Sri Dasam Granth

Leathanach - 342

ਜਿਉ ਸੰਗ ਮੀਨਨ ਕੇ ਲਰ ਕੈ ਤਿਨ ਤ੍ਯਾਗ ਸਭੋ ਮਨੋ ਬਾਰਿ ਧਰਇਯਾ ॥੪੮੦॥

jiau sang meenan ke lar kai tin tayaag sabho mano baar dhareiyaa |480|

Cibé rud a tharla leis an gopis, insíonn an file Shyam faoi ag rá go raibh an chuma orthu go raibh siad cosúil le héisc a bheith ag sileadh tar éis quarreling agus iad féin a scaradh ón bhfarraige.480.

ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਤਨ ਕੀ ਛੁਟਗੀ ਸੁਧਿ ਡੋਲਤ ਹੈ ਬਨ ਮੈ ਜਨੁ ਬਉਰੀ ॥

gopin ke tan kee chhuttagee sudh ddolat hai ban mai jan bauree |

Chaill an gopis comhfhios a gcorp agus rith siad cosúil le fir mheabhair

ਏਕ ਉਠੈ ਇਕ ਝੂਮਿ ਗਿਰੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੀ ਮਹਰੀ ਇਕ ਆਵਤ ਦਉਰੀ ॥

ek utthai ik jhoom girai brij kee maharee ik aavat dauree |

Tá duine éigin ag éirí agus ag titim arís gan aithne agus áit éigin tá bean éigin de Braja ag teacht ag rith

ਆਤੁਰ ਹ੍ਵੈ ਅਤਿ ਢੂੰਡਤ ਹੈ ਤਿਨ ਕੇ ਸਿਰ ਕੀ ਗਿਰ ਗੀ ਸੁ ਪਿਛਉਰੀ ॥

aatur hvai at dtoonddat hai tin ke sir kee gir gee su pichhauree |

A bheith suaite, tá siad ag cuardach Krishna, le gruaig disheveled

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੋ ਧ੍ਯਾਨ ਬਸਿਯੋ ਮਨ ਮੈ ਸੋਊ ਜਾਨ ਗਹੈ ਫੁਨਿ ਰੂਖਨ ਕਉਰੀ ॥੪੮੧॥

kaanrah ko dhayaan basiyo man mai soaoo jaan gahai fun rookhan kauree |481|

Tá siad ag machnamh ar Krishna ina n-aigne agus tá siad ag glaoch ar Krishna, ag pógadh na gcrann.481.

ਫੇਰਿ ਤਜੈ ਤਿਨ ਰੂਖਨ ਕੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹੈ ਨੰਦ ਲਾਲ ਕਹਾ ਰੇ ॥

fer tajai tin rookhan ko ih bhaat kahai nand laal kahaa re |

Ansin scaoileann siad na sciatháin agus deir siad mar seo cá bhfuil Nand Lal?

ਚੰਪਕ ਮਉਲਸਿਰੀ ਬਟ ਤਾਲ ਲਵੰਗ ਲਤਾ ਕਚਨਾਰ ਜਹਾ ਰੇ ॥

chanpak maulasiree batt taal lavang lataa kachanaar jahaa re |

Ansin ag fágáil na gcrann, tá siad ag fiafraí de na toir Champak, Maulshri, Taal, Lavanglata, Kachnar etc. cá bhfuil Krishna, ag rá

ਪੈ ਜਿਹ ਕੇ ਹਮ ਕਾਰਨ ਕੋ ਪਗਿ ਕੰਟਕਕਾ ਸਿਰਿ ਧੂਪ ਸਹਾ ਰੇ ॥

pai jih ke ham kaaran ko pag kanttakakaa sir dhoop sahaa re |

Ach cé hé (a fháil) dealga inár gcosa agus an ghrian ar ár gceann ceart,

ਸੋ ਹਮ ਕੌ ਤੁਮ ਦੇਹੁ ਬਤਾਇ ਪਰੈ ਤੁਮ ਪਾਇਨ ਜਾਵ ਤਹਾ ਰੇ ॥੪੮੨॥

so ham kau tum dehu bataae parai tum paaein jaav tahaa re |482|

��Táimíd ag fanamhaint ag buaine na gréine os ár gcionn agus pian na dealga inár gcosa ar a shon, inis dúinn cá bhfuil an Krishna sin a dtiteann muid ar do chosaibh.��482.

ਬੇਲ ਬਿਰਾਜਤ ਹੈ ਜਿਹ ਜਾ ਗੁਲ ਚੰਪਕ ਕਾ ਸੁ ਪ੍ਰਭਾ ਅਤਿ ਪਾਈ ॥

bel biraajat hai jih jaa gul chanpak kaa su prabhaa at paaee |

Áit a bhfuil na fíniúnacha festooned agus áit a bhfuil bláthanna an Chamba maisithe;

ਮੌਲਿਸਿਰੀ ਗੁਲ ਲਾਲ ਗੁਲਾਬ ਧਰਾ ਤਿਨ ਫੂਲਨ ਸੋ ਛਬਿ ਛਾਈ ॥

maualisiree gul laal gulaab dharaa tin foolan so chhab chhaaee |

Ag cuardach Krishna, tá na gopis sin ag fánaíocht ann áit a bhfuil crainn Bel, toir Champa, agus plandaí Maulshri agus rós dearg

ਚੰਪਕ ਮਉਲਸਿਰੀ ਬਟ ਤਾਲ ਲਵੰਗ ਲਤਾ ਕਚਨਾਰ ਸੁਹਾਈ ॥

chanpak maulasiree batt taal lavang lataa kachanaar suhaaee |

Tá (an domhan) á bheannú le chamba, maulsiri, pailme, clóibh, fíniúnacha agus kachnar.

ਬਾਰਿ ਝਰੈ ਝਰਨਾ ਗਿਰਿ ਤੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁਖਦਾਈ ॥੪੮੩॥

baar jharai jharanaa gir te kab sayaam kahai at hee sukhadaaee |483|

Breathnaíonn na crainn Champak, Maulshri, Lavanglata, Kachnar srl. go hiontach agus tá cataracts a thugann síocháin ag sileadh.483.

ਤਿਹ ਕਾਨਨ ਕੋ ਹਰਿ ਕੇ ਹਿਤ ਤੇ ਗੁਪੀਆ ਬ੍ਰਿਜ ਕੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹੈ ॥

tih kaanan ko har ke hit te gupeea brij kee ih bhaat kahai |

Mar gheall ar ghrá Krishna san fhoraois sin, deir an gopis de Braj-Bhumi mar sin.

ਬਰ ਪੀਪਰ ਹੇਰਿ ਹਿਯਾ ਨ ਕਹੂੰ ਜਿਹ ਕੇ ਹਿਤ ਸੋ ਸਿਰਿ ਧੂਪ ਸਹੈ ॥

bar peepar her hiyaa na kahoon jih ke hit so sir dhoop sahai |

Faoi cheangal an ghrá do Krishna, tá an gopis ag rá, ��Nach bhfuil sé in aice leis an gcrann Peepal?�� Agus é seo á rá agus solas na gréine ag dul thar a gceann, tá siad ag rith anseo agus arís

ਅਹੋ ਕਿਉ ਤਜਿ ਆਵਤ ਹੋ ਭਰਤਾ ਬਿਨੁ ਕਾਨ੍ਰਹ ਪਿਖੇ ਨਹਿ ਧਾਮਿ ਰਹੈ ॥

aho kiau taj aavat ho bharataa bin kaanrah pikhe neh dhaam rahai |

Tá brón orm! (Chuir sé i bhfolach áit éigin ag insint dúinn cén fáth a bhfuil tú) a fhágann do fhir chéile agus a rith amach, ach (ní féidir linn) fanacht sa bhaile gan féachaint ar Kanah.

ਇਕ ਬਾਤ ਕਰੈ ਸੁਨ ਕੈ ਇਕ ਬੋਲਬ ਰੂਖਨ ਕੋ ਹਰਿ ਜਾਨਿ ਗਹੈ ॥੪੮੪॥

eik baat karai sun kai ik bolab rookhan ko har jaan gahai |484|

Ansin déanann siad comhairliúcháin eatarthu féin cén fáth ar fhág siad a bhfear céile agus go bhfuil siad ag ascalach anseo agus ansiúd, ach ina theannta sin faigheann siad an freagra seo óna aigne go bhfuil siad ag rith mar nach féidir leo maireachtáil gan Krishna mar seo duine éigin.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਿਯੋਗ ਕੋ ਮਾਨਿ ਬਧੂ ਬ੍ਰਿਜ ਡੋਲਤ ਹੈ ਬਨ ਬੀਚ ਦਿਵਾਨੀ ॥

kaanrah biyog ko maan badhoo brij ddolat hai ban beech divaanee |

Téann mná Braj thart go buile i Bun tar éis dóibh glacadh le scaradh Kanh.

ਕੂੰਜਨ ਜਯੋ ਕੁਰਲਾਤ ਫਿਰੈ ਤਿਹ ਜਾ ਜਿਹ ਜਾ ਕਛੁ ਖਾਨ ਨ ਪਾਨੀ ॥

koonjan jayo kuralaat firai tih jaa jih jaa kachh khaan na paanee |

Tá mná Braja ar buile ina scaradh agus iad ag fánaíocht san fhoraois ar nós an chráin ag caoineadh agus ag fánaíocht nach bhfuil siad feasach ar ithe agus ól

ਏਕ ਗਿਰੈ ਮੁਰਝਾਇ ਧਰਾ ਪਰ ਏਕ ਉਠੈ ਕਹਿ ਕੈ ਇਹ ਬਾਨੀ ॥

ek girai murajhaae dharaa par ek utthai keh kai ih baanee |

Fanann duine acu agus titeann sé ar an talamh agus éiríonn duine amháin agus deir sé seo

ਨੇਹੁ ਬਢਾਇ ਮਹਾ ਹਮ ਸੋ ਕਤ ਜਾਤ ਭਯੋ ਭਗਵਾਨ ਗੁਮਾਨੀ ॥੪੮੫॥

nehu badtaae mahaa ham so kat jaat bhayo bhagavaan gumaanee |485|

Titeann agus titeann duine éigin ar an talamh agus éiríonn duine éigin ag rá cá ndeachaigh an Krishna bródúil sin, rud a mhéadaigh a ghrá linn?485.

ਨੈਨ ਨਚਾਇ ਮਨੋ ਮ੍ਰਿਗ ਸੇ ਸਭ ਗੋਪਿਨ ਕੋ ਮਨ ਚੋਰਿ ਲਯੋ ਹੈ ॥

nain nachaae mano mrig se sabh gopin ko man chor layo hai |

Tá (an chluas) tar éis croíthe na gopis go léir a mhealladh ag rince na súl cosúil le fianna,

ਤਾਹੀ ਕੈ ਬੀਚ ਰਹਿਯੋ ਗਡਿ ਕੈ ਤਿਹ ਤੇ ਨਹਿ ਛੂਟਨ ਨੈਕੁ ਭਯੋ ਹੈ ॥

taahee kai beech rahiyo gadd kai tih te neh chhoottan naik bhayo hai |

Krishna ag déanamh a shúile ag rince cosúil le fianna, ghoid sé aigne an gopis tá a n-intinn gafa i súile Krishna agus ní bhogann sé anseo agus ansiúd ar feadh meandair

ਤਾਹੀ ਕੇ ਹੇਤ ਫਿਰੈ ਬਨ ਮੈ ਤਜਿ ਕੈ ਗ੍ਰਿਹ ਸ੍ਵਾਸ ਨ ਏਕ ਲਯੋ ਹੈ ॥

taahee ke het firai ban mai taj kai grih svaas na ek layo hai |

Sin an fáth, ag fágáil na dtithe, táimid ag fánaíocht sa sráidbhaile. (Tar éis é seo a rá) tá anáil glactha ag gopi.

ਸੋ ਬਿਰਥਾ ਹਮ ਸੋ ਬਨ ਭ੍ਰਾਤ ਕਹੋ ਹਰਿ ਜੀ ਕਿਹ ਓਰਿ ਗਯੋ ਹੈ ॥੪੮੬॥

so birathaa ham so ban bhraat kaho har jee kih or gayo hai |486|

Dó, agus a n-anáil a choinneáil siar, tá siad ag rith anseo agus ansiúd san fhoraois agus ag rá, ��O ghaolta na foraoise! inis dúinn, cén taobh a bhfuil Krishna imithe?486.

ਜਿਨ ਹੂੰ ਬਨ ਬੀਚ ਮਰੀਚ ਮਰਿਯੋ ਪੁਰ ਰਾਵਨਿ ਸੇਵਕ ਜਾਹਿ ਦਹਿਯੋ ਹੈ ॥

jin hoon ban beech mareech mariyo pur raavan sevak jaeh dahiyo hai |

Cé a mharaigh ‘Marich’ i mBán agus ar loisg a sheirbhíseach (Hanuman) cathair Lanka,

ਤਾਹੀ ਸੋ ਹੇਤ ਕਰਿਯੋ ਹਮ ਹੂੰ ਬਹੁ ਲੋਗਨ ਕੋ ਉਪਹਾਸ ਸਹਿਯੋ ਹੈ ॥

taahee so het kariyo ham hoon bahu logan ko upahaas sahiyo hai |

An té a mharaigh Marich san fhoraois agus a scrios seirbhísigh eile de chuid Ravana, is é an té a bhfuil grá againn dó agus a d’fhulaing nathanna aoir ó go leor daoine.

ਵਾਸਰ ਸੇ ਦ੍ਰਿਗ ਸੁੰਦਰ ਸੋ ਮਿਲਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨਿਯਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ॥

vaasar se drig sundar so mil gvaariniyaa ih bhaat kahiyo hai |

An gopis leis na súile álainn mar bláthanna Lotus a dúirt seo le chéile

ਤਾਹੀ ਕੀ ਚੋਟ ਚਟਾਕ ਲਗੇ ਹਮਰੋ ਮਨੂਆ ਮ੍ਰਿਗ ਠਉਰ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥੪੮੭॥

taahee kee chott chattaak lage hamaro manooaa mrig tthaur rahiyo hai |487|

Maidir lena shúile aoibhne tá an gopis go léir á rá mar sin le haon ghuth ��Mar gheall ar ghortú na súl sin, tá fianna ár n-intinn éirithe gan gluaiseacht in aon áit amháin.��487.

ਬੇਦ ਪੜੈ ਸਮ ਕੋ ਫਲ ਹੋ ਬਹੁ ਮੰਗਨ ਕੋ ਜੋਊ ਦਾਨ ਦਿਵਾਵੈ ॥

bed parrai sam ko fal ho bahu mangan ko joaoo daan divaavai |

Cosúil le haithris na Vedas gheobhaidh (sé) na torthaí a thugann déirce do na beggars.

ਕੀਨ ਅਕੀਨ ਲਖੈ ਫਲ ਹੋ ਜੋਊ ਆਥਿਤ ਲੋਗਨ ਅੰਨ ਜਿਵਾਵੈ ॥

keen akeen lakhai fal ho joaoo aathit logan an jivaavai |

An té a thug carthanacht do bhacach, fuair sé luach saothair léamh amháin den Vedas a thugann don choimhthíoch an bia le hithe, faigheann sé go leor luach saothair

ਦਾਨ ਲਹੈ ਹਮਰੇ ਜੀਅ ਕੋ ਇਹ ਕੇ ਸਮ ਕੋ ਨ ਸੋਊ ਫਲ ਪਾਵੈ ॥

daan lahai hamare jeea ko ih ke sam ko na soaoo fal paavai |

Gheobhaidh sé bronntanas ár mbeatha, gan toradh ar bith eile cosúil leis

ਜੋ ਬਨ ਮੈ ਹਮ ਕੋ ਜਰਰਾ ਇਕ ਏਕ ਘਰੀ ਭਗਵਾਨ ਦਿਖਾਵੈ ॥੪੮੮॥

jo ban mai ham ko jararaa ik ek gharee bhagavaan dikhaavai |488|

An té a gheibh radharc ar Krishna dhúinn ar feadh tamaill bhig, is féidir le bronntanas ár mbeatha gan dabht a bheith aige ní bhfaighidh sé luach saothair is iontaí ná seo.488.

ਜਾਹਿ ਬਿਭੀਛਨ ਲੰਕ ਦਈ ਅਰੁ ਦੈਤਨ ਕੇ ਕੁਪਿ ਕੈ ਗਨ ਮਾਰੇ ॥

jaeh bibheechhan lank dee ar daitan ke kup kai gan maare |

An té a thug Lanca do Vibhishana agus (a) chuir fearg air agus mharaigh sé slua na ndeamhan.

ਪੈ ਤਿਨ ਹੂੰ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸਭ ਸਾਧਨ ਰਾਖਿ ਅਸਾਧ ਸੰਘਾਰੇ ॥

pai tin hoon kab sayaam kahai sabh saadhan raakh asaadh sanghaare |

Sé, a thug Lanca do Vibishana agus i mór-chorrdhuine, mharaigh na deamhain a deir an file Shyam gurbh é a chosain na naoimh agus a scrios na drochdhaoine

ਸੋ ਇਹ ਜਾ ਹਮ ਤੇ ਛਪ ਗਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਕਰ ਕੈ ਸੰਗਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹਮਾਰੇ ॥

so ih jaa ham te chhap gayo at hee kar kai sang preet hamaare |

Tá sé i bhfolach san áit seo ag grá dúinn go mór.

ਪਾਇ ਪਰੋ ਕਹੀਯੋ ਬਨ ਭ੍ਰਾਤ ਕਹੋ ਹਰਿ ਜੀ ਕਿਹ ਓਰਿ ਪਧਾਰੇ ॥੪੮੯॥

paae paro kaheeyo ban bhraat kaho har jee kih or padhaare |489|

Thug an Krishna céanna grá dúinn, ach tá sé imithe as ár súile A mhuintir na foraoise! Titim againn ar do chosa inis dúinn cén treo a ndeachaigh Krishan.489.

ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਖੋਜਿ ਰਹੀ ਬਨ ਮੈ ਹਰਿ ਜੀ ਬਨ ਮੈ ਨਹੀ ਖੋਜਤ ਪਾਏ ॥

gvaarin khoj rahee ban mai har jee ban mai nahee khojat paae |

Tá (Gach) an gopis ag cuardach sa borróg, ach fiú tar éis cuardach a dhéanamh, níl Krishna le fáil sa bhun.

ਏਕ ਬਿਚਾਰ ਕਰਿਯੋ ਮਨ ਮੈ ਫਿਰ ਕੈ ਨ ਗਯੋ ਕਬਹੂੰ ਉਹ ਜਾਏ ॥

ek bichaar kariyo man mai fir kai na gayo kabahoon uh jaae |

Chuardaigh an gopis Krishna san fhoraois, ach ní raibh siad in ann teacht air ansin cheap siad ina n-aigne go bhféadfadh sé a bheith imithe sa treo sin

ਫੇਰਿ ਫਿਰੀ ਮਨ ਮੈ ਗਿਨਤੀ ਕਰਿ ਪਾਰਥ ਸੂਤ ਕੀ ਡੋਰ ਲਗਾਏ ॥

fer firee man mai ginatee kar paarath soot kee ddor lagaae |

Arís tháinig an smaoineamh chun cuimhne agus d'iompaigh an Surat go Krishna ('Partha Suta').

ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਚਕਈ ਜਨੁ ਆਵਤ ਹੈ ਕਰ ਮੈ ਫਿਰਿ ਧਾਏ ॥੪੯੦॥

yau upajee upamaa chakee jan aavat hai kar mai fir dhaae |490|

Smaoiníonn siad arís ina n-aigne agus ceanglaíonn siad teaghrán a aigne leis an méid sin a deir Krishna an file go figuratively faoina rith agus ag smaoineamh go bhfuil siad ag rith anseo agus ansiúd mar partridge baineann.490.

ਆਇ ਕੇ ਢੂੰਢਿ ਰਹੀ ਸੋਊ ਠਉਰ ਤਹਾ ਭਗਵਾਨ ਨ ਢੂੰਢਡ ਪਾਏ ॥

aae ke dtoondt rahee soaoo tthaur tahaa bhagavaan na dtoondtadd paae |

Choinnigh (An gopis) ag teacht agus ag cuardach na háite sin, ach ní raibh sé in ann Krishna a fháil ann.

ਇਉ ਜੁ ਰਹੀ ਸਭ ਹੀ ਚਕਿ ਕੈ ਜਨੁ ਚਿਤ੍ਰ ਲਿਖੀ ਪ੍ਰਿਤਿਮਾ ਛਬਿ ਪਾਏ ॥

eiau ju rahee sabh hee chak kai jan chitr likhee pritimaa chhab paae |

An áit a dtéann siad sa tóir ar Krishna, ní fhaigheann siad an ath air agus ar an mbealach seo cosúil le idol cloiche, filleann siad le iontas

ਅਉਰ ਉਪਾਵ ਕਰਿਯੋ ਪੁਨਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕਾਨ੍ਰਹ ਹੀ ਭੀਤਰਿ ਚਿਤ ਲਗਾਏ ॥

aaur upaav kariyo pun gvaarin kaanrah hee bheetar chit lagaae |

Ghlac (iad siúd) gopis beart (eile) ansin gur chuir (siad) a chit sa chluas féin.

ਗਾਇ ਉਠੀ ਤਿਹ ਕੇ ਗੁਨ ਏਕ ਬਜਾਇ ਉਠੀ ਇਕ ਸ੍ਵਾਗ ਲਗਾਏ ॥੪੯੧॥

gaae utthee tih ke gun ek bajaae utthee ik svaag lagaae |491|

Ansin ghlac siad céim eile agus go hiomlán absorbed a n-intinn i Krishna duine éigin ag canadh a chuid cáilíochtaí agus duine éigin a chaitheamh an éadaigh suntasach Krishna.491.

ਹੋਤ ਬਕੀ ਇਕ ਹੋਤ ਤ੍ਰਿਣਾਵ੍ਰਤ ਏਕ ਅਘਾਸੁਰ ਹ੍ਵੈ ਕਰਿ ਧਾਵੈ ॥

hot bakee ik hot trinaavrat ek aghaasur hvai kar dhaavai |

Tá Putna (Baki) ar cheann amháin, tá Trinavarta ar cheann amháin agus tá Aasur ar cheann amháin.

ਹੋਇ ਹਰੀ ਤਿਨ ਮੈ ਧਸਿ ਕੈ ਧਰਨੀ ਪਰ ਤਾ ਕਹੁ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਵੈ ॥

hoe haree tin mai dhas kai dharanee par taa kahu maar giraavai |

Ghlac duine éigin leis an garb of Bakasura, duine éigin de Tranavrata agus duine éigin de Aghasura agus roinnt a chur ar an garb de Krishna ceangailte leo agus chaith ar an talamh iad.