Sri Dasam Granth

Leathanach - 948


ਤਿਸੀ ਪੈਂਡ ਹ੍ਵੈ ਆਪੁ ਸਿਧਾਈ ॥੯॥
tisee paindd hvai aap sidhaaee |9|

Nuair a bhí an lá imithe, d'fhág an bhean an áit ar an mbealach céanna.(9)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਕਾਜੀ ਔ ਕੁਟਵਾਰ ਪੈ ਨਿਜੁ ਪਤਿ ਸਾਧਿ ਦਿਖਾਇ ॥
kaajee aau kuttavaar pai nij pat saadh dikhaae |

Chuir sí ina luí ar an Quazi, an príomhfheidhmeannach póilíní agus a fear céile agus,

ਪ੍ਰਥਮੈ ਧਨੁ ਪਹੁਚਾਇ ਕੈ ਬਹੁਰਿ ਮਿਲੀ ਤਿਹ ਜਾਇ ॥੧੦॥
prathamai dhan pahuchaae kai bahur milee tih jaae |10|

Ansin, d'imigh sí le haghaidh (an gadaí) a raibh an t-ádh ar iontaoibh aici.(10)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupaee

ਸਭ ਕੋਊ ਐਸੀ ਭਾਤਿ ਬਖਾਨੈ ॥
sabh koaoo aaisee bhaat bakhaanai |

Ba nós le gach duine an rud céanna a rá agus a chreidiúint

ਨ੍ਯਾਇ ਨ ਭਯੋ ਤਾਹਿ ਕਰ ਮਾਨੈ ॥
nayaae na bhayo taeh kar maanai |

Thuig na daoine go léir é sin, as gan an ceartas a fháil agus a chailliúint

ਧਨੁ ਬਿਨੁ ਨਾਰਿ ਝਖਤ ਅਤਿ ਭਈ ॥
dhan bin naar jhakhat at bhee |

Bhí (an) bhean sin ina cónaí gan airgead

ਹ੍ਵੈ ਜੋਗਨ ਬਨ ਮਾਝ ਸਿਧਈ ॥੧੧॥
hvai jogan ban maajh sidhee |11|

an saibhreas go léir, bhí sí imithe go dtí an dufair agus a bheith ina ascetic.(11)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਚਾਰ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੦੪॥੧੯੪੬॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ik sau chaar charitr samaapatam sat subham sat |104|1946|afajoon|

104ú Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Críochnaithe Le Benediction. (104)(1944)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupaee

ਅਲਿਮਰਦਾ ਕੌ ਸੁਤ ਇਕ ਰਹੈ ॥
alimaradaa kau sut ik rahai |

Bhí mac ag Alimarda

ਤਾਸ ਬੇਗ ਨਾਮਾ ਜਗ ਕਹੈ ॥
taas beg naamaa jag kahai |

Bhí mac ag Alimardan (rí) ar a dtug an domhan Taas Beag.

ਬਚਾ ਜੌਹਰੀ ਕੋ ਤਿਨ ਹੇਰਿਯੋ ॥
bachaa jauaharee ko tin heriyo |

Chonaic sé páiste seodóra uair amháin

ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਰਿਪੁ ਤਾ ਕੌ ਘੇਰਿਯੋ ॥੧॥
mahaa rudr rip taa kau gheriyo |1|

Tháinig sé (Beg) trasna ar mhac seodóra agus bhí sé faoi chumhacht Dhia an ghrá.(1)

ਤਾ ਕੇ ਦ੍ਵਾਰੇ ਦੇਖਨ ਜਾਵੈ ॥
taa ke dvaare dekhan jaavai |

Ba ghnách leis dul a fheiceáil (dó) ag a theach

ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ਹ੍ਰਿਦੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥
roop nihaar hridai sukh paavai |

Chuaidh sé go dtí a theach gach lá agus fuair sé sólás dá bhfeicfeadh sé é.

ਕੇਲ ਕਰੋ ਯਾ ਸੋ ਚਿਤ ਭਾਯੋ ॥
kel karo yaa so chit bhaayo |

Chitkaran Laga chun ‘Kel’ (compassion) a dhéanamh leis.

ਤੁਰਤੁ ਦੂਤ ਗ੍ਰਿਹ ਤਾਹਿ ਪਠਾਯੋ ॥੨॥
turat doot grih taeh patthaayo |2|

Mar bhraith sé grá a dhéanamh leis chun sólás a lorg, chuir sé a aiféalaí chuige láithreach.(2)

ਦੂਤ ਅਨੇਕ ਉਪਚਾਰ ਬਨਾਵੈ ॥
doot anek upachaar banaavai |

Ba ghnách leis an aingeal a lán rudaí a dhéanamh

ਮੋਹਨ ਰਾਇ ਹਾਥ ਨਹਿ ਆਵੈ ॥
mohan raae haath neh aavai |

Rinne an t-emissary iarracht chrua ach ní thoiligh Mohan Raae (an buachaill).

ਤਿਹ ਤਾ ਸੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
tih taa so ih bhaat uchaariyo |

Chuaigh sé go dtí an Tas Beag agus dúirt sé mar seo

ਤਾਸ ਬੇਗ ਤਾ ਸੌ ਖਿਝਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥੩॥
taas beg taa sau khijh maariyo |3|

Nuair a chuir sé an cinneadh in iúl dó (Beg), cuireadh isteach air agus bhuail sé é.(3)

ਚੋਟਨ ਲਗੇ ਦੂਤ ਰਿਸਿ ਭਰਿਯੋ ॥
chottan lage doot ris bhariyo |

Tar éis dó a bheith gortaithe, líonadh an t-aingeal le fearg

ਮੂਰਖ ਜਾਨਿ ਜਤਨ ਤਿਹ ਕਰਿਯੋ ॥
moorakh jaan jatan tih kariyo |

Tháinig buile ar an ambasadóir an cúiteamh a fháil agus,

ਮੋਹਨ ਆਜੁ ਕਹਿਯੋ ਮੈ ਐਹੋ ॥
mohan aaj kahiyo mai aaiho |

ag smaoineamh air a bheith ina leathcheann, chinn rud éigin a dhéanamh.

ਤਾ ਕੌ ਤਾਸ ਬੇਗ ਤੂ ਪੈਹੋ ॥੪॥
taa kau taas beg too paiho |4|

Dúirt sé leis an Taas Beag, ‘Thoil Mohan teacht inniu.’(4)

ਯਹ ਸੁਨਿ ਬੈਨ ਫੂਲਿ ਜੜ ਗਯੋ ॥
yah sun bain fool jarr gayo |

Tar éis é seo a chloisteáil, tháinig an t-amadán iomlán

ਸਾਚ ਬਾਤ ਚੀਨਤ ਚਿਤ ਭਯੋ ॥
saach baat cheenat chit bhayo |

Ar é seo a chloisteáil, ní raibh aon teorainn ar a áthas, mar ghlac sé leis go raibh sé fíor.

ਲੋਗ ਉਠਾਇ ਪਾਨ ਮਦ ਕਰਿਯੋ ॥
log utthaae paan mad kariyo |

Chuir sé uaidh na daoine agus thosaigh sé ag ól fíona.

ਮਾਨੁਖ ਹੁਤੋ ਜੋਨਿ ਪਸੁ ਪਰਿਯੋ ॥੫॥
maanukh huto jon pas pariyo |5|

Cé gur duine daonna é, ghlac sé le beatha ainmhí.(5)

ਮੋ ਮਨ ਮੋਲ ਮੋਹਨਹਿ ਲਯੋ ॥
mo man mol mohaneh layo |

(Nuair) a cheannaigh Mohan m'intinn,

ਤਬ ਤੇ ਮੈ ਚੇਰੋ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ॥
tab te mai chero hvai gayo |

(Shíl sé,) 'Tá mo chroí i lámha Mhóhan cheana féin agus tá mé ina sclábhaí aige ó shin (chonaic mé é).

ਏਕ ਬਾਰ ਜੌ ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰੋ ॥
ek baar jau taeh nihaaro |

Nuair a fheicim é

ਤਨੁ ਮਨੁ ਧਨ ਤਾ ਪੈ ਸਭ ਵਾਰੋ ॥੬॥
tan man dhan taa pai sabh vaaro |6|

'An té a bhfuil radharc aige air, íobraíonn sé a shaol féin os a chionn.'(6)

ਬਿਨੁ ਸੁਧਿ ਭਏ ਦੂਤ ਤਿਹ ਚੀਨੋ ॥
bin sudh bhe doot tih cheeno |

Nuair a chonaic an teachtaire é (mar gheall ar meisce alcóil) gan aithne

ਅੰਡ ਫੋਰਿ ਆਸਨ ਪਰ ਦੀਨੋ ॥
andd for aasan par deeno |

Nuair a mheas an t-easbaire go raibh sé lán ar meisce le fíon, bhris sé ubh agus scaipeadh ar a leaba í.

ਭੂਖਨ ਬਸਤ੍ਰ ਪਾਗ ਤਿਹ ਹਰੀ ॥
bhookhan basatr paag tih haree |

Goideadh a turban, armúr agus seodra.

ਮੂਰਖ ਕੌ ਸੁਧਿ ਕਛੂ ਨ ਪਰੀ ॥੭॥
moorakh kau sudh kachhoo na paree |7|

Thóg sé uaidh a chuid ornáidí, na héadaí agus an turban, agus níorbh eol don amadán.(7)

ਮਦਰਾ ਕੀ ਅਤਿ ਭਈ ਖੁਮਾਰੀ ॥
madaraa kee at bhee khumaaree |

D'éirigh an t-amadán sin an-adúil don alcól

ਪ੍ਰਾਤ ਲਗੇ ਜੜ ਬੁਧਿ ਨ ਸੰਭਾਰੀ ॥
praat lage jarr budh na sanbhaaree |

Bhí an meisce trí fhíon chomh dian sin, go dtí an mhaidin, níor tháinig sé ar ais ar a Chonaic.

ਬੀਤੀ ਰੈਨਿ ਭਯੋ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥
beetee rain bhayo ujiyaaro |

Do rith an oidhche agus tháinig an mhaidin.

ਤਨ ਮਨ ਅਪਨੇ ਆਪ ਸੰਭਾਰੋ ॥੮॥
tan man apane aap sanbhaaro |8|

Nuair a chuaigh an oíche i léig agus an lá briste, d'éirigh leis a intinn agus a chorp a rialú.(8)

ਹਾਥ ਜਾਇ ਆਸਨ ਪਰ ਪਰਿਯੋ ॥
haath jaae aasan par pariyo |

(Nuair) a lámh ar fos ar an asan (limistéar rúnda).

ਚੌਕਿ ਬਚਨ ਤਬ ਮੂੜ ਉਚਰਿਯੋ ॥
chauak bachan tab moorr uchariyo |

Nuair a thit a lámh thar a leaba, shíl an leathcheann os a chionn,

ਨਿਕਟ ਆਪਨੋ ਦੂਤ ਬੁਲਾਯੋ ॥
nikatt aapano doot bulaayo |

Glaodh an teachtaire (seirbhíseach) air.

ਤਿਨ ਕਹਿ ਭੇਦ ਸਕਲ ਸਮੁਝਾਯੋ ॥੯॥
tin keh bhed sakal samujhaayo |9|

Agus ghlaoigh sé thar a aistéir, cé a thug air é a thuiscint mar sin ar cheist,(9)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira