Chuala coirp riamh go raibh an marfóir leon ann.
Bhí eagla ar an arm (namhaid) ar fad.
Thosaigh siad ag troid lena chéile,
Agus níor sábháladh aon duine acu.(25)
Dohira
(Sa melee) Maraíodh fiú an t-athair an mac agus mharaigh an mac an t-athair,
Agus mar sin do ghearradar go léir a chéile agus níor fágadh aon trodaire 'na dhiaidh.(26)
Chaupaee
D'fhág sí é agus tháinig go Julahi Nagar.
Ansin tháinig an fíodóir-bhean agus d'inis an Raja cad a tharla.
Nuair a fuair an rí amach an rún seo
Nuair a d'fhoghlaim an Raja an rún, chuir sé palanquin agus thug sé ómós don fhíodóir.(27)(1)
Nócha a Trí Parabal de Chomhrá na gCritéar Ardmhianach an Raja agus an Aire, Críochnaithe le Benediction. (93)(J669)
Dohira
I dtír Chandan, bhí baile ar a dtugtar Chandanpur.
Bhíodh sagart Brahmin ina chónaí ann dárbh ainm Din Diaal.(1)
Chaupaee
Ba ghnách le mná teacht (chuig an Brahmin sin) ó cheann ceann na tíre
Tháinig an bhean ó thíortha éagsúla ann agus d'íoc siad a n-ómós do na Brahmin.
Ba ghnách leis focail mhaith a labhairt le gach duine freisin.
Bhíodh sé de nós acu go léir iomann neamhaí a aithris mar ba léir dó mar eiseamláir Cupid.(2)
Dohira
Bhíodh sé ina chónaí ar bhean a bhí ina luí ar chomhghleacaí an Cupid.
Ag cur san áireamh gurbh é an Cupid é, chuaidh sí í féin timpeall air.(3)
Chaupaee
Uaireanta bhíodh an bhean sin ag teacht go dtí a teach
Anois thosaigh an bhean ag teacht chuige nó ag glaoch air.
Lá amháin tháinig sé faoi sholas an lae,
Uair amháin, i rith an lae tháinig sé agus thaispeáin an bhean an cleas seo.(4)
Savaiyya
Bhí sí ina suí lena cairde agus ag rá go raibh grá aici Din Diaal.
Cé go raibh sí ag comhrá ina suí ansin, bhí a intinn ag smaoineamh ar a paramour.
Le cuma fiafraí dhírigh sí a (cairde) álainn air,
D'éalaigh sí agus le léim na méara chuir sí in iúl dó imeacht.(5)(1)
Nócha a Ceathair Parable na gCritéir Árdacha Comhrá an Raja agus an Aire, Críochnaithe le Beannacht. (94)(1676)
Chaupaee
Rugadh iníon Jat.
Bhí iníon le Jat, an tuathánach, tháinig sí chugainn ag impí.
Choinnigh sé Bindu a ainm.
D'iarr sí í féin mar Bindo; bhí sí ina comhchoirí ag na gadaithe.(1)
Thóg sé pota cré.
Thóg sí clais cré agus chuir sí síolta lóin ann.
(In sé) trí cheithre dún iarainn a chur
Tar éis ceithre tairne a chur ann, chuir sí é (ar chúl na háite).(2)
Tháinig sé agus d'innis sé don rí
Tháinig sí agus dúirt sí leis an Raja, 'Tá cuid de maid a rinne canntation.
Má deir tú, tabharfaidh mé agus taispeánfaidh mé duit,
‘Más mian leat agus má ordaigh tú féin, agus taispeánfaidh mé duit é.’ (3)
Arsa an rí, tabhair leat é agus taispeáin é, (thug sé) agus thaisbeáin sé é.
Thóg sí Raja agus thaispeáin sí dó agus chuir sí na daoine go léir i whims.
D'inis an fhírinne go léir
Chruthaigh sí go raibh sé fíor agus ní fhéadfadh aon duine a cleas a chomhlíonadh.(4)
Ar a ndearna sé (an maid) gossiped,
Nuair a d'fhreagair an backbiting, an Raja a ghairm maid.
Bhí sé go mór millte,
Buaileadh í le fuipeanna ach níor cháin sí.(5)
Fiú nuair a maraíodh í, níor ghéill sí ar chor ar bith (mar sin) thuig an rí
In ainneoin a bheith buailte níor admhaigh sí agus cheap an Raja go raibh sí stubborn.
Cathain (san oíche) a thosaigh caint an lae (ciall - when the talk of putting his hands on your forehead started)
San oíche nuair a bhí siad ag plé, theith sí.(6)
Chuir an rí fear agus rug air agus ghlaoigh air
Chuir an Raja gardaí chun breith uirthi agus í a chur sa chill.
Fuair sé nimh agus d’ith sé bia
Thug sé air nimh a ghlacadh agus chuir sé chuig fearann an bháis í.(7)(1)
An Cúigiú Parabal nócha de Chomhrá na gCritéar Ardmhianach na Raja agus an Aire, Críochnaithe le Beannacht. (95)(1681)
Dohira
I gcathair Marg Johda, bhí cónaí ar bhean de chuid Path an decent.
Ba é Bairam Khan a fear céile a bhí i gcónaí i mbun cúiseanna maithe.(1)
Gohraan Raae an t-ainm a bhí ar na Pathani, bean an Phatáin,
Agus bhí sí, amhail is dá mba, cruthú Brahma, an Dia, Féin.(2)
Rug an namhaid le neart is le neart,
Chun an tír a ghabháil agus a thóg uaidh.(3)