“Féadfaidh tú filleadh ar do thíortha féin agus do ríocht, do shochaí, do shaibhreas agus do thithe a chur san áireamh.”2329.
Tar éis iad a shaoradh ón ngéibheann, nuair a dúirt Krishna seo, d'fhreagair an rí go léir,
"Níl aon naisc ríoga agus sóisialta againn anois ní cuimhin linn ach tú."
Dúirt Krishna, “Déanfaidh mé ríthe daoibh go léir anseo
” Ar aontú le focail Krishna, d'iarr na ríthe air, “A Thiarna! go cineálta coinnigh faoi do chúram sinn.” 2330.
Deireadh leis an tuairisc ar bhaint amach Deilí tar éis marú Jarasandh agus a fháil go léir na ríthe scaoileadh i Krishnavatara i Bachittar Natak.
Anois tosaíonn an cur síos ar an Rajsui Yajna agus marú Shishupal
SwayYA
Ar an taobh sin, chuaigh na ríthe go dtí a dtithe agus ar an taobh seo shroich Krishna Deilí
Dúirt Bhima go léir go bhfuair sé neart ó Krishna agus mar sin mharaigh sé an namhaid
Ansin ghlaoigh sé ar na Brahmins agus chuir sé tús le Rajasu Yagna leis an modh ceart.
Ansin ag glaoch go measúil ar na Brahmins, cuireadh tús leis an Rajsui Yajna agus thosaigh an Yajna seo le seinm an druma Krishna.2331.
Óráid Yudhishtar arna seoladh chuig an gCúirt:
SwayYA
Ag cur le chéile comhthionól de Brahmins agus Chhatriyas, dúirt an Rí Iúdhishthara, Cé ba chóir dúinn a adhradh (ar dtús).
I gcúirt Kshatriyas agus Brahmins, dúirt an rí, “Cé go príomha ba cheart a adhradh? Cé hé an duine is fiúntaí anseo, cé acu a chuirtear an cróch agus comhábhair eile ar a mhullach?
Dúirt Sahdev, “Is é Krishna amháin an ceann is oiriúnaí
Is é an Tiarna fíor agus is íobairt sinn go léir dó.” 2332.
Óráid Sahdev
SwayYA
“A intinn! freastal air i gcónaí agus ná entangle tú féin i ábhar eile
Tréigean na entanglements go léir, ionsú d'intinn ach amháin i Krishna
Is beag an rúndiamhair a bhí aige, faighte againne i Vedas agus i bPurana agus i gcuideachta na naomh
Dá bhrí sin go príomha, an cróch agus comhábhair eile a chur ar an forehead de Krishna.”2333.
Nuair a labhair Sahadeva focail den sórt sin, tháinig an réaltacht soiléir in aigne an rí (Yudhishara).
Mheasamar go léir óráid Shádach seo a bheith fíor agus ina n-intinn léirigh siad é mar Thiarna-Dia
Ag tógáil cróch agus rís ina láimh, chuir sé (Tilak) ar mhullach (Sri Krishna) le fuaim Vedas (mantras) go maith.
Laistigh de chanting mantras Vedic, cuireadh an cróch agus comhábhair eile ar an forehead de Krihsna, féachaint ar, Shishupal ina shuí ann, tháinig an-infuriated.
Óráid an Shishupal:
SwayYA
Cad é an rud seo, ach amháin ridire mór cosúil liomsa, a bhfuil leac ar a mhullach?
Cé hé, ar cuireadh an marc tosaigh cróch ar a mhullach, ag fágáil laoch mór cosúil liomsa ar leataobh? Tá sé ina chónaí i sráidbhaile Gokul i measc na mban bainne amháin, agus d'ith sé agus d'ól sé a gcuid gruth agus bainne
Tá sé mar an gcéanna, a bhí éalaigh mar gheall ar an eagla ar an namhaid agus imithe go Dwarka
Do labhair Shishupal an méid seo go léir le fearg mhór.2335.
Ina chuid feirge, dúirt Shishupal an méid seo go léir laistigh d'éisteacht na cúirte uile agus d'éirigh sé, ag tógáil mace ollmhór ina láimh, ag éirí feargach
Dúirt sé le Krishna, ag déanamh dá shúil rince agus ag glaoch droch-ainmneacha
“Ní Gújjar (fear bainne) atá agat, cén bonn a dtugann tú rí Yadavas ort féin?
” Chonaic Krishna seo go léir agus choinnigh sé ina suí go ciúin i bhfianaise an ghealltanais a tugadh dá haintín.2336.
CHAUPAI
Choinnigh Sri Krishna an focal Bhua (Kunti) i Chit
Ag cuimhneamh ar an ngeallúint a tugadh dá haintín, níor líonadh Krishna le fearg tar éis éisteacht le céad droch-ainmnithe
(Krishna, tar éis a bheith maslach céad uair) sheas anois suas le neart agus ní raibh eagla ar aon duine (i gcuimhne).
Suas go dtí céad, níor cuireadh bac air ar bhealach ar bith, ach nuair a shroich sé suas le céad, rug Krishna a chuid dioscaí ina láimh.2337.
Óráid Krishna:
SwayYA
Sheas sé suas leis an roth ina láimh agus labhair go feargach leis mar seo.
Sheas Krishna ina sheasamh, ag tógáil a dhioscúrsa ina láimh agus ag dul i gcruachás agus dúirt sé, “Ag cuimhneamh ar fhocail m'aintín, níor mharaigh mé go dtí seo thú agus d'fhan mé i mo thost.
“Má labhair tú aon drochainm níos mó ná céad, smaoinigh ansin gur ghlaoigh tú do bhás ort féin