਰਿ ਜਿਯ ਜਾਨਿ ॥
milan het ik sahacharee patthee chatur jiy jaan |

Agus a croí lán de ghean, chuir sí rúndiamhair i bhfeiste

ਕਵਨੈ ਛਲ ਮੋ ਕੌ ਸਖੀ ਮੀਤ ਮਿਲੈਯੈ ਕਾਨ੍ਰਹ ॥੪॥
kavanai chhal mo kau sakhee meet milaiyai kaanrah |4|

Roinnt leithscéal a chuir ar a cumas bualadh le Krishna.(4)

ਅੜਿਲ ॥
arril |

Arril

ਬ੍ਰਹਮ ਬ੍ਯਾਸ ਅਰੁ ਬੇਦ ਭੇਦ ਨਹਿ ਜਾਨਹੀ ॥
braham bayaas ar bed bhed neh jaanahee |

'Déan dom bualadh leis an té nach bhféadfadh Braham, Vyas agus Vedas géilleadh dó,

ਸਿਵ ਸਨਕਾਦਿਕ ਸੇਸ ਨੇਤਿ ਕਰਿ ਮਾਨਹੀ ॥
siv sanakaadik ses net kar maanahee |

'Chreid Siva, Sanik agus Seise Naag, fiú, é thar dhearcadh,

ਜੋ ਸਭ ਭਾਤਿਨ ਸਦਾ ਜਗਤ ਮੈ ਗਾਇਯੈ ॥
jo sabh bhaatin sadaa jagat mai gaaeiyai |

'Agus cé na daoine a bhí á chanadh ar fud an domhain.'

ਹੋ ਤਵਨ ਪੁਰਖ ਸਜਨੀ ਮੁਹਿ ਆਨਿ ਮਿਲਾਇਯੈ ॥੫॥
ho tavan purakh sajanee muhi aan milaaeiyai |5|

Phléadáil sí mar sin bualadh leis an bhfear mór le rá.(5)

ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |

Kabit

ਸਿਤਤਾ ਬਿਭੂਤ ਅਤੇ ਮੇਖੁਲੀ ਨਿਮੇਖ ਸੰਦੀ ਅੰਜਨ ਦੀ ਸੇਲੀ ਦਾ ਸੁਭਾਵ ਸੁਭ ਭਾਖਣਾ ॥
sitataa bibhoot ate mekhulee nimekh sandee anjan dee selee daa subhaav subh bhaakhanaa |

‘Tá mé ag lagú ina chuimhní cinn, tá mo chorp iompaithe ina luaithreach (de paisean), ‘Inis dó mar gheall ar mo chóta paiste agus caipín athainmnigh ina chuimhne.

ਭਗਵਾ ਸੁ ਭੇਸ ਸਾਡੇ ਨੈਣਾ ਦੀ ਲਲਾਈ ਸਈਯੋ ਯਾਰਾ ਦਾ ਧ੍ਯਾਨੁ ਏਹੋ ਕੰਦ ਮੂਲ ਚਾਖਣਾ ॥
bhagavaa su bhes saadde nainaa dee lalaaee seeyo yaaraa daa dhayaan eho kand mool chaakhanaa |

‘Tá éadaí cróch (asgéiteach) maisithe agam, tá mo shúile iompaithe dearg i bpian agus táim ag maireachtáil ar bhia a smaoinimh.

ਰੌਦਨ ਦਾ ਮਜਨੁ ਸੁ ਪੁਤਰੀ ਪਤ੍ਰ ਗੀਤ ਗੀਤਾ ਦੇਖਣ ਦੀ ਭਿਛ੍ਰਯਾ ਧ੍ਯਾਨ ਧੂੰਆ ਬਾਲ ਰਾਖਣਾ ॥
rauadan daa majan su putaree patr geet geetaa dekhan dee bhichhrayaa dhayaan dhoonaa baal raakhanaa |

'Glacaim mo folcadh i mo dheora, agus, cé go bhfuil mé cráite lena fhís, tá lasracha deataithe á dtáirgeadh ag mo shúile.

ਆਲੀ ਏਨਾ ਗੋਪੀਯਾ ਦੀਆਂ ਅਖੀਆਂ ਦਾ ਜੋਗੁ ਸਾਰਾ ਨੰਦ ਦੇ ਕੁਮਾਰ ਨੂੰ ਜਰੂਰ ਜਾਇ ਆਖਣਾ ॥੬॥
aalee enaa gopeeyaa deean akheean daa jog saaraa nand de kumaar noo jaroor jaae aakhanaa |6|

‘Ó, a chara! Imigh agus inis do mhac Nand scéal an fhéinmhodhnaithe a rinneadh ar shúile na mban bhainne.'(6)

ਬੈਠੀ ਹੁਤੀ ਸਾਜਿ ਕੈ ਸਿੰਗਾਰ ਸਭ ਸਖਿਯਨ ਮੈ ਯਾਹੀ ਬੀਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਦਿਖਾਈ ਆਨਿ ਦੈ ਗਏ ॥
baitthee hutee saaj kai singaar sabh sakhiyan mai yaahee beech kaanrah joo dikhaaee aan dai ge |

Choinnigh sí ag fanacht ina maisiú iomlán nuair a rith Krishna ag endowing spléachadh.

ਤਬ ਹੀ ਤੇ ਲੀਨੋ ਹੈ ਚੁਰਾਇ ਚਿਤੁ ਮੇਰੋ ਮਾਈ ਚੇਟਕ ਚਲਾਇ ਮਾਨੋ ਚੇਰੀ ਮੋਹਿ ਕੈ ਗਏ ॥
tab hee te leeno hai churaae chit mero maaee chettak chalaae maano cheree mohi kai ge |

'Ó mo mháthair! Cá bhféadfainn dul chun mé féin a nimhiú chun báis?

ਕਹਾ ਕਰੌ ਕਿਤੈ ਜਾਉ ਮਰੋ ਕਿਧੋ ਬਿਖੁ ਖਾਉ ਬੀਸ ਬਿਸ੍ਵੈ ਮੇਰੇ ਜਾਨ ਬਿਜੂ ਸੋ ਡਸੈ ਗਏ ॥
kahaa karau kitai jaau maro kidho bikh khaau bees bisvai mere jaan bijoo so ddasai ge |

‘Braithim go bhfuil na scorpions greim orm.

ਚਖਨ ਚਿਤੋਨ ਸੌ ਚੁਰਾਇ ਚਿਤੁ ਮੇਰੋ ਲੀਯੋ ਲਟਪਟੀ ਪਾਗ ਸੋ ਲਪੇਟਿ ਮਨੁ ਲੈ ਗਏ ॥੭॥
chakhan chiton sau churaae chit mero leeyo lattapattee paag so lapett man lai ge |7|

‘Ghoid sé mo chroí agus thug sé uaidh é fillte ina turban (aigne).(7)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਲਾਲ ਬਿਰਹ ਤੁਮਰੇ ਪਗੀ ਮੋ ਪੈ ਰਹਿਯੋ ਨ ਜਾਇ ॥
laal birah tumare pagee mo pai rahiyo na jaae |

'Ó mo stór! Tá mé ar meisce i do scaradh, ní féidir liom a iompróidh níos mó.

ਤਾ ਤੇ ਮੈ ਆਪਨ ਲਿਖੀ ਪਤਿਯਾ ਅਤਿ ਅਕੁਲਾਇ ॥੮॥
taa te mai aapan likhee patiyaa at akulaae |8|

'I n-éadóchas scríobh mé an litir seo chugat.(8)

ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |

Kabit

ਰੂਪ ਭਰੇ ਰਾਗੁ ਭਰੇ ਸੁੰਦਰ ਸੁਹਾਗ ਭਰੇ ਮ੍ਰਿਗ ਔ ਮਿਮੋਲਨ ਕੀ ਮਾਨੋ ਇਹ ਖਾਨਿ ਹੈ ॥
roop bhare raag bhare sundar suhaag bhare mrig aau mimolan kee maano ih khaan hai |

'Is mór an áilleacht agus an tséis iad do shúile agus is stór iad draíocht na bhfianna is na n-iasc

ਮੀਨ ਹੀਨ ਕੀਨੇ ਛੀਨ ਲੀਨੈ ਹੈ ਬਿਧੂਪ ਰੂਪ ਚਿਤ ਕੇ ਚੁਰਾਇਬੋ ਕੌ ਚੋਰਨ ਸਮਾਨ ਹੈ ॥
meen heen keene chheen leenai hai bidhoop roop chit ke churaaeibo kau choran samaan hai |

'Agus rathaigh an croí, agus is iad paragons na maitheasa.

ਲੋਗੋਂ ਕੇ ਉਜਾਗਰ ਹੈਂ ਗੁਨਨ ਕੇ ਨਾਗਰ ਹੈਂ ਸੂਰਤਿ ਕੇ ਸਾਗਰ ਹੈਂ ਸੋਭਾ ਕੇ ਨਿਧਾਨ ਹੈਂ ॥
logon ke ujaagar hain gunan ke naagar hain soorat ke saagar hain sobhaa ke nidhaan hain |

‘Ó, a chara! Tá do fhís chomh milis le mil, agus géar, freisin,

ਸਾਹਿਬ ਕੀ ਸੀਰੀ ਪੜੇ ਚੇਟਕ ਕੀ ਚੀਰੀ ਅਰੀ ਆਲੀ ਤੇਰੇ ਨੈਨ ਰਾਮਚੰਦ੍ਰ ਕੇ ਸੇ ਬਾਨ ਹੈ ॥੯॥
saahib kee seeree parre chettak kee cheeree aree aalee tere nain raamachandr ke se baan hai |9|

Cosúil le saigheada Sri Ram Chander.'(9)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਮੈਨਪ੍ਰਭਾ ਇਕ ਸਹਚਰੀ ਤਾ ਕੌ ਲਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥
mainaprabhaa ik sahacharee taa kau layo bulaae |

Ansin, ghlaoigh Radha ar cara léi ar a dtugtar Prabha.

ਤਾਹਿ ਪਠਾਯੋ ਕ੍ਰਿਸਨ ਪ੍ਰਤਿ ਭੇਦ ਸਕਲ ਸਮਝਾਇ ॥੧੦॥
taeh patthaayo krisan prat bhed sakal samajhaae |10|

Nocht sí a cuid mianta uile di, agus chuir sí chuig Sri Krishna í,(10)

ਤਾ ਕੇ ਕਰ ਪਤਿਯਾ ਦਈ ਕਹੋ ਕ੍ਰਿਸਨ ਸੋ ਜਾਇ ॥
taa ke kar patiyaa dee kaho krisan so jaae |

Trí litir a chuir sí in iúl, 'Tá do Radha pollta i Do

ਤੁਮਰੇ ਬਿਰਹ ਰਾਧਾ ਬਧੀ ਬੇਗਿ ਮਿਲੋ ਤਿਹ ਆਇ ॥੧੧॥
tumare birah raadhaa badhee beg milo tih aae |11|

Scaradh. Tar le do thoil agus buail léi.(11)

ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਲਾ ਬਿਰਹਿਣਿ ਭਈ ਬਿਰਹ ਤਿਹਾਰੇ ਸੰਗ ॥
brij baalaa birahin bhee birah tihaare sang |

'Tá do bhanchéile coimhthíoch ag fáil bháis agus féadfaidh tú é seo a insint i rith an ama

ਤਹ ਤੁਮ ਕਥਾ ਚਲਾਇਯੋ ਕਵਨੋ ਪਾਇ ਪ੍ਰਸੰਗ ॥੧੨॥
tah tum kathaa chalaaeiyo kavano paae prasang |12|

Aon cheann de do cheachtanna.'(l2)

ਜਬ ਰਾਧਾ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਮੈਨਪ੍ਰਭਾ ਕੇ ਸਾਥ ॥
jab raadhaa aaise kahiyo mainaprabhaa ke saath |

Tar éis don bhanóg, Prabha, an scéal go léir a fheiceáil,

ਮੈਨਪ੍ਰਭਾ ਚਲਿ ਤਹ ਗਈ ਜਹਾ ਹੁਤੇ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ॥੧੩॥
mainaprabhaa chal tah gee jahaa hute brijanaath |13|

Chuaigh sí go dtí an áit a raibh Sri Krishna ina suí go maorga.(l3)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupaee

ਪਤਿਯਾ ਖੋਲਿ ਜਬੈ ਹਰਿ ਬਾਚੀ ॥
patiyaa khol jabai har baachee |

Nuair a d'oscail Sri Krishna an litir agus léite,

ਲਖੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਤਾ ਕੀ ਮਨ ਸਾਚੀ ॥
lakhee preet taa kee man saachee |

Nuair a léigh Sri Krishna an litir thuig sí an fíorghrá a bhí inti.

ਤਾ ਕੇ ਤਿਨ ਜੋ ਕਬਿਤੁ ਉਚਾਰੇ ॥
taa ke tin jo kabit uchaare |

Gach litreacha eipistil, studded le diamonds agus péarlaí,

ਜਾਨੁਕ ਬਜ੍ਰ ਲਾਲ ਖਚਿ ਡਾਰੇ ॥੧੪॥
jaanuk bajr laal khach ddaare |14|

Chuir sé comhbhá domhain ina chroí.(14)

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

Savaiyya

ਰੀਝ ਭਰੇ ਰਸ ਰੀਤ ਭਰੇ ਅਤਿ ਰੂਪ ਭਰੇ ਸੁਖ ਪੈਯਤ ਹੇਰੇ ॥
reejh bhare ras reet bhare at roop bhare sukh paiyat here |

A Thiarna Krishna! Tá do shúile lán le paisean, lán de ghrá, thar a bheith foirfe agus taitneamhach le breathnú orthu.

ਚਾਰੋ ਚਕੋਰ ਸਰੋਰੁਹ ਸਾਰਸ ਮੀਨ ਕਰੇ ਮ੍ਰਿਗ ਖੰਜਨ ਚੇਰੇ ॥
chaaro chakor saroruh saaras meen kare mrig khanjan chere |

'Lan draíocht is tú draíochtúil, 's an Partridge,

ਭਾਗ ਭਰੇ ਅਨੁਰਾਗ ਭਰੇ ਸੁ ਸੁਹਾਗ ਭਰੇ ਮਨ ਮੋਹਤ ਮੇਰੇ ॥
bhaag bhare anuraag bhare su suhaag bhare man mohat mere |

Fanann storc, bláth-lotus, iasc ar do sheirbhís.

ਮਾਨ ਭਰੇ ਸੁਖ ਖਾਨਿ ਜਹਾਨ ਕੇ ਲੋਚਨ ਸ੍ਰੀ ਨੰਦ ਨੰਦਨ ਤੇਰੇ ॥੧੫॥
maan bhare sukh khaan jahaan ke lochan sree nand nandan tere |15|

'Is tusa an té bheannaithe, agus tá ár gcroí ag buaileadh.(15)

ਸੋਹਤ ਸੁਧ ਸੁਧਾਰੇ ਸੇ ਸੁੰਦਰ ਜੋਬਨ ਜੋਤਿ ਸੁ ਢਾਰ ਢਰੇ ਹੈ ॥
sohat sudh sudhaare se sundar joban jot su dtaar dtare hai |

Maisítear agus múnlaítear iad scagtha agus scagtha i sciath lasair Ióbán.

ਸਾਰਸ ਸੋਮ ਸੁਰਾ ਸਿਤ ਸਾਇਕ ਕੰਜ ਕੁਰੰਗਨ ਕ੍ਰਾਤਿ ਹਰੇ ਹੈ ॥
saaras som suraa sit saaeik kanj kurangan kraat hare hai |

'A Shrí Krishna gan paisean, tá tú lán le grá.

ਖੰਜਨ ਔ ਮਕਰ ਧ੍ਵਜ ਮੀਨ ਨਿਹਾਰਿ ਸਭੈ ਛਬਿ ਲਾਜ ਮਰੇ ਹੈ ॥
khanjan aau makar dhvaj meen nihaar sabhai chhab laaj mare hai |

'Do fhís, atá lán le bród neamhaí,

ਲੋਚਨ ਸ੍ਰੀ ਨੰਦ ਨੰਦਨ ਕੇ ਬਿਧਿ ਮਾਨਹੁ ਬਾਨ ਬਨਾਇ ਧਰੇ ਹੈ ॥੧੬॥
lochan sree nand nandan ke bidh maanahu baan banaae dhare hai |16|

An bhfuil stór na sástachta go léir.(l6)

ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |

Kabit

ਚਿੰਤਾ ਜੈਸੋ ਚੰਦਨ ਚਿਰਾਗ ਲਾਗੇ ਚਿਤਾ ਸਮ ਚੇਟਕ ਸੇ ਚਿਤ੍ਰ ਚਾਰੁ ਚੌਪਖਾ ਕੁਸੈਲ ਸੀ ॥
chintaa jaiso chandan chiraag laage chitaa sam chettak se chitr chaar chauapakhaa kusail see |

‘Feicim an ghaineamhlach mar an chraic, an ola-lampa mar an phíre chínnte, agus na pictiúir ghreannmhara cosúil le carisma na ndraíocht,